พันธนาการรัก.. จากดวงดาว

พันธนาการรัก...  จากดวงดาว

เพราะสถาบันครอบครัวสำคัญอย่างยิ่ง 

 นิยายแนวส่งเสริมและสร้างสรรค์

เน้นความรักของคนในครอบครัวเป็นหลัก  เพราะเราเชื่อว่าครอบครัวคือแรงผลักดันให้เกิดสังคมดีๆ 

   

   -แพนพิชา- 

หญิงสาวผู้มั่นคงในรักเดียว

แต่รักเพื่อนและยึดมั่นในคำสัญญามากกว่า 

เธอสู้ทนคำครหาว่าท้องไม่มีพ่อและเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว 

ที่มีลูกชายหญิงฝาแฝดน่ารัก

 

      -ภัทร-

 เจ้าของไร่ส้มหนุ่มหล่อที่เชียงราย  รูปลักษณ์ดูดี  มีความเจ้าชู้เป็นนิสัยส่วนตัว

แต่จริงๆ แล้ว  เขารักแพนพิชาเพียงคนเดียว

จนกระทั่งวันหนึ่งที่เขารู้ว่าเธอมีลูกกับเขา

ภัทรจึงกลับไปทวงลูกและสิทความเป็นสามีที่เขาควรจะได้รับ.

  -หมอตะวัน-

 แพทย์หนุ่มจากแผนก กุมารเวช  ที่มีจิตใจมั่นคงในรักเดัยวเช่นกัน

แม้ว่าเขาจะถูกความรักเล่นงานมาแล้วครั้งหนึ่งก็ตาม

แต่เพราะไม่ยอมแพ้  เขาจึงตามง้องอนและพิชิตใจรักได้สำเร็จ

 -ฟราน-

 ฟรานหญิงสาวสู้ชีวิต  สาวสวยที่ใช้ชีวิตเรียบง่าย

มีความเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวเป็นทุนเดิม  ไม่ยอมคน

ใจแข็งและฉลาด  แต่ชอบเอาอารมณ์นำเหตุผล

และเธอคือผู้ครอบครองหัวใจนายแพทย์หนุ่มแต่เพียงผู้เดียว

 -วิน  วีรกานต์-

 พี่ชายต่างบิดาของแพนพิชา  ฉลาดหลักแหลม

ผู้คลี่คลายปมปริศนาหาคนที่ทำร้ายน้องสาว

กลับมาจากอเมริกาเพื่อขอหญิงอันเป็นที่รักแต่งงาน

 -เคท  เคที่-

 สาวลูกครึ่งเจ้าของร้านกาแฟ Kate Cafe เพื่อนรักของแพนพิชา

มีสไตล์เป็นของตัวเอง  ห้าวนิดๆ  เปรี้ยวหน่อยๆ มีความน่ารักแบบพอดี

เป็นคนรักของพี่ชายแพนพิชาและเป็นคนร่วมไขปริศนาหาคนทำร้ายเธอเช่นกัน

 -บีม  บัวบูชา-

 สาวเจ้าแผนการผู้ทำลายความรักของทุกคนที่หักอกเธอ

ยอมทำทุกอย่างแม้จะต้องไม่เหลืออะไรเลย เจ้าคิดเจ้าแค้น

มีความริษยาเป็นทุนเดิม  ยอมแลกมิตรภาพเพื่อสิ่งที่ต้องการ

PROLOGUE 

 

   

    

 

แพนพิชาได้แต่ยืนมองเขาในความเงียบพร้อมกับความคิดเรื่องในอดีตต่างๆ  จึงก็อดยิ้มออกมาน้อยๆ  ไม่ได้  หากภัทรคนที่เธอเคยรู้จักกับภัทรที่กำลังหลับไหลอยู่ในตอนนี้มันช่างต่างกันราวกับคนละคนเสียเหลือเกิน  ตอนนี้เขาดูเป็นผู้ชายอบอุ่นและใจดี  หนำซ้ำยังดูเป็นคนที่รักครอบครัวมาก 

