ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ Fic Naruto ] I love You, Baby I'm not a Monster...

    ลำดับตอนที่ #17 : :: Episode 2 :: Chapter 5

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 24.72K
      327
      27 ก.ย. 64

    ณ หน้าบทความ...

     

    ความคิดเห็นที่ 421 (จากตอนที่ 16)   
    มาลงอีก 1 ตอนก่อน T-T
    แล้วถึงยอมให้พัก 1 อาทิตย์
    Name : mimi [ IP : 58.9.40.24 ] 
    Email / Msn: udong2(แอท)hotmail.com
    วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 20:07

     


    กล้าขอ...ก็กล้าให้ค่ะ!!

    ___________________________________________________________________________________


    :: Episode 2 ::

    Chapter 5

    เลือด

     




             

              ทั้งๆที่นี่ไม่ใช่ครั้งแรกสำหรับเขากับซาสึเกะ แต่ด้วยความรุนแรงมันกลบเกลื่อนความอ่อนหวานของครั้งแรกอันแสนเลือนลางในครั้งนั้นไปเสียหมดเลย

              สิ่งเดียวที่นึกออกในตอนนี้และตราติดอยู่บนทุกส่วนของร่างกายคือความรุนแรงป่าเถื่อนที่ชักนำพาด้วยอารมณ์ คงจะเป็นอย่างที่ซาสึเกะพูดไว้...เขาคงจะต้อง

              เป็นที่รองรับ..และระบายอารมณ์ของคนๆนั้น...ตราบใดที่ยังอยู่ที่นี่


              .

              .

              นารูโตะลืมตาตื่นขึ้นอีกครั้ง ในเวลาต่อมา...เขาไม่รู้ว่าตอนนี้มันเป็นเวลาอะไรเพราะห้องนี้ไม่มีแม้หน้าต่างที่จะใส่แสงจากดวงจะวันลอดผ่าน มีเพียงแค่เทียนไขเล่มเล็กเท่านั้นที่ยังคอยให้แสงสว่าง มือยันร่างกายบอบบางให้ลุกขึ้นนั่งก่อนจะส่งเสียงครวญเบาๆเนื่องจากขยับกายเพียงนิดความเจ็บปวดที่ช่วงล่างก็แล่นไปทั่วสรรพางค์


              โซ่ที่ล่ามข้อเท้าไว้ยังคงอยู่ยังไงยังงั้น แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปในตอนนี้คือเสื้อผ้าที่เขาสวมใส่ มันไม่ใช่เสื้อขาสั้นกางเกงขาสั้นแต่อย่างใด กลับเป็นชุดยูคาตะสีขาวบริสุทธิ์แทน กางเกงก็ไม่มี มันจะดูส่อเหลือเกินหากเขานั่งไม่หุบขา เพราะสาบยูคาตะเจ้าเวรเจ้ากรรมมันพร้อมที่จะแยกออกเสมอถ้าเกิดว่าเขาไม่นั่งหุบขาให้เรียบร้อย


              โครก

              เสียงร้องประท้วงเกิดขึ้นเบาๆบริเวณหน้าท้องของร่างบาง


              หิวแล้ว...

              สองคำเข้ามาในหัว แต่แล้วอยู่ๆความหิวนั้นก็ถูกแทนที่ด้วยความห่วงหาบุตรชายที่ซึ่งตอนนี้ไปอยู่ที่ไหนแล้วก็ไม่รู้ จะทานอะไรหรือยัง? จะหวาดกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้นมั้ย? แล้วซาสึเกะจะทำอะไรลูกของเขาหรือเปล่า


              ร่างบางนั่งง่วนคิดอย่างเป็นวิตกโดยที่ไม่ทันได้สังเกตว่าร่างสูงกลับเข้ามาในห้องพร้อมกับอะไรบางอย่างในมือ

              “ตื่นแล้วเหรอ” ถามไปงั้น..ก็เห็นว่านั่งอยู่

              นารูโตะจ้องคนที่ถามเขาเขม็งพร้อมกับมองทุกอากับกริยาที่คนตรงหน้าทำตั้งแต่เดินจากประตูมาถึงเตียง มือวางถาดหารลงที่โต๊ะข้างหัวเตียง

              “จ้องอะไรกันนักกันหนาหะ?”

