โอ๊สสส ดีจ้า ก่อนอื่นแนะนำตัวก่อนเลยนะคะ..
พี่ชื่อเล่นว่า แนน นะจ๊ะ (บทความนี้คงจะไม่มีแก่กว่าชั้นแล้วใช่มะ?) ต้องออกตัวก่อนเลยว่า
..พี่ไม่ใช่เด็กเตรียม..
ก็เพราะว่า ..พี่สอบไม่ติดเตรียมนั่นเองค่ะน้อง.. เหอะๆ =.,=
อ๊ายยย ! อย่าเพิ่งปิดสิน้อง!! ถ้าน้องอยากจะติดเตรียม วันนี้พี่จะมาแนะนำให้น้องๆก้าวตามหาความฝันของตัวเอง
ก็แค่ทำตรงข้ามกับพี่. เฮ้ย! พี่ล้อเล่น อย่าปิดน้า T^T
ตัวพี่เองเป็นเด็กที่มีความพยายามต่ำมาก แต่เป็นคนช่างฝันค่ะน้อง ฝันว่าวันนึงฉันจะเป็นเด็กเตรียมฯ ฝันว่าวันนึงฉันจะได้มาเขียนบล็อกแนะนำเพื่อประกาศให้ชาวบ้านชาวช่องรู้ว่า ข้าคนนี้ติดเตรียมอุดมนะ 555
..ขำ ฉันฝันอยู่เหอะ..
พี่ฝัน โดยที่ไม่ได้ทำอะไรให้มันเป็นจริงขึ้นมา พี่ทระนงว่าตัวเองเก่งแล้ว..ฉันเนี่ย ที่สิบเก้าของจังหวัดเชียวนะ (ตอน ม.1)
เรียกว่ายังไงดี .. พี่ยังคงนั่งภาคภูมิใจกับความสำเร็จแค่ช่วงหนึ่งแล้วพี่ก็ไม่ลุกมาทำอะไรต่อในขณะที่เพื่อนๆพี่กำลังก้าวต่อไป และสิ่งที่ทำให้พี่ทระนงอยู่ได้ต่อมาก็คือ เกรด .. 3.98 4.00 4.00 3.96 ..
แล้วผลของการกระทำนั้นก็มาตบหน้าพี่หันขวับเอาตอนม.3 à 3.67
เกรดเทอมสุดท้าย..ถ้าฉันทำได้ฉันก็มีสิทธิ์สอบโควตาเตรียม .. แต่พี่ทำไม่ได้ค่ะ เพราะเกรดที่ร่วงลงไป คือ คณิตศาสตร์!
(พี่ได้บอกยังว่าพี่โคตรเกลียดคณิต - ยังสินะ)
น้อง..แต่พี่มีสิทธิ์สอบสายศิลป์ภาษานะ พี่ชอบอังกฤษ ไทย สังคม มันคือพี่..เพียงแต่
แม่พี่ไม่ให้พี่สอบค่ะ.. แม่พี่อยากให้พี่เรียนหมอ..
พี่ตามใจแม่..ครั้งที่ 1 พี่ทรยศความฝันตัวเอง ครั้งที่ 1 โอเค..
ฉันรอสอบตรง .. พี่ก็คิดว่า ไหนๆแล้ว ขอสอบศิลป์ภาษาเถอะ สอบวิทย์ไปก็ไม่ได้ (เห็นคะแนนo-net คณิตพี่รึยัง?-ครึ่งเป๊ะ!)
แม่พี่ถามว่า แล้วลูกจะไปเรียนต่ออะไร ทำงานอะไร..
พี่ไม่รู้..แต่สามวิชานั่นเป็นสิ่งที่พี่ชอบ..ทำไมฉันต้องไปจมกับอะไรที่ฉันไม่ชอบด้วย พี่คิดในใจ (พี่เป็นคนดื้อเงียบ ต่อหน้าเชื่อฟังแต่ลับหลังคัดค้านทุกอย่าง)
แล้วพี่ก็ทรยศความฝันตัวเองอีกครั้ง โดยการเลือกสายวิทย์
พี่เหมือนทิ้งทุกอย่าง ณ ตอนนั้น ฉันเกลียดคณิตนี่นา!
