จันทราในราตรี [Yuri] - นิยาย จันทราในราตรี [Yuri] : Dek-D.com - Writer
×

    จันทราในราตรี [Yuri]

    โดย sasadao

    อภิมหานิยายยูริเรื่องเยี่ยมแห่งปี สเปเชียลเอฟเฟคสุดอลังการงานสร้าง จินตนาการเหนือคำบรรยาย

    ผู้เข้าชมรวม

    56,812

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    53

    ผู้เข้าชมรวม


    56.81K

    ความคิดเห็น


    1.2K

    คนติดตาม


    321
    จำนวนตอน : 24 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  26 ต.ค. 52 / 12:34 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ




    หมื่นราตรีแสนเงียบเหงา

    ในฝันที่เหน็บหนาว ฉันร้องไห้จนปราศจากน้ำตา

    ปรารถนารักจากใครสักคน เพราะตัวฉันไม่อาจรักใครได้เลย

    ไม่รู้ราตรีกาลยาวนานนี้จะสิ้นสุดลงเมื่อใด



    วันที่ได้พบเธอ ข้ามผ่านกาลเวลา และวันวาน

    เธอคือครึ่งหนึ่งที่หัวใจเพรียกหา

    คือคนที่ฉันเต็มใจจะหลั่งน้ำตาด้วยความคิดถึง

    สัมผัสจากเธอทำให้ฉันลืมตาตื่นจากความฝัน

    อ้อมกอดของเธอ ทำให้ฉันพบกับสิ่งมหัศจรรย์


    จุมพิตจากเธอ ทำลายความมืดอันเป็นนิรันดร์

    เธอคือแสงสว่างที่นำทางหัวใจฉัน

    คือพระจันทร์ที่ฉันเฝ้ารอ





    "สงวนสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
     ไม่อนุญาตให้คัดลอก ทำซ้ำและดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่ง
     นอกจากได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร 
    จากข้าพเจ้าซึ่งเป็นเจ้าของลิขสิทธ์เท่านั้น"
     

     

    + +
     - --s b
    -b g-


    โพล45854

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "มาพูดถึงความรู้สึกในตัวละครกันก่อน"

    (แจ้งลบ)

    สวัสดีคุณซาซาดาโอะและแฟนๆผู้อ่านทุกทุกท่าน ผมเป็นหนึ่งในผู้อ่านที่เร้นตัวอยู่ในมุมหนึ่งที่ไม่มีใครสนใจนัก และอยากลองเขียนความรู้สึกของตนเองลงไปบ้าง อย่างแรกผมไม่ใช่นักวิจารณ์ ผมเป็นนักอ่านจึงขอบังอาจใช้ความรู้สึก กล่าวถึงความคิดเห็นเป็นการแลกเปลี่ยน สำหรับเรื่องราวที่ได้สัมผัส ก็แล้วกัน ในครั้งนี้ขอกล่าวถึงตัวละครก่อน ฟรานเชสก้า เฟลิ ... อ่านเพิ่มเติม

