คลังเก็บของ【 Diabolik Lovers】แปลไทย ★

ลำดับตอนที่ #129 : # Diabolik Lovers : [ Spoil ] เนื้อเรื่อง Vandead Carnival # Shuu '

# Diabolik Lovers : [ Spoil ] ฉากจบภาค Vandead Carnival # Shuu '

★ == 「สปอยล์」เนื้อเรื่อง (เกมส์ภาค Vandead Carnival) ของรูท Sakamaki Shuu 

 

★ SPOILER ALERT ! 

- แปลมาจากภาษาอังกฤษเครดิตอยู่ข้างล่าง

- เอาไปใช้เอาไปให้ทั้งแปลแล้วก็ต้นฉบับนะ

- ผิดพลาดอะไรขออภัยจ้า ..

 

→ Chapter 1 

 

ถึงยุยคิดอยากจะไปชมงานเทศกาลแต่ตามสไตล์ชูวเขาไม่คิดจะไปทำอะไรแบบนั้นอยู่แล้ว .. พวกเขาจึงไปที่ปราสาทกัน พ่อบ้านทักทายพวกเขาและยุยรู้สึกดีที่ยังมีใครสักคนที่ดูเป็นคนดีที่นี่ .. พวกเขามาที่นี่กันเพราะชูวต้องการจะนอนนั่นเอง .. 
 

 

ในขณะที่ชูวนอนอยู่พ่อบ้านก็เอาชาเข้ามาให้หนูยุย เขาเล่าให้เธอฟังว่าเขาถูกส่งไปที่โลกมนุษย์โดยคาร์ล ไฮนซ์ (พ่อของพวกซาคามากิ) เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับการเป็นพ่อบ้าน ในขณะที่เธอกำลังคิดอะไรเพลิน ๆ ก็ดันเผลอทำชาหกใส่ตัวเอง พ่อบ้านบอกว่าขืนเป็นแบบนี้อาจจะทำให้ซักไม่ออก ในขณะที่เขาพยายามจะทำความสะอาดให้เธอ ยุยก็บอกเขาว่าไม่เป็นอะไร .. ท่ามกลางความวุ่นวายนั้น ชูวก็ตื่นขึ้นมา 

 

พ่อบ้านอธิบายให้ชูวฟังถึงเรื่องที่ยุยทำชาหก .. ชูวสั่งให้พ่อบ้านคนนั้นไปเอาชามาให้เขา .. ขณะที่พ่อบ้านไม่อยู่ ชูวก็ถามเธอว่า เธอคุยอะไรกับพ่อบ้านคนนั้นบ้าง .. ยุยก็พูดให้ฟังเรื่องที่พ่อบ้านคนนั้นไปเรียนรู้การเป็นพ่อบ้านและทำขนมหวานด้วย 

 

ยุยก็เลยถามว่าชูวอยากจะลองกินมั้ย .. แต่แปลกที่คนที่เกลียดของหวานแบบชูวดันตอบตกลง .. สุดท้ายชูวก็หงุดหงิดขึ้นมาและเข้ามาดูดเลือดของยุย พ่อบ้านคนนั้นกลับมาพร้อมกับชาแต่ชูวบอกเขาไม่ต้องการมันอีกแล้วเพราะว่ามีเครื่องดื่มที่ดีกว่านั้นอยู่แล้ว .. แล้วชูวก็บอกให้พ่อบ้านคนนั้นอยู่ตรงนั้นและมองดูพวกเขาซะ .. ชูวสั่งให้ยุยถอดเสื้อออก .. แต่ยุยไม่ชอบที่ชูวมาทำแบบนี้เธอจึงผลักเขาออกแล้ววิ่งออกไป

 

→ Chapter 2 

 

เธอวิ่งออกมานอกปราสาทและถึงแม้ว่าเธอไม่รู้ว่าที่นี่เป็นที่ไหนแต่เธอก็อยากไปสถานที่ที่เธอสามารถอยู่เงียบๆได้ .. ยุยเดินออกมาเรื่อย ๆ และพบกับสถานที่ที่ทำให้บรรยากาศรอบๆดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ .. เธอเข้าไปในบ้านที่อยู่แถวนั้น ถึงแม้ข้างนอกจะดูน่ากลัวแต่ข้างในมันสว่างมาก .. มีกลิ่นหอมหวานของคาราเมล

 

 