ดวงตาเรียวคู่สวยยังคงมองเขานิ่ง..ใบหน้าเขายังคมคายและหล่อเหลาเสมอ  แม้เวลาหลับเขาก็ยังดูทรงเสน่ห์จนไม่อาจทำให้เธอละสายตาได้เลย  คิ้วเข้มที่ทำให้ใบหน้าเขาคมคายอยู่เหนือดวงตาเรียวที่มีขนตาหนาเป็นกรอบล้อมรอบ..นั่นทำให้เวลาเขายิ้มจะดูตาหวานเยิ้มโปรยเสน่ห์และพาสาวชวนฝันได้หลายรายเลยทีเดียว

เธอมองไล่ระดับสายตาลงเรื่อยๆ  ตั้งแต่เครื่องหน้ามายังร่างกายที่ดูสมส่วนแบบคนดูแลสุขภาพตัวเองเป็นอย่างดี  แต่ทว่าก็ยังอดสะดุดตาไม่ได้

“นอนไม่ห่มผ้าเหรอเนี่ยคุณภัทร..”

ความเป็นห่วงเป็นใยเกิดขึ้นในหัวใจของหญิงสาวอย่างไม่รู้ตัว  ก่อนที่เธอจะพาตัวเองเดินเข้าไปหาร่างสูงที่นอนอยู่บนเตียง  และก้มลงหยิบห้าห่มที่ถูกเขาสะบัดออกจากร่างจนไปกองอยู่กับพื้นขึ้นมาห่มให้เขาตามเดิม

“นี่แพน..  คุณยืนมองผมแบบนี้มันเสียมารยาทนะ”

ร่างสูงที่ดูเหมือนว่ากำลังหลับไหลอย่างเปี่ยมสุขเอ่ยทักขึ้นหลังจากที่เธอห่มผ้าให้เขาเรียบร้อยแล้ว  หญิงสาวชะงักมือลงเพราะไม่คิดว่าเขาจะตื่นแล้วแต่แกล้งทำเป็นหลับต่อและยินดีให้เธอยืนมองเขาแบบไม่รู้ตัวอีกต่างหาก

“อันที่จริงผมก็อยากให้คุณมองผมนานๆ  นะ..แต่ไม่ใช่แบบนั้น”

ชายหนุ่มว่าพลางฉุดดึงข้อมือเล็กของแพนพิชาไว้ก่อนที่เธอจะหมุนตัวหนีเขาและจะออกแรงกระชากจนร่างบางของเธอล้มลงทาบบนร่างกายของเขาอย่างพอดิบพอดี

“นี่คุณภัทร!  เล่นแบบนี้แพนไม่ตลกด้วยเลยนะคะ”

แม้น้ำเสียงที่แหวใส่เขาจะเบาแต่สีหน้าท่าทางเธอกลับสื่อความหมายออกไปอย่างที่พูด  เธอไม่อยากให้เด็กๆ  ตื่นมาเห็นเธอกับเขาในสภาพแบบนี้หรอกนะ  เพราะเธอคงตอบคำถามลูกไม่ถูกแน่  แต่ภัทรนี่สิ!  กลับไม่ฟังเสียงดุของเธอเลยเขากลับพันธนาการร่างเธอด้วยท่อนแขนแข็งแรงทั้งสองข้างเอาไว้เพื่อไม่ให้ดิ้นหนีเขาได้อีกต่างหาก

“ก็ผมอยากให้คุณมองผมแบบนี้หนิ..แบบใกล้ๆ”

ภัทรบอกก่อนจะลืมตาสีดำสนิทขึ้นมาสบกับตาหวานของแพนพิชาด้วยสายตาที่ล้อเลียนเธออยู่ไม่น้อยและตอนนี้ใบหน้าหวานของเธอกับเขาก็อยู่ใกล้กันในระยะประชิดอีกต่างหาก

“แต่ฉันไม่ได้อยากมองคุณ.. ปล่อยค่ะ!”

