คนไทยที่เปลี่ยนแปลงไป....

หลังจากคนที่มาอเมริกากว่ายี่สิบปีคิดว่าเขาจะเปลี่ยนนิสัยหรือเปล่า
จากคำถามข้างบน
ตอนนี้เราได้รู้ถึงคำตอบแล้ว
ว่า
แล้วแต่คนที่จะเปลี่ยนเพราะมันอยู่ที่ใจของคนเรา
แต่ขอบอกตามตรงว่าเราไม่ชอบ
สำหรับคนที่เปลี่ยนแล้วทำตัวเหมือนฝรั่งไปเลย
แต่พอถามเกี่ยวกับเมืองไทยก็ทำเป็นรู้เรื่องไปหมด
แต่ที่จริงคือมั่วและก็ไม่รู้จริง

อันดับแรกที่เราเจอ
ขอถามว่าเพื่อนๆเคยกินข้าวหมกไก่หรือเปล่า
ข้าวหมกไก่ที่เป็นของอิสลาม
ข้าวจะสีเหลืองพร้อมกับไก่น่องหรืออก
ตกแต่งด้วยแตงกวากับผักชีกับหัวหอมอีกเล็กน้อย
แต่คนที่เขาอยู่ที่นี่กลับบอกว่า
ข้าวหมกไก่ ตัวข้าวสีเหลืองนั้นต้องใส่ลูกเกดด้วย
เอิ่มส์ มีใครกินข้าวหมกไก่กับลูกเกดบ้างไหม
แล้วคนอิสลามกินลูกเกดบ่อยหรอ
อีกอย่างข้าวที่ใส่ลูกเกดน่ะ มันข้าวผัดอเมริกันไม่ใช่หรอ

อันดับสอง
ทอดมัน
โฮะๆๆๆ
พูดแล้วก็อยากกิน
น้ำจิ้มของทอดมันเป็นแบบไหนหรอจ๊ะ
น้ำจิ้มมันออกหวานๆใช่มะ
แต่เขากลับบอกว่าทอดมันต้องกินกับอะจาด
อะจาดที่เป็นน้ำจิ้มของหมูสะเต๊ะ
มันจะเข้ากันหรอเนี่ย

ต่อไปๆๆ
เราเป็นพวกที่เดินผ่านผู้ใหญ่ที่กำลังดูทีวี
แล้วต้องก้มหัวแล้วรีบเดินผ่านไป
เพราะคุณครูกับครอบครัวสอนมาอย่างนั้น
อีกอย่างเราเดินตัดหน้าคนที่เขากำลังมีอรรถรสในการดู
 อาจทำให้เขาพลาดช็อตเด็ดก็ได้
ใครจะรู้
แต่เขาบอกว่าห้ามก้มหัวให้เวลาเดินผ่าน
เขาบอกว่าพวกฝรั่งจะดูถูก
อยากจะถามกลับไปเหลือเกินว่าตัวเองน่ะเป็นคนไทยหรือเปล่า
ความมีมารยาทและการอ่อนน้อมถ่อมตนน่ะ
ถามว่าหากเราเดินตัดหน้าเขาเราก็ต้องก้มหัวสิ
ขนาดเวลาเราถ่ายรูป ฝรั่ง(บางคน)ก็ยังรีบก้มหัวแล้วรีบเดินผ่านไปเลย
อยากจะถามว่าการที่เราทำตัวมีมารยาทตามแบบไทยๆเนี่ย
ฝรั่งจะมาดูถูกเราทำไม
หากเราต้องการที่จะรักษามารยาทไทยๆไว้ก็ดีกับเมืองไทยไม่ใช่หรอ

สรุปเลยละกัน
การที่เราจะเป็นตัวของตัวเราน่ะดีที่สุดแล้ว
การที่เรามาอยู่บ้านเมืองเขา
ก็ไม่จำเป็นว่าเราจะต้องเปลี่ยนไปตามเขาให้หมด
ถึงแม้จะมีสุภาษิตทีว่า
เขาเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม
เราก็ควรเลือกที่จะปฎิบัติสิว่าควรจะวางตัว วางท่าทางยังไงให้ดูเหมาะสม
แต่เราก็ไม่ควรที่จะเป็นวัวลืมตีน
สิ่งที่เรามาจากไทยทั้งหมดนั่นแหละคือความเป็นตัวตนของตัวเรา
เพราะฉะนั้นเราขอสอนไว้ว่า
เป็นตัวของตัวเอง
ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนหากว่าสิ่งนั้นดีสำหรับเราอยู่แล้ว
เปลี่ยนในบางอย่างไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนหมด

เรามาช่วยกันรักษามารยาทไทยกัยธรรมเนียมไทยกันเถอะ