๑ ระทมทุกข์ทุกข์ช้ำกรรมมาส่ง
ให้น้องนงค์นุชพี่ให้หนีหน้า
พระพี่ออกบอกไปทั่วธารา
ถามนกกาขันกู่มิรู้เลย..ฯ
๑ เทพเทวามากลั่นให้ฉันตรม
ให้ระทมระทวยม้วยมอดเหมย
พระพี่ตามน้องนุชสุดคลองเตย
ไม่พบเลยนุชนาถจะขาดรอน..ฯ
๑ อ่อนอ่อนล้าขาเมื่อยเหนื่อยหนักหนา
พระพี่ยาจะทรุดมิหยุดหย่อน
เพราะจรจากพรากไกลมิได้นอน
มาตามก้อน-เนื้อหัวใจ-น้องให้มา..ฯ
๑ ตกกลางคืนคืนนี้ชั่งเศร้าสร้อย
เห็นเมฆลอยควงคู่ดูอิจฉา
ดึกดึกค่อนเสียงหัวใจหลั่งน้ำตา
น้องกานดานุชพี่อยู่ที่ใด..ฯ
๑ จันทร์กระจ่างบอกหน่อยว่ากลอยพี่
น้องนุชนี้คนดีนั่นอยู่ไหน
พระพี่ตาม-ถามทั่ว-ขั่วกรุงไกร
มิมีใครส่งข่าวเรื่องราวนาง...ฯ
๑ จันทร์อยู่สูงแสงส่องคงมองเห็น
แม้ที่เร้นที่หลบคงพบบ้าง
เคล้าน้ำตาอ้อนวอนจันทร์กระจ่าง
ให้ส่งทางพานพบประสบเจอ..ฯ
๑ อรุณรุ้งหอมกรุ่นดอกไม้แย้ม
พระพี่แรมมาไกลใจก็เพ้อ
ห่วงบิดามารดาน้ำตาเอ่อ
ท่านอยู่หลังคงเก้อชะเง้อคอย.ฯ
๑ ประคองจิตต์คิดถึงคะนึงหน้า
พระพี่ยาล้าใจให้ระห้อย
พระพี่ตามถามหาทั่วป่าดอย
มิพบกลอยคนดี.....ที่รัก...แสนหนักใจ..ฯ
...
..
ความคิดเห็น
อ่านทีไร แบบ แง้ม เศร้าทุกที
ชอบบบบบบบบบบบบบบบ