✖ { Gallery & Doujin } [ Naruto ] ✖

ลำดับตอนที่ #292 : [ แฉภาพล้วงลับตับแตก! ] SasuNaruSai

 


สวัสดีชาวโลก~ ช่วงนี้หายไปนนานเลยเนอะ ว่าจะเอามาปัดฝุ่นซะหน่อย อิๆๆ><


วันนี้เราจะแฉใครดีน้า... โตะกับเกะหรอ??


คู่นี้ตอนนั้นมันก็มาแล้วนี่นา....หรือจะเอาซาอิมาด้วยดี? กร๊ากๆๆ(หัวเราะอย่างน่าเกลียด)


ก็ดีนะ 3P ไปเลย!~><





**********

(แล้วก็ไปฉุดกระชากลากถูทั้งสามคนมารายการนี้ด้วยเวลาเพียง.. ครึ่งชั่วโมง)


**********




นารูโตะ : เอาอีกแล้ว เจ๊จะเล่นผมอีกแล้วใช่มั้ยTAT(พูดทั้งน้ำตา)


โตะจ้ะ มันไม่ใช่แบบนั้นนะ เข้าใจเจ๊หน่อยเถอะT^T(โศกแข่งกะมัน)


นารูโตะ : ไม่.. โตะไม่เข้าใจ ผมไม่เข้าใจเจ๊ ฮืออออ...T_T


โตะต้องเข้าเจ๊สิ ฮือออ....


ซาอิ : คุณนักเขียนกับนารูโตะคุงเขาเป็นอะไรน่ะ?


ซาสึเกะ : จะไปรู้หรือไง


ซาอิ : ดูท่าช่วงนี้นารูโตะคุงเขาไม่อยากจะมาเลยนะ


ซาสึเกะ : ช่วงไหนหมอนั่นก็ไม่อยากมาทั้งนั้นแหละ


ซาอิ : คุณด้วยหรือเปล่า?


ซาสึเกะ : ถามมากจังวะ..


บ๊ะ! โตะอะไม่เข้าใจเจ๊! เด๊ะปั๊ด! เชิญเซเมะมาให้หมดซะหรอก!!>[  ]<


นารูโตะ : โอ้วววว... ผม อันเดอร์สแตนแล้วครับเจ๊- -! ว่าเจ๊ต้องทำมาหากินเป็นไรท์เตอร์ทั้งที ขืนดองนานๆเดี๋ยวรีดเดอร์หาย ใช้มั้ยครับเจ๊~


เหอะ!-^- เข้าใจซะที แล้วสองหนุ่มเมะนั่นน่ะ จะจ้องตากันอีกนานมั้ย? หรือว่าสปาร์กสมการใหม่ขึ้นมาหะ??


ซาสึเกะ : บ้าหรือไง?? เข้าเรื่องดีกว่า ช่วงลวงลับตับแตกอีกละสิ


ถูกต้องนะค้า>w<! สมแล้วที่เป็นซาสึเกะคุง


ซาอิ : อาบิซัง ผมขอเรียกงี้ก็แล้วกันนะครับ คือว่า...ช่วงนี้เป็นยังไงหรอ?


อ๋อ ซาอิคุงเพิ่งเคยมาสินะ ช่วงล้วงลับตับแตกคือ...อาบิจะนำภาพลับๆของแต่ละคนออกมาแฉ ใครรู้ว่าประวัติไม่ดีละก็...เตรียมตัวเตรียมใจไว้ได้เลยจ้า~


ซาอิ : อืม..ดูท่าว่าผมคงจะประวัติไม่ดีสินะ(ยิ้ม)


นารูโตะ : นายยังจะยิ้มออกอีกหรอซาอิ ไม่รู้หรือไง...ว่าแต่ละช่วงของเจ๊น่ะน่ากลัวขนาดไหน(??)


โตะจ้ะ..(เสียงเรียบ) อยากได้เซเมะเพิ่มหรือจ้ะ^^(ยิ้ม)


นารูโตะ : เอ่อ ไม่แล้วครับ เชิญเจ๊เข้าเรื่องเลย


หึๆๆๆ แขกพิเศษคือซาอิทั้งที... เริ่มจากภาพฉาวของซาอิแล้วก็โตะสุดที่รักเลยก็แล้วกันนะ





เอ่อ....ไหงโตะทำหน้างี้ล่ะ??


