[FIC EXO] แม่เลี้ยงลู่หาน HUNHAN
สำหรับเขาลู่หานคือความน่ารังเกียจ และแม้แต่ลูกก็เกิดมาเพราะความเกลียดชังของเขา - ฟิคดราม่า
ผู้เข้าชมรวม
275,103
ผู้เข้าชมเดือนนี้
21
ผู้เข้าชมรวม
275.1K
อัปเดตล่าสุด : 29 มิ.ย. 60 / 17:15 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
คำเตือน
สำหรับผู้ที่เพิ่งเข้ามาอ่านตอนนี้เปิดให้อ่านถึงตอนที่ 17 โดยเนื้อหาหลังจากนั้นถึงตอนจบจะอ่านได้เมื่อทำการซื้อในรูปแบบ ebook ค่ะ ดังนั้นโปรดทราบว่าจะไม่สามารถอ่านจนจบได้ในหน้าเด็กดี (แต่ลองอ่านดูก่อนได้นะคะ เผื่อติดใจ อ่านแล้วดราม่าน้ำตาตก ฮี่ฮี่)
คำเตือน
- เป็นฟิคชายรักชาย ถึงไม่ใช่แนวท่านก็ลองอ่านได้นะ 5555
- เรื่องทั้งหมดเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้นจ้า
- เคะท้องได้
- ดราม่าและน้ำเน่า(มาก)
ติดต่อคนเขียนได้ทางทวิตเตอร์ @By2ble หรือจะกดไลค์เพจเฟซบุ๊คก็ได้จ้า
ร่วมสกรีมฟิค #แม่เลี้ยงลู่หาน
เริ่มเรื่อง 27/08/2558
จบเรื่อง .......................
ผลงานอื่นๆ ของ บับเบิ้ลTea ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ บับเบิ้ลTea
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"จากคนที่อยากให้กำลังใจไรท์นะคะ"
(แจ้งลบ)เราไม่รู้ว่าคำนิยมคืออะไร ถ้าผิดพลาดประการใดก็ต้องขออภัยก่อนเลยนะคะ เราจะเขียนข้อความนี้ไว้ให้ไรท์อ่านเวลาท้อแท้นะคะ อาจจะไม่ใช่ข้อความที่ดีที่สุด ที่ซึ้งที่สุด แต่เราต้องการเป็นกำลังใจให้นักเขียนดีๆคนหนึ่งจริงๆ เราชอบฟิคเรื่องนี้มากๆ อ่านแล้วอินไปกับตัวละครเลย เราเห็นไรท์มาทอล์คแล้วดูเศร้าๆหมดกำลังใจ เราก็เศร้าไปด้วย เราจะไปห้ามความคิดใครไม่ได้ คน ... อ่านเพิ่มเติม
เราไม่รู้ว่าคำนิยมคืออะไร ถ้าผิดพลาดประการใดก็ต้องขออภัยก่อนเลยนะคะ เราจะเขียนข้อความนี้ไว้ให้ไรท์อ่านเวลาท้อแท้นะคะ อาจจะไม่ใช่ข้อความที่ดีที่สุด ที่ซึ้งที่สุด แต่เราต้องการเป็นกำลังใจให้นักเขียนดีๆคนหนึ่งจริงๆ เราชอบฟิคเรื่องนี้มากๆ อ่านแล้วอินไปกับตัวละครเลย เราเห็นไรท์มาทอล์คแล้วดูเศร้าๆหมดกำลังใจ เราก็เศร้าไปด้วย เราจะไปห้ามความคิดใครไม่ได้ คนที่ไม่ชอบเค้าก็ไม่ชอบ เราทำตามใจทุกคนไม่ได้ คนเรามีความคิดไม่เหมือนกัน ความชอบไม่เหมือนกัน ถ้าเหมือนกัน โลกนี้คงไม่มีสีสัน