ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คลังเก็บของ【 Diabolik Lovers】แปลไทย ★

    ลำดับตอนที่ #160 : # Diabolik Lovers : [ แปล ] Heaven 2 - ภาค MB # Shuu '

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.7K
      3
      14 ต.ค. 57

    # Diabolik Lovers : [ แปล ] Heaven 2 - ภาค MB # Shuu '



    ★ ==【Spoil Warning】ฉาก Heaven 2 ภาค More Blood ของรูท Sakamaki Shuu แปลไทย
     
    ★ == อ่านก่อน
    - อาจจะมีข้อผิดพลาดขออภัยด้วยนะคะ
    - อาจจะไม่ได้แปลทุกประโยค สรุปแต่ละประโยคให้ดูมากกว่า
    - เอาไปใช้เครดิตด้วยค่ะ
    - ข้างใน * คือเสียงเอฟเฟค
     
    ยุย : ( ถึงจะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นทุกทีก็เถอะ .. แต่พอเวลาพวกเขามารวมกันในที่เล็กๆแบบนี้มันทำให้ฉันรู้สึกไม่ค่อยดีเลย .. อยากให้ถึงโรงเรียนเร็วๆจังเลย .. )
    อายาโตะ : เฮ้อ .. ให้ตายสิ .. ทุกวันเอาแต่ทำเหมือนเดิมเป็นแวมไพร์แท้ๆจะเรียนไปทำไม
    เรย์จิ : อายาโตะถ้าอยากซ้ำชั้นเหมือนผู้ชายที่นอนอยู่ตรงนั้นแล้วก็ไปขั้วโลกเหนือละก็ทางที่ดีควรตั้งใจเรียนกว่านี้หน่อยนะ
    ชูว : ... หึ
    ยุย : (ชูว ไม่เห็นตอบโต้อะไรเลย หรือว่าเขาหลับอยู่กันนะ ..?)
    เรย์จิ : โคโมริ ยุย เธอเองก็ไม่ควรยุ่งกับเรื่องของคนอื่น
    ยุย : ค่ะ ! 
    เรย์จิ : ช่วงนี้คุณเองก็ได้รับผลกระทบจากผู้ชายคนนั้น ทำให้แย่ลงเหมือนกันนิครับ .. 
    ยุย : ( อึก ...)
    เรย์จิ : สมองของเธอโง่ลงนะครับ .. กรุณาอย่าทำให้ชื่อเสียงของซาคามากิเสียหาย .. เข้าเรียน .. และทำผลการเรียนให้ดีซะ .. 
    ยุย : ขะ .. เข้าใจแล้วค่ะ .. ( เฮ้อ.. ถูกโกรธอีกแล้ว .. จะว่าไป .. ชูวก็ยังนอนเหมือนเดิม..)
    ไรโตะ : อะฟุ .. น่าอิจฉาจริง ๆ นะ .. อย่าเอามองชูวสิ มองมาทางนี้บ้างสิ บิชจัง .. 
    ยุย : ไรโตะคุง ..
    ไรโตะ : ถ้าการเรียนเกี่ยวกับร่างกายและสุขภาพละก็ .. ให้ผมสอนให้ก็ได้นะ .. 
    ยุย : ว้าย ! ( ไรโตะจูบมือขวาของฉัน )
    อายาโตะ : เฮ้ ชิชินาชิ 