    สวัสดีคุณซาซาดาโอะและแฟนๆผู้อ่านทุกทุกท่าน ผมเป็นหนึ่งในผู้อ่านที่เร้นตัวอยู่ในมุมหนึ่งที่ไม่มีใครสนใจนัก และอยากลองเขียนความรู้สึกของตนเองลงไปบ้าง อย่างแรกผมไม่ใช่นักวิจารณ์ ผมเป็นนักอ่านจึงขอบังอาจใช้ความรู้สึก กล่าวถึงความคิดเห็นเป็นการแลกเปลี่ยน สำหรับเรื่องราวที่ได้สัมผัส ก็แล้วกัน ในครั้งนี้ขอกล่าวถึงตัวละครก่อน ฟรานเชสก้า เฟลิซิตี้ หมาป่าสาวผู้พราวเสน่ห์ ตัวละครตัวนี้เป็นลักษณะที่ว่าเพรียบพร้อมไปด้วยทุกสิ่ง ทั้งความงามและความอัจฉริยะ รวมถึงรูปโฉมและรูปทรัพย์ มีความคิดก้าวเดินไปในสิ่งที่มุ่งหวัง เป็นสตรีที่โลดโผนแต่ก็ยังแฝงไว้ด้วยเสน่ห์อันน่าค้นหา ไม่ใช่ตัวละครที่เฝ้าเพรียงรอพึ่งพาปาฏิหารอย่างตัวเอกทั้งหลาย ที่เคยผ่านพบมา เธอต้องใช้สมองเล่ห์เหลี่ยมต่างๆ ในการต่อรองเพื่อชัยชนะอันริบหรี่ พลิกแพลงหาโอกาส กลับมาเป็นผู้ได้เปรียบในทุกๆด้าน ถึงกระนั้นฟรานเชสกก้าจะเรียกได้ว่ามีทุกอย่างที่ต้องการ ใช่ว่าเธอนั้นสมบูรณ์แบบ ทุกอย่างที่เธอมีนั้นล้วนเป็นสิ่งท้าทายสิ่งหนึ่งหรือเป็นเพียง บันไดขั้นหนึ่งที่น่าตื่นเต้นเท่านั้นเองซึ่งได้มาแล้วก็แล้วกันไป ดูจากรสนิยมของเธอถ้านับจำนวนหญิงสาวที่ผ่านมา ไม่รวามริอาเดเธอล้วนได้ลิ้มลองความหอมหวานเหล่านั้นมาแล้ว นับไม่ถ้วน!! เธอไม่รู้จักพอ ใช่ตัวละครอย่างฟรานเชสก้าไม่เคยรู้จักพอ เธอกระหายในการขวนขวายชัยชนะ การครอบครอง ครอบงำ สิ่งอื่นๆเพื่อไปสู่จุดสูงที่สุดที่เธอปรารถนา และเพื่อสิ่งนั้น บางทีเธออาจจะต้องเสียสละบางสิ่งบางอย่างที่ได้มา โดยหาได้รู้ไม่ว่า...ได้เสียสิ่งที่สำคัญที่สุดใชีวิตของตัวเธอเองไปแล้วก็ตามที จนกว่าจะถึงเวลานั้นตัวฟรานเองจะต้องถึงทางเลือก ในชีวิตอีกครั้งว่าจะเลือกในสิ่งที่ต้องการหรือผลลัพธ์กัน --- ริอาเด มอนโกเมอร์รี่ แม่กระต่ายน้อยโฉมสะคราญ ถึงเธอจะตายไปแล้วเมื่อ400ปี แต่ตัวเธอนั้นยังคงอยู่ในสภาพอายุ16ปี ตลอดมา รูปโฉม รูปลักษณ์ภายนอกนั้นติดตราตรึงใจเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะ...หน้าอกอันมหึมาที่เรียกได้ว่าไร้ผู้เทียมทาน ตัวริอาเดเองเป็นแวมไพรสาว ที่ไม่ยอมรับในสังคมของพวกผีดูดเลือดด้วยกันเอง ตัวเธอมีความคิดผิดแปลกไปจากสาระบบผีดูดเลือดตัวอื่นๆ ถึงถูกมองว่าเป็นจุดด่างพร้อยของเผ่าพันธุ์ แต่ก็มิได้เสียใจในสิ่งที่ตัวเองทำลงไป ลักษณะของริอาเดเป็นตัวละครที่ไร้เดียงสา ซื่อ บื้อ โง่ ตามใครไม่ค่อยจะทัน โดยเฉพาะฟรานเชสก้าด้วยแล้ว