[[+Fic HP+]] Startling Shocking Snowball Fight!!

เนื้อเรื่อง

ณ โรงเรียนฮอกวอตส์..

"หนาวจัง..."เด็กหมุ่นผมแดงเพลิงพูด"วันนี้หิมะตกเยอะจังแฮะ"

"พวกเราไม่ลองเล่นหิมะแบบพวกมักเกิ้ลกันล่ะ"

"มักเกิ้ล?..."แฮร์รี่สบตาของเพื่อนซี้..

-----

"เสร็จแล้ว!!!"

"เอ่อ.. รอน.. ชั้นคิดว่ามันแปลกๆนะ"

"ชั้นขยับตัวไม่ได้.."แฮร์รี่นั่งกอดเข่าอยู่ในอิกลูที่พวกเขาสร้างมันขึ้นมา

"พวกมักเกิ้ลทำแบบนี้มันสนุกกันรึไง.."รอนบ่น

"ครึก.. ครึก.."

"ฮืม?"

"ครืน..."อิกลูน้อยๆถล่ม..

"หวา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"รอนร้อง ทั้งสองลงไปจมอยู่ในกองหิมะ

"ปุ"  "ปุ"แฮร์รี่กับรอนโผล่หัวขึ้นมา

"พวกเธอเป็นอะไรรึเปล่า"สองฝาแฝดนรก เฟร็ดและจอร์จ วีสลีย์ยืนกอดอก

"พวกเรามาแล้ว.. ไม่มีอะไรต้องกลัวนะรอน.."เฟร็ดยื่นมือไปให้รอน

"พวกนายเป็นคนทำอิกลูถล่มใช่มั้ย!!!"รอนพูดอย่างมีน้ำโห

"อ้อ.. ไอ้นั่นเค้าเรียกว่าอิกลูหรอ.. ชั้นคิดว่า พวกนายเล่นอะไรที่งี่เง่ามากกว่า.."

"ไม่ - มี - ทาง"รอนพ่นลมหายใจดังพรืด"ถ้านายโจมตีชั้นด้วยหิมะ.."

"ชั้นก็จะแก้แค้นพวกนายด้วยหิมะเหมือนกัน!!!!!!!!!!!!!!!"รอนปาหิมะใส่หน้าเฟร็ด

"แฮร์รี่!!นายช่วยชั้นปาหิมะที!!~"

"อืม!!!"แฮร์รี่ฉีกยิ้มกว้าง

"นั่นอะไรกัน..."เชมัสกล่าวขึ้น

"อ่า.. นั่นแฮร์รี่นิ"เฮอร์ไมโอนี่พูด

"พวกเราก็ไปเล่นกันเถอะ!!!"เชมัสพูด

เกมปาหิมะก็ยังดำเนินต่อไปเรื่อยๆ.. จน..

"ชั้นไม่แพ้หรอกน่า!!!"แฮร์รี่ตะโกนและกำลังจะปาหิมะ แต่.. มือก็ฟาดถูกร่างของใครบางคน..

"อุ๊ย!ขอโทษฮะ"แฮร์รี่หันไปมอง เขาถึงกับหน้าซีดทันที..

"มิสเตอร์พอตเตอร์..."สเนปกล่าวเสียงนุ่ม"ชั้นคิดว่า.. ตอนนี้คุณเล่นอยู่.. วันพรุ่งนี้ชั้นคงห็นการบ้านของเธอนะ พอตเตอร์.."

"ปุ!!"ลูกบอลหิมะลูกหนึ่งถูกปาใส่หน้าของสเนป

"อาจารย์ฮะ!!ที่นี่มันอันตรายนะฮะ!!"แฮร์รี่วิ่งไปลุยต่อ ส่วนสเนป ยังไม่ทันที่จะลุกขึ้น ก็ถูกบอลหิมะขนาดยักษ์(เท่าสโนว์แมน)

ปาใส่อีก 3 ลูก

"แอ๊ก!!!!!"

