แพนด้า ...
ทำให้ผมร้องไห้ เมื่อไม่นานมานี้เอง
ตอนนั้นเข้ามาเรียนมช.ใหม่ๆ
ความรู้สึกของเรามันตื่นเต้น อยากรู้ อยากเห็น
เมื่อ
ได้เข้ามาอยู่เชียงใหม่จริงๆแล้ว
ไม่เป็นอย่างที่คิด
รับน้อง หนัก ถึงขั้นอดหลับอดนอน
ชีวิตมีแค่หอ กับ คณะ หอ กับ คณะ
รวมกับความรู้สึก home sick ทำให้วันหนึ่ง
เราตัดสินใจกลับบ้าน
กลับด้วยตัวเอง
ระหว่างทางเราเดินเข้าไปในเซเว่น
ตี๊ ดีด.... เสียงออดประตูที่เราไม่ได้ยินมานาน ดังขึ้นเมื่อเราเปิดออก
ก้าวเท้าเข้าไป
มองแผงหนังสือพิมพ์
พาดหัวข่าว
หลินฮุ่ยคลอดลูกแล้ว...
มันเป็นข่าวเก่า
น้ำตาไหลออกมา (นิดนึง ไม่ถึงกับพราก)
คนในเซเว่นนั้นมองด้วยความสงสัย
ไอ้บ้านี้มันจะดีใจอะไรนักหนา
ทำอย่างกับญาติมันคลอดลูกซะงั้น
ไปอยู่ใกล้ชิดกับกรงเเพนด้า กว่าคนอีกหลายล้านคน
ในประเทศ
แต่
กลับไม่รู้ข่าวนี้เลย
...
ลิ้นจี่ก็เช่นกัน
อร่อยมาก แต่ขอไว้ TT_TT
ถ้าผมไม่กลับบ้านวันนั้น
ผมก็ไม่มีโอกาสได้กินลิ้นจี่หรอกครับ
...
มีลูกแล้วก็กลับจีนไป คนไทยยากจนมีอีกเยอะ
ไม่ไผ่ทำฝาบ้านยังไม่มีตังซื้อเลย
พวกนายกินกันหมด
คนเขียนใจร้ายไปหน่อยเน้อ
...
แถมด้วยคลิปช่วงช่วง กินไผ่ ที่ผมได้มาเพราะโดดกิจกรรมและออกไปเปิดหูเปิดตา
ไม่งั้นคงเครียด... โดดหอ หนีไปอยู่ลาว เป็นข่าวครึกโครมอีกระลอก ยิ่งช่วงนี้ปรากฏการณ์รับน้องกำลังบูมอยู่ด้วย...
ป.ล. อยากเ ห็นลูกแพนด้า ...
ความคิดเห็น
อยากไปเรียน มช. มั่งจัง
แต่ยังไม่ถึงวัย T T;