มีแต่สีขาวและดำ แต่อยากให้ไรท์คิดถึงคนที่ชอบอยู่อีกหลายๆคนเลยนะคะะ คนที่ติดตามตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้ คนที่คอยให้แจ้งเตือนมันขึ้นว่าแม่เลี้ยงลู่หานอัพเดตแล้ว คนที่ตื่นเต้นทุกครั้งที่เห็นว่าอัพแล้ว เราไม่อยากให้ไรท์ท้อแท้หมดกำลังใจ อย่างน้อยก็มีเรานะคะ ที่ชอบเรื่องนี้มากๆ รอตลอด เราพยายามเม้นให้กำลังใจไรท์ แต่ไม่รู้ว่าไรท์จะเห็นรึเปล่า เราไม่อยากให้ไรท์ปิดเนื้อหา หรือเลิกแต่งฟิคไปเพราะคนบางคนเลยนะคะ เราชอบเรื่องนี้ เราอยากกลับมาอ่านอีกครั้ง แต่เราไม่ได้ซื้อเล่มไว้เพราะต้องเก็บตัง เราอยากให้ไรท์สู้ๆกับทุกอย่าง เราเข้าใจว่าถ้าอ่านเม้นว่ามีคนไม่ชอบคงหมดกำลังใจ แต่มีรีดเดอร์อีกเยอะ ที่พยายามให้กำลังใจไรท์ เราพยายามมากจิงๆที่จะทำให้ไรท์รู้สึกดีขึ้นบ้าง ขอให้ข้อความนี้เป็นกำลังใจในวันที่อ่อนแอนะคะ อ่านน้อยลง
thedreamer | 20 มี.ค. 59
-
6
-
0
"มันสุดยอดมากกกกกกกกกกกกกกกกกก!! 👍👍👍👍👍👏👏👏👏👏"
(แจ้งลบ)ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยค่ะว่าอ่านฟิคมาก็เยอะแต่แทบจะไม่เคยเขียนคำนิยมให้ฟิคเรื่องไหนเลยนะคะ ถ้าจำไม่ผิด #แม่เลี้ยงลู่หาน เป็นเรื่องที่ 3 ที่เขียนให้ เรื่องนี้ถือเป็นฟิคที่ดีที่สุดเรื่องหนึงที่เคยอ่านมาเลยค่ะ จริงๆไม่ค่อยได้อ่านคู่นี้เท่าไหร่ จะหนักไปทางชานแบคมากกว่า ถ้าจะอ่านลู่หานก็คงจะเป็นคู่ที่พี่หานแมนๆ 55555 แต่เรื่องนี้ผิดคาดมากค่ะ ขอบอกน ... อ่านเพิ่มเติม
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยค่ะว่าอ่านฟิคมาก็เยอะแต่แทบจะไม่เคยเขียนคำนิยมให้ฟิคเรื่องไหนเลยนะคะ ถ้าจำไม่ผิด #แม่เลี้ยงลู่หาน เป็นเรื่องที่ 3 ที่เขียนให้ เรื่องนี้ถือเป็นฟิคที่ดีที่สุดเรื่องหนึงที่เคยอ่านมาเลยค่ะ จริงๆไม่ค่อยได้อ่านคู่นี้เท่าไหร่ จะหนักไปทางชานแบคมากกว่า ถ้าจะอ่านลู่หานก็คงจะเป็นคู่ที่พี่หานแมนๆ 55555 แต่เรื่องนี้ผิดคาดมากค่ะ ขอบอกนิดนึงว่ากว่าจะหลง(?)เข้ามาอ่านฟิคเรื่องนี้ได้เรื่องของเรื่องคือเราอยู่ในอารมณ์ที่ดิ่งมากๆ เบื่อโลกสุดๆ ดูซีรี่ส์ก็แล้ว...เปิดอ่านฟิคก็แล้ว ไม่มีเรื่องไหนเร้าความสนใจเราได้เลย จนกระทั่งเข้าไปดูโพล Top20 แฟนฟิคเกาหลี แล้วเลยสุ่มเข้ามาที่เรื่องนี้(จริงๆเคยเห็นชื่อเรื่องผ่านทล.