ลำดับตอนที่ #255
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #255 : # Diabolik Lovers : [ แปล ] Short Story ภาค Dark Fate # Sakamaki Reiji '
# Diabolik Lovers : [ แปล ] Short Story ภาค Dark Fate # Sakamaki reiji '
★ ==【 แปล Short Story 】เรื่องสั้นพิเศษคนสุดท้ายแล้ว ! [ Stellaworth ] Diabolik Lovers ภาค Dark Fate แปลครบ 12 คนแล้วนะคะ (｡･ω･｡)
★โปรดอ่านตรงนี้ก่อน ..
- เรื่องนี้แปลจากภาษาอังกฤษ
- นำไปใช้ "ได้โปรด" เอาเครดิตจากด้านล่างไปให้ด้วย
- หากมีจุดผิดพลาดขออภัย / แจ้งได้ค่ะ
★ ซาคามากิ เรย์จิ ★
ในขณะที่เขากำลังจะออกไปข้างนอก .. ก็มีเสียงของหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลัง ..
" จะไปไหนหรอคะ ? "
" ไม่มีจุดหมายที่แน่นอนหรอกครับ .. ก็แค่จะออกไปรับลมยามค่ำคืนเท่านั้นเอง .. "
" ฉันไปด้วยได้มั้ยคะ ? "
" ได้สิครับ .. ถ้าคิดว่าเธอจะไม่เบื่อน่ะนะ .. "
หลังจากได้ยินคำพูดของเขาเธอก็ยังยืนยันจะออกไปด้วย .. เธอเดินไปเปิดประตู .. แสงจันทร์ยามค่ำคืนส่องสว่างเข้ามา .. ทั้งๆที่มันสายมากแล้วแต่มันก็ยังส่องสว่างสวยงาม ..
" ในค่ำคืนแบบนี้ .. ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าเดินเล่นข้างนอกอีกแล้ว "
เขาพูดหลังจากเราสองคนเดินออกมาจากฤหาสน์สักพัก .. และเธอเองก็เห็นด้วยเช่นกัน
" ลมที่พัดมาทำให้รู้สึกดีจังเลยนะคะ "
" ใช่ครับ .. มันรู้สึกดีมาก .. ต่างกับในฤหาสน์ลิบลับ "
ผมตอบไปพร้อมกับถอนหายใจ .. เธอเห็นแบบนั้นจึงพูดว่า
" สถานที่เงียบๆก็ดีอยู่หรอกค่ะ แต่ฉันก็ไม่ได้เกลียดความครึกครื้นที่อยู่ในฤหาสน์หรอกนะคะ .. "
" เรียกว่าความครึกครื้นก็ไม่ถูกหรอกนะครับ .. มันเป็นเสียงที่ทำให้ปวดประสาทมากกว่า .. "
ภาพของเหล่าพี่น้องบ้าบอกำลังทะเลาะและเถียงกันเข้ามาข้างในหัวขณะที่เขาตอบพร้อมกับแสดงออกท่าทางที่ไม่พอใจเท่าไหร่นัก ..
" แต่ว่า .. เรย์จิซัง .. ดูเหมือนจะสนุกนิดหนึ่งนะคะ "
" หา? "
ผมถามเธอเพื่อขอคำอธิบาย
" หมายความว่ายังไงครับ ? "
" ก็ .. ฉันไม่เห็นเรย์จิซังจะทำท่าไม่พอใจเลยนี่คะ .. ฉันก็เลยคิดว่าเรย์จิซังไม่น่าจะเกลียดอะไร .. เอ่อ .. ฉันขอโทษค่ะ .. ฉันไม่ควรพูดมันสินะคะ .. คงไม่โกรธใช่มั้ยคะ .. "
"…"
สรุปก็คือในสายตาของเธอแล้วเขาดูไม่รังเกียจหรือไม่พอใจกับชีวิตในคฤหาสน์สินะ ..
" น่าอับอายจริงๆ .. "
จากคำพูดของเขาทำให้เธอกล่าวขอโทษอีกครั้ง ..
" ฉันขอโทษค่ะ "
" ไม่หรอกครับ .. ไม่เป็นอะไร .. บางทีสิ่งที่เธอพูด .. มันอาจจะถูกก็ได้ "
ถ้าเขาเกลียดมันจริง ๆ .. เขาคงออกจากคฤหาสน์ไปตั้งนานแล้ว .. มันก็จริงอยู่ที่ว่าเหตุผลหนึ่งที่ไม่ออกไปจากบ้านหลังนี้ก็เป็นเพราะท่านพ่อสั่งให้เขาอยู่กับเหล่าพี่น้องของเขา .. แต่ว่า ..
" จุดนั้นแหละค่ะ .. ที่ทำให้ฉันรักเรย์จิซัง .. "
" ..! อยู่ดีๆก็พูดอะไรครับเนี่ย .."
คำบอกรักอันกระทันหันของเธอทำให้เขาไม่สามารถหยุดเสียงที่กำลังสั่นได้ .. เธอดูเขินกับสิ่งที่พูดไปเมื่อครู่ดูจากแก้มของเธอที่แดงขึ้นและใบหน้าที่กำลังก้มหน้าลง
" ...เอ่อ... "
" อ่า .. ไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้วล่ะครับ .. "
เขายื่นมือไปจับมือของเธออย่างอ่อนโยนและมองขึ้นไปบนท้องฟ้า .. จ้องมองพระจันทร์ .. และกล่าวออกมาว่า ..
" อย่าบอกพวกพี่น้องเรื่องที่ผมพูดเมื่อกี้นะครับ .. "
" แน่นอนค่ะ .. "
" เดี๋ยวพวกเขาจะเหลิงเอา .. "
" นั่นสินะคะ "
เธอหัวเราะพร้อมกับพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของเขา ..
" มันก็ไม่เลวเหมือนกันนะที่เรามาแบ่งปันความลับกันแบบนี้ .. "
และเธอบีบมือของเขาเหมือนเป็นการตอบรับคำพูดเมื่อครู่ ..
★ The End ★
# Credit แปล [TH] : www.fb.com/dialoversth
# Credit [EG] : https://www.evernote.com/shard/s268/sh/4befe50d-d34a-41b8-8973-9126c60a62fa/6fb48b4d448fa4edd24d689faa7acd44
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น