    ยุย : อ๊ะ อายาโตะคุง .. ถ้าไม่นั่งลงในรถมันอันตรายนะ
    อายาโตะ : ข้าคนนี้ก็จะสอนให้ด้วยเหมือนกัน .. วิธีจะดูดเลือดน่ะ .. 
    ยุย : ไม่นะ .. ! (เขาเลียขาขวาของฉันอยู่)
    คานาโตะ : ทั้งคู่ขี้โกง ! ผมเองก็จะสอนยุยซังเหมือนกัน .. 
    ยุย : (คานาโตะคุงก็ด้วย..!?)
    คานาโตะ : หึหึ .. นั้นสินะ .. วิธีทำให้เลือดเป็นรสหวานเพราะความกลัวเป็นไงครับ ?
    ยุย : ดะ..เดี๋ยวสิ .. (คานาโตะคุงดึงขาซ้ายของฉัน .. !)
    ชูว : ...
    ยุย : (ชูว ช่วยด้วย !)
    สุบารุ : ให้ตายสิ .. หนวกหูจริง .. เห้ย ชูว .. ! ยัยนี่เป็นเหยื่อของแกไม่ใช่รึไง ? ควบคุมซะหน่อยสิ ปล่อยให้ส่งกลิ่นน่ากินออกมาอยู่ได้ .. หงุดหงิดนะเฟ้ย ! 
    ชูว : หึ .. พวกแก ออกมาจากยัยนั่นซะ .. 
    ยุย : ชูว .. 
    ชูว : ยุย .. หันหน้ามาทางนี้สิ .. 
    ยุย : (เอ๋ .. เขาเอามือมาจับคาง ..)
    ชูว : * จูบ *
    ยุย : ( อ๊ะ .. อยู่ต่อหน้าทุกคนแท้ๆ..! )
    ชูว : เลือดของยัยนี่เป็นของฉัน .. ฉันไม่ยกโทษให้คนที่มาแตะต้อง .. 
    อายาโตะ : เห .. หายากนี่นาที่ราชาจอมขี้เกียจจะทำอะไรแบบนี้ .. 
    ไรโตะ : ฟุฟุ .. รู้สึกตื่นเต้นจังเลยเนอะ .. ว่าแล้วเลือดของบิชจังเนี่ยต้องมีพลังบางอย่างแน่ๆเลย ..
    เรย์จิ : โห .. กล้าดีนี่ครับที่ทำแบบนั้นต่อหน้าทุกคน ให้ตายสิ .. อยากให้แสดงออกเรื่องการเรียนแบบนี้บ้างจังเลยนะครับ .. เอ้า ทุกคน .. ถึงแล้วล่ะ .. อย่าเอาแต่เล่น ลงรถได้แล้ว
    อายาโตะ : ชิ .. เฮ้ ชิชินาชิ หลังจากนี้ฉันจะต้องดื่มเลือดของเธอให้ได้แน่นอนล่ะนะ ..
    ไรโตะ : ฟุฟุ .. บิชจัง วันนี้ผมจะทำเป็นไม่รู้เรื่องสักวันแล้วกันนะ 
    คานาโตะ : นั้นสิครับ โอกาสยังมีอีกเยอะ .. 
    สุบารุ : ชิ .. 
    ยุย : (ทุกคนลงไปหมดแล้ว..) ชูวเราไปกันเลยมั้ย ? 
    ชูว : .. เปลี่ยนใจละ .. ฉันไม่ไปโรงเรียน 
    ยุย : ไม่ไป .. 
    ชูว : พอได้ยินเสียงน่ารำคาญแล้วฉันอยากไปที่เงียบๆมากกว่า .. 
    ยุย : ถ้างั้นฉันจะไปด้วยค่ะ ..
    ชูว : ตามใจ .. 
     