ทวิตมาบ้าง) แล้วยิ่งพอได้อ่านแนะนำเรื่องย่อๆ และรู้สึกสะดุดใจเป็นอย่างยิ่งกับข้อความที่ว่า 'แม้แต่ลูกก็เกิดมาเพราะความเกลียดชังของเขา' มันกระตุ้นความสนใจอย่างประหลาด เลยตัดสินใจกดเฟบกะไว้อ่านวันหลัง(ตอนนั้นดึกมากแล้ว) แต่มือดันลั่นเข้าไปกดอ่านอารัมภบท จากนั้นก็อ่านยาวแบบไม่หลับไม่นอนกันเลยทีเดียวค่ะ คือเป็นฟิคที่อ่านแล้ววางไม่ลงจริงๆ ความรู้สึกมันแบบต้องอ่าน ต้องติดตามให้ได้ว่าตอนต่อๆไปจะเป็นยังไง คือมีให้ความรู้สึกตื่นเต้นตลอดเวลาที่อ่าน และไม่มีตอนไหนเลยที่อ่านแล้วไม่รู้สึกหน่วง เราไม่เคยอ่านฟิคเรื่องไหนที่ระหว่างอ่านทำให้รู้สึกเหนื่อยและถอนหายใจทิ้งเป็นว่าเล่น การเต้นของหัวใจรู้สึกว่าบีบรัดมาก(อาจดูเว่อวังแต่ไม่รู้จะมีคำไหนอีกที่จะสามารถอธิบายความรู้สึกนั้นได้) หนักๆเข้าถึงกับถอนสะอื้นกันเลยทีเดียวค่ะ จำได้ว่าหน่วงๆตั้งแต่ตอนแรกเริ่มเรื่อง แต่ตอนที่ทำให้เราน้ำตาไหลแบบกลั้นสะอื้นเป็นครั้งแรกเลยก็คือตอนที่เซฮุนดุฮานึลบนโต๊กับข้าวเป็นครั้งแรกที่แกทำเสียงดังน่ารำคาญ แล้วยัยหนูก็ก็เข้าไปขอโทษ ตอนนั้นเราุึงกับน้ำตาซึมเลยค่ะ อารมณ์แบบนี่แหละหนอสายใยอะไรบางอย่างของพ่อลูก ยัยหนูไม่โกรธเซฮุนที่ถูกดุแต่กลับขอโทษที่ตัวเองทำเสียงดัง และต่อมาก็หน่วงๆอีกเรื่อยๆ(บอกแล้วว่าหน่วงทุกตอนค่ะ55555) ไม่ว่าจะเป็นตอนที่เซฮุนเอาแต่ว่าร้ายลู่หาน ว่าแรดอย่างนั้น ร่านอย่างนี้ หาว่ายัยหนูเป็นลูกชู้บ้างล่ะ(ทั้งๆที่ลู่หานรู้อยู่เต็มอกว่าเป็นลูกของตัวเองกับเซแต่ก็พูดออกไปไม่ได้) โอเค...ความอินและหน่วงก็ยังคงติดตามเราเป็นเงาตามตัว ไม่ว่าจะเป็นตอนที่ยัยหนูร้องไห้เพราะคิดว่าพิ้งคุตายจริงๆ ตอนที่ลู่หานพาลูกหนีอย่างทุลักทุเล ลำบากถึงขนาดต้องไปขอน้ำให้ลูกกิน ตรงนี้ไรท์เขียนได้กินใจเรามากค่ะ เราอ่านแล้วรู้สึกถึงความลำบากแบบนั้นได้สมจริงๆมาก ราวกับหนัง 4D ที่มาพร้อมมโนภาพ จินตภาพ รูปรสกลิ่นสี เสียงคือมาหมด 5555555 จนเรารู้สึกเหมือนว่าเราเข้าไปอยู่ในสถานการณ์นั้นด้วย เรื่องดำเนินมาเรื่อยๆ จนกระทั่ง...!! ความรู้สึกหนึ่งที่เราพีคมากๆเลยก็คือตอนที่เซฮุนรู้ความจริงว่ายัยหนูเป็นลูกของตนและได้รับคำยืนยันจากพพ่อของตัวเอง ประโยคนึงของเซฮุนทำให้เรารู้สะท้อนใจมากๆ ก็คือ 'ถ้าผมรู้ว่านั่นลูกผม ทำไมผมจะไม่รัก หมามันยังรักลูกของมันและผมที่เป็นคน