L@vE S@nG

เนื้อเรื่อง

\" ฉัยไม่ใช่คนที่ตกหลุมรักใครง่ายๆซะด้วย..ยิ่งถ้าเป็นรักแรกพบก็คิดว่า ถ้าไม่เกิดเรื่องใหญ่โตอะไร..เอาเข้าจริงๆก็คงไม่รักหรอก\"
...แต่มันเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแล้วนะสิ ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง...

ฉันกำลังจะหางานทำ ตอนช่วงปิดภาคเรียน และช่วงนั้น
  ฉันกับเพื่อนๆ ไปเลี้ยงฉลองที่การสอบอันแสนโหดได้สิ้นสุดลง..พวกเราไปกัน 4 คน ฉันให้เพื่อนไปหาที่นั่งส่วนฉัน เดินไปหาเจ้าของร้านแล้วเดินกลับมานั่งกับเพื่อนของฉัน
ในร้านบรรยากาศดี กลิ่นหอมไปด้วยกลิ่นดอกไม้ และมีเสียงเพลงที่ดังมาจากกลุ่มวัยรุ่นที่เล่นดนตรีอยู่ด้านหน้า
\"กรี๊ดดดด...โอมทางนี้ๆ..ดอกไม้ค่ะ\" ผู้หญิงคนนั้นบอกพร้อมกับยื่นดอกไม้ให้เขา   เขาคิ้วเข้ม ผิวสีแทน  น้ำเสียงของเขานุ่ม และทุ้ม เวลาร้องเพลง เขาเป็นคนทีเสน่ห์มาก..หล่อมากด้วย
  ฉันเห็นสีหน้าเขาไม่ค่อยสู้ดีนัก เมื่อเเพลงจบ ฉันกับเพื่อนเดินไปหาเขาที่หลังเวที...
\"เออออ...คือ..ฉันชอบคุณค่ะ...\"ฉันตื่นเต้นมาก พร้อมกับยื่นกระดาษกับปากกาไปให้เขา  แต่..
\"คุณอย่ามาวุ่นวายหลังเวทีได้มั้ย!!~..คนยิ่งขาดๆๆอยู่\" เขาพูดด้วยกิริยาที่ปกติแต่สายตาจ้องมาที่ฉัน แล้วเดินจากไปทางประตูหลังร้าน
\"อย่าไปสนใจเลยนะผู้ชายแบบนี้ หล่อก็หลงตัวเองด้วยกันทุกคนแหละ..ยายมิลอย่าไปชอบนายนั้นเลย\" เพื่อนฉันพูดขึ้น
พวกเราเดินออกมาจากร้านกำลังเดินกลับบ้าน..

\"ตุ๊ดๆๆ...\" ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาคุยแล้วทำให้ฉันอึ้ง..
  \" เป็นอะไร..\" เพื่อนฉันถาม
   \" ฉันได้งานแล้วล่ะ..ฮึๆๆ..ไม่น่าเลยจริงๆ\" ฉันพูดบ่นกับตัวเอง
  วันต่อมาฉันก็ไปทำงานวันแรก.........
\"วันนี้พวกเรามีพนักงานมาใหม่ ช่วยดูแลเธอด้วยนะ..เธอชื่อมิลมาทำงานช่วงปิดเทอมนะ\" เจ้าของร้านแนะนำ
  \"โอมมาเอาน้องไปดูงานสิ\" เจ้าของร้านพูดพร้อมกับกวักมือเรียกโอม
  ฉันไม่กล้าสบตาเขา..ฉันเดินไปกับเขา 2 คน..
\" เออ..ฝากตัวด้วยนะค่ะ\" ฉันบอกเขา      \"หยุดทำแบบนี้สักทีได้มั้ย!!~  น่ารำคาญชะมัด\"  โอมพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย
ฉันคิด \"หมอนี่..หลงตัวเองขนาดนี้เลย\"
ฉันรู้สึกหงุดหงิดเขาเหมือนกันจึงพูดไปว่า \" ฉันมาเพราะอยากมาทำงานจริงๆ ..ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณเลย.. แล้วก็ยกเลิกคำสารภาพนั้นด้วย..ท่าทางฉันจะดูคนผิด\"
ฉันคิดในใจพร้อมเดินออกมาจากเขาว่า \"บ้าชะมัด ฉันไม่ได้มาทำงานเพราะนาย ถึงแม้ตอนแรกจะเป็นยังงั้นก็เถอะ!!...นับแต่นี้ฉันจะไม่ยุ่งไม่สนใจเขาอีกแล้ว..