              “นัทสึกะอยู่ไหน”

              “นัทสึกะ?”

              “เด็กคนที่นายจับมาด้วย...เขาอยู่ไหน!!”นารูโตะขึ้นเสียงแม้คนตรงหน้านี้จะคือซาสึเกะก็ตาม

              “อ๋อ...เจ้าเด็กนั้นน่ะหรอ เชือดทิ้งไปแล้ว”คำตอบของร่างสูงทำเอานารูโตะรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังล้ม ร่างทั้งร่างสั่นเทิ่มก่อนมือบางจะยกขึ้นทุบตีคนตรงหน้า

              “คนใจร้าย คนสารเลว เด็กตัวแค่นั้นทำไมถึงต้องขนาดฆ่าเขาด้วย ซาสึเกะบ้า!!”

              “น่ารำคาญ”ซาสึเกะรวบแขนทั้งสองที่กำลังทุบตีเขาไว้ในมือเดียว ก่อนจะดึงร่างบางให้เขามาประชิดตัว

              “เด็กคนนั้นสำคัญมากเลยสินะ บอกเหตุผลมาสิว่าทำไม...”

              “เขา...เขาเป็นลูกชายของฉัน”

              “กับใคร...นายไปทำใครท้องมา”เสียงที่ถามกลับมามันเรียบเย็นขึ้นไปอีก ทำเอาคนถูกถามนั้นถึงกับรู้สึกเสียวสันหลังวาบ


              หากจะพูดให้ถูก...น่าจะถามว่าท้องกับใครเสียมากกว่า


              แต่จ้างให้นารูโตะก็ไม่มีทางพูดออกไปหรอก ให้คนตรงหน้าเข้าใจไปว่าเขาทำสาวท้องนั้นแหละ ดีที่สุดแล้ว

              “นั่นไม่ใช่เรื่องของนาย”สิ้นคำนารูโตะซาสึเกะก็เหวี่ยงร่างบางลงบนเตียงก่อนจะขึ้นคร่อมทันที

              “เกี่ยวสิ เกี่ยวแน่ถ้าหน้าเด็กมันออกมาแบบนั้นน่ะนะ”

              “ซาสึเกะ! ปล่อยฉันนะ! นายไม่มีสิทธิ์มาทำกับฉันแบบนี้นะ!!”

              “มีสิ”

              “ !? ”

              “ก็สิทธิ์ที่ฉันเป็นผัวนายไงล่ะนารูโตะ!!”


              .

              .

              .

              และเป็นอีกครั้งที่การร่วมรักครั้งเต็มไปด้วยความรุนแรงและป่าเถื่อนเอาแต่ใจของฝ่ายรุก มือทั้งสองข้างของนารูโตะถูกจับมัดกับเตียงอย่างแน่นหนาจนไม่กลัวว่าคนถูกมัดนั้นจะเลือดเดินหรือไม่ นารูโตะทำได้แค่ดิ้นพล่านพยายามหลบมือหนาที่กำลังประป่ายไปทั่วร่างกายของเขา


              ชุดยูคาตะสีขาวถูกกระชากทึ้งจนขาดไปในทีแรกอย่างง่ายดาย นารูโตะนึกชักเกลียดชุดนั้นขึ้นมาทันที ในเมื่อมันถูกกระชากขาดง่ายขนาดนั้น มันก็เป็นการเปิดทางให้คนตรงหน้าข่มขืนเขาได้อย่างง่ายๆทางอ้อม ร่างบางกัดฟันพยายามกลั้นเสียงร้องแม้ร่างด้านบนจะพยายามทำให้เขากรีดร้องเท่าไหร่ก็ตาม