กล่าวฝ่ายถึงยอดหอคอย...

"อืม.. ดูน่าสนุกนะ"ดัมเบิลดอร์ยืนมองพวกเด็กนักเรียนเล่นปาบอลกันอย่างสนุกสนาน ส่วนศาสตราจารย์

มักกอนนากัลก็มองอยู่เฉยๆ..

"มิเนอร์ว่า.. ชั้นลองปาหิมะจาตรงนี้ดูดีกว่า.."ว่าแล้ว.. ชายชราก็เอาหิมะที่เกาะอยู่ขอบหน้าต่างมาปั้น

"อะจ้ากกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"ดัมเบิลดอร์เงื้อแขนจะปาลูกบอลหิมะในมือสุดแรงเกิด

"กร๊อบ!!!"

"จ๊ากกกก!!!หลังช้านนนนนนนนนน!!!!!!!!!!!!!!!"ดัมเบิลดอร์หลังเคล็ด

"อัลบัส!!!!!!!!!!!!!!!!"ศาสตราจารย์มักกอนนากัลพูดอย่างต๊กกะใจ

ย้อนภาพกลับมาที่สมรภูมิรบ

"แก........"แฮร์รี่หันมามองข้างหลัง

"ชั้นไม่มีทางให้อภัยเธอแน่!!พอตเตอร์!!"สเนปในเวอร์ชั่นมนุษย์หิมะตรงเข้ามาจะตะครุบแฮร์รี่

"ว้ากกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!"แต่ด้วยรูปร่างสโนว์แมนอันใหญ่ของสเนป ทำให้เขากลิ้งไล่แฮร์รี่

"ฮืม.. สเนปออกมาจุ้นจานอีกแล้ว.."เฟร็ดพูดอย่างเหนื่อยอ่อน

"ลองชมฝีมือปาบอลของต้นวิลโล่ว์จอมหวดดูซักตั้ง!!!"จอร์จตะโกนขณะที่ต้นวิลโล่ว์หวดกิ่งให้หิมะหลุดออกจากกิ่งของมัน

"อ่า.. ชั้นจับเธอได้แล้ว.. พอตเตอร์"สเนปดึงแขนของแฮร์รี่ไว้ได้

แต่โชคดีที่ กิ่งของต้นวิลโล่ว์หวดมาถูกสเนปพอดี ทำให้สเนปลอยละลิ่วไปไกล(จนเห็นดาวปิ๊ง)

"หน๊อย... งั้นชั้นจะให้พวกนายรู้รสชาติของไม้กายสิทย์อันใหม่ของชั้นก็แล้วกัน.."รอนชักไม้กายสิทธิออกมา

"โมบายอาร์ม มูฟ วิลโล่ว์!!!"รอนชี้ไม้กายสิทธิไปที่ต้นวิลโล่ว์จอมหวด

...

....

.....

......

...เงียบ...

......

.....

....

...

"555+ รอนน้องรัก.. นายยังใช้มันไม่คล่องเลย"เฟร็ดหัวเราะร่า

"ครึกๆ.."

"ฮะ.."อยู่ดีๆ เฟร็ดก็หยุดหัวเราะ

"ครืน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

"จ๊ากกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"แฮร์รี่ร้องลั่น

"รอน!!นายเป็นคนทำ!!"จอร์จโวยวาย

"ชั้นเปล่านะ!!"รอนเถียงกลับ

"ใครใช้คาถานี้!!"

"นั่น!!ศาสตราจารย์มักกอนนากัล"เฮอร์ไมโอนี่ตะโกน

"หักคะแนนกริฟฟินดอร์ 20 คะแนน!!"

"ห๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"ทุกคนร้องลั่น

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เที่ยงคืน.. ณ หอนอนชาย

"รอน.. รอน.."

"ฮืม.."รอนขยี้ตาอย่างัวเงีย"อะไรหรอแฮร์รี่.. นี่มันเที่ยงคืนนะ"

"ชูว์!....."แฮร์รี่จุ๊ปาก

.........