มีหัวใจ มีความรู้สึกถึงแม้จะโง่เง่าขาดสติ แต่ถ้ารู้ว่านั่นคือลูกทำไมผมจะไม่รัก เขาเห็นผมเป็นอะไร ไอ้ชั่วใจทรามที่แม้แต่ลูกก็จะผลักไสหรือไง' ค่ะ อ่านตรงนี้แล้วมันเหมือนทำให้เราได้รับความรู้สึกผิดและเสียใจของเซฮุนไปด้วยเลย คือจากที่โกรธนางมากจากหลายๆตอนนี่รู้สึกยอมยกโทษให้นางได้ก็ประโยคนี้เลย แต่สิ่งหนึ่งที่เราอ่านแล้วรู้สึกพอเดาทางได้ตั้งแต่ก่อนที่เซฮุนจะมาเฉลยความรู้สึกของตัวเองกับพ่อว่าทำไปทั้งหมดเพราะผิดหวังที่เข้าใจว่าคนที่ตัวเองรักจะมาเป็นเมียพ่อ ทั้งความรัก ความผิดหวังและความหึงหวงจึงทำให้เกิความริษยาและทำอะไรบ้าๆทั้งหมดลงไป ตรงนี้ก็พอจะเดามาได้บ้างแต่ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกสูญเสียอรรถรสแต่อย่างใด จนกระทั่งมาถึงตอนที่เซฮุนตามง้องอนทั้งลูกทั้งเมียเราก็รู้สึกเห็นใจนางค่ะ แต่เราก็ไม่ได้มองว่าที่ลู่หานไม่ยอมกลับไปด้วยสักทีคือการงี่เง่า เรากลับมองว่ามันสมควรแล้วเพราะมองย้อนกลับไปความผิดของเซฮุนนั้นมันมากนัก เซฮุนควรได้รับบทเรียนเยอะๆ(แฮร่!) แอบสะใจตอนที่นางโดนลูกประท้วงโดยการปาหิมะให้ 55555 สุดท้ายนี้เราอยากจะบอกไรท์ว่าเรายังติดตามเสมอนะ ถึงแม้ว่าจะทำตัวเป็นนักอ่านเงาตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบันนี้ ไม่ได้เม้นต์ไม่ได้แปลว่าฟิคของไรท์ไม่สนุกนะคะ ในทางกลับกันมันสนุกมากๆและดำเนินเรื่องดีมากๆจนเราไม่รู้ว่าควรจะคอมเม้นต์ติติงอะไร หรือถ้าจะให้เม้นในแง่ดีเราก็ไม่สามารถนึกออกอย่างทันท่วงทีว่าในแต่ละตอนจะเม้นอะไร ถึงเวลาที่อ่านจริงๆมันเป็นความรู้สึกที่ว่าไม่ไหวแล้ว พอจบตอนนี้ก็อยากจะกดอ่านตอนต่อไปทันที ไม่อยากว๊อกแว้กไปทำอย่างอื่นเพราะกลัวความรู้สึกความอินมันจะขาดตอนอะไรทำนองนั้นเลยค่ะ พออ่านจนมาถึงตอนที่ไรท์อัพปัจจุบันและรอมาสองสามหรือสี่ห้าวันเราก็เลยเริ่มเกิดอาการแบบรู้สึกผิด+กับนานๆทีจะเจอฟิคที่ถูกใจขนาดนี้ ถ้าอ่านแล้งปล่อยผ่านไปเฉยๆมันรู้สึกอึดอัดแย่ เลยคิดว่าต้องทำอะไรสักอย่าง จะเม้นต์รวบยอดยาวๆไว้ที่ตอนล่าสุดก็ดูธรรมดาเกินไป เราก็เลยตอบแทนน้ำใจของไรท์ที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆมาให้อ่านโดยการเขียนคำนิยมให้ แล้วก็โหวตให้ด้วยค่ะ ไรท์อย่าโกรธเราเลยนะที่เรานิสัยไม่ดีแบบนี้ T^T แต่เรายังยืนยันนั่งยันนอนยันว่าเราจะยังคงติดตามฟิคเรื่องนี้ไปจนถึงตอนจบ ถึงแม้ว่าไรท์จะไม่เห็นเราเม้นต์แต่ขอให้ไรท์จงรับรู้ว่ารีดเดอร์คนนี้ยังอยู่นะคะ สุดท้ายท้ายสุดเลยจริงๆก็ขอขอบคุณไรท์เตอร์ที่เสียสละเวลามาเขียนฟิคดีๆแบบนี้ให้อ่านและก็ขอเป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์สร้างสรรค์ผลงานดีๆแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆนะคะ รักค่ะ ❤💗💕😍😍 [19.03.16] อ่านน้อยลง
ARES'M {แอรีส'เอ็ม} | 19 มี.ค. 59
-
3
-
0
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"รักฟิคเรื่อง "แม่เลี้ยงลู่หาน""
(แจ้งลบ)ก่อนอื่นเลยเราต้องขอบอกกับไรต์เบิ้ลค่ะว่านี่เป็นฟิคเรื่องแรกจริงๆที่เราเขียนคำนิยมให้ งือออออออออ พูดแล้วเขิน 5555555 เราอยากจะบอกว่าฟิคเรื่องนี้สนุกมากๆค่ะเราติดตามและเม้นมาตลอดตั้งแต่ตอนแรกพอได้อ่านฟิคเรื่องนี้แล้วมันทำให้เรามีทุกอารมณ์เลยค่ะไม่ว่าจะเป็นเสียใจ ร้องไห้ ดีใจ โอ้ยยยยย มีเกือบทุกอารมณ์จริงๆค่ะ 555555 และเราก็อยากบอกไรต์นะคะว่าเราติดฟ ... อ่านเพิ่มเติม
ก่อนอื่นเลยเราต้องขอบอกกับไรต์เบิ้ลค่ะว่านี่เป็นฟิคเรื่องแรกจริงๆที่เราเขียนคำนิยมให้ งือออออออออ พูดแล้วเขิน 5555555 เราอยากจะบอกว่าฟิคเรื่องนี้สนุกมากๆค่ะเราติดตามและเม้นมาตลอดตั้งแต่ตอนแรกพอได้อ่านฟิคเรื่องนี้แล้วมันทำให้เรามีทุกอารมณ์เลยค่ะไม่ว่าจะเป็นเสียใจ ร้องไห้ ดีใจ โอ้ยยยยย มีเกือบทุกอารมณ์จริงๆค่ะ 555555 และเราก็อยากบอกไรต์นะคะว่าเราติดฟิคเรื่องนี้มากติดจนต้องมาทวงไรต์ในบางครั้งเลยอ่ะ -_- ไรต์เตอร์คงจะเหนื่อยมากใช่ไหมคะกับการอัพฟิคเรื่องนี้ถึงแม้ว่าไรต์จะยุ่งหรือจะหายไปนานมากแค่ไหนแต่ไรต์ก็กลับมาอัพให้ลีดเดอร์ได้อ่านจนถึงตอนจบเราปริ่มใจจริงๆค่ะเราไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งจะได้มานั่งอ่านนิยายที่ดีๆแบบนี้ T^T ไรต์เป็นคนแรกที่ทำให้เราบ้าคลั่งฟิคฮุนฮานเลยก็ว่าได้ สุดท้ายนี้ไม่มีอะไรมากค่ะเราขอให้ไรต์สู้ต่อไปสู้เพื่อที่จะแต่งฟิคที่ดีๆแบบนี้ให้ลีดเดอร์ได้อ่านกัน ไม่ใช่แค่เราคนเดียวที่ติดตามและชอบฟิคของไรต์แต่ลีดดเดอร์คนอื่นๆก็ชอบและติดตามเหมือนกัน เราอยากให้ไรต์ดูแลและรักษาสุขภาพด้วยนะคะเวลาป่วย ถ้ารู้ว่าตัวเองป่วยก็งดอัพฟิคก็ได้ไม่ต้องฝืนเนอะเพราะยังไงเราก็รออยู่ตลอด รักไรต์เบิ้ลจริงๆนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ เป็นกำลังใจให้ตลอด ซารางเฮโย~ อ่านน้อยลง
