ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [[+Fic HP+]] Garden of secret

    ลำดับตอนที่ #2 : fascinated heart (DM/Hre)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 265
      0
      31 ส.ค. 49

    ณ โรงเรียนฮอกวอตส์

    คุกใต้ดิน..

    "พวกเธอเคยคิดอะไรบ้างมั้ย ตั้งแต่พวกเธอเริ่มเรียนคาถา.."สเนปเทศนามหาสนุก(รึเปล่า)ให้ทรีโอแห่ง

    กริฟฟินดอร์ฟัง

    "หรือพวกเธอโง่ขนาดไม่เข้าใจสิ่งง่ายๆ.. รึพวกเธอคิดว่าพวกเธอเก่งกว่าชั้น ยังงี้มันก็ไม่จำเป็นที่เธอจะมาเรียน..

    สิ่งที่ชั้นพูดมันถูกต้องมั้ย!!"

    ทั้งสามยืนก้มหน้าฟังสิ่งที่สเนปพูด  รอนถึงขนาดยืนหลับไปเลย

    "ฮืม.."เฮอร์ไมโอนี่ เด็กสาวไฮเปอร์แห่งกริฟฟินดอร์เหลือบไปเห็นลูกกวาดสีสดใสอยู่บนโต๊ะของสเนป

    เธอจึง.. "อัม!!"

    "ฉอดๆๆๆๆ  ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ๆๆๆๆ  ๆๆๆๆ  ๆๆๆ"สเนปบ่นจังหวะแร๊ป

    "ตอบชั้นมา.. ถ้าชั้นพูดถูก"สเนปเห็นเฮอร์ไมโอนี่ยืนแก้มป่อง

    "มิสเกรนเจอร์.. เธอฟังสิ่งที่ชั้นพูดอยู่รึเปล่า"

    "ฟังค่ะ"เฮอร์ไมโอนี่ตอบเสียงอู้อี้

    ................

    "เขาพูดมากจริงๆ.. ชั้นต้องรีบไปห้องโถงซะและ"เฮอร์ไมโอนี่เดินหอบหนังสือกองโตมา โดยที่แฮร์รี่และรอนไม่อยู่

    "น่ารำคาญจริงๆ.."เธอต้องหยุดเดินเมื่อเธอเดินถึงหน้าต่าง..

    "อะไรเนี่ย.."เฮอร์ไมโอนี่มองดูเงาของตัวเองที่หน้าต่าง"อะไรอยู่บนหัว.. หัวใจหรอ.."

    เธอพยายามจะจับมันลงมา แต่หัวใจดวงน้อยก็ลอยเคว้งคว้างอยู่..

    "อะไรติงต๊องๆอยู่บนหัวของเธอน่ะ"เสียงยานคานดังขึ้น  มัลฟอยพร้อมกับลูกสมุนงี่เง่า 2 ตัว(?)ยืนอยู่

    "ไม่ใช่ธุระของนาย.. มัลฟอย"เฮอร์ไมโอนี่รีบเดินหนี"ชั้นแค่เจอมันเมื่อตะกี้เอง"

    "งั้นชั้นจะริบมันไปก็แล้วกัน"มัลฟอยคว้าหัวใจบนหัวของเฮอร์ไมโอนี่"เราจะทำอะไรกับไอ้นี่ดี"

    "Mha ha ha ha ha... 555555+"มัลฟอย แครบและกอยล์หัวเราะเสียงดังลั่น

    เฮอร์ไมโอนี่ยืนอึ้งกิมกี่.. แต่เธอรู้สึกแปลกๆในอก...

    .................

    "รับ!!"

    "นี่!!"

    "ไป!!"