นารูโตะ : ก็มันตกใจอ่ะ จู่ๆก็มากอดคอ... ง่า...ผมไม่ชกมันก็ดีเท่าไหร่แล้ว- -^


ซาอิ : นี่ขนาดแค่กอดคอเองนะครับ ยังไม่ได้ทำอะไรเลย


ทำอะไรที่ว่านั่นหมายความว่าไงอ่ะ??


ซาอิ : ความลับครับ^^(ยิ้ม)


ง่า...มาให้คิดอีกแล้วนะเนี่ย= =


งั้นมาต่อด้วยซาสึนารุ!





บุคคลอื่นกลายเป็นตัวประกอบไปเลย


นารูโตะ : ว้ากกกกกกกกก!!!!~~~ (ร้องเสียงหลง)


ซาอิ : .....(นั่งเงียบ)


ซาสึเกะ : หึ...


นารูโตะ : เปลี่ยนๆๆ เปลี่ยนภาพเดี๋ยวนี้!!!


เปลี่ยนก็ได้.... แต่ห้ามโวยทีหลังล่ะ





นารูโตะ : บ๊ะจ๊ะว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!(ร้องลั่นห้องส่ง)


ฮุๆๆๆ เกะคุงว่าไงจ้ะ?


ซาสึเกะ : เงียบไปเลย... 


ซาอิ : รับไม่ได้หรือไงครับ?(ยิ้ม)


ซาสึเกะ : หึ...กะอีแค่จูบ ฉันกับนารูโตะจูบกันตั้งหลายรอบแล้วไม่เห็นจะต้องแคร์กะอีแค่รูปจูบแค่นี้เลยนี่(พูดเสียงเรียบ)


ซาอิ : งั้นหรอครับ...(ยิ้ม)


ซาสึเกะ : จะให้โชว์ตอนนี้เลยก็ยังได้(ดึงคอเสื้อโตะ)


นารูโตะ : ไม่นะ ไม่ๆๆ(เอามือปิดปาก)


ใจเย็นค่า!!~ อย่าเพิ่งมาโชว์สวีทกันนะคะ รอให้จบช่วงนี้ก่อนแล้วค่อยไปสวีทกัน


ซาสึเกะ : หึ...(ปล่อยคอเสื้อโตะ)


อ่ะๆๆ รูปต่อไป




จุ๊บๆ ขนาดเวลาเจ็บยังไม่เว้น>_<


ซาสึเกะ : หึๆๆ...(หัวเราะ)


ซาอิ : เขาเรียกว่าไม่รู้จักเวล่ำเวลาครับ


ซาสึเกะ : อย่างน้อยนารูโตะก็ยอมฉันก้แล้วกัน


นารูโตะ : ฉันไปทำอะไรอย่างนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่- -;;


ซาสึเกะ : ทุกตอนนั้นแหละ(แจกยิ้มหล่อบาดใจ)


นารูโตะ : ...บ้า!!../////(หน้าแดง)


เรามาลดดีกรีความหวานกันหน่อยดีกว่า...





ซาสึเกะ : นายจะหน้าแดงทำไมห๊ะ!?!?


นารูโตะ : ไม่รู้ไม่ชี้เว้ย! 


ซาอิ : อาการอย่างนี้เขาเรียกว่าเขินครับ(ยิ้ม)


นารูโตะ : ซาอิ! เงียบไปเลยโว้ยยยยยยยยย!!!!


ซาอิ : ก็ได้ครับ แต่ผมก็ยังยืนยันว่าคุณเขินผม


นารูโตะ : อ่ะ!...เออ!! เขินก็เขิน!!


ซาสึเกะ : ฮึ่ย....


รูปนี้จะเป็นรูปสุดท้ายของในวันนี้นะคะ


ไปดูกันดีกว่าอิๆๆ...