และทันใดนั้นก็มีเมดโผล่ออกมา .. เมดคนนั้นเอาของหวานมาให้ยุยแต่เธอปฏิเสธ .. ร่างกายของยุยรู้สึกหนักไปหมด .. และเมดคนนั้นบอกว่าที่เป็นแบบนี้เพราะยุยเป็นโลหิตจาง .. และเธอพยายามให้ยุยกินขนมนั้นให้ได้ .. แต่ยุยก็ไม่ยอมกินชูวมาพาตัวเธอออกไป .. และบอกเมดคนนั้นว่าอย่ามาแตะต้องอาหารของเขา เมดคนนั้นก็หายไป .. ยุยหมดสติไป 

 

.. หลังจากที่เธอได้สติก็พบว่าชูวกำลังอุ้มเธออยู่เธอบอกให้เอาเธอลงแต่ชูวก็บอกว่าถ้าเอาลงไปเดี๋ยวเธอจะวิ่งหนีอีก มันน่ารำคาญเวลาต้องออกตามหาตัวเธอ .. เพราะว่าเธอเป็นอาหารของเขาเท่านั้น เขาบอกให้เธอระวังหน่อยเพราะว่าไม่สามารถรู้ได้เลยว่าของที่เธอกินเข้าไปจะมียาพิษอยู่รึเปล่า .. เหมือนกับชาที่พ่อบ้านคนเมื่อกี้เอามาให้ .. กลิ่นชามันแรงมากจนเขาสังเกตได้ว่ามันมีอะไรใส่ลงไปแน่นอน .. ยุยขอโทษเขา .. เขาบอกให้เธออยู่ใกล้ๆเขาไว้ก็พอ .. 

 

→ Chapter 3

 

ยุยคิดว่าพวกเขาจะกลับไปที่ปราสาทแต่ชูวกลับพาเธอไปที่งานเทศกาล .. เป็นเพราะเธอตื่นเต้นมากจนไม่สังเกตเลยว่าแวมไพร์รอบๆตัวกำลังจ้องมองมาที่เธอ .. 

 

 

พอเห็นแบบนั้นชูวจึงบอกให้เธอจูงมือกับเขาไว้ .. พวกเขาไปที่ร้านขายขนมหวานกันและชูวบอกเธอว่าเขาจะนั่งรอในขณะที่เธอไปเลือกขนมอยู่ ยุยอยากจะลองชิมขนมพวกนั้น แต่ชูวก็โผล่มาแล้วก็บอกให้เธอป้อนให้เขากินก่อน .. ว่ามันไม่มีอะไรแปลกๆใส่ลงไป .. 

 

และเมื่อมันไม่มีอะไร ชูวก็เลยบอกให้ห่อขนมพวกนั้นกลับไป .. ก่อนที่พวกเขาจะออกจากร้าน ยุยถามชูวว่าถ้าเธอจับมือเขาเดิน .. จะเป็นอะไรไหม เขาตอบว่าให้เธอทำตามที่เธอต้องการเถอะ จะทำอะไรก็ทำ .. 

 

→ Chapter 4

 

เมื่อพวกเขามาถึงที่สวนสนุก ยุยอยากนั่งชิงช้าสวรรค์เพื่อจะดูไฟที่ประดับตกแต่งอยู่รอบ ๆ .. แต่ชูวก็ตามเดิมคือไม่สนใจอะไรแบบนั้นอยู่แล้ว .. เธอพาเขาไปที่เกมส์เซ็นเตอร์และเจอกับพวกหนุ่มๆบ้านซาคามากิที่เหลือ .. พวกเขาต้องการเล่นปาลูกดอก (ดาร์ท) กัน ยุยบอกว่าเธอไม่อยากเล่น .. และมองไปรอบๆพบว่าชูวไม่อยู่ตรงนั้นซะแล้ว .. อายาโตะก็เลยบอกว่าถ้าใครชนะจะสามารถดูดเลือดของยุยได้ .. 
 

 

และแน่นอนยุยคงไม่อยากเป็นแบบนั้นหรอก .. เรย์จิก็เลยตัดสินใจให้ยุยเล่นแทนในส่วนของชูวที่ไม่อยู่ .. เมื่อยุยชนะพวกหนุ่มๆจะขอเล่นอีกครั้ง .. ไม่เว้นแม้กระทั่งสึบารุ แต่ชูวก็ดันปรากฏตัวขึ้นมาก่อน .. ไรโตะอธิบายให้เขาฟังเรื่องที่ยุยเป็นของรางวัลสำหรับผู้ชนะและเรย์จิบอกว่าคนชนะจะตัดสินกันในรอบต่อไป .. พวกเขาก็ปาลูกดอกกันทีละคน ๆ จนถึงเรย์จิเขาทำคะแนนได้ดีและนึกว่าจะชนะแล้ว .. แต่ชูวก็เอาชนะเขาไปได้ .. แต่ก่อนหน้านั้น .. ชูวบอกให้เธอจูบเขาเพื่อให้เขาจะยอมไปเล่นดาร์ทก็ได้