              ริมฝีปากนุ่มทาบลงมาบนริมฝีปากอวบร่างบางเม้มปากแน่นพยายามไม่ให้ลิ้นอุ่นที่ตอนนี้กำลังไล้จากริมฝีปากของเขาลงไปยังคาง ลากผ่านต้นคน แล้วสร้างสัมผัสเปียกแฉะเข้าที่ยอดอกสีอ่อน

              “อื้อ...”เสียงนั้นหลุดออกมาจากปากเรียกรอยยิ้มให้ผุดขึ้นมาประดับบนใบหน้าชั่วร้าย ลิ้นอุ่นเริ่มไล้เลีย ตวัดเกี่ยวยอดอกที่เริ่มจะแข็งไปเป็นไตนั้นช้าๆ ดูดเบาๆก่อนจะค่อยๆแรงขึ้น


              ก่อนความเจ็บปวดจากช่วงล่างจะบังเกิดขึ้นอีกครั้ง

              การแทรกตัวที่ไม่เตรียมพร้อมทำให้บาดแผลที่เริ่มสมานตัวติดกันฉีกออก

              โลหิตสีแดงไหลที่เคยหยุดไหลกลับไหลลงอีกครั้ง


              เมื่อนึกถึงความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นในครั้งแรก...ในครั้งนี้มันเหมือนมีดที่แทงซ้ำเข้าสู่บาดแผลเดิม ย้ำแทง ย้ำแทง จนกระทั่งสภาพบาดแผลนั้นดูไม่ได้


              สติใกล้เลือนรางเต็มทน หากสลบไปได้เลยยิ่งดี...นารูโตะคิดเช่นนั้น หากแต่มันไม่เป็นไปได้ไม่ง่าย

              ความเอาแต่ใจ โทสะ และตัณหาครอบคลุมร่างของซาสึเกะจนลืมนึกถึงความรู้สึกของคนข้างล่าง ความสัมพันธ์ทางกายอันแสนรุนแรงนี้ดำเนินไปเรื่อยๆ จนกระทั่งร่างสูงเติมเต็มความต้องการครั้งสุดท้ายอย่างสุดแรงและปลดปล่อยความเป็นตัวเองในร่างข้างใต้

              ซาสึเกะลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะสวมอาภรณ์ที่ถูกถอดทิ้งอย่างไม่ใส่ใจในคราแรกเหมือนเดิม ก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมร่างบางเปลือยเปล่าที่หมดสติไปแล้ว เขาล้วงบางสิ่งออกมาจากกระเป๋ากางเกง..เข็มฉีดยานั่นเอง

              ร่างสูงมองหาเส้นเลือดที่ข้อพับแขนก่อนจะทิ่มปลายเข็มลงไปช้าๆ ดูดเลือดออกมานิดหน่อยก่อนจะดึงเข็มออกแล้วแปะพลาสเตอร์ยาปิดปากแผลไว้แล้วเดินออกจากห้องไปอย่างเงียบเชียบ



              เท้าก้าวพาเจ้าตัวไปยังห้องๆหนึ่งก่อนจะโยนเข็มฉีดยาบรรจุเลือดลงในถาดเครื่องมือ

              “คารินเธอตรวจเลือดเป็นใช่มั้ย”

              “ใช่ ทำไม?..นายจะตรวจเลือดไปทำไม?

              “มีบางอย่างที่ฉันต้องการพิสูจน์ให้แน่ใจ แล้วต้องให้เธอช่วย”ร่างสูงว่าก่อนจะเอาเข็ดฉีดยาอีกอันมาทิ่มเส้นเลือดตรงข้อพับแขนตนเองแล้วดูดเลือดออกมา


              แอ๊ด


              เสียงเปิดประตูเกิดขึ้นแล้วปรากฏร่างของชายหนุ่มที่แบกดาบเล่มใหญ่บนหลังไปมา ในมือมีเข็มฉีกยาบรรจุเลือดอีกอันก่อนจะยื่นไปให้ซาสึเกะ

              “รุนแรงกับเด็กหรือเปล่า”