แล้วเราก็สอบโรงเรียนประจำจังหวัด น้องรู้มั้ย? ว่าโครงการที่พี่เลือกอันดับ 1 รับตั้งสี่สิบ พี่สอบไม่ได้ค่ะ.
มันคือโครงการ..ส่งเสริมความสามารถพิเศษ วิทย์-คณิต และคนที่เขาได้ ดูๆแล้ว...ฉันเคยเก่งกว่านี่นา..
พี่รู้สึกตัวตอนนั้นแหละ..ว่าพี่มันไม่เอาไหน แม่พี่เหมือนตัดพี่ออกจากกองมรดก..พี่ทำร้ายตัวเองทั้งนั้น
แล้วพี่ก็อ่านหนังสืออย่างหนักมากค่ะช่วงนั้น.. แม่พี่ก็ค่อยๆหายโกรธไปเอง
พี่คิดว่าแม่คงไม่คิดอะไรแล้ว แต่ไม่ค่ะ มันยังเป็นตะกอนขุ่นในใจแม่เรื่อยมา..
แล้วพี่ก็อ่านหนังสือ น้อยลง น้อยลง น้อยลงเหมือนความตั้งใจของพี่ แม่พี่ส่งพี่ไปอยู่กรุงเทพฯกับเพื่อนหนึ่งสัปดาห์
พี่อ่านค่ะ..แต่พี่อ่านอย่างที่พี่อยากอ่าน ไทย สังคม อังกฤษ สามวิชานี้จะช่วยฉัน พี่คิดแบบนั้น
แล้วพี่ก็สอบไม่ติด ตะกอนในใจแม่ถูกกวนขึ้นมาด้วยมือพี่ และพี่ก็เจ็บกับเรื่องเดิมๆ ..ทรยศความฝันตัวเอง
น้องๆอย่าเป็นแบบพี่นะ .. มันเจ็บมากจริงๆ ตอนนี้ พี่ยังไม่คุยกับแม่ตั้งแต่แม่ว่าพี่คราวนั้น
เอาล่ะ..เวิ่นเว้อกันมานานก็เข้าเรื่องกันเถอะ.!
สำหรับ น้องๆที่มีเวลาเตรียมตัวมากกว่า 1 ปี..
ค่อยๆอ่าน ค่อยๆเก็บไป น้องเอ้ย! ความตั้งใจมันเอาชนะได้ทุกอย่างแหละ พี่ไม่กล้าแนะนำมากเพราะน้องๆน่าจะยังเรียนเนื้อหาไม่จบ พี่แนะนำให้ศึกษาเรื่องที่กำลังเรียนอยู่อย่างลึกซึ้ง ทำโจทย์ให้โค-ต-รชำนาญ(เพราะข้อสอบออกเนื้อหา ม. ต้นทั้งหมดเลยนะ) รวมถึงเก็บเนื้อหาในชั้นที่สูงขึ้นด้วย เพราะช่วง ม.3 จะได้ไม่ลำบากนักนะจ๊ะ ค่อยๆอ่าน วันละสามสี่หน้าก็ยังดี เก็บโจทย์ยากวันละสองสามข้อ ทำไปเรื่อยๆ อย่าหยุด
สำหรับ น้องๆที่มีเวลาเตรียมตัว 1 ปี(การศึกษา)
ช่วงนี้จะเป็นเวลาที่น้องควรเรียนเนื้อหาได้หมดหรือมากกว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว(หรือน้อยกว่านั้นก็ตามแต่) ให้ทำโจทย์ๆๆๆๆ โจทย์เท่านั้นที่ครองโลก 55 วิธีนี้ได้ผลจริงค่ะ มีรุ่นพี่ที่พี่รู้จักเคยทำมาแล้วทำอย่างสม่ำเสมอ เมื่อก่อนพี่เค้าเรียนธรรมดาๆนะ ไม่ได้เก่งมาก พี่เค้าเริ่มทำโจทย์ตอนปิดเทอมขึ้น ม.3 ค่ะ พอเปิดเทอมปุ๊บ.แบบ โค-ต-รเก่ง เก่งเกินไปแล้วเฟ้ยยย! จนพี่เค้าสอบติดมหิดล(แถมยังได้ที่แรกๆในการสอบ จปร.ปีนั้นด้วยแน่ะ) เจ๋งเว่อร์อ้ะ! ทำเข้าไปน้อง ถึกๆอึดๆทำตัวให้เหมือนควาย แถกเข้าไป ทำจนกว่าจะจบ! ทำวันละห้าหกข้อ ปีนึงก็เป็นพันข้อแล้วน้อง!