แต่ใช่ว่าเธอจะโง่ดักดานเสมอต้นเสมอปลาย ริอาเดไม่ได้ไร้สมองตั้งแต่เกิดเพียงแต่เธอยังตามยุคสมัยไม่ทัน เธอเรียนรู้สิ่งต่างๆรอบตัวได้อย่างรวมเร็ว ไม่ว่าจะเป็น การวางตัว การใช้ความคิด การใช้อาวุธ หรือแม้กระทั่งการต่อสู้ การพัฒนาทางด้านตัวละครของริอาเดนั้นมีสูงกว่าตัวอื่นๆ จนเทียบไม่ติด เพียงแค่ตัวเธอเองนั้นยังติดนิสัยบางอย่าง ที่ดูเด็กๆอยู่ออกมาเป็นประจำ เพราะว่าริอาเดขาดความอบอุ่น และความไว้เนื้อเชื่อใจในพวกพ้องไปนานแล้ว ซึ่งหลังมาพบกับฟราน เธอเองกลับเริ่มมีชีวิตชีวาขึ้นเรื่อยๆ หลังจากนี้ต่อไปยังไม่สามารถสรุปทิศทางได้ว่า จะลงเอยกันอย่างไร แต่เขื่อมั่นได้ว่า ริอาเดนั้นเป็นตัวแปรสำคัญที่จะเปลี่ยนทิศทาง ของทุกๆอย่างที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอย่างแน่นอน --- อัลลุจจิ วาแลนติโน่ พ่อบ้านที่ไม่ธรรมดา ในสายตาแล้วเขาเป็นบุรุษที่โดดเด่น หล่อเหลา มีมารยาท สติปัญญา วาจาที่หอมละมุน นอบน้อมและถ่อมตนอยู่เสมอ จากบทบาทต่างๆของการพจญภัยที่โลดโผนของนายหญิง ถ้าขาดข้ารับใช้อย่าง"อัล"ไปสักคนฟรานเชสก้าคงทำได้แค่ ยิงโป้งป้างในสวนหลังบ้านเท่านั้น ตัวละครของ"อัล"เป็นตัวละครที่สุภาพลุ่มลึกแต่ไม่ซับซ้อน ขนาดฟรานเชสก้าหรือลึกลับอย่างริอาเด เขาเป็นตัวของเขา หน้าที่ของเขาคือช่วยให้นายหญิงฟรานเชสก้า บรรลุจุดประสงค์ โดยไม่ปริปากบ่น เขาอยู่เบื้องหลังความสำเร็จ หลายๆอย่างทั้งทางตรงและทางอ้อม ถึงมันจะง่ายแสนง่าย หรือยากเข็นแสนสาหัสตัวของเขาก็จะทำ ลงมืทำอย่างกระตือรือล้น โดยไม่ไต่ถามเลยสักนิด เพราะเขาเข้าใจในสิ่งที่ตัวฟรานต้องการ หรือแม้กระทั่งริอาเดด้วยก็ตาม ความโดดเด่นต่างๆของเขาถูกบดบังด้วยสองนางก็ตาม แต่ใช่ว่าตัวเขาจะจืดจางลงจนไร้บทบาท เขามักรอช่วยเหลืออยู่ห่างๆโดยไม่เข้าไปในขอบเขตการรบกวน สายตาของคนรอบข้าง ส่วนความต้องการหรือความปรารถนาของเขาลึกๆแล้วเป็นอะไร ในตอนนี้ยังสัมผัสไม่ได้ แต่ที่แน่ๆความสุขุม ถ่อมตนของเขานั้น ทำให้ตัวละครอย่างอัลลุจจินั้นดูลึกลับซับซ่อนได้อย่างน่าอัศจรรย์เลยทีเดียว --- ทั้งหมดนี่เป็นความคิดเห็นของตัวเราเอง เป็นอะไรที่เพียวๆดิบๆสดๆคั้นมาโดยตรงโดยมิได้ แก้ไขอะไรเลย ส่วนจุดบกพร่องต่างๆของตัวละครนั้นไม่ได้มีมากจนน่าตกใจ จะส่งไปในส่วนPMก็แล้วกัน แล้วส่วนทางเนื้อเรื่องและเรื่องราวนั้นไว้หลังเดือนนี้ จะกลับมาแสดงความคิดเห็นให้ทีหลัง เพราะตอนนี้หมดสมาธิไปหมดแล้ว ขอให้เขียนจบไวไว คุณซาซาดาโอะ   อ่านน้อยลง