              “เปล่า เด็กนั่นหลับอยู่ แล้วฉันก็เอาเลือดมาอย่างนุ่มนวลสุดๆเลยล่ะ”ซุยเงสึว่า ซาสึเกะยื่นเข็มฉีดยาไปให้คาริน เธอรับมันไปก่อนจะรับมันมาพิจารณาพร้อมกับถาม

              “นายต้องการให้ฉันทำอะไรกันแน่ซาสึเกะ ถึงได้เอาเลือดเจ้าเด็กน้อยนั่นมาด้วย”

              “ฉันต้องการให้เธอตรวจเลือดฉันกับเด็กคนนั้น และตรวจเลือดของนารูโตะกับเด็กคนนั้น ฉันต้องการรู้ว่าดีเอ็นเอจะตรงกันหรือเปล่า”

              “ได้ ถ้านายขอฉันก็จะทำ”

              “ฉันสั่ง”

              “หึ!”เธอพ่นลมหายใจออกมาอย่างไม่พอใจเท่าที่ควรก่อนจะหันกลับไปง่วนกับการเตรียมอุปกรณ์ตรวจเลือด

              “ฉันต้องการรู้ผลให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้”

              “ทราบแล้ว”

              “คาริน”

              “อะไรอีก”เจ้าของชื่อหันมาหาต้นเสียงเผื่อว่าเขาจะเปลี่ยนจากคำสั่งมาเป็นคำขอแทน แต่มันไม่ใช่เช่นนั้น

              “ไม่ว่าผลตรวจมันจะออกมาเป็นยังไงก็ตาม เธอห้ามโกหกฉัน เข้าใจมั้ย”ซาสึเกะเอ่ยเสียงเรียบ ก่อนที่ดวงตาสีดำสนิทจะแปรเปลี่ยนเป็นเนตรวงแหวนสีโกเมนแดงก่ำ

              “ขะ...เข้าใจแล้ว”หญิงสาวผมแดงรับคำเสียงสั่นก่อนที่ร่างสูงจะออกจากห้องไป


              ซาสึเกะที่ออกมาจากห้องก้าวเท้าเดินไปตามทางเดินเรื่อยๆจุดมุ่งหมายคือห้องของเขาที่อยู่สุดปลายทาง ในหัวก็คิด

              เขาสงสัย...เกี่ยวกับเด็กคนนั้น ยิ่งคิดก็ไม่เข้าใจ ทำไมถึงเหมือนเขาขนาดนั้น ดูๆแล้วอายุน่าจะสัก 3-4 ขวบได้ พอดีกับเวลาที่เขาออกจากหมู่บ้าน

              หรืออาจจะเป็นไปได้ว่าเด็กคนนี้มีความสัมพันธ์กับเขา

              ยอมรับว่าเขาคิดเช่นนั้นจริงๆ แต่นารูโตะไม่ยอมปริปากบอกอะไร แล้วดูท่า...คั้นให้ตายก็คงจะไม่ยอมบอก

              วิธีที่ชัวร์ที่สุดไม่ต้องง้างปากก็ตรวจเลือดนี่แหละ

              ชี้ชัดกันไปเลยว่าเด็กคนนั้นเป็นอะไรกับเขาและนารูโตะกันแน่



    ___________________________________________________________________________________

    The End!!


    อืม....ตาย จะโดนแบนมั้ยอ่า? กลัวจัง คือแบบ..มันไม่ได้โจ่งแจ้งโจ๊ะครึมๆแบบที่เคยแต่งนี่นา...

    แถม!...มาลงให้แบบนี้อาบิก็เหลือตอนสำรองอยู่ในเวิร์ดอีกไม่กี่ตอนละสินี่..

    งดสักสองอาทิตย์เลยดีมั้ยนะ หายหัวไปแต่งล่วงหน้าก่อน

    งืมๆ...ตอบเม้นๆ
     

     
    #1 : ความคิดเห็นที่ 406 

    เกะ...แกไม่รู้จริงๆหรอ? ว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกใคร - -? 


