the-future
ดู Blog ทั้งหมด

I'm afraid. : กล้าพอไหม..?

เขียนโดย the-future
ตั้งชื่อตอนซะน่าเครียดเลยเนอะ
แต่มันก็เครียดจริงๆแหละ(สำหรับเราน่ะ)

ป.ล.ค่อนข้างไร้สาระ และอาจจะยาว ถ้าไม่ชอบเรื่องไร้สาระก็ผ่านเลยค่ะ

----------------------------------------------------------------------

เมื่อวาน เรานั่งเล่นคอมอยู่ในห้อง
รู้สึกเหมือนเห็นบางอย่างอยู่ที่หางตา
พอหันไปมองก็พบกับบางสิ่งโผล่มาจากหลังตู้เสื้อผ้า
แต่ยังไม่ทันรู้ว่ามันคืออะไร มันก็หายไปซะก่อน

และวันนี้ เราก็รู้สึกอีกแล้ว บางอย่างที่ผิดปกติ
พอเราหันไปก็เห็น!!!!!
จิ้งจก!! จิ้งจกมันโผล่หัวออกมาจากหลังตู้เสื้อผ้า
เราก็รู้อยู่หรอกว่าตรงนั้นมีจิ้งจก แต่ที่รู้คือมีจิ้งจกตัวจิ๋ว2ตัว
วิ่งเล่นยังกับห้องเราเป็นสนามเด็กเล่น(น่าเชือดนัก-*-)
แต่นี่มัน "ตัวแม่" เลย!!
ลูกมันเกาะอยู่เลยตู้ออกมาหน่อย แม่มันก็โผล่หัวมาหน่อย
ตอนแรกก็ทำใจกล้า เตะขันน้ำของเบคอน(น้องรัก)ไปใกล้ๆตู้
แม่มันก็หลบไป แต่ลูกยังอยู่ไม่สะทกสะท้านซักนิด
ซักพักแม่มันก็โผล่หัวออกมาอีก
ดูสถานการณ์แล้วเหมือนกับว่า
แม่ลูกทะเลาะกัน ลูกงอน เลยหนีออกมานอกบ้าน แล้วแม่ออกมาง้อ
'แต่!! ทำไมแกจะต้องมาง้อกันตรงนี้ฟะ แกเครียดฉันก็เครียดนะเว้ย-*-'
คราวนี้เราสวมวิญญาณนักบุญ จะช่วยให้แม่ลูกได้ปรับความเข้าใจกัน
เดินออกไปหยิบไม้กวาดมาเขี่ยๆ(แบบไม่โดนตัว) สองแม่ลูกก็รีบวิ่งกลับเข้ารัง
เฮ้อ~ โล่ง =_=
แต่โล่งใจได้ไม่นาน อยู่ดีๆแม่มันก็โผล่หัวออกมาอีก
คราวนี้เครียดหนัก เพราะเตะขันไป มันไม่สะทกสะท้านเลย
เราก็เลยงัดไพ่ตาย ซึ่งนั่นก็คือ
กระเทียม!!!!
เอ่อ.. ไม่ใช่กระเทียมที่ใช้ทำกับข้าวนะจ๊ะ =_=
มันคือกระเทียมที่ใช้ปาเล่นกันวันลอยกระทงนั่นแหละ
(แบบว่าซื้อตุนไว้ใช้เวลาลงโทษเบคอนน่ะ)
ปาไปใกล้ๆตู้เม็ดนึง คราวนี้อย่างเหวอเลย
มันไม่กลัว หนำซ้ำยังโผล่ออกมามากกว่าเดิมอีก
ตอนแรกแค่โผล่หัว ปากระเทียมใส่ปุ๊ป โผล่มาครึ่งตัวเลย
เครียดมาก ถึงมากที่สุด จะออกไปเอาไม้กวาดก็ไม่กล้า
เพราะประตูกับตู้มันอยู่ใกล้ๆกัน แถมจุดที่มันโผล่มา อยู่ห่างประตูไม่ถึง2ฟุต
กลัวว่าถ้าเดินไปแล้วมันจะวิ่งมาหา
จะปากระเทียมอีกเม็ดก็กลัวมันจะวิ่งออกมา
สถานการณ์เริ่มตึงเครียดขึ้นเรื่อยๆ
อันเกิดจากจิ้งจกได้ทำการปิดล้อม(?)ทางเข้าออก+ขู่ด้วยสายตาน่าขนลุก
ตอนนั้นอยากจะร้องไห้จริงๆ จะอยู่ต่อก็ไม่ไหว จะเดินออกไปก็กลัว
ทำใจอยู่หลายนาที แล้วก็ได้รวบรวมกำลังเฮือกสุดท้าย
ก้าวขาช้าๆไปที่ประตู และมันได้ผล!
จิ้งจกยักรีบมุดกลับเข้าหลังตู้ แต่ตอนมันมุดกลับตกใจมาก
เพราะนึกว่ามันจะวิ่งออกมา แบบว่า สะดุ้งเฮือก
และหลังจากนั้น ผ่านมาหลายชั่วโมงแล้ว เราก็ยังไม่เห็นมันโผล่หัวออกมาอีกเลย

Happy Ending ฮิ้วววว!!!~~~~~~~

--------------------------------------------------------------------

ป.ล.
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าจิ้งจกก็งอนเป็น(เรอะ!)
คติเตือนใจ อย่าใช้กระเทียมปาจิ้งจก T^T
ความกลัวเป็นพื้นฐานของชีวิตมนุษย์
กลัวได้ แต่ยอมแพ้ไม่ได้
หากใครที่เจอเหตุการณ์แบบเรา จงอย่าใช้ความรุนแรง ใช้สันติวิธี ดีที่สุด!!
บล็อกหน้านี้ไม่เกี่ยวกับการเมือง แค่ยืมคำมาใช้เฉยๆ อย่าเข้าใจผิด
คุณกล้าพอไหมที่จะเอาชนะความกลัว?? ^-^ (ไม่-_-)

ความคิดเห็น

the-winter
the-winter 11 พ.ค. 53 / 17:54
 นั่นๆ รังแกน้องเราจริงๆด้วย 555+

ก็ว่าหายไปไหน ที่แท้ เข่าอ่อนเข้าโรงบาลแล้วนี่เอง

โอ๋ๆๆ มาๆเดี๋ยวจะส่งตุ๊กตาจิ้งจกไปปลอบใจนะจ๊ะ^^555+