จุดเริ่มต้นของความฝัน

คนที่'มี'ความฝันกับคนที่'ไม่มี'ความฝัน

            เพื่อ ที่จะเป็นพยาบาล เราก็ต้องผ่านจุดที่เหมือน ๆ กับการก้าวสู่อาชีพอื่น ๆ นั่นคือการเรียนรู้ การกักเก็บประสบการณ์ เพื่อเป็นพื้นฐานในการศึกษาขั้นสูงต่อไป ซึ่งต้องใช้เกรดเฉลี่ยในการสอบเข้าที่ค่อนข้างสูง เป็นผลให้ต้องตั้งใจเรียน‘คนมีฝัน’ เป็นเรื่องจริงที่อาชีพนี้ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง แต่ส่วนหนึ่งก็เป็นผู้ชายด้วย ด้วยภาพลักษณ์อันงดงามของผู้หญิงในชุดยูนิฟอร์มสีขาวสว่าง ใบหน้างดงาม อ่อนน้อม เสียสละ ใจดีมีเมตตา การพูดจาที่ไพเราะและเคารพในผู้ป่วยและญาติอีกทั้งยังเป็นอาชีพที่ได้พูดคุย และบริการผู้อื่น เอกลักษณ์เฉพาะตัวนี้เองที่ดึงดูดให้ ‘ฝัน’ที่ จะเป็นพยาบาลเกิดขึ้น ในอีกส่วนหนึ่งคือการได้มีประสบการณ์โดยตรงกับวิชาชีพพยาบาลนี้ อาทิ ตนเองเคยหรือมีญาติเจ็บป่วยจนต้องเข้าโรงพยาบาลแล้วได้รับการดูแลรักษาจาก พยาบาลจนหายดี รู้สึกซาบซึ้ง เกิดความรู้สึกอยากที่จะเป็นเช่นนั้นบ้างจึงกลายเป็นเป้าหมายให้มุ่งไปใน อนาคต เมื่อเราอยู่ในวัยเรียนนี้จุดมุ่งหมายที่มั่นคงทำให้เรามีความตั้งใจและมี ความสุข ตื่นเต้น ที่จะเดินก้าวไปตามฝัน เมื่อเข้าสู่รั้วฟ้าขาวพวกเขาจะไปรับความชื่นชมในความฝันซึ่งจะกลายมาเป็น ผู้เสียสละในคราบนางฟ้าชุดขาวอย่างยินดี‘คนไม่มีฝัน’ นัก เรียนส่วนใหญ่ที่พระปกเกล้ากลับมีพื้นหลังเช่นนี้ แต่ใช่ว่าพวกเราจะเติบโตกลายเป็นพยาบาลที่ดีไม่ได้ อย่างน้อยส่วนหนึ่งการที่เราก้าวเข้าสู่วิชาชีพนี้ก็เพราะคนที่บุคคลสำคัญ ที่คอยหนุนหลังประคับประคองเราซึ่งก็คือพ่อแม่ผู้เป็นดั่งทุกสิ่งที่หวังให้ เราเป็นพยาบาลคอยดูแลผู้เจ็บป่วย คอยดูแลท่าน เป็นแรงกำลังสำคัญที่ทำให้เราก้าวเข้าสู่วิชาชีพต่อไป ต้องฝ่าฝันและอดทนกับการเรียนรู้และประสบการณ์ยากยิ่งให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี และเพราะพยาบาลคือวิชาชีพที่ประเสริฐยิ่ง แม้ไม่มีฝัน เราก็ยินดีและมีความสุขไม่น้อยกว่าคนที่มีฝันเลย

การเข้าร่วมค่ายต้นกล้าดอกแก้ว ภาพบรรยากาศ ความประทับใจ

 
ออกมาแนะนำตัวให้เพื่อนๆรู้จักกันก่อน

 
ออกมาเล่นกิจกรรมตามฐานที่พี่ๆทางคณะจัดขึ้น

  
แดนซ์กันกระจาย 5555+

 
มาถึงเกมฐานนี้ ต้องร่วมแรงร่วมใจกันช่วย สามัคคีกัน