อัพเดทอาการคุณแม่กับลงรูปที่ไปลั้นลากันมาค่า

สวัสดีค่าทุกๆ คน

เนื่องจากมีหลายคนเมลมาถามไถ่เรื่องอาการคุณแม่ของทอฟฟี่เยอะมาก

ทอฟฟี่ก็เลยคิดว่าเอ...เอามาอัพเดทไว้ที่หน้าเว็บดีกว่าเนอะ จะได้สบายใจกันถ้วนทั่ว

แล้วทุกคนก็จะได้เห็นความเข้มแข็งของคุณแม่ไปด้วยในตัว

ตอนนี้คุณแม่ก็โอเคขึ้นนะคะ ตาซ้ายอาจจะยังมองไม่ชัดแล้วก็ยังมีแผลเป็นบนหน้าเพราะรอยกระสุนที่เจาะผ่านขมับซ้ายมาออกที่จมูก แต่ก็ยังสวยเหมือนเดิมในสายตาของลูก แหะๆ

(รูปนี้ถ่ายที่ร้านขนมที่ห้างแห่งหนึ่ง ไม่ระบุเพราะกลัวตามมายิงค่า จากทางซ้ายมือคือทอฟฟี่ คุณแม่ แล้วก็น้าต้อยอาจารย์ผู้มีพระคุณสอนทอฟฟี่สวดมนต์จนทอฟฟี่สติไม่แตกไปเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเสียก่อน)

ส่วนแขนซ้ายที่แตกละเอียดบริเวณกระดูกด้านบนนั้นเริ่มประสานดีขึ้นแล้วล่ะค่ะ คือตอนแรกก็หวั่นๆ เหมือนกันว่าเอ...แม่เราจะขยับได้เหมือนปรกติไหมน้อ... คุณหมอบอกว่าต้องใช้เวลา (เหมือนที่บอกว่าสายตาคงดีเท่านี้ แต่ทุกอย่างก็กลับดีขึ้นเรื่อยๆ นั่นล่ะค่ะ)

(เกือบไม่ได้กอดกันแบบนี้แล้วนะเนี่ย เพราะไอ้มือปืนใจร้ายนั่นล่ะค่า)

ตอนนี้คุณแม่เลยเป็นหญิงเหล็กเพราะมีเหล็กดามอยู่ในตัวจริงๆ แหะๆ

 
(คุณลูกขาฟีน่าบอกว่าทอฟฟี่คงแต่งตัวติสท์ไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว แหะๆ ปรกติก็บ้าลูกปัดแล้วก็พวกเสื้อผ้าแขกอยู่แล้ว ช่วงนี้จะเขียนนิยายอินเดียยิ่งบ้าไปกันใหญ่เลยค่ะ)

 

เรื่องคดีความก็...เฮ้อ...บอกตามตรงว่าไม่หวังพึ่งมนุษย์แล้วค่ะ ตอนนี้สวดมนต์พึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์อย่างเดียวแว้วววว

รอให้กฏแห่งกรรมลงโทษคนชั่วไปค่ะ ถึงกฏหมายทำอะไรไม่ได้กฏแห่งกรรมก็คงทำงานเองนั่นล่ะเนอะ

ยังไงพวกเราแม่ลูกก็สู้ตายค่า ไม่ท้ออยู่แล้ว
สู้ตายค่า!!!



(รูปสุดท้ายถ่ายกับน้าเจี๊ยบวงกะท้อน ใครที่เคยได้ยินเพลงสาวรำวงคงรู้จักน้าแกเนอะ อายุ 15 ได้มาเป็นสาวรำวงอะไรอย่างนั้น น้าเค้าเป็นสามีของอาจารย์ของทอฟฟี่ค่ะ
เปิดร้านพวกลูกปัดโบราณนี่ล่ะค่ะ สวยๆ ทั้งน้านนนน ที่ทอฟฟี่มีอยู่ก็มาจากที่นี่ทั้งน้านค่า)

ขอขอบพระคุณภาพสวยๆ จากอาแป๊ะ อาของน้าเจี๊ยบจากชมรมช่างภาพที่อเมริกานะค้า ถ่ายศพแบบทอฟฟี่ที่อดนอนเพราะมัวแต่ปั่นนิยายให้ดูเป็นคนได้นี่ขอคารวะจริงๆ ค่า