  เสียงเพลงได้จบลง เมื่อโอมลงมาเพื่อมาช่วยเก็บโต๊ะ เพราะร้านใกล้จะปิดแล้ว..\" พี่ค่ะ ขอเบอร์หน่อยค่ะ..พี่ค่ะๆงั้นเอาเมล์มาก้อได้นิน่าา\"เสียงเล็กๆพูดขึ้นทางด้านหลังโอม
มีผู้หญิงมา ล้อมหน้า ล้อมหลัง โอม ฉันดูสีหน้าโอมคงอึดอัดน่าดู...\"ฉันก็คงถูกมองว่าเป็นคนแบบนั้น ไม่คิดถึงความรู้สึกของโอม แค่เจอกันครั้งเดียว ก็พูดว่าชอบเขา  แล้วยังตามมาทำงานอีก..
ฮึๆ ก็แน่อยู่แล้วล่ะที่เขาจำรำคาญล่ะนะ\" ฉันนึกอยู่ในใจ
\" นิพวกเธอนะ..เป็นสโตกเกอร์หรือไงกานนน..กลับบ้านได้แล้วร้านปิดแล้วค่ะ\" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงดุๆกับพวกหล่อน
จนวันต่อมา ฉันโดนเจ้าของร้านดู...ฉันสวนกับเขาโดยไม่มองหน้าเขาเลย....ฉันกำลังเก็บโต๊ะอยู่มีเสียงมาข้างหลังว่า \"ขอบใจนะมิล\" เสียงนิคุ้นๆแห่ะ ฉันหันไปตามเสียง
\"เอ๋...\" ฉันอึ้งที่เป็นเขา เขาคุยกับฉัน..\" เรื่องนั้นไงล่ะขอบคุณที่ไล่ผู้หญิงพวกนั้นให้เธอเลยโดนดุเลย\" เขาพุดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแล้วก็เดินไปเช๊คเครื่องเสียง
   วันนี้ร้านจะเปิดครึ่งวัน ฉันจึงมีเวลาไปเดินดูซีดีเพลง ที่เพิ่งออกใหม่.....\"เอานิไงหาอยู่ล่ะสิ\" เสียงนั้นพูดขึ้นพร้อมกับยื่นซีดีเพลงมาให้
\" อ่ะๆขอบคุณค่ะ..กำลังหาอยู่พอดี\" ฉันดูซีดีแล้วมองไปที่หน้าเขา..โอมนั้นเอง  \" เอ๊ะ.ทำไมรู้ว่ามิลหาแผ่นนี้อยู่ล่ะ\" ฉันถามเขาด้วยความสงสัย
  \" ฮาาา...ก้อตอนนี้แผ่นนี้กำลังดัง อีกอย่างฉันก็จะมาซื้อเหมือนกาน มันเหลืออยู่แผ่นเดียวนะ..\" เขาพูดไปแล้วก้ยิ้มๆ พวกเราเดินดูซีดีเพลงด้วยกัน
...ไม่น่าเชื่อเลย..อุตส่าห์สนิทกัน จนคุยกันได้แล้วทั้งที ถ้าตื้อ..จนถูกเขาเกลียด อีกละก้ออ..เอ็ยยไม่เอาด้วยหรอกก..

\"มิลๆๆ  เธอๆๆ\" เขาพูดพร้อมเอามือสะกิดฉัน \" เหมออะไรถึงร้านแล้ว  ไปทำงานกานเสร็จไว้วันนี้ จาได้พาไปที่แห่งหนึ่งนะ\" เขาตบเบาๆที่ไหล่ฉัน แล้วไปทำงานของเขา
วันนี้ร้านปิดไว้พวกเราจึงมีเวลาอีกครึ่งวัน...โอมพาฉันไปที่ๆหนึ่ง มันกว้างมาก ใบไม้ไหวตามลม..มีกลิ่นหอมจากดอกไม้ที่ปลูก..ลมพัดเย็นสบายตัวมากเลย  โอมมานั่งข้างๆ เขาร้องเพลงที่ฉันชอบให้ฉันฟัง..
\" ถ้าาหากกเวลาาย้อนกลับมาได้..ไม่อยากบอกไปว่าฉันรู้สึกอย่างไร...\"เขาร้องด้วยเสียงที่นุ่มนวลเหมือนคราวที่ฉันได้ยินครั้งแรก..ฉันมองดูสีหน้าเขาเวลาร้องเพลงแล้วความรู้สึกแปลกๆมันก็เกิดขึ้นมา..
\" เป็นอะไรเนี่ย\" ฉันถามตัวเอง   \"ถูกเขาหักอกมาแล้วด้วย..แล้วก้ออาจถูกเกลียดอีกก็ได้..แต่ว่าๆๆทำไมๆความรู้สึกนี้..แต่ว่าฉันก็ชอบโอมจริงๆซะด้วย\" ฉันคิดในใจ

\" จบแล้วคร๊าบบบบ...คุณมิล\" \"มิลๆๆ\"  \"เธอเป็นอะไรนะ\" เขาถามฉันพร้อมกับโบกมือไปมาด้านหน้าฉัน สักพักฉันก้อได้สติกลับมา
\"แหมมมอาไร ฟังเพลงโอมเพลินจน เหมอเลยนะ..เพราะล่ะสิ ฮาา\" โอมพูดด้วยท่าทางอารมณ์ดี  แล้วพวกเราก็กลับบ้านด้วยกันในระหว่างทางกลับบ้านนั้น

