คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 1 I Kiss You!!
f
1
I Kiss You!!
เมื่อกี้ผมหูฝาดหรือเปล่านะ เธอบอกว่าผมโดนคำสาปจากผู้หญิงคนนั้นให้ตายงั้นหรอ? ผมถามเธอเพื่อความแน่ใจว่าตัวเองไมได้หูฝาดไป
“คุณบอกว่า ผะ...ผมโดนคำสาปจากผู้หญิงคนนั้นให้ตายหรอ? คุณพูดเล่นหรือเปล่า? เธอคนนั้นจะทำกับผมได้หรอ?” ผมถามเธอ
“ใช่ ผู้หญิงคนนั้นทำกับเธอแบบนั้นแหละ แต่ว่านะ......” เธอหยุดไปและหยิบของที่อยู่ข้างๆตัวขึ้นไป มันคือไปป์สูบบุหรี่** เธอสูบมันด้วยท่าทางนิ่งๆ ผมจึงทนไม่ไหวเลยถามเธอออกไป
“แต่ว่าอะไร? ทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงทำแบบนั้นกับผมล่ะ?” ผมถามเธอ และเธอก็หันมามองผมด้วยสายตานิ่งๆ แต่ที่ปากของเธอกับพูดว่า
“ผู้หญิงคนนั้น... อาจจะไม่ได้ตั้งใจที่ทำให้นายโดนคำสาป แต่ว่าที่ผู้หญิงคนนั้นทำไปแบบนั้นอาจเป็นเพราะ... สิ่งที่เรียกว่า...ความเอาแต่ใจล่ะนะ” เธอหยุดพูดก่อนจะยกไปป์สูบขึ้นมาและจัดการสูบทันที พอเธอสูบเสร็จก็หันมาพูดต่อว่า
“ผู้หญิงคนนั้นอกหักมาและก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะถูกบอกเลิกแฟนของเธอเผลอไปจับมือเธอเข้าโดยบังเอิญ และหลังจากนั้นมือของแฟนของผู้หญิงคนนั้นก็ค่อยๆขยับไม่ได้ และจู่ๆวันหนึ่งมือของแฟนของผู้หญิงคนนั้นก็โดนมีดเสียบ หลังจากนั้นมือของแฟนของผู้หญิงคนนั้นก็เกิดเรื่องอยู่บ่อยๆ ผู้หญิงคนนั้นคนนั้นเลยมาฉันที่ร้านและบอกว่าให้ช่วยทำให้มือของแฟนเธอหายจากเรื่องร้ายๆ ด้วย ฉันจึงบอกไปว่า ฉันจะทำให้ความปรารถนาของคุณให้เป็นจริง แต่ว่ามันต้องมีของตอบแทนที่สมน้ำสมเนื้อนะ” เธอหยุดพูดและหยิบไปป์ขึ้นมาสูบอีกครั้งพอเธอสูบเสร็จก็เล่าต่อว่า
“ผู้หญิงคนนั้นเลยพูดว่า ไม่ว่าอะไรฉันก็ให้ได้ทั้งนั้น กรุณาช่วยแฟนฉันด้วยเถอะค่ะ ฉันก็เลยให้ความช่วยเหลือเธอไปจนมือของแฟนเธอหายจากเรื่องร้ายๆ และผู้หญิงคนนั้นก็มาที่ร้านของฉันเพื่อพูดคำว่าขอบคุณ แต่ว่านะ...ผู้หญิงคนนั้นได้ลืมข้อตกลงที่ให้ไว้กับฉัน” เธอหยุดพูดและหันมามองหน้าผมด้วยสายตานิ่งๆ แต่ดูน่าขนลุกและเธอก็พูดต่อว่า
“ผู้หญิงคนนั้นพูดขอบคุณฉันที่ทำให้มือของแฟนเธอหายดี ฉันลองพูดขึ้นมาว่า คุณไม่ได้ลืมบางอย่างไปใช่ไหมค่ะ เธอก็ทำท่าทางนึกออกและพูดขึ้นมาว่า ค่าตอบแทนสินะค่ะ ฉันเลยตอบไปว่า ใช่ค่ะ ค่าตอบแทน และผู้หญิงคนนั้นก็ถามฉันว่า แล้ว ค่าตอบแทนคุณจะเอาเป็นอะไรดีค่ะ ไม่ว่าอะไรฉันก็ให้ได้ทั้งนั้น ฉันตอบเธอไปว่า คุณแน่ใจหรอค่ะ ที่ไม่ว่าอะไรก็ให้ได้ทั้งนั้น เธอคนนั้นตอบว่า ใช่ค่ะ ฉันเลยพูดกับเธอไปว่า การที่จะทำให้มือของแฟนคุณหายได้นั้น มันเป็นเพราะคำสาปที่ติดตัวคุณมาตั้งแต่เกิดและความรักที่คุณมอบให้เขามันก็มีมาก ทำให้คำสาปรุนแรงขึ้นเรื่อยๆตามความห่วงใยและความรักของคุณ เพราะฉะนั้นค่าตอบแทนที่สมน้ำสมเนื้อนั้นคือ... ความรักของคุณสองคนจะหายไป!!! เพื่อให้คำสาปที่คุณมอบให้แฟนคุณหายไป
ผู้หญิงคนนั้นหน้าซีดทันทีแต่เธอก็ยอมตกลง เพราะความรักที่เธอมีต่อแฟนมันมากเกิน และความที่ทั้งรักและเป็นห่วงแฟนของเธอ ผู้หญิงคนนั้นจึงยอมมอบความรักเป็นค่าตอบแทนให้กับฉัน และฉันก็ได้ความรักของผู้หญิงคนนั้นมา จึงทำให้เธออกหัก”