    PS.  นี่แหละ ตัวฉัน!!!

    Name : Nutsume< My.iD > [ IP : 124.120.155.117 ] 
    Email / Msn: siraprapasrinuan(แอท)hotmail.com'>
    วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 15:26
     
     


     

     
    #2 : ความคิดเห็นที่ 407 
    เกะจะโกรธทำไมเห็นๆอยู่ว่าลูกนายเหมือนเป๊ะขนาดนั้น
    Name : เปล่งประกาย< My.iD > [ IP : 171.98.101.190 ] 
    Email / Msn: - '>
    วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 15:55
     
     


    หลายคนถามแบบนี้กัยเยอะเลยเชียว เกะเขาอยากรู้แต่ไม่อยากถามค่ะ

     

    #5 : ความคิดเห็นที่ 410

    ง่าาาาา หลังจากตามอ่านทีเดียวตั้งแต่แต่ตอนแีรก ในที่สุดเกะโผล่มาแล้วววววว แต่....

    โผล่มาก็จะ....โตะเลยเร้อออออออ ไม่ถงไม่ถามอะไรกันสักคำ

    แล้วมาหึงหวงกระทั่งลูกตัวเองเลยนะ 5555

    แง่ว ถ้าอาทิตย์หน้างด รีดเดอร์ก็ลงแดงกันสิคะไรเตอร์

    แต่ก็อย่าทิ้งเรื่องนี้น้าาาา อยากเห็นน้องๆนัทสึกะไวๆ นัทสึกะน่ารักขนาดนี้ น้องๆจะขนาดไหน อิอิ

    มาอัพไวๆนะคะ รออยู่ค่า เป็นกำลังใจให้ค่า 


    PS.  พลังอำนาจ...ทำให้ได้มาซึ่งทุกสิ่ง แต่หากพลังอำนาจนั้น...ทำให้สูญเสีย ‘เธอ’ ผู้เป็นที่รักยิ่งของฉัน แล้วจะมีพลังอำนาจนั้นไว้เพื่ออะไร I hope to see you again is it possible?

    Name : Daughter of devil< My.iD > ดูเน็ตเวิร์คอื่นๆ ของ Daughter of devil [ IP : 58.11.110.47 ] 
    Email / Msn: natsu_nari(แอท)hotmail.com ส่งข้อความลับ
    วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 16:18

     


    ขอบคุณที่มาอ่านและติดตามผลงานของอาบินะคะ อืม...ก็จะมีแค่ตอนนี้แหละค่ะ

    ที่เหลือฉากอย่างนั้นๆก็คงจะไม่มีแล้ว^-^ แหม..ก็ตอนนั้นเกะไม่แน่ใจนี่คะ

     

    #7 : ความคิดเห็นที่ 412
    อร๊ายยยย!!!! พ่อกับลูกเจอกันแล้ววว!!! 
    ป๊าเจอตาหนูแล้วคงเอะใจอยู่บ้างล่ะนะ คึ___คึ

    ตอนหน้าเราจะได้อ่านอะไรที่มันวาบหวิวๆแล้ว เย้ๆๆๆ ^///^

    --------
    เราชอบตอนนี้มากน้ำตารื้นเลย ตอนซีนที่หม่าม๊าเช็ดผมให้ตาหนู
    แล้วร้องไห้คิดถึงพ่อตาหนู เด็กก็ฉลาดน่ารักน่าเอ็นดูมาก
    มีกอดปลอบหม่าม๊าด้วย .....¥^¥

    เราชอบฟิคที่มีเด็กๆน่ารักๆแบบตาหนูนะคะ
    เคยอ่านฟิคแฮร์รี่เรื่องหนึ่ง ตาหนูลูกเจ้าเดรกับหนูรี่
    เป็นเด็กที่น่ารักน่าเอ็นดูม๊ากกกมากเลยทำให้เราประทับใจ
    ฟิคที่มีเด็กน่ารักๆทุกเรื่องเลย โดยเฉพาะเด็กที่เป็นลูกของตัวเอก ^^