ซาสึเกะท่าทางจะหึงนะ ฮะๆๆ


ซาสึเกะ : เหอะ! ของของใครก็ต้องหึงหวงเป็นธรรมดา


นารูโตะ : ใครเป็นของนายกัน??


ซาอิ : นั่นสิครับ พูดเองเออเองก็เป็นนะครับซาสึเกะคุง...


ซาสึเกะ : ก็นายไงนารูโตะ นายเป็นของฉันทั้งหัวใจ แล้วก็....ร่างกาย(ทำสายตากรุ่มกริ่มใส่โตะ)


นารูโตะ : !!.../////(หน้าแดง)


ซาอิ : ถ้าอย่างนั้นน่ะ ผมไม่ยอมหรอกครับ(ควักม้วนคัมภีร์แล้วก็พู่กัน)


ซาสึเกะ : ขะลองดีกับฉันสินะ...ได้ ฉันจะให้นายลิ้มรสความพ่ายแพ้(ชักดาบออกจากฝัก)


ซาอิ : แต่ถ้าผมชนะ รสที่ผมจะได้ลิ้มลองต้องเป็น "นารูโตะคุง" นะครับ(ยิ้ม)


นารูโตะ : เจ๊ๆๆ ทำไงดีสองคนนั้นจะตีกันแล้วอ่ะT^T


อูยยยยยย.... โตะจ๋า อย่าเพิ่งห่วงคนนั้นเลยจ้า ห่วงสวัสดิภาพแล้วก็.....ประตูหลังตัวเองเถอะจ้ะ(โกยแน่บ)


นารูโตะ : เจ๊!! อย่ามาทิ้งกันงี้ดิ!!!



(หลังวิ่งหนีออกมาจากห้องส่ง)


โอย... เกือบเอาชีวิตมิรอดแล้วมิล่ะ...


โอ๊ะ! ไมค์ที่ติดเสื้อทั้งสามคนยังเปิดอยู่นี่นา มาลองแอบฟังกันดีกว่า



[  "นายจะตีกันทำด๋อยออะไรวะห๊ะ!!!"เสียงนารูโตะดังขึ้น

"หุบปาก!!"คราวนี้เป็นเสียงซาสึเกะกับซาอิ สักพักเสียงโครมครามก็ดังขึ้นเป็นระยะๆ ฟังดูแล้วแลคล้ายกับเสียงเก้าอี้โดนขว้าง ตูมๆตามๆเหมือนเสียงระเบิด

"เดี๋ยวนะ... ผมมีเรื่องอยากจะพูดอยู่นิดนึงซาสึเกะคุง"คราวนี้เป็นเสียงซาอิที่พูดออกมาก่อนแหะ

"ว่ามา...ถ้ามันเป็นคำสั่งเสียละก็นะ ฉันจะรับฟัง"

"เปล่า ผมแค่คิดว่าทำไมเราไม่ร่วมมือกัน...ไหนๆก็ไม่มียัยนักเขียนจอมจุ้นอยู่นี่แล้ว"

"....น่าสนใจ แต่ฉันหลังนายหน้าก็แล้วกัน"

"...ก็ได้ครับ"


"เฮ้ยๆๆๆ อะไรของพวกนายวะ!!!"นารูโตะร้องเสียงหลงก่อนจะถอยหลังกรูดหนีอีกสองคนที่เริ่มจะคิดมิดีมิร้ายกับเขา

"ไหนๆตอนนี้ก็ไม่ได้ออนแอร์แล้ว... ไม่อยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้างหรอนารูโตะ"

"อย่านะซาสึเกะ!"

"ไม่ต้องห่วงครับนารูโตะคุง.. ผมจะอ่อนโยนกับคุณไม่แพ้ซาสึเกะคุงเลยล่ะ"

"ไม่นะ ไม่อาววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว!!!!!!~~~~"


หลังจากนั้นก็เป็นเสียงครางกระเส่าเบาๆพอให้ได้ยินก่อนจะถูกตัดสัญญาณไว้แค่นั้น ]



โอ้วก๊อด.... (ซับเลือด) ขอจบการรายงานแต่เพียงเท่านี้ค่ะ=.,=



End.