ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เฮฮาประสาประวัติศาสตร์--ภาคVlad_Tepes

    ลำดับตอนที่ #1 : ปรับความรู้ก่อนอ่าน(โปรดอ่านหน้านี้ก่อนตัดสินใจติดตาม)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 500
      8
      8 เม.ย. 58

    ก่อนที่เราจะเข้าเรื่องกัน ผมต้องขออนุญาตคัดกรองผู้อ่านก่อน ไม่ใช่ว่าผมกีดกันคนอ่าน แต่ผมไม่ต้องการทำร้ายจิตใจคนอ่านโดยไม่จำเป็น เพราะเมื่อเราพูดเกี่ยวกับแดร็กคิวล่า หรือพบทบความนี้จากคำค้นว่าแวมไพร์หรือวาย ท่านคงมาพร้อมกับความคาดหวัง เพราะฉะนั้น เพื่อที่ท่านจะไม่ผิดหวัง ผมจึงขอเตือนท่านก่อนว่าท่านจะพบอะไรโดยการปรับความรู้ของทุกท่าน เพื่อที่ท่านจะตัดสินใจว่าท่านจะยังอ่านมันอยู่หรือไม่ เพราะแม้บทความจะชื่อ "เฮฮา" แต่เฮฮาเพราะสไตร์การเขียน เนื่องจากเรื่องจริงนั้นถ้าใส่ความฮามันก็ดำมืดจนไม่น่าอ่านเลย สรุปคือนี้เป็นบทความประวัติศาสตร์ที่ผมเอาจริงยิ่งกว่า "เฮฮาประสาสามก๊ก" แต่ก็คงความฮาตามประสาคนเขียนที่เป็นคนบ้า
     
    ก่อนอื่นก็เริ่มจากคำเตือน
     
    ประการแรกคือ ตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์นั้น  ถ้าเราจะไม่ตั้งธงก่อนที่จะศึกษา เราจะพบว่า "แวมไพร์(vampire)" ไม่ได้เป็นตำนานที่ลึกลับยาวไกลและน่าใฝ่ฝันถึงอย่างที่คนส่วนใหญ่คิด และบทความนี้จะไม่ได้โชว์เรื่องโรแมนติกใดๆ ที่ไม่เป็นจริงทางประวัติศาตร์ ยกเว้นจะมีความเกี่ยวพันธ์หรือเป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้น  แวมไพร์แท้จริงแล้วเกิดขึ้นในยุคกลาง นี้เอง โดยเป็นคำที่คริสเตียนในยุคนั้นใช้เรียกสุลต่านเมห์เหม็ตที่2 และต่อมาหมายถึงพวกมุสลิม โดยแวมไพร์นั้นมีนัยยะถึงการเป็นคนนอกศาสนา ฉะนั้น ตัดตำนานเรื่องลิลิธ จูดาสและอื่นๆ ไปเลย นั่นคือความพยายามของคนสมัยใหม่ที่พยายามผูกเรื่องตำนานตามจินตนาการ
     
    สอง ถ้าท่านมาเพื่อจะอ่านว่าวลาดหรือแดร็กคิวล่าได้กลายเป็นแวมไพร์ หรือมาต่อยอดความฟินหลังจากภาพยนตร์เรื่องDracula Untold, Bram Stroker Dracula หรืออะไรทำนองนั้น ท่านอาจจะผิดหวังอีก เพราะวลาดไม่เคยเป็นแวมไพร์จนกระทั่งอีตาบรามพิมพ์นิยายเรื่องแดร็กคิวล่าออกขายจนดังไปทั่วโลก
     
    สาม ถ้าท่านมาเพื่อจิ้นวาย ก็ตามสบายครับ แต่... ผมขอร้องว่าเพลาๆ หน่อยจะดี เพราะคนที่เป็นเหยื่อของท่านไม่ได้สนุกกับท่าน วลาดทรงเป็นเหยื่อแห่งความวายที่น่าสมเพชมาก และชีวิตความวายของพระองค์ก็ถึงขั้นบัดซบ ฉะนั้นท่านที่ชอบความวายแบบหวานๆ โรแมนติกอาจจะผิดหวัง พระราชประวัติของวลาดคงจะเป็นเหยื่อชั้นดีของพวกชอบS&Mมากกว่า
     
