peen...0
ดู Blog ทั้งหมด

วันและคืน

เขียนโดย peen...0
ยามแสงอาทิตย์ส่อง              ฉันนั่งมองสนามหญ้า
ดูเขียวสะอาดตา                     ลมพัดมาใบหญ้าไกว
ยามแสงอาทิตย์ส่อง              ฉันนั่งมองนกบินไป
อยู่บนฟ้ากว้างใหญ่                บินไปไหนบอกฉันที
ยามแสงอาทิตย์ส่อง              ฉันนั่งมองสายวารี
ไหลรินไปทุกที่                       ให้ฉันนี้ฉ่ำหัวใจ
ยามอาทิตย์เคลื่อนคล้อย      ฉันนั่งคอยใต้ไม้ใหญ่
คอยอาทิตย์ล่วงไป                ฉันจะได้เห็นเงาจันทร์
ยามอาทิตยเคลื่อนคล้อย      ฉันนั่งคอยคอยสักวัน
คอยวันทำตามฝัน                   วันที่ฉันจบจากไป
จะไม่เห็นผืนหญ้า                    หรือนภาที่สดใส
แม้แต่นกบินไป                       คงจะไม่บินกลับมา
จะไม่เห็นวารี                            ให้ฉันนี้ฉ่ำอุรา
เหมืองดั่งกาลเวลา                   เมื่อผ่านมาแล้วผ่านไป
ยามอาทิตย์ลาลับ                    ฉันจะกลับมาได้ไหม
ขอฉันได้กลับไป                      ย้อนได้ไหมวันเวลา
ยามอาทิตย์ลาลับ                     คงไม่กลับมาเฮฮา
ผองเพื่อนที่หรรษา                   ถูกเวลาลบเลือนไป
ยามแสงจันทราส่อง                 ฉันคงมองไม่เห็นใคร
คงเห็นแต่เพื่อนใหม่                 ยินดีได้รู้จักกัน
ยามแสงจันทราส่อง                 ฉันอยากมองหาเพื่อนฉัน
เพื่อนที่รู้จักกัน                          แม้คืนวันไม่อาจเลือน
ยามแสงจันทราคล้อย              ฉันจะคอยพวกผองเพื่อน
มิตรภาพที่มิเลือน                     ยังคงเตือนในจิตใจ
ยามแสงจันทราลับ                   ให้ฉันกลับไปได้ไหม
แม้ไม่เห็นอะไร                         แต่สายใยยังผูกพัน
ยามแสงอาทิตย์ส่อง                เราจะต้องได้พบกัน
เหมือนดั่งคืนและวัน                 ไม่ลืมกันตลอดกาล..

ความคิดเห็น

ยังไม่มีความคิดเห็น