    ปล.ฟิค-วายที่เราชอบอ่านมากที่สุดคือ Harry Potter กับ Naruto ค่ะ
    เดี๋ยวนี้ฟิคแฮร์รี่คนแต่งและคนอัพน้อยมาก ทั้งๆที่บางเรื่องมันสนุกมากๆ
    แต่ไม่ยอมอัพกันเลย เราเสียดายมาก คิดถึง Draco กับ Harry สุดๆ
    แต่ดีนะคะที่ฟิคนารูโตะไรท์เตอร์หลายๆคนยังแต่งและอัพกันอยู่เรื่อยๆ
    ขอบคุณมากนะคะ ^^



     
    Name : เดร [ IP : 49.231.103.87 ] 
    Email / Msn: - 
    วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 16:46

     


    ยาวเชียวเม้นนี้...อาบิก็เพิ่งมาแต่งฟิคที่มีเด็กแบบนี้เป็นครั้งแรกเหมือนกันค่ะ

    แต่งไปแต่งมากลับค่อยๆหลงรักเ้จ้าหนูนัทสึกะนี่เรื่อยๆซะนี่

    ค่ะ...ตราบใดที่ยังมีคนอ่าน(และตราบใดที่นารูโตะยังไม่จบ) อาบิก็ยังแต่งมันต่อไปค่ะ

     

    #11 : ความคิดเห็นที่ 416

    อร้ายยยยยยยย
    เจอกันแล้วววววว
    ดีใจที่สวดอ่ะ เกะแกมาถึงก้จะทำเลยเรอะไม่ให้โตะมีเวลาเตรียมตัวเลยนะ(แต่ชอบมากกก>////<)
    แล้วใครมันเอานัทสึกะไปไหนเนี้ยยยย
    นัทสึกะตื่นมาพอรุว่าเกะเปนพ่อจะเปนไงน้าาาาาา อยากอ่านๆๆๆๆๆๆ 


    PS.  หวัดดีค่ะทุกคน ยินดีที่ได้รุจักนะคะ

    Name : I_am_Hana< My.iD > ดูเน็ตเวิร์คอื่นๆ ของ I_am_Hana [ IP : 101.109.53.255 ] 
    Email / Msn: aong_ld1630(แอท)windowslive.com ส่งข้อความลับ
    วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 17:54

     


    แป่ว...หลายคนถามว่าเกะรีบไปมั้ย แต่ก้กลับแอบชอบซะงั้น รีดเดอร์นี่เดาใจยากแหะ

    มาส้มป่อยยั่วให้ ตอนหน้าหนูน้อยจะได้รู้ค่ะว่าใครเป็นพ่อค่ะ

     

    #14 : ความคิดเห็นที่ 420

    กรี๊ดดดดด! >O<
    เดี๋ยวโตะมันก็ท้องอีกรอบหรอก!
    แต่ก็ดีนะ นัทสึกะจะได้มีน้อง ฮุฮุ
    เกะ แกเห็นหน้าก็น่าจะรู้นะว่านั่นลูกแก =__=;; 


    PS.  Tiamo 8018 Hibari Yamamoto

    Name : 8018 Ti Amo< My.iD > ดูเน็ตเวิร์คอื่นๆ ของ 8018 Ti Amo [ IP : 171.6.43.153 ] 
    Email / Msn: Hibari8018(แอท)windowslive.com ส่งข้อความลับ
    วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 19:26

     


    ถั่วต้ม! หนุน้อยของเราจะมีน้อง!! ลึกๆในใจเกะแอบสงสัยค่ะ แต่ไม่แน่ใจ

     

