เสน่หาจอมมารบงการรัก

    “ผมไม่ได้ใจบุญขนาดนั้น มันเรื่องของคุณไม่ใช่เรื่องของผม ผมไม่มีเวลามาไร้สาระกับคุณหรอกนะ แต่หุ่นคุณก็ใช้ได้นะ….สะบึมดี”

                อิษยาตาค้างตอบโต้ไม่ถูกนึกไม่ถึงเลยว่าผู้ชายที่พูดจาเป็นงานเป็นการอ้างอิงหลักวิชาการนั่นนี่ที่สปานั่นจะเป็นคนเดียวกับไอ้ลามกหื่นกามคนนี้

                อีกสองชั้นลิฟต์ก็จะถึงชั้นล่าง เธอต้องทำอะไรสักอย่าง

…แล้วไอ้สักอย่างนั้นคืออะไร เธอจะทำอย่างไร?

                อิษยาตัดสินใจถอดเสื้อแจ็กเก็ตและกระชากเส้นสปาเกตตีของเสื้อกล้ามข้างหนึ่งออก ชายหนุ่มหันมามองหน้าเธอแววตาเขาฉายแววสงสัย จนกระทั่งเสียงลิฟต์โดยสารดังขึ้นว่าถึงชั้นที่ต้องการแล้ว อิษยาก็เริ่มก็กรีดร้องโวยวายให้ดังที่สุดเท่าที่จะทำได้

                “ช่วยด้วย ช่วยด้วยค่ะ มันจะปล้ำฉัน ใครก็ได้ช่วยด้วย” ปากร้องว่าเขาจะปล้ำเธอ แต่อิษยาก็ตรงเข้าคลุกวงในกระโดดเข้ากอดรัดเขายื้อดึงเสื้อสูทเขาจนยับยุ่ง

                “คุณทำบ้าอะไร” เคลาดิโอหันมาทันทีพร้อมกับรีบรวบปิดปากหญิงสาวทันที พลางพยายามแกะเธอที่โดดเข้ากอดเขา แต่เธอรอจังหวะอยู่แล้วรีบเบี่ยงตัวหนีและตะโกนต่อทันที เขาหันมาตะครุบเธอไว้ทั้งตัวจนลืมเรื่องประตูลิฟต์โดยสารที่เปิดออกไปชั่วขณะ

“ตกลงอยากทำงานขนาดนั้น”

เสียงหอบสั่นพร่าแต่ยังชัดเจน กระซิบริมหูของเธอ

“เรียกว่าอยากช่วยงานจะดีกว่าค่ะ” อิษยากระซิบตอบเสียงเครือ

“ก็ได้ถ้าอยากช่วยงานก็ต้องอึดกว่านี้ มาเปลี่ยนที่กันเถอะฮันนี ที่ไหนดีคราวนี้”

ดวงตาที่กำลังพร่าเลือนกำลังจะปิดเพราะเหนื่อยจัดต้องเบิกตากว้างขึ้นมาใหม่เมื่อได้ยินเขาบอกพลางนึกว่าตัวเองอาจจะฟังอะไรผิด แต่มามั่นใจเพราะเขาลุกขึ้นกระทันหันก่อนจะอุ้มเธอไว้ในวงแขนแล้วพาออกเดิน

“อุ้ย! จะพาฉันไปไหน”

“เบื่อเตียง ลงอ่างกันดีกว่า”

ติดตามข่าวสาร / แจ้งอัพนิยายได้ที่เพจค่ะ ^^ 

https://web.facebook.com/Pannart09/?ref=bookmarks