คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ [Edited]
บทนำ (บับปรับปรุ)
ผมแบฮยอน ผู้มีวามสามารถพิเศษ ือ อ่านในไ้ ุะเยอ่านหนัสือหรือูภาพยนร์ที่ัวเอสามารถอ่านในไ้ หรืออะไรประมานั้น แ่นี่มันือีวิริ!! ผมสามารถอ่านในไ้ริ ็ไม่ไ้ถึับอ่านหรอนะ แ่ใริอะไรนิอะไรหน่อย บวับถ้าผมมีสมาธิมาพอ ็สามารถไ้ยินัเนมา แ่นั้นเอ
าลอยนานี้ ิอะไรอมันอยู่วะเนี่ย!!
“แบ ไปเรียนเถอะ ิไรอยู่วะ เี๋ยว็สายหรอ วันนี้เปิเทอมวันแรนะเว้ย”
“ เออๆ อโทษว่ะ ป่ะๆ” แล้วผม็ออัววิ่นำเพื่อนร่าเล็อผมไป่อน แ่ทว่า...
เอี๊ย
เสีย เบรรถัสนั่นไปทั่วบริเว ปรารถหรูที่อสนิทอยู่เบื้อหน้าผมถัไปอีประมา 30 ม. เหุาร์เมื่อรู่ทำให้ผมเ่าทรุ ลไปนอนยวบยาบอยู่บนพื้นเรียบร้อยแล้ว
นี่เราเือบโนรถน ? รถหรูะ้วยสิ แหม่...
เ้าอรถลรถมาอย่าหัวเสีย เาเสยผมอย่าวามาเล็น้อย่อนะรวสอบว่าผมเป็นอะไรมั้ย
ไรวะ! วยแ่เ้าเลยโว้ยยย
“ อ่าวๆ ิี้ไม่สวยสิรับ ผมเิน้ามถนนมาีๆ นายน่ะ ับรถประสาอะไร ไม่ระวัเอาะเลย ”
“ นี่นาย ัน็ับรถามทาอันมาีๆ เหมือนัน เวลาะ้ามถนน ทำไมไมู่รถ่อน! ”
เา พูพร้อมับโน้มหน้าเ้ามาใล้ ผมเบี่ยหน้าหลบ แ่เา็ไม่หวั่น ยื่นหน้าเ้ามาใล้อี แ่สายาเา ำลัมอที่...ที่...ที่หน้าออผมอยู่ !!!
“ นาย!! นายมอหน้าอันทำไม!!” ผมี้หน้า่าเา ถึผมะเป็นผู้าย็เถอะนะ แ่ทำแบบนี้มันเสียมายาท!
“ ็แ่...” เาพูเว้นัหวะ่อนะลวนลามผมทาสายาโยาร้อมาที่หน้าออผม ทำเอาผมเอามือมาปิไว้แทบไม่ทัน
“ เอามือออ ”
“ ไม่!! นี่ในมหา’ลัยนะ นายยัะมามีอารม์อยู่อี ปล่อยันนะ!! ถึันะเป็นผู้าย็เหอะ”
“ อะไรอนายเนี่ย เอามือออ” เาทำหน้าแบบเ็สุๆ ่อนะใ้ำลัอเาึมือทั้สอ้าอผมออาหน้าอไปไ้
“ บะ-ยอน แบ-ฮะ-ยอน สาาิวิทยา ” เา้มลมาอ่านป้ายื่อที่ิอยู่รหน้าออผม
อ่าว แ่อ่านป้ายื่อหรอหรอ นึว่าเาำลัิอุศลับผมะอี
ายหูาไม่ว่าอะไร เายิ้มที่มุมปาอย่ามีเล่ห์เหลี่ยมเล็น้อย ่อนะึ้นรถหรูอเาแล้วเลื่อนัวออไป
เพื่อนร่าเล็อผมที่พึ่ะเินมาถึ็ำลัับเหุาร์ที่พึ่เห็นแบบแวบๆ
“ มีอะไรหรือเปล่าแบ? ” เาถามหน้าๆ
“ ไม่มีอะไรหรอ”
แล้วหวัว่าเราอย่าไ้เอันอีเลยนะ นายหูา!!!!
แ่ลาสัหร์อผมมันลับบอว่า เรา้อไ้เอันอีแน่
เอาหน่า เอรั้แรมัน็แ่วามบัเอิ มันะไม่มีรั้ที่สอ รั้ที่สาม หรือรั้่อไปหรอ
ผมอให้เป็นแบบนั้นนะ...
ความคิดเห็น