    Silverkung | 14 พ.ค. 52

    • 19

    • 0

    คำนิยมล่าสุด

    "มาพูดถึงความรู้สึกในตัวละครกันก่อน"

    (แจ้งลบ)

    สวัสดีคุณซาซาดาโอะและแฟนๆผู้อ่านทุกทุกท่าน ผมเป็นหนึ่งในผู้อ่านที่เร้นตัวอยู่ในมุมหนึ่งที่ไม่มีใครสนใจนัก และอยากลองเขียนความรู้สึกของตนเองลงไปบ้าง อย่างแรกผมไม่ใช่นักวิจารณ์ ผมเป็นนักอ่านจึงขอบังอาจใช้ความรู้สึก กล่าวถึงความคิดเห็นเป็นการแลกเปลี่ยน สำหรับเรื่องราวที่ได้สัมผัส ก็แล้วกัน ในครั้งนี้ขอกล่าวถึงตัวละครก่อน ฟรานเชสก้า เฟลิ ... อ่านเพิ่มเติม

    สวัสดีคุณซาซาดาโอะและแฟนๆผู้อ่านทุกทุกท่าน ผมเป็นหนึ่งในผู้อ่านที่เร้นตัวอยู่ในมุมหนึ่งที่ไม่มีใครสนใจนัก และอยากลองเขียนความรู้สึกของตนเองลงไปบ้าง อย่างแรกผมไม่ใช่นักวิจารณ์ ผมเป็นนักอ่านจึงขอบังอาจใช้ความรู้สึก กล่าวถึงความคิดเห็นเป็นการแลกเปลี่ยน สำหรับเรื่องราวที่ได้สัมผัส ก็แล้วกัน ในครั้งนี้ขอกล่าวถึงตัวละครก่อน ฟรานเชสก้า เฟลิซิตี้ หมาป่าสาวผู้พราวเสน่ห์ ตัวละครตัวนี้เป็นลักษณะที่ว่าเพรียบพร้อมไปด้วยทุกสิ่ง ทั้งความงามและความอัจฉริยะ รวมถึงรูปโฉมและรูปทรัพย์ มีความคิดก้าวเดินไปในสิ่งที่มุ่งหวัง เป็นสตรีที่โลดโผนแต่ก็ยังแฝงไว้ด้วยเสน่ห์อันน่าค้นหา ไม่ใช่ตัวละครที่เฝ้าเพรียงรอพึ่งพาปาฏิหารอย่างตัวเอกทั้งหลาย ที่เคยผ่านพบมา เธอต้องใช้สมองเล่ห์เหลี่ยมต่างๆ ในการต่อรองเพื่อชัยชนะอันริบหรี่ พลิกแพลงหาโอกาส กลับมาเป็นผู้ได้เปรียบในทุกๆด้าน ถึงกระนั้นฟรานเชสกก้าจะเรียกได้ว่ามีทุกอย่างที่ต้องการ ใช่ว่าเธอนั้นสมบูรณ์แบบ ทุกอย่างที่เธอมีนั้นล้วนเป็นสิ่งท้าทายสิ่งหนึ่งหรือเป็นเพียง บันไดขั้นหนึ่งที่น่าตื่นเต้นเท่านั้นเองซึ่งได้มาแล้วก็แล้วกันไป ดูจากรสนิยมของเธอถ้านับจำนวนหญิงสาวที่ผ่านมา ไม่รวามริอาเดเธอล้วนได้ลิ้มลองความหอมหวานเหล่านั้นมาแล้ว นับไม่ถ้วน!! เธอไม่รู้จักพอ ใช่ตัวละครอย่างฟรานเชสก้าไม่เคยรู้จักพอ เธอกระหายในการขวนขวายชัยชนะ การครอบครอง ครอบงำ สิ่งอื่นๆเพื่อไปสู่จุดสูงที่สุดที่เธอปรารถนา และเพื่อสิ่งนั้น บางทีเธออาจจะต้องเสียสละบางสิ่งบางอย่างที่ได้มา โดยหาได้รู้ไม่ว่า...ได้เสียสิ่งที่สำคัญที่สุดใชีวิตของตัวเธอเองไปแล้วก็ตามที จนกว่าจะถึงเวลานั้นตัวฟรานเองจะต้องถึงทางเลือก ในชีวิตอีกครั้งว่าจะเลือกในสิ่งที่ต้องการหรือผลลัพธ์กัน --- ริอาเด มอนโกเมอร์รี่ แม่กระต่ายน้อยโฉมสะคราญ ถึงเธอจะตายไปแล้วเมื่อ400ปี แต่ตัวเธอนั้นยังคงอยู่ในสภาพอายุ16ปี ตลอดมา รูปโฉม รูปลักษณ์ภายนอกนั้นติดตราตรึงใจเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะ...หน้าอกอันมหึมาที่เรียกได้ว่าไร้ผู้เทียมทาน ตัวริอาเดเองเป็นแวมไพรสาว ที่ไม่ยอมรับในสังคมของพวกผีดูดเลือดด้วยกันเอง ตัวเธอมีความคิดผิดแปลกไปจากสาระบบผีดูดเลือดตัวอื่นๆ ถึงถูกมองว่าเป็นจุดด่างพร้อยของเผ่าพันธุ์ แต่ก็มิได้เสียใจในสิ่งที่ตัวเองทำลงไป ลักษณะของริอาเดเป็นตัวละครที่ไร้เดียงสา ซื่อ บื้อ โง่ ตามใครไม่ค่อยจะทัน โดยเฉพาะฟรานเชสก้าด้วยแล้ว แต่ใช่ว่าเธอจะโง่ดักดานเสมอต้นเสมอปลาย ริอาเดไม่ได้ไร้สมองตั้งแต่เกิดเพียงแต่เธอยังตามยุคสมัยไม่ทัน เธอเรียนรู้สิ่งต่างๆรอบตัวได้อย่างรวมเร็ว ไม่ว่าจะเป็น การวางตัว การใช้ความคิด การใช้อาวุธ หรือแม้กระทั่งการต่อสู้ การพัฒนาทางด้านตัวละครของริอาเดนั้นมีสูงกว่าตัวอื่นๆ จนเทียบไม่ติด เพียงแค่ตัวเธอเองนั้นยังติดนิสัยบางอย่าง ที่ดูเด็กๆอยู่ออกมาเป็นประจำ เพราะว่าริอาเดขาดความอบอุ่น และความไว้เนื้อเชื่อใจในพวกพ้องไปนานแล้ว ซึ่งหลังมาพบกับฟราน เธอเองกลับเริ่มมีชีวิตชีวาขึ้นเรื่อยๆ หลังจากนี้ต่อไปยังไม่สามารถสรุปทิศทางได้ว่า จะลงเอยกันอย่างไร แต่เขื่อมั่นได้ว่า ริอาเดนั้นเป็นตัวแปรสำคัญที่จะเปลี่ยนทิศทาง ของทุกๆอย่างที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอย่างแน่นอน --- อัลลุจจิ วาแลนติโน่ พ่อบ้านที่ไม่ธรรมดา ในสายตาแล้วเขาเป็นบุรุษที่โดดเด่น หล่อเหลา มีมารยาท สติปัญญา วาจาที่หอมละมุน นอบน้อมและถ่อมตนอยู่เสมอ จากบทบาทต่างๆของการพจญภัยที่โลดโผนของนายหญิง ถ้าขาดข้ารับใช้อย่าง"อัล"ไปสักคนฟรานเชสก้าคงทำได้แค่ ยิงโป้งป้างในสวนหลังบ้านเท่านั้น ตัวละครของ"อัล"เป็นตัวละครที่สุภาพลุ่มลึกแต่ไม่ซับซ้อน ขนาดฟรานเชสก้าหรือลึกลับอย่างริอาเด เขาเป็นตัวของเขา หน้าที่ของเขาคือช่วยให้นายหญิงฟรานเชสก้า บรรลุจุดประสงค์ โดยไม่ปริปากบ่น เขาอยู่เบื้องหลังความสำเร็จ หลายๆอย่างทั้งทางตรงและทางอ้อม ถึงมันจะง่ายแสนง่าย หรือยากเข็นแสนสาหัสตัวของเขาก็จะทำ ลงมืทำอย่างกระตือรือล้น โดยไม่ไต่ถามเลยสักนิด เพราะเขาเข้าใจในสิ่งที่ตัวฟรานต้องการ หรือแม้กระทั่งริอาเดด้วยก็ตาม ความโดดเด่นต่างๆของเขาถูกบดบังด้วยสองนางก็ตาม แต่ใช่ว่าตัวเขาจะจืดจางลงจนไร้บทบาท เขามักรอช่วยเหลืออยู่ห่างๆโดยไม่เข้าไปในขอบเขตการรบกวน สายตาของคนรอบข้าง ส่วนความต้องการหรือความปรารถนาของเขาลึกๆแล้วเป็นอะไร ในตอนนี้ยังสัมผัสไม่ได้ แต่ที่แน่ๆความสุขุม ถ่อมตนของเขานั้น ทำให้ตัวละครอย่างอัลลุจจินั้นดูลึกลับซับซ่อนได้อย่างน่าอัศจรรย์เลยทีเดียว --- ทั้งหมดนี่เป็นความคิดเห็นของตัวเราเอง เป็นอะไรที่เพียวๆดิบๆสดๆคั้นมาโดยตรงโดยมิได้ แก้ไขอะไรเลย ส่วนจุดบกพร่องต่างๆของตัวละครนั้นไม่ได้มีมากจนน่าตกใจ จะส่งไปในส่วนPMก็แล้วกัน แล้วส่วนทางเนื้อเรื่องและเรื่องราวนั้นไว้หลังเดือนนี้ จะกลับมาแสดงความคิดเห็นให้ทีหลัง เพราะตอนนี้หมดสมาธิไปหมดแล้ว ขอให้เขียนจบไวไว คุณซาซาดาโอะ   อ่านน้อยลง

    Silverkung | 14 พ.ค. 52

    • 19

    • 0

    ความคิดเห็น