[ Fic Attack on Titan รีไวล์xเอเลน ] ค่ำคืนที่ยาวนาน

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

เนื้อหาเป็นชายชายนะคะ
รับไม่ได้กด X มุมขวาเลยค่ะ :D
จุ๊บๆ
 

เนื้อเรื่อง

"นอนไม่หลับอีกแล้ว...แย่ชะมัดเลย"
.
.
.

เป็นคำพูดที่ออกมาจากปากของเอเลน เยเกอร์ เด็กหนุ่มที่กำลังพยายามข่มตาหลับในยามราตรีอันเงียบสงัด 

ปกติกว่าเขาจะหลับได้ก็ปาเข้าไปตี 2 เอเลนจะรู้สึกงัวเงียมากในเวลาเช้า ซึ่งมันเป็นอุปสรรคในการทำงานของเขา
 

อาการนอนไม่หลับเกิดขึ้นตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้ว เกิดขึ้นอย่างไม่รู้สาเหตุ...จนมันทำให้เขารู้สึกรำคาญโครตๆ

ตอนนี้เอเลนอยากนอนหลับจะตายอยู่แล้ว แต่ก็นอนไม่หลับ เขาถอนหายใจยาวๆครั้งหนึ่ง ในใจตอนนี้ไม่รู้ทำไมถึง อยากไปหาเขาคนนั้นเหลือเกิน....
 

           เมื่อหมดความอดทนเขาจึงเปิดประตูห้องของตัวเอง แล้วไปหยุดยืนที่หน้าห้องของใครบางคน เอเลน พยายาม รวบรวมความกล้า เคาะประตูบานที่อยู่ตรงหน้า ก๊อก ก๊อก...
 

"เข้ามาสิ" เจ้าของห้องตอบกลับมา "หัวหน้ารีไวล์..." เอเลนเดินเข้ามาในห้องอย่างช้าๆและปิดประตูเบาๆ

รีไวล์จ้องมองหน้าเอเลนต้องสายตาเรียบเฉย เอเลนมองเอกสารกองโตบนโต๊ะของผู้เป็นหัวหน้า มันสูงจนแทบจะ
มองไม่เห็นร่างเล็กๆหัวหน้าเลย 
 

เอเลนคิดในใจว่าเขาคงมารบกวนหัวหน้าเข้าซะแล้วล่ะ.. ถ้าเขารู้ว่าแค่มาเพราะนอนไม่หลับ ศพไม่สวยแน่

"นั่งลงก่อนสิ" รีไวล์พูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ เพราะคิ้วที่ขมวดอยู่ตลอดเวลามองไม่ออกเลยว่ากำลังอยู่อารมณ์ไหนกันแน่
 

รีไวล์ละสายตาจากกองเอกสารและลุกขึ้นเพื่อนำเครื่องดื่มมาให้แขก ทั้งสองนั่งอยู่บนโซฟาที่แสนนุ่ม และ

มีเครื่องดื่มตั้งอยู่ตรงหน้า ทั้งห้องถูกปกคลุมด้วยความเงียบ เอเลนนั่งสั่นหงึกๆใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อ เขาเหลือบ มองหัวหน้าของเขาด้วยหางตา ภาพที่เห็นคือใบหน้าที่ตรึงเครียดแบบสุดๆของหัวหน้ากำลังจ้องมองตนเองอยู่ 
 

เอเลนสะดุ้งเฮือกรีบหันกลับมาทันที เหงื่อแตกยิ่งกว่าเดิม คิดแต่ว่าตายแน่แล้ว "มีอะไรก็รีบพูดมา ฉันยังต้อง

ไปจัดการกับพวกเอกสารต่ออีก" รีไวล์พูดด้วยท่าทีรำคาญ "ค..ครับ" เป็นไงเป็นกัน "ช่วงนี้ผมนอนไม่ค่อยหลับครับ"
ตอนนี้เอเลนพร้อมที่จะโดนกระถืบแล้ว
 

          "...งั้นหรอ" รีไวล์พูดพร้อมกับสีหน้าเรียบเฉย เอเลนใจตกไปถึงตาตุ่ม ดีแล้วที่หัวหน้าไม่โกรธ นึกว่าฟัน จะหลุดอีกซี่ซะแล้ว... ความเงียบก็เข้ามาปกคลุมห้องอีกครั้ง อึดอัดเป็นบ้าเลยแฮะ เอเลนคิด
 

