วันสุดท้ายของชีวิต

คุณคะ....

คุณเคยรู้สึกแบบฉันบ้างไหม?

โดดเดี่ยวท่ามกลางผู้คนมากมายที่เดินสวนกันไปมาตามท้องถนน

เงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวใจ...ยามที่ต้องทานข้าวเย็นคนเดียวในร้านอาหารสุดหรู

เคว้งคว้างไม่รู้จะทำอะไร...เมื่อต้องเดินเพียงลำพังในห้างสรรพสินค้า

ร้องไห้เช็ดน้ำตาด้วยตัวเอง...ยามที่ดูหนังเศร้า ๆ ในโรงภาพยนตร์เพียงผู้เดียว

แววตาเจ็บปวด...ยามที่กดหารายชื่อในมือถือแล้วพบว่า ไม่มีใครจะรับฟังความทุกข์ใจของเราได้

เหม่อมองไปข้างหน้าอย่างเลื่อนลอย...ยามนั่งคนเดียวในสวนสาธารณะที่ผู้คนหลากหลาย

หัวใจสูบฉีดแรงขึ้นเฉพาะเวลาวิ่งเร็ว ๆ อยู่บนเครื่องออกกำลังกาย...ไม่ใช่เพราะมีใครบางคน

เปิดเปลือกตาที่แห้งแล้งขึ้นมาตอนเช้าพร้อมกับคำว่า ‘ภาระหน้าที่’  

เหงาจับใจ...ยามที่ต้องไปร่วมงานแต่งงานของเพื่อนร่วมรุ่น

กลั้นน้ำตาแทบไม่ไหว...ยามป่วยไข้แล้วต้องไปโรงพยาบาลเพียงคนเดียว

ใช่ค่ะ...ฉันคือผู้หญิงที่แสนว้าเหว่คนนั้น

ฉันไม่รู้ว่า ฉันทนกับชีวิตที่ผ่านมาได้อย่างไร?

ทนเผชิญความเจ็บปวดใจที่ประเดประดังเข้ามานานหลายปี

ทนใช้ชีวิตด้วยความทรมานใจกับการต้องอยู่อย่างเดียวดายบนโลกกว้างใบนี้

ทั้ง ๆ ที่มีคนเป็นหมื่นล้านคน...

แต่ทำไมฉันถึงไม่มีใครเลย...สักคน!

แล้ววันนึงปาฏิหาริย์ก็มีจริง

เมื่อฉันได้พบกับเธอในฐานะเพื่อนใหม่...ผู้ที่เดินทางมาจากโลกออนไลน์

เธอเป็นเพียงคนธรรมดาที่ฉันไม่คิดจะ ‘รัก’

เธอเป็นเพียงเพื่อนที่อยู่ห่างไกลเกินกว่าจะต้องการคบหาในฐานะ ‘แฟน’

เธอเป็นเพียงคนสนิทที่รู้ใจในเวลาต่อมา แต่ทว่า...ไม่ใช่ ‘คนรัก’

และแล้ว...

เมื่อกาลเวลาผันผ่าน...เทพเจ้าแห่งความรักก็ประทานความรู้สึกที่แสนวิเศษมาสู่ใจฉัน

หัวใจรักที่งดงามของเธอได้โอบกอดหัวใจที่แสนเย็นชาของฉัน

เธอไม่เคยมีคำว่า ‘ไม่’ สำหรับฉัน

ทุกสิ่งที่กระทำ...เธอทำเพื่อ ‘ฉัน’ ผู้เดียว

เพียงได้ยินเสียงลมหายใจ...เธอก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกของฉันที่มี

เธอรู้ทุกอย่างที่เป็น ‘ฉัน’ และ...

ไม่ว่าฉันจะรักเธอหรือไม่ ก็ไม่สำคัญ...ขอแค่เธอได้ ‘รักฉัน’ ก็พอ

นั่นคือสิ่งที่เธอพร่ำบอกฉันมาโดยตลอด

แม้ฉันจะเป็นนักเขียน...

แต่ฉันก็ไม่อาจบรรยายความรักที่มีต่อเธอว่ามันมากมายเพียงไรอย่างที่ใจปรารถนา

บางครั้งบทเพลงก็จำเป็นสำหรับนักเขียนขี้อายอย่างฉันเช่นกันนี่จ๊ะ

ลองฟังเพลงรักจากหัวใจฉันสิ...คนดี

          ‘เธอเป็นมากกว่ารัก เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต

                 ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหาและรอคอยเธอมาแสนนาน

                 และสุดท้ายก็เจอ...ว่าเธอคือทุกอย่างที่เติมเต็มหัวใจ

                 จากนี้ทุกลมหายใจ....ฉันคือเธอ

     จากนี้ทุกลมหายใจ....ฉัน...คือ...เธอ’

ที่รักคะ...ฉันไม่ขอสัญญาว่าจะรักเธอไปจนตาย....

แต่จะแสดงให้เห็นว่ารักเธอมากเพียงใด...ตราบจนวันสุดท้ายของชีวิต