ผมฟังเรื่องที่เธอเล่ามาทั้งหมดทำให้ผมเกิดสงสารผู้หญิงคนนั้นขึ้นมา แต่วาคำสัญญาก็ คือ คำสัญญา ผมเลยถามเธอคนนั้นว่า
“แล้วผมต้องทำไงถึงผมผมจะอยู่รอดได้ จากคำสาปที่จะต้องตายล่ะ” ผมถามเธอ
“เธอจะต้องกินความรักของผู้หญิงไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเจอผู้หญิงคนนั้น และวิธีแก้คำสาปที่ให้พ้นจากความตาย คือ จูบผู้หญิงคนนั้นซะ!!” เธอตอบผม ผมอึ้งกับคำตอบของเธอของเธอมาก แต่ว่าผมก็ถามเธอออกไปอีกว่า
“แล้วค่าตอบแทนที่เธอมาขอให้คุณช่วยผมล่ะคืออะไรหรอ?” ผมถามเธอ
“ความทรงจำ ความทรงจำที่เกี่ยวกับนายและเธอถูกลบออกไปจนหมดไงล่ะ” เธอตอบผม
“แล้วค่าตอบแทนที่ผมจะต้องจ่ายให้กับคุณคิอะไรล่ะ?” ผมถามเธออย่างสงสัยไม่ได้ เธอคงไม่เอาดวงวิญญาณผมไปหรอนะ
“หึ สบายใจได้ฉันไม่เอาดวงวิญญาณเธอหรอ” เธอพูดขึ้นมา ทำให้ผมตกใจมากที่เธอได้ยินความคิดของผม
“ค่าตอบแทนที่เธอจะต้องจ่ายน่ะ มันมีอยู่แล้วแต่ไม่ใช่ตอนนี้รอให้ถึงเวลาก่อนแล้วฉันจะมาเอาค่าตอบแทนจากเธอ” พอเธอพูดจบผมก็รู้สึกว่าเวียนหัว ตาของผมค่อยๆปิดลงแต่ก่อนที่ผมจะหมดสตินั้น เธอคนนั้นผู้ว่า
“ที่เราสองคนได้มาพบกันมันเป็นพรหมลิขิต มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอนะ หึ”
และผมก็หมดสติอย่างสมบูรณ์แบบ ผมรู้สึกถึงความมืดและความเยือกเย็นที่แผ่ออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้.........
ซุบซิบ ซุบซิบ ซุบซิบ แซ่ด แซ่ด แซ่ด
ผมรู้สึกเหมือนมีเสียงดังตลอดข้างหูผม ทำให้ผมลืมตาออกมาจากความมืดและก็พบกับสวนสาธารณะ ผมนั่งอยู่บนม้านั่งในสวนนั้น ผมมองไปรอบๆทุกอย่างยังคงเป็นเหมือนเดิม ทั้งต้นไม้ที่ไม่มีใบ และอากาศที่ให้ความรู้สึกเงียบเหงา แต่สิ่งที่เปลี่ยนไป คือตัวผมเอง! ที่คอของผมมีสร้อยคอประหลาดอยู่ มันเป็นสี่เหลี่ยมสีเงิน และตรงกลางมี คริสตัสสีม่วงพลัมอยู่ พอผมเอามือแตะเขาที่คริสตัสก็มีแสงออกมาและมีเสียงข้างๆหูผมว่า
“สวัสดีคุณผู้มีคำสาปติดตัว หึ หึ” มันหัวเราะ
“งั้นหรอเธอก็ คือ สิ่งที่เธอคนนั้นให้ฉันมาสินะ ไหนลองบอกสิแกทำอะไรได้บ้าง?”
“ฉันเป็นชิ้นส่วนที่สามารถเก็บความรักที่นายหามาได้ และเมื่อนายได้ความรักจากหญิงสาวแล้ว ฉันก็จะดูดเอาพลังงานความรักมาใส่ในสร้อยนี้และมันจะทำให้นายมีชีวิตต่อไปอีก จนกว่าจะเจอผู้หญิงคนนั้นเข้ามั้ย”
“อืม ฉันเข้าใจแล้ว แต่ว่านายไม่มีชื่อหรือไง? จะได้เรียกถูก”
“ไม่มีอ่ะ ฉันไม่มีหรอนะ”
“งั้นฉันเรียกนายว่า ‘Devil’ ก็ล่ะกัน”
“ก็ดีเหมือนกัน เรียก ‘เด’ สั้นๆก็ได้ แต่ว่านายชื่ออะไร? ฉันจะได้เรียกถูกเหมือนกัน”
“ฉันชื่อ เอมะ อิสึคายะ เรียกว่า อิคึคายะก็ได้"
เมื่อผมพูดกับเดวิลเสร็จก็ลุกขึ้นจากเก้าอีกที่นั่ง และเดินออกไปตามทางของสวนสาธารณะในตอนเย็นของฤดูใบไม้ร่วงอย่างเงียบงัน ราวกับปีศาจที่กำลังกระหายเหยื่อที่มีอยู่ทุกที่
หึ ผมจะต้องหาผู้หญิงคนนั้นให้เจอให้ได้ไม่ว่าเธอจะอยู่สุดขอบโลกก็ตาม!!
To Be Continued
ความคิดเห็น