\" พี่โอมค่ะ..ชอบพี่ค่ะ\" เสียงเล็กๆหวานๆดังมาจากทางดานหลังโอม  \"เอ้ยย..พวกเธอนะเป็นพวกโรคจิตชอบตามตื้อคนอื่นหรือไง หาาาา\"
เขาพูดด้วยน้ำเสียงรำคาญเด็กพวกนี้
ฉันเห็นเด็กวิ่งร้องไห้กลับไป...
\" เหอะ.ฉันปฏิเสธไปตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้วนะ..ไม่ว่าจะถูกสารภาพสักกี่ครั้ง ก็รำคาญอยู่ดีนั่นแหละ พวกเด็กพวกนี้\" เขาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆได้ใจความ


.......พูดไม่ออก..ฉันกลัวจริงๆ..ยิ่งหวัง..ก็ยิ่งกลัวมากขึ้น...\"ไม่ต้องไปส่งแล้ว  โอม\" ฉันบอกเขาโดยไม่สบสายตา
\"บอกมาสิ  ทามไมล่ะ เรื่องเด็กพวกนั้นใช่มั้ย เหอะ\" เขาพูด    \"โอมอ่ะนะ อาจจะรำคาญ ที่โดนคนอื่น ยัดเยียดความรู้สึกให้ แต่โอมเองก็ไม่ได้คิดถึงความรู้สึกของฝ่ายตรงข้ามเลยเหมือนกัน\"
\" ถึงแม้จะถูกปฏิเสธ ...แต่บางอย่างเราก็ตัดใจไม่ได้นะค่ะ\" ฉันพูดพร้อมกับเอามือเช็ดน้ำตาที่เริ่มไหลออกมาไม่ให้โอมเห็น
\"ถึงจะพูดแบบนั้น..รำคาญก็คือรำคาญแหละ จำเป็นต้องคิดถึงความรู้สึกของเขาด้วยเหรอไง!!~\" เขาพูดด้วยน้ำเสียงโมโห
\"ใจร้ายไปหน่อยนะ\" ฉันบอกเขา......\"งั้นเหรอ..ช่างมันเถอะ\" เขาพูดแล้วเดินจากไป
  ............ตลอดเวลาที่ฉันไปทำงาน โอมก็ไม่พูดกับฉันอีกเลย หลบหน้าหลบตา...... มันทำให้ฉันอึดอัด ในท่าทางห่างเหินของเขาอย่างมาก จนกระทั่ง.....
ฉันก็ตัดสินใจบางอย่าง....ในวันต่อมา


    \"โอม!!...ฉันได้ยินเจ้าของร้านบอกว่าน้องมิลจะลาออกแล้วแก เฮยย.ไม่น่าออกเลย น้องเค้าทำงานดีจะตาย  แย่ว่ะ\" เพื่อนเขาพูดแล้วเดินจากไป
  \" ทำไมถึงจะลาออกล่ะ\" เขาพุดขึ้นมาจากด้านหลังฉัน...ไม่น่าเขิ่อเขายอมคุยกับฉัน....\"เออมีเรื่องขอให้ช่วยหน่อยได้มั้ยค่ะ\" ฉันขอร้องโอม
\" อืมมได้สิ\"  เขาพูด    \"สอนฉันร้องเพลงนั้นให้ทีสิ...เพลงมี่ฉันและโอมอยู่ด้วยกันตอนนั้นนะค่ะ\" ฉันบอกเขา
..สำหรับฉันแล้ว ครั้งนั้นก็คือความทรงจำของเขา...ไมได้หร อก ถึงจะร้องเพลงได่..แต่ก็ต้องรู้สึกคิดถึงเขาแน่ๆ คิดถึงช่วงเวลที่อยู่ด้วยกัน 2 คน...........
  \" ชอบค่ะ...ฉันชอบโอม\" ขอร้องล่ะ..อย่าบอกว่ารำคาญเลยนะ. ฉันคิดในใจแล้วก้มหน้าลงไป..ไม่กล้าสบตาโอมเพราะกลัวคำตอบของเขาอีกครั้งหนึ่ง..

  \"  นิ..มิล  แล้ววันนั้นทำไมเธอพูดปกป้องเด็กพวกนั้นล่ะ...หรือว่าาาา\"  เขาพูดแล้วหยุดไปเหมือนกำลังนึกอะไรได้ขึ้นมา
เขาจับมือฉันแล้วพูดว่า.......\" อ๋ออ..ยังงี้นิเอง ถ้าบอกไปตรงๆ ว่ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว..ก็คงดีสินะ..เอ็ยยย..ฉันแพ้เธอเธอจริงๆๆเลย เจ้าตัวยุ่ง\"


  เขาเอามือมาลูบหัวด้วยท่าทางเอ็นดู....
          \"ยังไมได้ถามเหตุผลที่ลาออกเลย  โอมว่าไม่ต้องลาออกแล้วละนะฮาา\" เขาบอกฉันด้วยสีหน้ายิ้มให้ฉัน
                                            พรุ่งนี้เราไปร้องเพลงกันนะ โอมจะสอนมิลร้องเพลงของ  ....\"เรา\"