รีไวล์ลุกขึ้นมาจากโซฟาและเดินมาหยุดตรงหน้าของเอเลน ทำให้เขารู้สึกสงสัยไม่น้อย
.
.
.
"จะทำอะไรครับ หัวหน้า...?" เอเลนถามด้วยความสงสัย
.
.
.
รีไวล์เอื้อมมือของตนเองมาจับที่แก้มของเอเลน
.
.
.
"นี่คือเวทย์มนต์...ที่จะทำให้นายนอนหลับได้..." รีไวล์กระซิบที่ข้างหูของเอเลน
.
.
.
.
รีไวล์แนบริมฝีปากของตนเองกับหน้าผากของเอเลน ฝากรอยจุมพิตนี้ของฉันไว้กับนาย...
.
.
.
.
แก้มของเอเลนค่อยๆแดงระเรื่อราวกับดอกกุหลาบ จูบของรีไวล์ทำให้เอเลนตกใจไม่น้อย มันเป็นความรู้สึกที่

อบอุ่นมากๆ มันเหมือน..เหมือนครั้งที่แม่ของเขาทำบ่อยๆก่อนจะหลับใหลสู่ห้วงนิทราเมื่อเขายังเป็นเด็ก...
 

ไม่นานรีไวล์ก็ผละริมฝีปากของตนออกจากหน้าผากของเอเลน เขาเอามือของตัวเองลูบหัวเอเลนเบาๆ และ

หันหลังกลับช้าๆ ยกเครื่องดื่มที่ตั้งเอาไว้ตั้งแต่ตอนแรกไปล้าง พลางพูดกับเอเลนว่า "นายกลับห้องไปได้แล้วล่ะ"
 

เอเลนยิ้มบางๆลุกขึ้นจากโซฟา ก่อนที่จะออกจากห้อง เขาหันไปหารีไวล์ก่อนที่จะพูดว่า "ขอบคุณนะครับ

แล้วก็ฝันดีครับหัวหน้า" เอเลนยิ้มร่าทั้งที่แก้มของเขายังแดงระเรื่ออยู่ เอเลนทำความเคารพหัวหน้าและเดินออกจาก
ห้อง เหลือแต่รีไวล์ที่ยืนคิดบางอย่างอยู่เพียงคนเดียว
 

"เด็กบ้านั่น....." ถึงจะทำหน้านิ่งตลอดเวลา แต่หัวใจของเขาก็กำลังเต้นระรัวอยู่




"ทำไมหัวหน้าถึงทำแบบนั้นนะ.." เอเลนกำลังนอนคิดอะไรเพลินๆอยู่บนเตียงที่ห้องของเขา "เมื่อกี้นี้หัวใจ

เต้นแรงมากเลย...หวังว่าหัวหน้าคงจะไม่ได้ยินหรอกนะ แต่ทำไมล่ะ...หัวใจถึงเต้นแรงขนาดนั้น บางทีอาจจะ..."
 

"..เรียกว่าความรัก.."
 

"อ๊าาาาาา เป็นไปไม่ได้หรอก กับหัวหน้าเนี่ยนะ?!" เอเลนถอนหายใจยาวๆอีกรอบ "ไม่อยากคิดอะไรแล้ว นอน

ดีกว่าเรา..." เอเลนล้มตัวลงนอนด้วยความเหนื่อยอ่อน ตอนนี้เขาสามารถนอนหลับได้อย่างสบายใจ พร้อมรับรุ่งอรุณ
ของวันใหม่แล้ว....


--------------------------------------------------------------------------------

เย้ จบแล้วค่าาาาา
 

เพิ่งเคยแต่งฟิคไททันเป็นครั้งแรกค่ะ 
สั้นมากเลย 5555 คิดไม่ค่อยออกเลยค่ะ T^T
เคยอ่านโดจินที่เนื้อเรื่องคล้ายแบบนี้ แต่เป็นเอเลนจูบ
เลยเอามาแต่งฟิคซะ (:3J Z) 
ผิดพลาดตรงไหนต้องขออภัยด้วยนะคะ (-/|\-)
ใครที่เข้ามาอ่านหรือหลงเข้ามา(กำ)ต้องขอบคุณมากเลยค่ะ > <




ตบท้ายด้วยเหมียวรีไวล์กับมะม๊าเอเลน 

เพจนะคะ >>>  https://www.facebook.com/pages/N-i-R-i-n-K-a/359662724170559