    "ระเบิดมูลสัตว์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"เฟร็ดกับจอร์จกำลังทดสอบของเล่นชิ้นใหม่อยู่ โดยการปาใส่พวกปี 1

    "กรี๊ด!!!!!!!!!!!!! ว้าย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ว้าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

    "พวกนายเงียบๆกันหน่อยได้ม้ายยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!"รอนตะคอกใส่สองคนนั้น

    แฮร์รี่ก็ยืนยิ้มอยู่ข้างๆรอน  ทั้งสองเริ่มหันไปหาเฮอร์ไมโอนี่ เพราะ ปกติเธอจะโวยวายนี่นา..

    "เฮิร์ม.. เฮอร์ไมโอนี่.."ทั้งสองเรียกเฮอร์ไมโอนี่ที่เหม่อมองท้องฟ้าไกล...

    ................

    ตอนกลางคืน ณ ระเบียงทางเดิน

    เดรโก มัลฟอย คุณชายแห่งสลิธีรินเดินออกมาพร้อมกับกระดาษแผ่นหนึ่ง

    "ชิ ยัยเลือดสีโคลนมานัดเราอะไรเอาดึกดึนป่านนี้ฟ่ะ"มัลฟอยสบถพร้อมกับอ่านข้อความในกระดาษแผ่นนั้นอีกครั้ง

    ชั้นจะรอนายอยู่ที่หน้าบันไดใหญ่ นายจะต้องเสียใจที่ขโมยหัวใจชั้นไป

    ปล. ถ้าไม่มา ชั้นจะแฉความลับของนายให้หมดเลย

    ..เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์..

    "แล้วชั้นมีความลับอะไรฟ่ะ?"มัลฟอยยังสงสัยที่เฮอร์ไมโอนี่เขียน

    มัลฟอยเดินไปเจอถึงจุดนัดหมายและ.. เขาก็ได้พบกับ..

    เฮอร์ไมโอนี่หันมาหามัลฟอยและเดินลงมาจากบันได.. วันนี้เธอใส่ชุดสายเดี่ยวสีชมพูอ่อนมีระบายและคลุมผ้าคลุมไหล่..

    มัลฟอยอ้าปากค้างตกตะลึงกับสิ่งที่เห็น!!

    เฮอร์ไมโอนี่เดินลงมาหามัลฟอยจนถึงขั้นสุดท้าย.. เธอค่อยๆทิ้งตัวลงมาหาชายหนุ่มเบื้องหน้า...

    "ใครอยู่ตรงนั้น!!!!!!!!!!!!!!!!"ร่างของเซเวอรัส สเนปปรากฏขึ้นพร้อมกับตะเกียงในมือ

    "ไม่มีนิ.."สเนปคิดในใจและเดินจากไป  เขาเดินผ่านเฮอร์ไมโอนี่และมัลฟอยที่คลุมผ้าคลุมล่องหนไป..

    "ดีนะเนี่ยที่ชั้นยืมผ้าคลุมล่องหนจากแฮร์รี่มา.."เฮอร์ไมโอนี่พูด"เราปลอดภัยแล้วยัง.."

    "ยัง.."มัลฟอยตอบ เมื่อเขาหันมามองร่างบาง เขาก็ต้องรีบเบือนหน้าหนีทันที เพราะ สายเดี่ยวของเฮอร์ไมโอนี่

    นั้นตกลงมาข้างนึง

    และ.. มันก็เริ่มตกลงมาอีกข้างนึงด้วยเช่นกัน

    เฮอร์ไมโอนี่รู้ตัวจึงรีบดึงมันขึ้นมา

    "อ่ะ เอ่อ.. ชั้นคิดว่าพวกเราปลอดภัยแล้วล่ะ"มัลฟอยหันหน้าหนีเพื่อบดบังใบหน้าแดงก่ำของตนเอง

    "ไม่หรอก.. สเนปยังไม่กลับห้องเลย.."เฮอร์ไมโอนี่พูด"เขาจะต้องผ่านมาตรงนี้ก่อน.."

