รักไม่ได้!
อย่ารักฉัน! ได้ยินไหม!
ไม่....เธอไม่มีทางได้ยิน เพราะฉันตะโกนก้องได้แค่ภายในใจ
ฉันมิอาจเอื้อนเอ่ยวาจาใดที่จะทำร้ายหัวใจเธอ
ยิ่งเธอทอดมองมาด้วยดวงตาที่แสนรักและภักดี
ฉันคนนี้ยิ่งเจ็บลึก....
ฟังสิ! ว่าฉันมันเลวแค่ไหน...
คำพูดทุกคำที่เอ่ย...เพื่อให้เธอหลงไหลในวาจา
การกระทำทุกสิ่ง...เพื่อให้เธอต้องมนตร์เสน่หา
เสียงเพลงที่ได้ยิน...เพื่อให้เธอหลงวนอยู่ในภวังค์รัก
แสดงความเอื้ออาทร...เพื่อให้เธอโหยหา
คนที่แสนดีของฉัน....
ได้โปรดมองฉันดี ๆ อีกครั้ง แล้วเธอจะเห็น...
ดวงตาสีน้ำตาลไหม้...มองเธอเพียงผู้เดียวหรือเปล่า?
ริมฝีปากอิ่มเอิบ...เคยเอ่ยฝากคำรักกับเธอหรือไม่?
ใบหูนิ่ม ๆ ....ได้ยินเสียงเธอคนเดียวเท่านั้นหรือ?
มือบาง ๆ คู่นี้...จับจูงเธอดังเช่นคนรักแน่หรือ?
หัวใจดวงน้อย...มันรักเธอจริงกระนั้นหรือ?
ลองอ่านใจฉันไหมเธอ...
ฟังสิ! ฟังด้วยหัวใจ...
คนเลวคนนี้ มันรักเธอจริง ๆ
แต่....
ฉันไม่ได้รัก...ในแบบที่เธอต้องการ
ฉันอาจโกหกใครต่อใครได้ด้วยการกระทำ
มีเพียงหัวใจเท่านั้น...ที่มันซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกที่แท้จริง
คนดีจ๋า...รักฉันใหม่ได้ไหม?
รักอย่างมิตรสหาย
รักอย่างคนใกล้ชิด
รักอย่างเพื่อนร่วมโลก
รักอย่างคนรู้จัก
รักอย่างพี่น้องร่วมแผ่นดิน
ขอเถอะ...อย่าฝังฉันไว้ในหัวใจเธออีกเลย
ฉันไม่ปรารถนาให้เธอได้รับความเจ็บปวด หรือทุกข์ใจ
ฉันขอเป็นเพียง “ตัวประกอบ” ซึ่งเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปในชีวิตเธอ
ฉันขอเป็นแค่ “มิ่งมิตร” ที่หวังให้เธอได้พบสิ่งที่ดี
ฉันขอเป็น “เพื่อนแท้” ในยามเธอทุกข์ยากลำบากกาย
ฉันคนนี้...เป็นได้ทุกอย่างที่เธออยากให้เป็น
ยกเว้น “คนรัก” ของเธอ
เธอจ๋า...
อย่าเพิ่งหมดศรัทธาในความรัก เพียงเพราะว่า...
“ไม่ได้รับรักตอบ”
ความรักของเธอ...ช่างยิ่งใหญ่และแสนวิเศษเหลือเกิน
ฉันรับรู้ได้ด้วยหัวใจเช่นกัน
แต่ทว่า...
ความรักของฉัน...มันยังไม่เกิดขึ้นกับเธอ
วาจาใจในส่วนลึก คือ....
"ฉันรักเธอไม่ได้จริง ๆ"
ความคิดเห็น
T T ขอเอาไปบอกใครบางคนบ้างได้ไหมคะเนี่ย
ตรงอีกแล้วละคะ พี่เราเก่งจัง ตบมือๆ!! (แปะๆๆ - -)
อ่านแล้วก็รู้สึกดี รู้สึกเศร้าดี