พระเจ้าอยู่หัวใจ
เขียนโดย
StampSonice
ใครบางคนเคยบอกฉันว่า ใช้สมองจดจำ สักวัน อาจจะลืมเลือน
แต่ถ้าใช้หัวใจจดจำ ความทรงจำนั้นจะอยู่กับเรา...ตราบจนลมหายใจสุดท้าย
"ดูทีวีสิลูก พระเจ้าอยู่หัวเสด็จแล้ว" แม่ร้องเรียกฉันที่ตอนนั้นยังเป็นเพียงเด็กน้อยไร้เดียงสาวัยไม่กี่ขวบ ให้ละจากการเล่นสนุกประสาเด็ก หันมาสนใจเหตุการณ์สำคัญที่ถูกถ่ายทอดสดผ่านจอโทรทัศน์
"ไม่ใช่พระเจ้าอยู่หัว" ฉันเถียงเสียงใสแจ๋ว "พระเจ้าอยู่หัวใจต่างหาก" ว่าแล้วก็ชี้ที่อกข้างซ้าย พร้อมฉีกยิ้มกว้าง
แต่นั่นก็เป็นเรื่องนานมาแล้ว นานเสียจนฉันแทบจะลืมเลือนไป หากมิได้มีเหตุการณ์บางอย่างทำให้ฉันหวนคิดถึงคำคำนั้น ...พระเจ้าอยู่หัวใจ...
7 ธันวาคม พ.ศ. 2552
22.15 น.
ฉันนั่งอยู่ที่ลานพระบรมรูปทรงม้า รอชมการแสดงรอบย้อนหลังอย่างไม่สู้จะยินดีปรีดานัก
น่าจะมาให้เร็วกว่านี้ จะได้ทันชมการแสดงรอบจริง ได้ยินว่ามีทั้งนักร้องดัง ทั้งวงออร์เครสตร้าระดับชาติมาเปิดการแสดงด้วย
ทอดตามองไปที่เวที...ซึ่งบัดนี้ว่างเปล่า จะมีอะไรเหลือให้ดูอีกเล่า ในเมื่อทั้งนักร้อง ทั้งวงออเครสตร้า ต่างก็เดินทางกลับไปหมดแล้ว
"เรามาใหม่วันหลังดีกว่าไหมคะ" ฉันหันไปถามแม่ "วันนี้คงไม่มีอะไรแล้ว"
"รอดูก่อนสิลูก ถ้าไม่มีอะไรจริงๆ ค่อยกลับ เราไม่รีบนี่นา"
ในเมื่อแม่ว่าอย่างนั้น ฉันก็ได้แต่นั่งรอต่อไป แม้ใจจริงจะอยากเดินไปดูพลุไฟแสนสวยทางฟากสนามหลวงมากกว่าก็ตาม
ยังดีที่ฉันไม่ต้องรอคอยนานนัก ในไม่ช้า เสียงขับกาพย์เห่เรือก็ก้องกังวานขึ้น พร้อมภาพเรือสุพรรณหงส์สีทองอร่ามบนฉากหลังขนาดยักษ์...พื้นหินอ่อนสีขาวของพระที่นั่งอนันตสมาคม
ความคิดของฉันเปลี่ยนไปในทันที ดีแล้วที่ตัดสินใจอยู่ดูต่อ
ฉันปล่อยใจให้เพลิดเพลินไปกับแสงสีตระการตา และบทเพลงอันไพเราะ แม้จะเป็นแค่เพลงที่อัดไว้ ไม่ใช่การร้องสด แต่ทั้งเนื้อร้องและท่วงทำนองของมันก็ซาบซึ้งกินใจไม่แพ้กัน กระทั่งมาถึงช่วงที่สำคัญที่สุดของการแสดง
เป็นเรื่องราวของเด็กหญิงคนหนึ่ง ผู้สงสัยว่า พระราชวังของพระเจ้าอยู่หัวจะเป็นเช่นไร ก่อนจะได้พบความจริงอันน่าตื่นตะลึง พระราชวังของพระเจ้าอยู่หัวไม่ได้มีท้องพระโรงกว้างขวาง เต็มไปด้วยเพชรนิลจินดาเหมือนพระราชวังในนิทาน หรือพระราชวังของกษัตริย์พระองค์อื่น แต่เป็นพระราชวังที่อุทิศทุกตารางนิ้วให้กับเครื่องไม้เครื่องมือสำหรับศึกษาวิจัย เพื่อให้คนไทยได้กินดี อยู่ดี และมีความสุขตามวิถีพอเพียง
ในตอนท้ายเรื่อง เด็กหญิงถามคุณตาของเธอว่า ทำไมถึงรักพระเจ้าอยู่หัว คำตอบของคุณตาทำให้ฉันถึงกับน้ำตาไหลพรากอย่างไม่อายใคร
"เพราะในหลวง ไม่มีวันทอดทิ้งประชาชน"
เรื่องราวจบลงด้วยการพูดถึงว่า พระเจ้าอยู่หัว ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ที่อยู่ในหัวใจของประชาชนชาวไทยทุกคน
พอถึงตอนนั้น แม่ซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ ก็หันมาพูดกับฉัน
"เหมือนที่ลูกตอนเล็กๆ พูดเลยเนอะ พระเจ้าอยู่หัวใจ"