แพนพิชาดุใส่อีกครั้งก่อนจะพยายามดิ้นรนสะบัดร่างเล็กของเธอออกจากพันธนาการอันแน่นหนาของเขาอย่างสุดกำลัง  แต่ดูเหมือนว่ายิ่งเธอดิ้นรนเท่าไหร่..แรงอันน้อยนิดของเธอก็ไม่สามารถสู้แรงเขาได้เลย  หนำซ้ำเขายังกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นกว่าเดิมเสียอีก

“เมื่อก่อนผมก็มองคุณใกล้ๆ  แบบนี้  ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย”  ชายหนุ่มมองสบตาหวานของเธออีกรอบพร้อมกับเหยียดยิ้มร้ายมาให้

“เมื่อก่อนกับตอนนี้มันไม่เหมือนกันค่ะ”

“แต่ว่ามากกว่านี้ผมก็เคยทำนะ..  คุณเองก็รู้ว่าผมหมายถึงอะไร” 

ประโยคหลังที่ถูกทิ้งท้ายพร้อมรอยยิ้มเหยียดมันทำให้แพนพิชารู้สึกเหมือนโดนหมัดหนักชกเข้าที่หน้าแต่เช้า  คำพูดนั้นมันทำให้เธอเจ็บและชาไปทั้งหัวใจและยากที่จะปฎิเสธความจริงนั้นเสียเหลือเกิน  จนได้แต่เม้นปากเป็นเส้นตรงอย่างอดเจ็บใจไม่ได้

ภัทรกำลังตอกย้ำเธออยู่สินะ!   ว่าครั้งหนึ่งเขาก็ได้ครอบครองเธอและเขาก็กำลังใช้ข้อต่อรองนี้ทวงสิทธิ์ความเป็นสามีคืนอย่างเห็นได้ชัด

“คุณภัทร!”  เธอจ้องหน้าเขาอย่างเอาเรื่อง 

นี่ถ้าไม่ติดว่าเธอกลัวสองแสบจะตื่นขึ้นมาเห็นเธอกับเขาในสภาพแบบนี้แล้วล่ะก็..  ภัทรคงจะถูกเธอทำร้ายไปบ้างไม่ทางใดก็ทางหนึ่งหรือไม่เธอก็คงหาทางเถียงเขาคอเป็นเอ็น  ไม่เงียบกริบอย่างที่เป็นอยู่นี่หรอก

“นี่คุณ!  เดี๋ยวลูกก็ตื่นมาเห็นเราสองคนในสภาพนี้หรอก  ผมตอบคำถามลูกไม่ถูกหรอกนะ..เพียงแต่จะบอกไปตามความเป็นจริงเท่านั้น”

เขาเอ่ยเสียงแผ่วเบาก่อนจะทำมือเป็นสัญญาณให้เงียบ

“คุณจะตอบแพทกับพรีมว่าอะไรคะ?”

“ก็.. กำลังทำน้องใหม่ให้แพทกับพรีมไงเล่า!”

“คุณนี่มันทุเรศที่สุดเลยนะ.”

“ทำไม..รับไม่ได้เหรอ  อย่าลืมสิว่าที่นอนอยู่สองคนนี่ก็ฝีมือผมทั้งนั้น”

“อย่ามั่นใจไปหน่อยเลยค่ะและคุณภัทรก็ปล่อยแพนได้แล้ว”

 หญิงสาวว่าพลางหาทางแกะพันธนาการของเขาอีกรอบด้วยท่าทางและสีหน้าที่จริงจัง  แต่ทว่าทำอย่างไรเธอก็ไม่สามรถหยุดจากอ้อมกอดของเขาได้เสียที

“ก็ได้ๆ  ถ้าคุณอยากให้ผมปล่อยคุณ..ผมมีข้อแม้นะแพน”  ชายหนุ่มยังไม่วายหาข้อต่อรองกับเธอ

“อะไร!”

