หนึ่งวันของเบลกะมาม่อน - หนึ่งวันของเบลกะมาม่อน นิยาย หนึ่งวันของเบลกะมาม่อน : Dek-D.com - Writer

    หนึ่งวันของเบลกะมาม่อน

    โดย LaZyCaT

    เกิดอะไรขึ้นเมื่อเบลเฟกอลจะบ้าและมาม่อนจะติ๊งต๊อง

    ผู้เข้าชมรวม

    744

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    744

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    8
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  27 ก.ย. 54 / 13:42 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
     
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      SF :  หนึ่งวันของเบลและมาม่อน

      ณ. ปราสาท วาเรีย


      “เบลโว้ย ลุซเรียกกินข้าวแล้ว ช้าหมดอดกินนะมึง ” เสียงไอ้ตัวน่ารังเกียจเลวี่เข้
      ามากระทบโสตประสาทเจ้าชายที่กำลังเบื่อๆอยู่พอดี เดี๋ยวเจ้าชายก็จับมาเชือดแทนเจ้ามาม่อนซะหรอก ชิชิชิ



      “ เออๆ เดี๋ยวเจ้าชายลงไปนะ ขอคิดแผนแย่งบัลลัง จากบอสก่อน ชิชิชิ ” ชิชิชิ เจ้าชายก็พูดไปงั้นแหละแย่งบัลลังจากบอสมันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก เจ้าชายรู้ตัวเฟ้ย เพราะถ้าจะแย่งจริงๆต้องสู้กับทั้งบอส ทั้งเฮียฉลามสคอลโล่ เจ้าลุซซูเรีย เจ้าอัลโกบาเล่โน่หน้าเงินมาม่อน ส่วนไอ้หน้าปลากระเบนเลวี่ละไว้ในสถานะที่เข้าใจ เจ้าชายว่าเจ้าชายตายตั้งแต่บอสแล้วแน่ๆ ชิชิชิ



      “ ไม่มีทางเฟ้ย จะล้มบอสต้องลงตรูก่อนเฟ้ยเบล ” อ่า ว่าแล้ว ไอ้หน้าปลากระเบนก็วิ่งพร้อมกางร่มพาลาโบล่า ของมันมาด้วย เฮ้อ เจ้าชายเครียดมันน่าจะรู้นะว่าของพรรค์นี้ทำอะไรไม่ได้หรอกชิชิชิ ว่าแล้วเจ้าชายก็กระโดดหมุนตัวสามรอบ สแลนดิ้งลงบนหัวเจ้าเลวี่มันซะเลย ชิชิชิ เอาน้ำหนักแบบเต็มที่ของเจ้าชายลงที่หัวเจ้าเลวี่แล้วสะใจว่ะ ชิชิชิ



      “ ช้าหมดอด แดร็ก นะมึง ชิชิชิ ” ว่าแล้วเจ้าชายก็ปล่อยให้เจ้าเลวี่มันนอนลงไปกองกับพื้นก่อนจะวิ่งสุดฝีตรีนสไลด์ลงบนราวจับบันไดโดยไม่สนใจเสียงนกเสียงกาของเจ้าเลวี่ที่ตะโกนตามหลังมาอย่างแผ่วๆแล้วหายไป ปล่อยให้มันลื่นๆๆๆ ลงมาที่ปลายสุดทางบันได แล้วกระโดดหมุนตัวตีลังกาสามรอบลงพื้นอย่างสวยงาม ชิชิชิ


      “ อื้มวันนี้พื้นมันนุ่มผิดปกติหรือเปล่าหว่า ช่างเหอะ ชิชิชิ ”


      “ ลุ . . . ลุกออกไปนะเบล ” อุ๊ยตายมิน่าล่ะพื้นมันนุ่มๆมาม่อนน่ะเอง ชิชิชิ โทษทีละกันนะมาม่อน มาม่อนตัวเล็กเองเจ้าชายเลยมองไม่เห็น ไม่ใช่ความผิดเจ้าชายนา ชิชิชิ


      “ มาม่อนมาทำอะไรใต้ตรีนเจ้าชายอ่ะ ชิชิชิ ” ว่าแล้วเจ้าชายก็ขยี้ตรีนลงไปสุดแรงเกิด


      “ บ้านมึงสิไอ้เจ้าชายโรคจิต !! ลุกออกไปเลยเว้ย หนัก!! ” ชิชิชิ มือเล็กๆทั้งสองข้างของมาม่อนขยับดุกดิกๆ น่ารักอ่ะ ชิชิชิ อ๊ะ ดูเหมือนมาม่อนจะรับน้ำหนักเจ้าชายไม่ไหวแล้วนะนั่นน่ะ หน้าเขียวเชียวอ้าวๆ นั้นๆน้ำลายฟูมปากแล้ว ชิชิชิ สงสัยจะได้เวลา เจ้าชายลุกจากหลังมาม่อนแล้วนะเนี่ย