    "ชั้นทนไม่ไหวแย้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"มัลฟอยลุกพรวด

    ขึ้นมา ทำให้ผ้าคลุมล่องหนนั้นเลื่อนหลุดออกไป

    "เงียบๆ!!!!"เฮอร์ไมโอนี่ดึงมัลฟอยลงกลับ

    ชะอุ๊ย!! หน้าของเฮอร์ไมโอนี่กับมัลฟอยอยู่ห่างกันแค่ไม่กี่เซนต์ (พวกแฟนฟิค เดร/เฮอร์ คงดีใจกันตัวลอยเลยซิท่า..)

    1 นาที..

    2 นาที.. มัลฟอยรีบเบือนหน้าหนี เฮอร์ไมโอนี่ก้มหน้าลงและ.. หยิกแก้มของเขา

    "ชั้นอยากอยู่อย่างนี้นานๆ..."เฮอร์ไมโอนี่ส่งสายตายั่วยวนให้มัลฟอย

    เหมือนสายฟ้าฟาดเปรี้ยงใส่มัลฟอย..

    โอ.. พระเจ้า.. ผมทำกรรมอะไรไปเยอะฮะ.. ผมแค่สั่งไล่พวกที่ผมไม่พอใจออกจากฮอกวอตส์

    แค่ให้ฆ่าคน.. แค่ปิดปากไปไม่กี่คนเอง.. แค่ 20 คนเองน้า..

    มัลฟอยหน้าแดงและอ้าปากค้างกับสิ่งที่ได้ยิน!!!

    "พรึ่บ!!!"ผ้าคลุมล่องหนถูกเปิดออก โดยรอน ส่วนแฮร์รี่ก็นั่งยองๆอยู่ข้างๆ

    "พวกเธอทั้งสองทำอะไรอยู่อ่ะ.. ตอนกลางคืนเนี่ยนะ.."

    "มะ มะ ไม่ใช่ที่พวกนายเห็นนะ!!"มัลฟอยรีบส่ายหัวอย่างแรง

    "เด๋ว.. รอน.. ชั้นเป็นคนเรียกมัลฟอยออกมาเอง"เฮอร์ไมโอนี่รีบห้ามรอน"ชั้น.."

    "นั่นแหละ.. บอกพวกเขาไปเลย!!!"มัลฟอยพูดอย่างดีใจ

    "ชั้นสูญเสียหัวใจของชั้นให้มัลฟอยจ้ะ"

    "เฮ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"มัลฟอยสะดุ้งโหยง

    "อะ อะไรน้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"รอนร้องลั่น แต่ในขณะที่แฮร์รี่จ้องตาลุกวาว

    "นายขโมยหัวใจของเธอไปหรอ!!!!!!!!!!!!!!!!!!"รอนแว้กใส่มัลฟอย

    "ปะ เปล่านะ!! เธอหมายถึงหัวใจนี่ตังหาก!!"มัลฟอยรีบควักหัวใจของเฮอร์ไมโอนี่ที่ขโมยมา

    ตอนกลางวันให้รอนดู

    "นายทำอะไรกับ เฮอร์ไมโอนี่ของชั้น!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"รอนตะโกนใส่หน้ามัลฟอย เฮอร์ไมโอนี่รีบซบหลังมัลฟอย

    "อย่าทำตัวสนิทสนมเดะ!!!!!!!!!!!!!!"รอนชี้นิ้วใส่หน้ามัลฟอย

    "เฮ้!!รอน! เมื่อกี้นายพูดว่า 'ของชั้น' งั้นหรอ!!!!"แฮร์รี่ทำตาโตลุกวาวตื่นเต้นกับสิ่งที่ได้ยิน

    "ว้าว!!นายกล้าจางงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!"