สำหรับ น้องๆที่มีเวลาเตรียมตัว เทอมเดียว
มีรุ่นพี่ของพี่คนนึง..เขาสอบติดเตรียมได้ที่สามร้อยกว่าค่ะ พี่เขาเตรียมตัวเทอมเดียว แต่ก็หนักเอาการอยู่ คือ พี่เขาลุกมาอ่านหนังสือตั้งแต่ตีสาม บร๊ะ! เจ๋งเว่อร์ (อีกแล้ว) ความขยันและตั้งใจนี่แหละน้อง สุโค่ยโคตร! อันนี้พี่แนะนำให้ลุยโจทย์เลยค่ะ ลุยเข้าไปเลย ทำโจทย์เยอะๆ ทำไปก็ค่อยๆเก็บเนื้อหาไปก็ได้(ถ้ายังไม่จบเนื้อหา)
และสุดท้าย น้องๆที่มีเวลาเตรียมตัวไม่ถึงครึ่งเทอม
น้องอ่านหนังสือหรือยังคะ? น้องทำโจทย์บ้างรึเปล่า?
ถ้าน้องยังไม่ทำ..ถามตัวเองดูนะ..ว่าอยากติดมั้ย?เตรียมอุดมน่ะ
น้องยังพอมีเวลานะคะ. ทำเท่าที่น้องทำได้ แล้วน้องจะไม่เสียใจที่น้องได้ทำ.
พี่ยอมรับค่ะ ว่าพี่รู้สึกตัวช้า และพี่เสียใจ.. แต่พี่ยังรู้สึกดี ที่พี่เคยได้พยายาม ได้อ่านหนังสือ ทั้งที่ไม่เคยอ่าน พี่จึงกล้าบอกว่า
..อย่างน้อยพี่ก็พยายามแล้ว แม้เพียงไม่กี่วันก็ตาม..
ปัญหาใหญ่ของพี่(และน้องหลายๆคน)คือความตั้งใจ ถามตัวเอง นึกภาพตัวเองในวันที่ประสบความสำเร็จ แล้วน้องจะมีกำลังใจ ให้น้องๆอย่าถอดใจ สู้จนวินาทีสุดท้าย
..อย่างน้อยก็ได้ทำ..
สู้ๆนะน้อง อวยพรให้น้องๆทุกคนโชคดีค่ะ!
ความคิดเห็น
ถ้าน้องขยันๆแบบนั้นตลอดล่ะก็..ติดแน่ๆค่ะ
การเข้าโรงเรียนเตรียมได้เป็นโอกาสที่ดีครั้งหนึ่งของชีวิตเลยนะน้อง ให้น้องพยายามด้วยความหวังของตัวน้องเอง เชื่อพี่ พอน้องติดน้องจะโคตรภูมิใจในตัวเองเลย นึกถึงวันที่ติดเตรียมเอาไว้น้อง
อีกอย่าง การทบทวนเป็นสิ่งที่สำคัญมากนะคะ เรียนเสร็จอย่าลืมให้เวลาของการทบทวน การทำโจทย์ก็ถือเป็นการทบทวน อย่างที่พี่บอกว่าปัญหาอยู่ที่ความตั้งใจ ถ้าน้องทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ ยังไงก็ติด สู้ๆนะน้อง พี่เป็นกำลังใจให้ค่ะ :D
อย่างนี้พอจะไหวมั้ยคะ จะติดเตรียมมั้ย ช่วยแนะนำให้หนูหน่อยนะคะว่าควรทำยังไง แล้วจะให้กำลังใจตัวเองยังไง
ขอบคุณค่ะ^ ^
# พี่อยู่รร.เดียวกับหนูเลยอ่ะะ >^< # มันเกี่ยวมั๊ยย - -" # โดนถีบบ ==" แฮ่ๆ