Summer Ice | 5 พ.ค. 59
-
1
-
0
"จากคนที่อยากให้กำลังใจไรท์นะคะ"
(แจ้งลบ)เราไม่รู้ว่าคำนิยมคืออะไร ถ้าผิดพลาดประการใดก็ต้องขออภัยก่อนเลยนะคะ เราจะเขียนข้อความนี้ไว้ให้ไรท์อ่านเวลาท้อแท้นะคะ อาจจะไม่ใช่ข้อความที่ดีที่สุด ที่ซึ้งที่สุด แต่เราต้องการเป็นกำลังใจให้นักเขียนดีๆคนหนึ่งจริงๆ เราชอบฟิคเรื่องนี้มากๆ อ่านแล้วอินไปกับตัวละครเลย เราเห็นไรท์มาทอล์คแล้วดูเศร้าๆหมดกำลังใจ เราก็เศร้าไปด้วย เราจะไปห้ามความคิดใครไม่ได้ คน ... อ่านเพิ่มเติม
เราไม่รู้ว่าคำนิยมคืออะไร ถ้าผิดพลาดประการใดก็ต้องขออภัยก่อนเลยนะคะ เราจะเขียนข้อความนี้ไว้ให้ไรท์อ่านเวลาท้อแท้นะคะ อาจจะไม่ใช่ข้อความที่ดีที่สุด ที่ซึ้งที่สุด แต่เราต้องการเป็นกำลังใจให้นักเขียนดีๆคนหนึ่งจริงๆ เราชอบฟิคเรื่องนี้มากๆ อ่านแล้วอินไปกับตัวละครเลย เราเห็นไรท์มาทอล์คแล้วดูเศร้าๆหมดกำลังใจ เราก็เศร้าไปด้วย เราจะไปห้ามความคิดใครไม่ได้ คนที่ไม่ชอบเค้าก็ไม่ชอบ เราทำตามใจทุกคนไม่ได้ คนเรามีความคิดไม่เหมือนกัน ความชอบไม่เหมือนกัน ถ้าเหมือนกัน โลกนี้คงไม่มีสีสัน มีแต่สีขาวและดำ แต่อยากให้ไรท์คิดถึงคนที่ชอบอยู่อีกหลายๆคนเลยนะคะะ คนที่ติดตามตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้ คนที่คอยให้แจ้งเตือนมันขึ้นว่าแม่เลี้ยงลู่หานอัพเดตแล้ว คนที่ตื่นเต้นทุกครั้งที่เห็นว่าอัพแล้ว เราไม่อยากให้ไรท์ท้อแท้หมดกำลังใจ อย่างน้อยก็มีเรานะคะ ที่ชอบเรื่องนี้มากๆ รอตลอด เราพยายามเม้นให้กำลังใจไรท์ แต่ไม่รู้ว่าไรท์จะเห็นรึเปล่า เราไม่อยากให้ไรท์ปิดเนื้อหา หรือเลิกแต่งฟิคไปเพราะคนบางคนเลยนะคะ เราชอบเรื่องนี้ เราอยากกลับมาอ่านอีกครั้ง แต่เราไม่ได้ซื้อเล่มไว้เพราะต้องเก็บตัง เราอยากให้ไรท์สู้ๆกับทุกอย่าง เราเข้าใจว่าถ้าอ่านเม้นว่ามีคนไม่ชอบคงหมดกำลังใจ แต่มีรีดเดอร์อีกเยอะ ที่พยายามให้กำลังใจไรท์ เราพยายามมากจิงๆที่จะทำให้ไรท์รู้สึกดีขึ้นบ้าง ขอให้ข้อความนี้เป็นกำลังใจในวันที่อ่อนแอนะคะ อ่านน้อยลง
thedreamer | 20 มี.ค. 59
-
6
-
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น