ขณะที่เธอเดินอยู่บนหาดทรายสีขาวกับน้ำทะเลสีฟ้าคราม
แสงแดดส่องกระทบผืนน้ำส่องแสงระยิบระยับ
เธอจะสนใจสิ่งไหนมากกว่ากัน
เธอคงไม่คิดที่จะสนใจผืนทรายที่อยู่ใต้เท้าของเธอใช่ไหม
เธอคงสนใจน้ำทะเลสีครามเบื้องหน้าของเธอมากกว่า
เธอคงไม่คิดจะก้มลงมามองผืนทรายที่ไร้ค่าหรอกจริงไหม
ในเมื่อมีสิ่งที่ดีกว่าอยู่เบื้องหน้าของเธอ
ขณะนี้ฉันก็เหมือนผืนทรายที่อยู่ใต้เท้าเธอนั้นแหล่ะ
ทุกย่างก้าวที่เธอก้าวเดินไป เธอไม่เคยก้มลงไปมองมันเลย
ในเมื่อเธอกำลังหลงใหลอยู่กับความงามเบื้องหน้า
ฉันมันก็เป็นเพียงเศษทรายเท่านั้น ไม่มีค่าอะไรเลย
จะให้สวยงามเท่ากับน้ำทะเลเบื้องหน้าของเธอนั้นคงอย่าหวัง
เศษทรายที่ติดมือเธอไปมันทำให้เธอรำคาญแล้วใช่ไหม
เธอคงคิดแล้วใช่ไหมทรายอย่างฉันมันน่ารำคาญที่สุด
สวยรึก็ป่าวไม่มีสีสันที่สวยสดงดงามดั่งทะเล แถมยังทำให้เธอรำคาญอีก
ฉันขอโทษ...ขอโทษเธอที่ทำให้รำคาญ
แต่..ทรายอย่างฉันก็ไม่คิดจะทำให้เธอร้องไห้อย่างทะเล
ไม่เคยทำให้เธอแสบตาอย่าทะเล
แต่ถึงทะเลจะทำเธอเจ็บแค่ไหน..เธอก็ยังรักทะเลมากกว่าทรายอย่างฉัน
เธอไม่เคยโทษทะเลเลย แต่เธอกลับโทษตัวเองทุกครั้ง
.........ที่ทะเลทำเธอเจ็บเธอโทษว่าตัวเองว่าสะเพร่าทั้งๆที่ทะเลตั้งหากที่ผิด........
แต่ทุกครั้งที่ทรายอย่างฉันติดมือเธอไป ยามเธอปัดฉันทิ้งเธอก็เริ่มหงุดหงิด
ยามเธออยู่กับทะเลฉันเห็นรอยยิ้มขอเธอแต่ยามเธออยู่กับฉัน
ฉันกลับเห็นแต่แววตาที่บอกฉันอยู่ว่าเขารำคาญ
ไปให้พ้น!
แล้วสีหน้าเรียบเฉยของเธออีกเล่า
เธอรู้ไหมว่าฉันเจ็บ ทรายอย่างฉันก็เจ็บเป็นเหมือนกัน
เขาก็เปรียบเหมือนทะเลที่เธอรักและสวยงามสำหรับเธอเสมอ เธอทะนุถนอมเขายิ่งกว่าอะไร
ซึ่งทรายอย่างฉันรู้ตัวดีไม่มีวันแทนที่เขาได้หรอก
ไม่มีวัน
แต่ฉันก็ยังยืนยันที่จะรักเธอ
ไม่ว่าจะเจ็บปวดสักเพียงใดฉันก็เต็มใจ
ฉันเต็มใจเป็นทรายให้เธอก้าวเดินไปเพื่อชมทะเลที่สวยงามของเธอ
ฉันยินดี...ยินดีทำเพื่อเธอ......
ปล.ก็ทรายอย่างฉันมันรักเธอไปแล้วนี่
ความคิดเห็น