    - ฉากในป่า -
     
    ชูว : โชคดีมีหมอนด้วย .. ไขมันในตัวเธอนี่ดีจังเลยนะ .. 
    ยุย : อย่าพูดว่าไขมันสิคะ !! ( โดดเรียน .. แล้วก็มาเป็นหมอนให้ชูวแบบนี้ .. เรย์จิซังต้องโกรธแน่ๆ?)
    ชุว : เธอทำแบบนี้ดีแล้วหรอ มาอยู่ใกล้ฉันแบบนี้ .. ที่โรงเรียนเป็นที่เดียวที่เธอสามารถอยู่แบบมนุษย์ได้ไม่ใช่รึไง ..
    ยุย : อยู่แบบมนุษย์ .. ฉันไม่ค่อยเข้าใจว่าหมายความว่ายังไง .. แต่ถ้าฉันได้อยู่กับชูวละก็ .. ฉันไม่ต้องการแบบนั้นหรอก .. (ใช่แล้วล่ะ .. ความสุขของฉันคือการที่มีคนคนนี้อยู่)
    ชูว : หึ .. งั้นหรอ ? 
    ยุย : หวา ! อย่านอนตรงตักของฉันสิคะ !
    ชูว : เฮ้ .. ขยับหน้ามาใกล้ๆอีกสิ .. 
    ยุย : เอ๋ ..
    ชูว : เป็นแบบนี้มันจูบยากนิ .. หรือจะบอกว่าให้ฉันลุกขึ้นไปงั้นหรอ ?
    ยุย : *หัวเราะ*
    ชูว : * จูบ *
    ยุย : (อ่า..จูบของชูวซังทั้งเย็นแล้วก็หวาน ถ้าเพื่อจูบของเขาแล้วละก็ .. ไม่ว่าอะไรฉันก็จะทิ้งมัน ..) อ่า .. ชูว .. ดูดเลือดของฉันมั้ย ? 
    ชูว : อะไรกัน .. อยากให้ดูดงั้นหรอ?? 
    ยุย : ก็ปกติ ชูวจะทำนี่นา ..
    ชูว : จะขยับตัวมันน่ารำคาญน่ะ .. ส่งมือมาสิ .. อ่า .. มือซ้ายมีกลิ่นของไรโตะอยู่ .. ขยะแขยงชะมัด .. เอามือขวามา .. ฉันจะกัดเธอตามที่เธอต้องการเอง .. *ดูดเลือด*
    ยุย : อ๊ะ .. 
    ชูว : * ดูดเลือด * เลือดของเธอ .. ยังไม่พอ ..
    ยุย : (รู้สึกดีจังเลย..)
    ชูว : ถึงสึบารุจะพูดไปแล้วก็เถอะ .. กลิ่นเลือดของเธอน่ะมันดึงดูดแวมไพร์ .. เป็นเพราะฉันดูดเลือดของเธอมาก .. หลายครัง .. ทำให้กลิ่นเลือดมันแรงขึ้น .. หลังจากนี้ก็ระวังเจ้าพวกนั้นเอาไว้ให้ดีล่ะ .. ระวังตัวให้ดีๆ .. 
    ยุย : อืม .. (จะว่าไปสึบารุคุงพูดแบบนั้นออกมาด้วยสินะ .. กลิ่นที่น่าอร่อย .. หลังจากนั้นก็บอกให้ควบคุมเหยื่อของชูวบ้าง .. ตอนนี้ ชูวจะคิดยังไงกับฉันนะ .. คงจะเป็นเหยื่อเหมือนเดิมสินะ ..)
    ชูว : *หัวเราะ* นี่เธอรู้รึเปล่าว่าแค่ดูก็สามารถเข้าใจในสิ่งที่เธอกำลังคิด .. 
    ยุย : เอ๋ .. 
    ชูว : เธอน่ะไม่ใช่เหยื่อ .. สำหรับฉันแล้ว .. เธอน่ะ .. คือผู้หญิงคนเดียว .. ที่สำคัญสำหรับฉัน .. 
    ยุย : ... !
    ชูว : เอาเถอะ .. แต่พูดตอนดูดเลือดแบบนี้มันก็คงไม่น่าเชื่อถือเท่าไหร่ .. 
    ยุย : ชูว ..
    ชูว : ดูสิ .. ทำตาแบบนั้น .. อย่าเชิญชวนฉันมากนักสิ .. * จูบ * แค่มือน่ะไม่พอหรอก .. ฉันจะดูดเลือดของเธอในที่ที่เธอรู้สึกดีมากที่สุด .. *ดูดเลือด*
     
    ★ จบ ★ # Credit แปล www.fb.com/dialoversth
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×