      “ ชิชิชิ โทษทีว่ะมาม่อน ” เดี๋ยวเจ้าชายอุ้มมาม่อนที่น้ำลายฟูมปากไปที่ห้องอาหารด้วยเลยละกันเดี๋ยวลุซมันหาว่ามาช้าแล้วพล่ามด่าเจ้าชายอีกล่ะ ชิชิชิ เจ้าชายรับไม่ได้


      “ เดี๋ยวเจ้าชายพาไปด้วยนะมาม่อน ” เจ้ามาม่อนมันเอามือเล็กๆมา(พยายาม)จับๆหลังเล็กบางๆ(ที่แขนไม่ถึง ชิชิชิ ) ตรงที่เจ้าชายเหยียบลงไปสุดแรงเกิดน่ะแหล่ะ


      “ รู้สึกว่าแกจะพาชั้นมาตั้งแต่ยังไม่ได้ขออนุญาตเลยนะ เออๆ ช่างเหอะดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องเดินเองให้ต้องเหนื่อย อ้อ !!ชั้นไม่จ่ายค่าเดินไปห้องอาหารให้แกนะเฟ้ยเบล ” แหมไม่หยุดงกเลยนะมาม่อนชิชิชิคอยดูเหอะสักวันตรูจะไปขโมยเงินของแกมาให้หมดเลยมาม่อน ชิชิชิ


      “ รู้แล้วน่า ชิชิชิ เดินไปแค่นี้ต่อให้ได้เงินก็คงไม่กี่บาทหรอกเฟ้ย ชิชิชิ ”


      “ แหม มากันแล้วเหรอจ๊ะเบล มาม่อน อ้าวเจ้าเลวี่มันไปไหนของมันเล่ะนี่ยเบลรู้เปล่ามันไปเรียกเบลนี่นา ช่างมันเนอะ มาๆมาทานข้าวกันดีกว่านะจ๊ะ ”แล้วชีก็บ่นของชีไปเรื่อยๆถึงเจ้าปลากระเบนอัสนี แบบตักข้าวไปบ่นไป


      “ ไม่รู้สิ ชิชิชิ เจ้าชายไม่สนใจคนอย่างมันหรอก ชิชิชิ ” ใครว่าเจ้าชายตอแหลไม่มี๊ไม่มี อ้าวตอนนี้มีคนอยู่แค่สามคนน่ะสิถ้าไม่นับเจ้าเลวี่ ปกติถ้าเรากินข้าวก่อนบอส แล้วบอสมารู้ทีหลังนี่ตายกันยกแก๊งค์เลยนะ แต่ถ้าลุซบอกกินได้ก็หมายความว่าบอสไม่อยู่เหรอเนี่ย ไปไหนของบอสนะเจ้าชายสงสัย


      “ชิชิชิ ลุซ บอสไปไหนอ่ะ ชิชิชิ ”


      “นั่นสิ ชั้นก็อยากรู้เหมือนกัน แถมสคอลโล่ก็ไม่อยู่ด้วยอ่ะ ” อ้าวมาม่อนก็อยากรู้เรียกอะไรอื่นนอกจากเงินเป็นด้วยเหรอเนี่ยนี่มันเรื่องประหลาดแห่งปีแน่ๆเล


      “ อ้าวนี่ชั้นยังไม่ได้บอกพวกเธอว์อีกเหรอเนี่ย ” เออสิยะนังลุซ เฮ้อชักจะเหนื่อยกับความไม่เต็มบาทเต็มสลึงของผู้พิทักษ์ของในวาเรียเข้าไปทุกวันๆแล้วนะเนี่ย


      “บอสไปดูเจ้ารุ่นที่10 ฝึกขี่ม้าน่ะ ส่วนสคอลโล่ก็แค่จะไปหาเรื่องกับเจ้าพิรุณยามาโมโตะ ทาเคชิเท่านั้นล่ะ”


      “ขี่ม้าเหรอชิชิชิ เจ้าชายก็อยากขี่บ้างจังเลยนะชิชิชิ ” อ๊ะ เจ้าชายมีอะไรจะทำแล้วล่ะชิชิชิ มาม่อนชิชิชิ


      “ ลุซ!! เดี๋ยวเจ้าชายกับมาม่อนจะมากินทีหลังนะลุซกินไปก่อนเลยชิชิชิ ! ! ”


      “เฮ้ย ชั้นไปเกี่ยวกะแกตอนไหนวะเบล!! ปล่อยชั้นน้า!!”แหมๆ ตอนนี้มาม่อนน่ารักมากเลยนะเนี่ยปากเล็กๆบางๆตะโกนส่งเสียงกรี๊ดกราดน่าตบปากมาม่อนด้วยปากเจ้าชายแต่เจ้าชายก็ยังไม่ทำเพราะเจ้าชายจะพามาม่อนไปเล่นด้วยกันชิชิชิ และแล้วเจ้าชายก็พามาม่อนที่ห้องของเจ้าชายแล้วขว้างมาม่อนให้บินมาลงจอดเหมือนตัวสีดำๆที่อยู่ในเฟซตะกี้บนหมอนของเจ้าชาย