    "ทำอะไรซักอย่างซิ!!!!!"มัลฟอยหันมาตะโกนใส่หน้าเฮอร์ไมโอนี่

    "อะไรเล่า!! นายเห็นหน้าอกชั้นแล้วนี่!!"เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างมีน้ำโห(ตอนที่สายเดี่ยวของเฮิร์มร่วงไง)

    "น่ะ หน้าอก?"แฮร์รี่และรอนหยุดพูดและหันไปหามัลฟอยทันที

    "ชั้นไม่รู้อะไรแล้ว!!"เฮอร์ไมโอนี่ตะโกนต่อไป

    "พวกเธอรู้ชะตากรรมคืนนี้ของพวกเธอมั้ย...."สเนปโผล่มาจากข้างหลังทั้งหมด

    ทำให้มัลฟอยสะดุ้งและปล่อยหัวใจที่กำอยู่ในมือทันที

    "นี่มัน.."สเนปคว้าหัวใจที่หล่นมาดู.."ฮืม.."

    เฮอร์ไมโอนี่เกาะขาของสเนปทันที

    "มิสเกรนเจอร์"

    "ค่า...."เฮอร์ไมโอนี่เงยหน้าขึ้นมองสเนป

    "ชั้นเดาว่าเธอกินลูกอมที่อยู่บนโต๊ะไปใช่มั้ย"

    "ใช่ค่า...."เฮอร์ไมโอนี่พูดเสียงหวาน

    .....................

    "ยาเสน่ห์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"สามหนุ่มตะโกนขึ้นพร้อมกัน

    ^o^ หน้าของแฮร์รี่

    OoO หน้าของรอน

    O////O  หน้าของมัลฟอย

    "ใจเย็นๆ.. ดูนี่ซะก่อน.."สเนปวางหัวใจลงบนหัวของเฮอร์ไมโอนี่ที่กำลังเกาะสเนปหนึบหนับ

    "อี๋!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"เฮอร์ไมโอนี่รีบผละออกจากสเนปและเช็ดมือของตัวเองด้วยกระโปรงทันที

    "เห็นมะ"สเนปพูดอย่างอารมณ์เสีย"เวทมนตร์จะเสื่อมลง ถ้าเธอทิ้งหัวใจของเธอไปแล้วรอบนึง"

    "เอาล่ะ.. ถ้ามีเหตุการณ์เกิดขึ้นอีก.. ชั้นจะหักคะแนนพวกเธอ.."รังสีอำมหิตแผ่ออกาจากตัวของสเนป

    "เอ้า!!!!!!!!!!! ถ้าพวกเธอเข้าใจแล้วก็รีบกลับหอไปซ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"สเนปเห่า เอ๊ย! อาละวาดใส่ทุกคน

    ทั้งให้เด็กนักเรียนทั้ง 4 รีบวิ่งแจ้นทันที

    "หึ.. งี่เง่าสิ้นดี.."มัลฟอยคิดและวิ่งไปพร้อมๆกับทรีโอแห่งกริฟฟินดอร์ เมื่อเขาและเฮอร์ไมโอนี่สบตากันอีกครั้ง

    เธอก็รีบเบือนหน้าและวิ่งหนีไปอีกทาง

    มันทำให้มัลฟอยใจเต้นอย่างแปลกประหลาด...

    "จ๊ากกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"มัลฟอยร้องลั่น  เมื่อแฮร์รี่และรอนเหยียบเท้ากันคนละข้าง

    ^u^ หน้าของแฮร์รี่

    *u* หน้าของรอน(ยิ้มสะใจเล็กๆ)

    "แล้วนี่มันอะไรเนี่ย.."มัลฟอยกระโดดเหย็งๆกุมเท้าตัวเอง

    จบจ้ะ..

    เรื่องนี้แฮร์รี่หน้าซื่อทั้งเรื่องเรย..

    http://www.aku-tenshi.com/doujin/potter/download.php?site=1&id=%7EImpending%20Doujinshi%7E&file=%5Baku-tenshi%5DHP-Garden_of_Secrets_-_01.zip

    นี่คือ ต้นฉบับที่แปลเป็นอังกฤษแล้ว

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×