Magi (All) อลวนสุดป่วนผจญก๊วนโลกเมไจ ตอนที่ 46
โคเอน: อย่างนั้นเหรอ...เก่งมากเลยนะ (ชื่อคุณ)
คุณ: (คิด) ไม่ขนาดนั้นหรอกเจ้าค่ะ ว่าแต่ทางนั้นเป็นยังไงบ้างเจ้าคะ?
โคเอน: ก็นะ...หลังจากนั้นโคเมย์ก็อดหลับอดนอนตามเดิม โคฮาก็เอาแต่ซึมๆ โคเกียคุก็เอาแต่บ่นว่าเมื่อไหร่เจ้าจะกลับมา ส่วนคนที่หนักสุดเห็นจะเป็นจูดัลได้นะ
คุณ: (คิด) จูดัล? จูดัลทำไมเหรอเจ้าคะ?
โคเอน: จูดัลเอาแต่บ่นว่าคิดถึงยัยดอกเหมย เมื่อไหร่ยัยดอกเหมยจะกลับมา ถ้าไปอยู่ที่นั่นยัยดอกเหมยจะเป็นยังไงบ้างจะลำบากมากไหม จะรู้สึกเหงารึเปล่า รีบๆ กลับมาสักทีสิยัยดอกเหมย ก็ตามนั้นแหละ
คุณ: (คิด) ฮิๆ สมกับที่เป็นจูดัล ท่านพี่เจ้าคะฝากบอกจูดัลด้วยนะเจ้าคะว่าไม่ต้องเป็นห่วงข้าสบายดี มีเพื่อนเยอะแยะแล้วจะรีบๆ กลับไปนะ
โคเอน: อา...เดี๋ยวจะบอกให้นะ อ๊ะ! ข้าขอตัวก่อนนะ (ชื่อคุณ) วันหลังเราค่อยคุยกันใหม่นะ
คุณ: เจ้าค่ะ...
หลังจากนั้นคุณก็หลุดออกจากสมาธิและนั่งอยู่เงียบๆ คนเดียว
คุณ: (คิด) ไม่ขนาดนั้นหรอกเจ้าค่ะ ว่าแต่ทางนั้นเป็นยังไงบ้างเจ้าคะ?
โคเอน: ก็นะ...หลังจากนั้นโคเมย์ก็อดหลับอดนอนตามเดิม โคฮาก็เอาแต่ซึมๆ โคเกียคุก็เอาแต่บ่นว่าเมื่อไหร่เจ้าจะกลับมา ส่วนคนที่หนักสุดเห็นจะเป็นจูดัลได้นะ
คุณ: (คิด) จูดัล? จูดัลทำไมเหรอเจ้าคะ?
โคเอน: จูดัลเอาแต่บ่นว่าคิดถึงยัยดอกเหมย เมื่อไหร่ยัยดอกเหมยจะกลับมา ถ้าไปอยู่ที่นั่นยัยดอกเหมยจะเป็นยังไงบ้างจะลำบากมากไหม จะรู้สึกเหงารึเปล่า รีบๆ กลับมาสักทีสิยัยดอกเหมย ก็ตามนั้นแหละ
คุณ: (คิด) ฮิๆ สมกับที่เป็นจูดัล ท่านพี่เจ้าคะฝากบอกจูดัลด้วยนะเจ้าคะว่าไม่ต้องเป็นห่วงข้าสบายดี มีเพื่อนเยอะแยะแล้วจะรีบๆ กลับไปนะ
โคเอน: อา...เดี๋ยวจะบอกให้นะ อ๊ะ! ข้าขอตัวก่อนนะ (ชื่อคุณ) วันหลังเราค่อยคุยกันใหม่นะ
คุณ: เจ้าค่ะ...
หลังจากนั้นคุณก็หลุดออกจากสมาธิและนั่งอยู่เงียบๆ คนเดียว ...อ่านเพิ่ม