เมื่อวานวันเกิดน้องชาย... 21 ม.ค.
แต่ยังไม่ได้ Happy birthday เลย รู้สึกผิดนะเนี่ย
ตั้งแต่โตมาจำได้ว่าตัวเองเป็นลูกคนโต
แต่มันไม่เหมือนเป็นพี่เลยสักเท่าไหร่
ทั้งๆที่มีกันแค่สองคน....
แม่บอกว่าความจริงพวกเรามีพี่อีกหนึ่งคน
แต่แม่ลื่นล้ม เลยทำให้เสียพี่ไปทั้งๆที่ยังไม่รู้เลยว่าท้อง
หลังจากนั้นมาหลายปีแม่กะพ่อเลยไม่มีลูก
ทั้งๆที่อยากมีลูกมากเลยต้องไปบนบาน
ตามที่ต่างๆที่เขาบอกว่าดี ห้าปีผ่านไป ก็มีเรา
ลำบากกว่าจะได้มาเลยหวงมาก...
แม่กะพ่อก็บอกอีกว่าใจจริงจะมีเราแค่คนเดียว
เพราะว่าเริ่มอายุมากแล้ว
และพ่อต้องไปอยู่อิตาลีด้วยตั้งนานแน่ะ
กลับมาอีกทีลูกก็ 6 ขวบแล้ว
ไม่มีดีกว่าเพราะห่างกันไปแต่ก็ฟลุ๊ค
มีลูกเพิ่มมาอีกคน และก็ฟลุ๊คจริงๆ ฮ่าๆ
ทั้งๆที่ห่างกันตั้ง 6 ปี แต่รู้สึกไม่เหมือนเป็นพี่เลย
เหมือนเป็นน้องมากกว่า = ="
รู้ตัวนะว่าเอาแต่ใจ อารมณ์ผู้หญิงมันเยอะ
และน้องก็ยอมให้ตลอดบางทีก็สงสาร
ที่ต้องมาคอยรับอารมณ์หงุดหงิด งองแง ฮ่าๆ แต่ก็รักน้องนะ ^^
ทุกวันนี้มันก็ยังยอมให้เหมือนเดิม
แม้แต่ยอมเลิกกะแฟนเพียงแค่พี่ไม่ชอบ
(แต่เลิกอ่ะดีและมันไม่ไหวจริงๆผุ้หญิงคนนี้) แม้จะทะเลาะ
จะงองแง บางทีแอบเอาเปรียบ
ใช้ความเป็นพี่เอาเปรียบบ้างไรบ้าง
แต่พอเอาเข้าจริงๆก็ทำไม่ได้อยู่ดีแหล่ะ
ก็แค่อยากชนะเท่านั้นเอง ฮ่าๆ
พอจะทำอะไรก็ต้องนึกถึงน้องก่อนอยู่ดี ตัวเองมีมันก็ต้องมีด้วย
เอาจริงๆก็แค่อารมณ์อยากเอาชนะเหมือนเด็ก
ตอนหลังๆมันเลยแกล้งแพ้เพราะรุ้ทาง = ="
ปล. ยังไงๆ ฉันก็ห่วงแกเสมอแหล่ะ ที่บ่นๆอ่ะรักหรอกย่ะ ^^
โค้ดเพลงHi5 ฟังเพลง ผลบอล วิเคราะห์บอล
ความคิดเห็น