กาลเวลาที่จะหมดไป
มนุษย์ทุกคนเกิดมาล้วนมีเวลาเท่าๆกันในแต่ละวัน แต่ขึ้นอยู่กับว่าเราจะบริหารการใช้เวลานั้นไปกับการทำอะไรบ้าง สำหรับผมแล้วผมเลือกที่จะใช้เวลาไปกับการทำอะไรก็ได้ที่ทำให้ผมมีความสุข แต่บางครั้งเราก็ไม่สามารถที่จะเลือกได้เนื่องจากมีเหตุผลบางประการบังคับเราอยู่ เช่น การที่เราต้องเรียนในวิชาที่ไม่ถนัด การทำงานที่เราไม่ชอบ อยู่ในที่ๆไม่ชอบ การอ่านหนังสือสอบเข้ามหาวิทยาลัย เป็นสิ่งที่ไม่ค่อยชอบแต่เราก็ต้องรู้หน้าที่ตัวเองว่าเรายังต้องประกอบอาชีพที่เราต้องการในอนาคตดังนั้นผมจึงสามารถอ่านหนังสือสอบเข้ามหาวิทยาลัยอย่างมีความสุขได้ เพราะ มนุษย์ทุกคนต่างต้องพบเจอกับความสุขและความทุกข์ขึ้นอยู่กับการกระทำของเรา ถ้าเราทำในสิ่งที่ดีๆ มองโลกในแง่บวกชีวิตเราก็จะมีความสุข แต่ถ้าเราทำสิ่งที่ไม่ดี มองโลกในแง่ลบ เราก็จะต้องพบเจอกับความทุกข์ ส่วนการใช้เวลาไปกับความสุขของผมนั้นมีมากมาย แต่เวลาแห่งความสุขนั้นมักจะผ่านไปเร็วเสมอ บางครั้งเราอาจรู้สึกเสียดายเวลาเมื่อเราใช้เวลานั้นไปกับการทำอะไรบางอย่าง แต่เมื่อเราใช้เวลาไปกับความสุขแล้วต่อให้นานเพียงใด เราก็ยังคงรู้สึกว่าเวลามันผ่านไปเร็วมาก และไม่อยากที่จะให้เวลาแห่งความสุขนั้นหมดไป อยากหยุดเวลานั้นไว้นานๆ นานที่สุดเท่าที่จะนานได้ แม้ว่าเราจะเสียโอกาสในการทำสิ่งๆหนึ่งไปก็ตาม เราก็พร้อมที่จะใช้เวลานั้นไปกับความสุข เวลาแห่งความสุขของผมมักใช้ร่วมกับคนที่ผมอยู่ด้วย คุยด้วยแล้วมีความสุข แม้ว่าคนๆนั้นของผมจะไม่รู้ตัวว่าเป็นคนที่ทำให้ผมมีความสุขก็ตาม แม้บางเวลาจะต้องพบเจอกับความเศร้าบ้างก็ตามแต่อีกไม่นานก็สามารถยิ้มได้ จนถึงวันที่ผมรู้ว่าต่อจากนี้ผมจะไม่ได้พบเจอเธออีกแล้ว แม้ว่าผมจะรู้สึกเสียใจก็ตามแต่ถ้าเราลองมองเหตุการณ์นี้ในแง่บวก ผมคงต้องนั่งยิ้มได้ทั้งวัน เพราะว่า ผมไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้ผมจะได้พบเจอคนๆนี้ คนที่เรียกได้ว่าเป็นความสุขของผม คนที่ทำให้ผมยิ้มได้แม้ในยามที่ผมมีความทุกข์ คนที่คอยเป็นกำลังใจให้ผม คนที่คอยอยู่เคียงข้างกันเวลาที่ผมมีความทุกข์ คนที่มอบรอยยิ้ม มอบเสียงหัวเราะ และสิ่งดีๆอีกมากมายให้กัน แม้ว่าบางครั้งอาจจะมีเรื่องบางเรื่องที่เราเข้าใจไม่ตรงกันบ้างก็ตามแต่เราก็สามารถเข้าใจกันได้ ต่อจากนี้ไปมันจะไม่มีเรื่องแบบนี้อีกแล้วแต่ผมก็ขอใช้เวลาที่เหลือให้คุ้มค่ามากที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะสามารถทำได้ เพราะผมไม่รู้ว่าชีวิตนี้ผมจะได้พบเจอความสุขแบบนี้อีกเมื่อไร อาจจะเป็นพรุ่งนี้ เดือนหน้า อีก1ปี อีก10ปี หรืออาจจะไม่ได้พบเจออีกเลยทั้งชีวิต แต่ผมก็จะเก็บเรื่องราวทุกอย่างไว้ในความทรงจำตลอดไป ต่อให้เวลาจะผ่านไปนานเท่าไรผมก็จะไม่ลืมสิ่งดีๆเหล่านั้น แม้ในตอนนี้เวลาที่ผมจะได้อยู่กับความสุขเหล่านั้นใกล้จะหมดลงแล้วก็ตาม ผมก็อยากทำสิ่งๆหนึ่งที่อยากทำมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่กล้าที่จะทำให้กับคนๆนี้ ผมก็ไม่รู้เหตุผลเหมือนกันว่าเพราะอะไร ผมยังไม่รู้ว่าเมื่อวันนั้นมาถึงผมจะกล้าทำในสิ่งที่ผมพูดไหม แต่ถ้าผมไม่ทำ โอกาสที่ผมจะทำสิ่งๆนั้นก็จะไม่มีอีกแล้ว เพราะนี่คงเป็นโอกาสสุดท้ายที่ผมมี ไม่ว่าจะเกิดผลอะไรตามมาผมก็จะทำสิ่งๆนี้ เพราะผมรู้ว่าถ้าผมไม่ทำ ผมคงต้องเสียใจภายหลังแน่ๆ ผมจึงขอใช้เวลาที่เหลือต่อจากนี้ทุกวินาทีให้คุ่มค่ามากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เพราะเวลาที่ผมคิดว่ายังมีอีกเยอะนั้นใกล้จะหมดลงเข้าไปทุกทีแล้ว
ความคิดเห็น
ขอให้วันนี้เป็นวันดีๆมีแต่รอยยิ้มค่ะ