ฉันจำได้ทันที ว่าทำไมฉันในตอนนั้น ถึงเรียกพระเจ้าอยู่หัวเช่นนั้น
เด็กวัยห้าหกขวบ ถึงจะฉลาดแค่ไหน ก็ไม่มีทางรู้หรอกว่า "พระเจ้าอยู่หัว" มีความหมายตามศัพท์ว่าอย่างไร คำคำนี้ซับซ้อนและลึกซึ้งเกินกว่าความคิดแบบเด็กๆ จะทำความเข้าใจได้
รู้แต่เพียง คนคนนี้ ผู้ชายใส่แว่นท่าทางใจดีที่เคยเห็นอยู่เสมอในจอโทรทัศน์ บนปฏิทินแขวน หรือบนธนบัตรใบละยี่สิบบาทที่ได้รับเป็นค่าขนม คือคนที่เราทั้งรัก ทั้งเคารพหมดหัวใจ ไม่ต่างอะไรจากพ่อแม่
ถ้าเขาเป็น 'พระเจ้าอยู่หัว' เขาก็ต้องอยู่บนหัวของเรา หัวเราเล็กนิดเดียว ไหนเลยจะมีที่ให้ใครสักคนขึ้นไปนั่งอยู่บนนั้น
มีแต่หัวใจของเรา ที่กว้างขวางพอให้ใครบางคนที่เรารัก เข้าไปอยู่ในนั้นได้
เมื่ออยู่ในหัวใจ ไม่ใช่บนหัว ก็สมควรเรียกว่า 'พระเจ้าอยู่หัวใจ'
ความคิดของฉันในตอนนั้น ก็ไม่ต่างอะไรกับความคิดของฉันในเวลานี้ ณ วินาทีที่การแสดงจบลง
ทำไมถึงเป็น 'พระเจ้าอยู่หัวใจ' น่ะหรือ
เพราะฉันไม่ได้รักพระองค์ด้วยความคิด แต่ฉันรักพระองค์ด้วยหัวใจ
เพราะฉันไม่ได้ระลึกถึงพระองค์ด้วยความคิด แต่ฉันระลึกถึงพระองค์ด้วยหัวใจ
และเพราะฉันไม่ได้จดจำพระองค์ด้วยความคิด แต่ฉันจดจำพระองค์ด้วยหัวใจ
ใครบางคนเคยบอกฉันว่า ใช้สมองจดจำ สักวัน อาจจะลืมเลือน
แต่ถ้าใช้หัวใจจดจำ ความทรงจำนั้นจะอยู่กับเรา...ตราบจนลมหายใจสุดท้าย
ในฐานะคนไทยคนหนึ่ง ใต้ร่มบรมโพธิสมภาร ฉันจะรัก 'พระเจ้าอยู่หัวใจ' ของฉัน...ตราบจนลมหายใจสุดท้าย
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม
5 พ.ค. 53
861
12
ความคิดเห็น
เรารักในหลวง เพราะในหลวงไม่เคยทอดทิ้งประชาชน
ทรงพระเจริญ
มันเกิดขึ้นในยุคสมัยที่ไทยกำลังอ่อนเเอพอดี
TT_TT
ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ
ซึ้งดีจัง น้ำตาจะไหลทุกทีที่อ่านบทความแบบนี้ TT_TT
(ซึ้งจริงๆ)
ในหลวงทรงลำบาก มามากเพื่อเรา ไม่มีกษัตริย์องค์ไหนในโลกที่ทรงเป็นห่วงเป็นใยเราเท่าท่าน ท่านได้คิดโครงการต่างๆมากมาย ซึ่งแต่ละโครงการไม่มีใครเคยคิดได้ ดังเช่น โครงการฝนหลวง โครงการที่ได้ช่วยความเป็นอยู่ของชาวนาและประชาชนมากมายที่ตกยาก ซึ่งผมคิดว่าถ้าไม่มีท่านก็คงไม่มีโครงการนี่เกิดขึ้นมา และท่านยังได้ช่วยผู้คนอีกมากมายในหลายๆด้าน ไม่ว่าจะเป็นด้านเศรษฐกิจพอเพียง อันเป็นโครงการที่ส่งเสริมให้ประชาชนให้ใช้ทรัพยากรต่างๆอย่างเหมาะสม ไม่ฟุ่มเฟือย และสิ่งนี้ยังเป็นที่ยอมรับและโด่งดังไปทั่วโลก เป็นที่ยอมรับของนานาประเทศ ซึ่งสิ่งนี้ได้พิสูจน์แล้วว่า พระองค์ทรงมีพระปรีชาสามารถยิ่ง เชื่อได้ว่าคนไทยทุกๆคนนั้นรักและเคารพพระองค์มาก
ในบ้านเมืองนั้น มีทั้งคนดี และคนไม่ดี
ไม่มีใครที่จะทำให้ทุกคนเป็นคนดีได้ทั้งหมด
การทำให้บ้านเมืองมีความปกติสุขเรียบร้อย
จึงมิใช่การทำให้ทุกคนเป็นคนดี
หากแต่อยู่ที่การส่งเสริมคนดี ให้คนดีปกครองบ้านเมือง
และควบคุมคนไม่ดี ไม่ให้มีอำนาจ
ไม่ให้ก่อความเดือดร้อนวุ่นวายได้