    ประการสุดท้าย ผมอนุญาตให้แลกเปลี่ยนความรู้และอภิปรายได้ครับ แต่อย่าดราม่า
     
    ขั้นที่สอง ปรับความรู้
     
    1 วลาดถูกเรียกว่าเจ้าชาย แต่ที่ถูกต้องคือ "พระมหากษัตริย์"
    คำตอบเป็นเรื่องบริบทจริงทางประวัติศาสตร์ เพราะฮังการี่มักถือสิทธิครอบครองหนือวัลลาเคีย ทั้งที่ไม่เคยมีปัญญาเก็บส่วนจากวัลลาเคีย และเท่าที่ปรากฏในประวัติศาสตร์ วัลลาเคียเป็นรัฐอิสระที่มีนิกายออโธด๊อกซ์เป็นศาสนาประจำชาติ ปกครองในระบอบสมบูรณายาสิทธิราชที่มีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข จึงชัดเจนว่าในความเป็นจริงวัลลาเคียไม่ใช่ดินแดนส่วนหนึ่งของฮังการี่จริงๆ ดังที่ฮังการี่ชอบอ้าง แหน่งผู้ปกครองประเทศไม่ขึ้นกับความพอพระทัยของโป๊ปหรือฮังการี่ แต่มีระบบอันชัดเจนที่ไม่ประเทศอื่นไม่สามารถก้าวก่ายเว้นแต่จะใช้กำลังทหารที่เหนือกว่าเข้ามาบังคับ และตำแหน่งพระมหากษัตริย์ของวัลลาเคียเรียกกันว่า "วัวโว" ซึ่งแปลเป็นไทยได้ว่า "พ่อขุน"
     
    2 ศาสนา
    ในช่วงเวลาที่เราจะเอ่ยถึงเป็นช่วงเวลาหลังจากครูเสดเพียงเล็กน้อย และทางวาติกันพยายามที่จะผลักดันสงครามกับมุสลิมอีกครั้ง ฉะนั้น เพื่อเข้าใจสถานการณ์ทั้งหมด ผู้อ่านจำเป็นต้องเข้าใจเงื่อนไขทางศาสนาและเวลาด้วย ซึ่งผู้อ่านจะค่อยๆ ได้รับข้อมูลในแต่ละตอน และบางตอนอาจจะดูรุนแรงเพราะบุคคลในยุคนี้หลายคนเป็นมหาราชย์และนักบุญ แต่สิ่งที่ทำลงไปนั้นไม่น่าให้อภัยเลยจริงๆ
     
    3 โฮโมเต็มบ้านเต็มเมือง
    ให้เข้าใจด้วยว่าซามมาเอลไม่ได้ใส่ความวายเพื่อความมันส์ แต่เป็นความจริงของประวัติศาสตร์ซึ่งเอาศาสนามาบังหน้าและสวมหน้ากาก สรุป... เกย์ไม่ได้เยอะขึ้น แต่ยุคนี้มีการเปิดเผยมากขึ้น ฉะนั้นคนที่ไม่ชอบวายโปรดเข้าใจว่ามันคือประวัติศาสตร์ ถ้ารับไม่ได้จริงอ่านข้ามๆ ไปเลย หรือไม่ก็อย่าอ่านเลยครับ ซึ่งเรื่องวายๆ ที่ไม่สวยงามเหมือนการ์ตูนและฟิกวายนั้นมีแต่จะทำให้หดหู่มากขึ้น
     
    4 การเมืองอึมครึม
    ขอให้เข้าใจว่าเป็นเรื่องของยุคนั้นไม่ใช่ยุคนี้ ถ้ามีอะไรที่ทำให้ท่านนึกถึงยุคนี้ อย่ามาสั่งบล็อกบทความผมล่ะ มันคนละส่วนกัน
     
    5 เนื้อหารุนแรง
    แม้ผมจะเล่าแบบมีอารมณ์ขันและใช้ภาษาที่ทำให้เรื่องเบาลง แต่ความรุนแรงของเรื่องยังคงอยู่
     
    จากทั้งหมดนี้คิดว่าท่านพร้อมที่จะติดตามมั้ย ถ้าพร้อมเก็บเป็นแฟนพันธ์แท้เลย!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×