ทรีโอแห่งกริฟฟินดอร์เดินอยู่ที่ระเบียงปราสาทด้วยคุลมผ้าคลุมล่องหนอยู่

"พวกเราจะไปไหนกันหรอ"รอนถามเฮอร์ไมโอนี่

"เงียบๆเถอะ รอน"เฮอร์ไมโอนี่เอ็ดรอน"อย่าพึ่งถามอะไรตอนนี้"

ทั้งสามเดินออกมานอกปราสาท

"ว้าว!!!!!!!!!!"รอนอุทานด้วยความตื่นเต้น"มันหรูหราโอ่อ่าจัง มันต่างกับตอนที่พวกเราทำกันตอนกลางวันมากเลย.."

เพื่อนๆทั้งสองยิ้มแก้มปริ เมื่อเห็นรอนดีใจกับบ้ายสโนว์แมนยักษ์

"ก็.. ตอนกลางวันพวกเราไม่ได้ทำใหม่.. ชั้นก็เลยสร้างมันใหม่น่ะ"แฮ์รี่พูด

"เข้าไปดูข้างในกัน"

ข้างในบ้าน..

"อู้ฮู.. กว้างจังเลย.."รอนเงยหน้าขึ้นไปมองบนเพดานและนั่งลงบนเก้าอี้หิมะ

"พวกเราหาอะไรกินให้อุ่นกันดีกว่า.."เฮอร์ไมโอนี่พูด

"เอ้า!!ชั้นเอาขนมมาด้วย!!"แฮร์รี่ขวักขนมออกมาจากกระเป๋า"มีบัตเตอร์เบียร์ด้วยนะ"

"วันนี้ชั้นสนุกมากนะ เป็นครั้งแรกที่ชั้นเล่นปาหิมะนะเนี่ย"แฮร์รี่ยิ้มกว้างพร้อมส่งบัตเตอร์เบียร์ให้รอน

"ครั้งแรก?"รอนเอ่ยอย่างงงงวย

"ก็พวกดัดลียชอบปาใส่ชั้นคนเดียวนะซิ"แฮร์รี่ทำหน้าบูด

"อืม..."รอนอมยิ้ม"เฮ้ย!! แล้วสเนปล่ะ!!"

"ไม่ต้องห่วง.. ก็พวกเรามีแผนที่ตัวกวนใช่มั้ยล่ะ"เฮอร์ไมโอนี่พูด"รีบๆกินก่อนที่มันจะเย็นเถอะ"

"เชียร์ส!!!!!!!!!!!!!"

"ว้าว.. เห็นสเนปแล้ว.."รอนจ้องแผนที่"ฮืม.."

"เฮอร์ไมโอนี่!ดูนี่ซิ"รอนหยิบแผนที่ให้เฮอร์ไมโอนี่ดู"สเนปอยู่ในป่าต้องห้าม"

"ชั้นคิดว่า.. เขาน่าจะถูกหวดไปอยู่ตรงนั้นตั้งแต่กลางวันแล้วนะ"

"ไม่มีทาง.."แฮร์รี่หัวเราะแหยๆ

.......

วันรุ่งขึ้น.. สเนปได้ถูกค้นพบที่ป่าต้องห้ามโดยแฮกริดเป็นคนเจอในลักษณะลูกบอลยักษ์ที่มีขาคนทั้งสองข้างยื่นขึ้นมาข้างบน

หลังจากนั้นเป็นต้นมา..

กริฟฟินดอร์จึงเป็นเป้านิ่ง(รึเปล่า)ให้สเนปหักคะแนนมากกว่าเดิม...

http://www.aku-tenshi.com/doujin/potter/download.php?site=1&id=%7EImpending%20Doujinshi%7E&file=%5Baku-tenshi%5DHP-Garden_of_Secrets_-_03.zip

นี่คือ ต้นฉบับที่แปลเป็นอังกฤษ