      “ชิชิชิ มาม่อน มาม่อนมาเล่นเป็นม้าให้เจ้าชายหน่อยสิ นะมาม่อนนะเจ้าชายอยากเล่นนะชิชิชิ ” เจ้าชายมองมาม่อนที่มองเจ้าชายด้วยสายตาขยะแขยงประมาณว่ามึงโตแล้วนะเว้ยไรงี้ ถึงแม้ฮูดจะคลุมอยู่แต่เจ้าชายก็เดาได้เว้ย


      “ไม่เอาอ่ะเบลมาม่อนโตแล้ว แล้วมาม่อนก็ตัวเล็กกว่าเบลด้วยนะแค่ตอนเบลเหยียบชั้นก็หนักมากแล้วอ่ะถ้าเบลนั่งนับชั้นไม่แบนเป็นแฟนทาสม่าโดนสิบล้อเหยียบเหรอเบล ” ชิชิชิ เออว่ะเจ้าชายลืมคิดมาม่อนมันตัวติ๊ดเดียวเองงั้นเจ้าชายก็ไม่ได้เล่นแล้วสิไม่เอาเค้าจาเล่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



      “แง้ๆๆๆๆ มาม่อนอ่ะ เค้าจาเล่นอ่ะเค้าจาเล่น นะๆๆๆๆๆๆ นะมาม่อนนะ ” ชิชิชิ ลงไปดิ้นกับพื้นแบบนี้มาม่อนก็มาม่อนเหอะต้องให้เจ้าชายเล่นได้แน่นอนแน่ๆเลยชิชิชิ อะ อ้าว มาม่อนทำสายตาดูถูกแบบนี้หมายความว่าไงอ่ะ ก็ได๊ชิชิชิ รอตรงนั้นนะมาม่อนเดี๋ยวเจ้าชายจะไปจับมาทำม้า(?)เอง


      “ว้าคคคคคคค อย่าเข้ามานะเว้ยเบลเออๆ ชั้นยอมแล้วเว้ย ”ดีมากมาม่อนชิชิชิต้องแบบนี้สิถึงจะคบกันยาวชิชิชิ



      “ชิชิชิ ดีมากมาม่อน ” เจ้าชายหอมแก้มมาม่อนก่อนจะกระโดดขึ้นหลังมาม่อน



      “จับดีๆนะเจ้าชายฟิ้ว” ว่าแล้วเจ้ามาม่อนก็พาเจ้าชายวิ่งไปอย่างไวชิชิชิชิชิชิชิ เจ้าชายชอบอ่ะ ชิชิชิชิชิชิอย่างเร็วเลยอ่ะมาม่อนชิชิชิ และแล้วเจ้ามาม่อนก็พาเจ้าชายมาถึงซากศพของเจ้าเลวี่มัน


      “เอาไงดีอ่ะเบล เหยียบเลยไหม ” มาม่อนถามเจ้าชายด้วยใบหน้าดูสะใจบวกกับอยากทำชิบหา---พิกลๆ



      “ชิชิชิ เรื่องแบบนี้ต้องถามด้วยเหรอมาม่อน เหยียบเลย ชิชิชิ ” ว่าแล้วมาม่อนก็ใช้ขาสั้นๆของเจ้าตัวเหยียบลงไปบนตัวเจ้าเลวี่แบบสุดแรงเกิด โดยหารู้ไม่ว่าเพราะขาตัวเองสั้นติ๊ดเดียวมันเลยสดุดจมูกของเลวี่อาแทนแบบสุดๆทำให้เบลและมาม่อนต้องลงไปกองกับพื้นอย่างสวยงามและไถลไปโดนตู้เครื่องครัวด้วยสิทำให้จานชามหล่นลงมาทับพวกขั้งสามด้วย


      “โครม!! ตึง!! ” สิ้นเสียงลงแล้วแต่ก็ไร้ทั้งเสี
      ยงของมาม่อนและเบลเฟกอล นั่นหมายความว่าพวกเขาได้สลบไปพร้อมกับเสียงความเสียหายแรกแล้วเหอๆ

      END

      “เจ้าพวกสวะนี้มันมากองอะไรอยู่แถวหน้าห้องชาวบ้านเขาวะ เฮ๊ยเจ้าฉลามสวะมาเอาพวกมันไปเก็บเดะ!! ” พวกมันเล่นอะไรกันวะเนี่ยเจ้ากระเบนสวะแขนซ้ายขวาดูๆเหมือนสลับข้างกันมีจานเสียบอยู่กลางกระบาล เจ้าอัลโกบาเลโน่สวะหัวจิ้มพื้นโดยมาตรีนไอ้เจ้าชายสวะ(ที่ดูเหมือนจะ)เหยียบหลังอยู่และมีแก้วกาแฟอยู่บนหัวซึ่งชุ่มและอุดมไปด้วยเลือดสิแดงข้นที่เจ้าตัวภูมิใจนักหนาว่าเป็นเลือดของราชวงค์ไหลเป็นแม่น้ำอย่างไม่หยุด
      ช่างพวกสวะมัน ปกติพวกมันก็เล่นกันประมาณนี่แหละตายไม่ตายก็ช่างสุดจะทน

      END (จริงๆจ้า)

      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×