 

พวกเขาไปที่สวนที่ประดับประดาไปด้วยแสงไฟ .. ยุยขอบคุณชูวที่มาช่วยเธอ ชูวบอกว่าถ้าอยากขอบคุณจริงๆก็ส่งเลือดของเธอไปให้เขาดื่มซะ .. แต่เขาก็ดันหลับไป .. ยุยรู้สึกหิวเธอจึงเอาขนมที่ซื้อมาก่อนหน้านี้ออกมากินแต่เพราะเสียงแกะห่อมันทำให้ชูวตื่นแล้วก็บอกให้เธอป้อนขนมให้เขากิน แล้วเขาก็นอนต่อไป .. 

 

อยู่ดีๆก็มีตัวตลกจากไหนไม่รู้โผล่มาแล้วเขาก็ต้องการมอบของบางอย่างให้เธอ ..  เขาเล่นกลทำให้ออกมาจากกล่องและยุยก็ประหลาดใจมาก .. นั่นมันคือดอกกุหลาบนั้นเอง .. แต่หนามของกุหลาบดันตำเข้านิ้วของเธอและเธอรู้สึกมึนไปหมด .. เธอพยายามเรียกชูวแต่เสียงก็ไม่ออกมา .. เมื่อชูวตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นยุยแล้ว .. แต่กลับเจอจดหมายฉบับหนึ่ง .. 

 

เมื่อยุยฟื้นขึ้นมา เธออยู่ในฮอลแห่งหนึ่งและพ่อบ้านคนนั้นก็อยู่ด้วย .. เขาตีสนิทกับเธอเพราะเขาและแวมไพร์ตนอื่นต้องการเลือดของเธอ .. และเขาก็บอกเธอว่าถึงจะร้องให้ใครช่วยก็ไม่มีประโยชน์ .. เมื่อมีคนเข้ามาแตะต้องตัวเธอ ชูวก็โผล่มาแล้วบอกให้ถอยห่างจากยุยซะ 

 

และทันใดนั้นในห้องก็สว่างขึ้น .. ชูวบอกให้เธออย่าอยู่ห่างจากเขาและเมื่อพวกเขามองทุกอย่างชัดเจน .. บรรยากาศรอบข้างก็เปลี่ยนไป .. แวมไพร์เหล่านั่นยิ้มแม้กระทั่งเมดก่อนหน้านี้ก็เข้ามาอวยพรให้กับพวกเขา ชูวรู้ว่าทั้งหมดที่เป็นสิ่งที่พ่อของเขาวางแผนไว้แน่นอน .. และคาร์ลก็โผล่มาแล้วก็บอกว่ายินดีด้วยกับอดัมและอีฟ ..

 

→ Chapter Finale

 

 

ในขณะพวกเขาเฉลิมฉลองกัน .. ชูวนั่งอยู่บนโต๊ะเงียบ ๆ พ่อบ้านเข้ามาหายุยแล้วก็คุยกับเธอในขณะที่ชูวเผลอ พ่อบ้านคนนั้นก็จูบที่มือของยุย .. ชูวรีบดึงยุยเข้ามาหาเขาทันที .. แล้วก็บอกไม่ให้พ่อบ้านคนนั้นเข้ามาใกล้ยุยอีก .. สุดท้ายชูวก็จูบยุยเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ .. 

 

→ แถม .. บทสนทนาสั้นๆตอนจบ ..

 

ชูว : แค่จูบแค่นี้เอง .. หน้าแดงเชียวนะ .. 

ชูว : เฮ้อ .. อย่ามองฉันด้วยหน้าตาแบบนั้นสิ .. มันเห็นแล้วทนไม่ได้นะ .. 

ยุย : ชูวซัง .. ขอบคุณสำหรับวันนี้มากนะคะ ฉันสนุกมากเลย

ชูว : .. อ่า .. ทำแบบนี้นานๆทีก็ไม่เลวเท่าไหร่นะ .. 

ยุย : ฟุฟุ .. ดีจังเลยที่ชูวซังเองก็สนุกกับงานเทศกาล

ชูว : เธอน่ะ ไม่ต้องรู้อะไรก็ดีแล้ว ..  ถ้ามาเสียใจทีหลังสายไปแล้วล่ะ .. 

ชูว : เธอน่ะ .. เป็นของของฉัน .. ตลอดไป .. 

 

# Credit แปล [TH] : www.fb.com/dialoversth

★ ใครสนใจฉากบทสนทนาน่ารัก ๆ ในภาคนี้ตามอ่านได้ที่ : http://my.dek-d.com/sylmeria/story/viewlongc.php?id=1063436&chapter=125