คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : อิ น โ ท ร
“อ้น เป็นอะไรวะ ทำไมทำหน้าเบื่อโลกขนาดนั้น” เสียงของ บูรณ์ ชายหนุ่มผิวขาวถามขึ้นเมื่อเดินเข้ามาพบกับ อ้น เจ้าของร่างสูง ใบหน้าหล่อเหลา ใส่เหล็กดัดฟัน ที่นั่งทำหน้าเบื่อโลก ราวกับอยากจะตายไปจากโลกนี้เสียเต็มประดา เสียงเพลงที่เปิดในผับแห่งนี้ก็ออกจะสนุกสนาน สาวๆสวยๆก็มีให้เลือกเข้าไปทำความรู้จักตั้งมากมาย แล้วทำไมจะต้องมานั่งเซ็งอะไรขนาดนี้
“เบื่อว่ะพี่บูรณ์ เบื่อมากก วันๆก็เรียนๆ เที่ยวๆ ผมชักจะเบื่อชีวิตแบบนี้ละ” อ้นใส่มาเป็นชุด บูรณ์พยักหน้าเข้าใจ ก็อย่างนี้ละนะ ลูกคนรวย เรียนๆ เล่นๆไป ไม่ต้องดิ้นรนอะไร แต่นี่เป็นชีวิตที่หลายคนอิจฉา แต่อ้นมันกลับมาเบื่อซะงั้น
“เอ้า แล้วแกจะทำยังไง เบื่อนักก็รีบๆเรียนให้จบแล้วไปทำงานซะไป” บูรณ์เสนอแนะ แต่ดูเหมือนข้อเสนอนี้จะไม่เป็นที่พอใจของอ้นสักเท่าไหร่ ร่างสูงส่ายศีรษะเบาๆ
“อีกตั้งปีนึงกว่าผมจะเรียนจบ ชีวิตผมเฉาตายไปก่อนแน่ๆ”
“งั้นก็ไปหาจีบผู้หญิงเป็นแฟนสิไป แกก็โสดมาได้สักพักแล้วนี่หว่า”
“ผู้หญิงผมก็เบื่ออีกนั่นแหละ จีบใครไม่มีปฏิเสธสักคน พี่เข้าใจมั๊ย ผมอยากได้คนที่ได้มายากๆอ่ะ” อ้นตอบ มันก็เป็นความจริงที่ผู้หญิงที่เขาจีบแต่ละคน ไม่มีปฏิเสธเขาสักคน ก็แน่ละ ใครจะอยากปฏิเสธผู้ชายที่ทั้งหน้าตาดี มีการศึกษา แล้วยังจะมีฐานะร่ำรวยอีก ผู้หญิงที่ไหนก็ยอมพลีกายให้ทั้งนั้นแหละ
“ถ้าเบื่อผู้หญิง … งั้นก็ลอง จีบผู้ชายดูเป็นไง” บูรณ์แนะนำต่อ และคำแนะนำนั้นทำเอาอ้นตกใจ ไอ้พี่บูรณ์จะให้เขาจีบผู้ชายเนี่ยนะ บ้าแล้ว
“บ้าแล้วพี่ จะให้ผมจีบผู้ชายเนี่ยะ ไม่เอา” อ้นปฏิเสธทันควัน
“เอ้า ไม่สนใจหน่อยอ่อ จะได้ไม่เบื่อ ลองหน่อย เป็นสีสันของชีวิตน่า” บูรณ์พยายามเกลี้ยกล่อมน้องชาย ซึ่งนั่นก็ทำให้อ้นลังเลใจ หน้าหล่อมองหน้าพี่ชายอย่างใช้ความคิด
“เอาจริงเหรอวะพี่ มันจะดีเหรอ” เขาถามย้ำ ชีวิตนี้เกิดมาไม่เคยต้องจีบผู้ชายเลย แค่กระดิกนิ้ว ผู้หญิงก็ปรี่เข้ามาหา แต่เขาก็ไม่ได้เป็นคนรังเกียจความรักในแบบเพศเดียวกันหรอกนะ
“ดีดิ ก็แค่ขำๆ สนุกๆ ไม่ต้องคิดอะไรมากมาย และถ้าแกจีบสำเร็จ ฉันเลี้ยงข้าวแกหนึ่งมื้อเลย”
“เอาก็ได้ ว่าแต่ ผมจะไปจีบใครดีล่ะ” ร่างสูงใช้ความคิดแต่ยังไม่ทันที่จะคิดอะไรได้ ก็มีเสียงโหวกเหวกโวยวายดังขึ้น อ้นและบูรณ์ผุดลุกขึ้นไปดูว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น
“ไอ้ตั้มวิ่งเร็ว” เสียงของชายหนุ่มร่างสูง ดูกำยำ ตะโกนขึ้น ก่อนที่จะวิ่งเข้าไปต่อยคนที่กำลังจะเข้ามาเล่นงานเด็กหนุ่มอีกคนที่ล้มอยู่กับพื้น คนที่ล้มอยู่รีบลุกขึ้นมาแล้วออกวิ่งทันที แต่วิ่งออกมาได้ไม่เท่าไหร่ ก็ชนเข้าอย่างจังกับร่างสูงของอ้น
“เฮ้ย ขอโทษครับ” เด็กหนุ่มที่ชื่อ ตั้ม รีบกล่าวขอโทษ อ้นมองหน้าคนที่มาชนได้อย่างถนัดตา แต่ก่อนที่จะได้พูดอะไรตอบกลับไป ตั้มก็โดนชายหนุ่มกำยำคนนั้นดึงให้ออกวิ่งหนีจากไป ทิ้งเอาไว้แต่ร่องรอยความเสียหายจากการต่อสู้กัน อ้นมองตามทั้งคู่ไปจนหายลับไป
“มีเรื่องกันอีกแล้ว ไอ้พวกนี้” บูรณ์บ่น แล้วเดินกลับไปนั่งที่เดิม อ้นกำลังจะเดินตามไป แต่เท้ากลับไปเตะอะไรเข้าอย่างหนึ่ง ร่างสูงก้มลงเก็บโทรศัพท์มือถือขึ้นมา และเมื่อดูจากรูปหน้าจอโฮม ก็รู้ทันทีว่าเป็นของไอ้คนที่ชนเขาเมื่อสักครู่นี้
“พี่บูรณ์ ผมรู้แล้ว จะหาจีบผู้ชายที่ไหน” อ้นยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แล้วเก็บไอโฟนเครื่องนั้นลงกระเป๋ากางเกง แล้วเราจะได้พบกัน “ตั้ม”
------------------------------------------------------------
ฟิคเรื่องนี้ท่านได้แต่ใดมา ข้าก็มิรู้ รู้แค่กำลังคลั่งอ้นตั้มอ่ะ งิงิ 5555
ตามมาเวิ่นที่นี่นะ หาเพื่อคุย @pupaepa
ความคิดเห็น