“หอมแก้มผมทีนึงแล้วผมจะปล่อยคุณ”  ภัทรบอกพร้อมรอยยิ้มทะเล้นแสนเจ้าเล่ห์

“มากไปมั๊ยคุณภัทร” เธอย้อนเขาเสียงแข็ง

“งั้น..ก็เปลี่ยนเป็นให้ผมไปส่งลูกที่โรงเรียน  แล้วก็..ไปส่งคุณที่ทำงานพร้อมรอรับคุณกลับ แล้วก็.....”

ได้ทีภัทรก็เอ่ยขอยาวเหยียดจนแพนพิชาถึงกับทำหน้าเอือมระอาน้อย ๆ

“คุณจะทำอะไรก็ทำค่ะคุณภัทร  แต่ก็อย่าเกินขอบเขตแล้วกัน”

เธอบอกอย่างตัดใจ  ยอมให้เขาทำตามใจตัวเองอย่างที่เธอไม่อาจเลี่ยงได้

 “แล้วคุณก็ปล่อยฉันได้แล้ว..”

ภัทรจำเป็นที่จะต้องทำตามคำขอของเธอ  ในเมื่อเธอยอมให้ตัวเขาเองมีสิทธิ์ทั้งเรื่องลูกและมีสิทธิ์ในเรื่องของเธอบ้าง..แค่นี้ก็พอแล้ว

อ้อมแขนแข็งแรงที่พันธนาการรอบร่างเล็กของแพนพิชาค่อยๆ  คลายออกอย่างอ้อยอิ่ง  ก่อนจะปล่อยให้เธอเป็นอิสระตามคำขอ  แต่เขาก็ยังไม่วายฉวยโอกาสกับร่างบางโดยการกดริมฝีปากหยักลงบนแก้มนุ่มอมชมพูของเธออยู่ดี

“คุณภัทร!”

แพนพิชาเรียกชื่อเขาด้วยเสียงรอดไรฟันอย่างโกรธจัด  โกรธคนที่ไม่รักษาสัญญา

“ทำตัวอย่างนี้พ่อแม่ไม่รักเหรอคะ?”

แพนพิชาไม่วายหันไปค่อนขอดคนที่เพิ่งก่อเรื่อง  ตอนนี้เขาหยัดตัวขึ้นนั่งยิ้มอย่างอารมณ์ดีอยู่บนเตียงอย่างน่าหมั่นไส้

“พ่อแม่ผมน่ะ..รักผมมาก  มีแต่คุณนั่นแหละที่ไม่รัก”

ภัทรไม่วายเอาคำที่เธอค่อนขอดมาย้อนกลับให้เธออดเจ็บใจเล่นเสียไม่ได้

ชายหนุ่มรู้ว่าการที่ชวนเธอทะเลาะนั้น..มันอาจทำให้เธอเกลียดคนอย่างเขามากขึ้น  แต่ถ้าจะให้เขานั่งลงพูดกับเธอดีดีและขอให้เธอกลับมารักเขาอย่างที่ผู้ชายคนอื่นทำมันคงไม่ได้ผลแน่  เพราะเธอคงไม่ยอมรับเขาในฐานะสามีง่ายๆ

เพราะเขารู้ว่าแพนพิชาเป็นผู้หญิงที่ใจแข็งมากและเด็ดเดี่ยวไม่เหมือนกับผู้หญิงที่เขาเคยผ่านมาสักคนเดียว  ดังนั้นการที่เขาหาเรื่องมาต่อรองและชวนเธอทะเลาะมันน่าจะเป็นการเปิดทางให้เขาเข้าหาเธอได้ง่ายมากขึ้นกว่าการมานั่งงอนง้อขอคุยกันดีดีแน่นอน

    

 -น้องพรีมกับพี่แพท-

 ลูกชายหญิงฝาแฝดของแพนพิชา  ที่มาพร้อมความน่ารักสดใส

และนำพาเรื่องราวดีๆ  มาให้กับแพนพิชาและภัทร

ผู้ประสานหัวใจตัวน้อยที่จะมาเติมเต็มคำว่าครอบครัว  ให้สมบูรณ์แบบยิ่งขึ้น

เขียนเรื่องโดย 

มาจากุหลาบ

O W E N TM.