แต่ตัดใจไม่ลง ทั้งรักทั้งหลงเขากว่าใครอยู่ดีๆก็คิดถึงเพลงนี้ขึ้นมา (อีกแล้ว)
เขายังเฝ้าทำลาย สร้างแผลใจให้กับเรา
ไม่ได้จะตัดใจแบบเลิกกันไปนะ
แค่ไม่หวัง ไม่รอ ไม่อยากได้
จะได้ไม่ต้องคิด ไม่ต้องรอเพื่อให้ได้มันมา
แค่รู้สึกเหมือนอยู่ดีๆตัวเองก็ไม่หวังขึ้นมาเฉยๆ
ตอนที่เสียใจ เคยถามตัวเองว่าไม่หวัง ไม่รอ ดีกว่ามั้ย
ไม่ใช่เพราะไม่เชื่อ หรือไม่มั่นใจ
แต่เพราะเชื่อ ว่าความรู้สึกยังอยู่เหมือนเดิม
แต่ไม่อยากทำร้ายตัวเอง ไม่อยากทำร้ายเรา
ด้วยการคาดหวังเอาเองข้างเดียว
วันที่บอกตัวเอง วันนั้นยังหวัง
บอกยังไงก็หวังอยู่ดี พอเสียใจก็พยายามบอก พยายามปลอบตัวเอง
อยู่ๆวันนี้ก็เหมือนมันจะเลิกหวังไปเองของมัน
งั้นเหรอ เราเลิกหวัง หรืออะไร
เหมือนใจมันชาๆ ยังคิดว่าตัวเองหวังอยู่นะ
ตื่นมาด้วยเสียงเพลงเพราะที่ตั้งไว้เป็นเสียงปลุก
น่าจะมีความสุข แต่ไม่อยากได้ยินเพลงนี้เลย
อยากได้ยินอีกเพลงมากกว่า
ก็รู้ว่าตัวเองยังหวัง อยากได้ยินอีกเพลง
อยากตื่นขึ้นมาด้วยอีกความรู้สึก
แต่มันไม่เหมือนทุกครั้งที่จะเสียใจ แอบงอน รอคนง้อ
ครั้งนี้มันแค่ชาๆ งอนมั้ง แต่ไม่ได้ต้องการให้ง้อ
ก็แค่ปลงแล้ว ทำใจแล้ว ว่าก็คงเป็นแบบนี้แหละ จะหวังอะไร
เพราะไม่หวังเหรอ ถึงไม่เจ็บอย่างเคย
หรือแค่เพราะเข้าโหมดไม่คิด ป้องกันตัวเอง
หรือมันชาไปแล้ว เลยไม่รู้สึกอะไร
จะนอนรอฟังเพลงที่ไม่อยากฟังทำไมต้องหลายรอบ
ทั้งๆที่ก็น่าจะรู้ว่าอีกเพลงที่อยากฟังก็คงไม่มาให้ได้ยินอยู่ดี
ความคิดเห็น