[Fic Reborn:All59] เพราะเธอคือลม...หายใจ

ผลงานนี้ ใช้สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 3.0 ประเทศไทย.

 

*คำเตือน*

เนื้อหาของเรื่องนี้เป็นชายรักชาย

ใครรับไม่ได้ ก็ช่วยกดปิดไปด้วย

*ขอบคุณที่เข้าใจ*

หาก....เข้าใจแต่ทำไม่ได้จริงๆ
ก็ไม่ว่านะ อิอิ ^ ^

ลม…….ที่ไร้ซึ่งตัวตน บางเบา แต่รู้สึกถึงได้ ไร้ซึ่งผู้ครอบครอง มีอิสระที่แท้จริง กลับสำคัญยิ่งเหนือสิ่งอื่นใด

เพราะ………

เมฆ…ที่ไม่มีสิ่งใดมาผูกมัด ลอยไปอย่างอิสระ แต่หากไปได้ก็เพราะ………..ลม

ฟ้า…ที่กว้างใหญ่นักหนา โอบอุ้มทุกสรรพสิ่ง แต่หากแปรเปลี่ยนได้ทุกเมื่อก็เพราะ………..ลม

หมอก…..ที่ปิดกั้นทุกสายตา มากับความหนาวเหน็บ แต่หากรู้สึกถึงการมีอยู่ได้ก็เพราะ……….ลม

ดวงอาทิตย์……ที่มอบแสงสว่างแก่ชีวิต แผดเผาทุกสรรพสิ่ง แต่หากรู้สึกดีก็เพราะ………ลม

ฝน…….ที่มอบความชุ่มฉ่ำ ความหวังที่มาพร้อมกับความเหงา แต่หากมีชีวิตชีวาได้ก็เพราะ……..ลม

สายฟ้า…..ที่ดุดัน น่าเกรงขาม พร้อมทำลายทุกสิ่ง แต่หากพลังที่มีได้มาก็เพราะ……….ลม  *

ชีวิต……ดำรงอยู่ได้ก็เพราะมี….ลม…..หายใจ

เพราะมีลมงั้นเหรอ แล้วถ้าไม่มีล่ะ…….จะเป็นอย่างไร

แล้วถ้าสิ่งใดสิ่งหนึ่งคิดจะครอบครองมันไว้แต่เพียงผู้เดียวล่ะ……จะเป็นอย่างไร

ถ้าเธอเปรียบดั่งลม……..ฉันจะต้องทำอย่างไร เพื่อให้ได้เธอมาครอง

 

 

---

 

อันนี้ไรท์เตอร์อยากรู้เฉยๆว่าทุกคนคิดอะไรกันอยู่

ก่อนอื่นไรเตอร์ต้องขอขอบคุณ คุณ Coffee Cup ด้วยนะคะ

ที่ช่วยทำโค้ดให้ไรเตอร์ และก็คุณ SEY ที่ช่วยแนะนำ

ขอบคุณค่า ^ 0 ^*

ถ้อยแถลงจากคนไร้ความรับผิดชอบ

สวัสดีคุณผู้อ่านทุกท่าน
 เราต้องขอโทษมากๆที่หายไปแบบไร้ร่องรอย ตลอดระยะเวลา 3 ปีที่ผ่านมา เรามีปัญหาหลายอย่างเลยค่ะ ทั้งเรื่องงานและชีวิตประจำวันมันยุ่งมากๆ และถ้าทุกอย่างเป็นอย่างที่เราเคยบอกคือเราแต่งทุกอย่างจนจบแล้ว การแค่เอาลงไม่น่าจะมีปัญหา ถูกต้องค่ะ มันไม่มีปัญหาจริงๆถ้าคอมเราฮาร์ดดิสก์ไม่เจ๊ง เราไม่สามารถกู้คืนข้อมูลได้เลยค่ะ ทำให้เราปล่อยเลยตามเลย อะไรที่คิดออกก็คิดไม่ออก มันไม่อยากแต่งเลยอ่ะค่ะ เราเคยร่างคร่าวๆไว้ในสมุด แต่ตอนแต่งเราก็เปลี่ยนบทไปเรื่อยๆ ตามแต่อารมณ์ กลับไปอ่านที่เคยร่างไว้ก็ใช้ไม่ได้ มันต่อยอดไม่ออกจริงๆ มันเหลือแต่ตอนจบกับจุดพีคของเรื่องเท่านั้นที่เราพอจะถูไถไปได้ เพราะโครงเรื่องกับที่แต่งจริงมันคล้ายกัน แต่เรื่องราวที่จะนำไปสู่เรื่องราวพวกนี้นี่แหล่ะค่ะที่มันตัน

เราเลยทำการผันตัวไปเป็นนักอ่านในเล้าเป็ด แล้วไม่หวนกลับมาที่นี่อีกเลย 3 ปีเต็มๆ อีกทั้งคิดว่าคงไม่มีใครอ่านแล้ว ก็เลยทิ้งไปเลยอย่างไร้ความรับผิดชอบ จนเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเรากลับมาที่เด็กดีอีกครั้ง และได้ลองเข้ามาในนิยายของตัวเองวันนี้...เลยรู้ว่ายังมีคนที่รอเราอยู่ เรารู้สึกผิดมากจริงๆค่ะ ต้องขอโทษทุกๆท่านที่คาดหวังกับเรา เราได้กลับมาอ่านเรื่องราวของตัวเองวันนี้ก็รู้สึกผิดกับตัวละครของตัวเองเหมือนกัน ถามว่าเราจะกลับมาแต่งต่อมั๊ย......เราไม่ขอสัญญาใดๆนะคะ แม้เราอยากแต่งต่อจนจบ แต่ฟิลลิ่งที่เคยมีตอนแต่งแรกๆมันดรอปลงไปมากจริงๆ กลัวว่าแต่งต่อแล้วมันแป้ก เพราะมันไม่ใช่อย่างที่เราเคยแต่งไว้แน่ๆ ข้อมูลที่ใช้อ้างอิงกับประเทศและสถานที่ที่เราเคยรวบรวมก็หายไปหมดแล้ว แม้แต่เรื่องรีบอร์น เราก็ไม่ได้อ่านมาก็เกือบๆ 3 ปีแล้วเหมือนกัน อะไรเป็นอะไรเราไม่มีเหลืออยู่เลยค่ะ

เอาเป็นว่าเราไม่สัญญาแต่จะพยายามนะคะ ขอโทษและขอบคุณทุกคนอีกครั้งสำหรับทุกๆอย่างจริงๆค่ะ

ระหว่างนี้ใครที่เคยขอรหัสผ่านเราแล้วยังไม่ได้ ยังคงติดต่อขอมาได้เรื่อยๆนะคะ ส่งมาที่อีเมล์เราก็ได้ค่ะ

narunaruto_boys@hotmail.com


Update: August 14, 2014