    #16 : ความคิดเห็นที่ 422
    ถ้านัทสึกะเป็นอะไรล่ะก็ฉันจะจับนายใส่หม้อแล้วตั้งไฟให้ตัวนายระเหยไปเลยนะซุยเงสึ ฮั่นแน่คิดถึงสุดที่รักอ่ะดิซัสคุง จุ๊ๆไม่ต้องเขินหรอกตามสบายเลยreaderเชียร์อยู่แล๋นจะได้มีน้องให้นัทสึกะเร็วๆ(^///^)b
    Name : Buka< My.iD > ดูเน็ตเวิร์คอื่นๆ ของ Buka [ IP : 115.67.36.139 ] 
    Email / Msn: - ส่งข้อความลับ
    วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 21:30

     


    เอ่อ...งานนี้ซุยเงสึซวยไปนะจ้ะ แม่ยกเจ้าหนูเขาเริ่มตั้งเค้ารังเกียจเธอซะแล้วสิ- -^

     

    #17 : ความคิดเห็นที่ 423

    อิบ้าซุยเงสึ นี่แกบังอาจมาทำร้ายนัทสึกะของฉันหรอยะ(ผัวะ!! ของแกเมื่อรัยยะ) T^T
    ซัสจังมองหน้ายังไม่รู้อีกหรองัยว่าลูกแกอ่ะ  เหมือนขนาดนั้น
    ฮือออ ..ไรท์คะ  มาลงอีกซักตอนกันลงแดงได้มิคะเนี่ย ไหนๆอาทิตหน้าจะงด TT^TT (ต่อรองๆ)
    สงสารนู๋โตะที่คิดถึงซาสึเกะ  แต่พอเจอกัน  เกะ  แกจ้องจะปล้ำโตะอย่างเดียวเลยชิมิ
    กลัวมีน้องให้นัทสึกะไม่ทันรึอย่างไร
    ปล. ว๊ายย  งานนี้ท่านกาอาระกินเด็กชิมิคะเนี่ย >\\< 


    PS.  เราชอบ sasunaru มากๆเลยล่ะ ขอบคุนไรท์เก่งๆที่แต่งมาให้อ่านและขอเปงกำลังใจให้ต่อไปเน้อ ^^

    Name : เนตรสีเพลิง< My.iD > ดูเน็ตเวิร์คอื่นๆ ของ เนตรสีเพลิง [ IP : 61.90.86.184 ] 
    Email / Msn: phiraya_zzzz(แอท)hotmail.com ส่งข้อความลับ
    วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 21:54

     


    มาลงให้แล้วค่ะ คิดจะงดสักสองอาทิตย์แทนเลยเนี่ย= =

    ถูกต้องนะค้า! เด็กแบบว่าคนละรุ่นด้วย รุ่นลูกด้วยเลยนะนี่

     

    #22 : ความคิดเห็นที่ 428

    เฮ่ย!!!ซุยทำไมนายทำอย่างนี้กะลูก(หัวหน้าทีม)เกะอย่างงี้ล่ะ

    ดีนะถ้าเกะไม่เห็น ไม่งั้นแกได้กินพันปักษาแน่!!!
    #ซุยซัง>< อุ้มนัทสึกะแล้วก็ส่งมาให้เค้านะ เค้าจะฉุด เอ้ย!! อุ้มให้แทน

    #แค่ได้สัมผัสนัทสึกะสักนิดเค้าก็ตายตาหลับแบ้ว!!! >< 


    PS.  การรักใครก็ไม่มีค่าเท่ากับการรักตัวเอง

    Name : TCutsU< My.iD > ดูเน็ตเวิร์คอื่นๆ ของ TCutsU [ IP : 101.51.95.6 ] 
    Email / Msn: pinkylikerolo.lamperouge(แอท)gmail.com ส่งข้อความลับ
    วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 22:54

     


    อูย..ถ้าโตะยอมอนุญาต อาบิให้อุ้มและหอมแก้มคนละทีเลยค่ะ คุณแม่ยกทั้งหลาย^^


    ตอบเม้นยาวอีกแล้ว...อ่อ อย่าลืม..อาทิตย์หน้างด- -

    อาทิตย์ถัดไป...ไม่รู้

    บายบีค่ะ^^


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×