คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : :: Episode 2 :: Chapter 5
ณ หน้าบทความ...
| |||
Name : mimi [ IP : 58.9.40.24 ] Email / Msn: udong2(แอท)hotmail.com วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 20:07 |
กล้าขอ...ก็กล้าให้ค่ะ!!
___________________________________________________________________________________
:: Episode 2 ::
Chapter 5
เลือด
ทั้งๆที่นี่ไม่ใช่ครั้งแรกสำหรับเขากับซาสึเกะ แต่ด้วยความรุนแรงมันกลบเกลื่อนความอ่อนหวานของครั้งแรกอันแสนเลือนลางในครั้งนั้นไปเสียหมดเลย
สิ่งเดียวที่นึกออกในตอนนี้และตราติดอยู่บนทุกส่วนของร่างกายคือความรุนแรงป่าเถื่อนที่ชักนำพาด้วยอารมณ์ คงจะเป็นอย่างที่ซาสึเกะพูดไว้...เขาคงจะต้อง
เป็นที่รองรับ..และระบายอารมณ์ของคนๆนั้น...ตราบใดที่ยังอยู่ที่นี่
.
.
นารูโตะลืมตาตื่นขึ้นอีกครั้ง ในเวลาต่อมา...เขาไม่รู้ว่าตอนนี้มันเป็นเวลาอะไรเพราะห้องนี้ไม่มีแม้หน้าต่างที่จะใส่แสงจากดวงจะวันลอดผ่าน มีเพียงแค่เทียนไขเล่มเล็กเท่านั้นที่ยังคอยให้แสงสว่าง มือยันร่างกายบอบบางให้ลุกขึ้นนั่งก่อนจะส่งเสียงครวญเบาๆเนื่องจากขยับกายเพียงนิดความเจ็บปวดที่ช่วงล่างก็แล่นไปทั่วสรรพางค์
โซ่ที่ล่ามข้อเท้าไว้ยังคงอยู่ยังไงยังงั้น แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปในตอนนี้คือเสื้อผ้าที่เขาสวมใส่ มันไม่ใช่เสื้อขาสั้นกางเกงขาสั้นแต่อย่างใด กลับเป็นชุดยูคาตะสีขาวบริสุทธิ์แทน กางเกงก็ไม่มี มันจะดูส่อเหลือเกินหากเขานั่งไม่หุบขา เพราะสาบยูคาตะเจ้าเวรเจ้ากรรมมันพร้อมที่จะแยกออกเสมอถ้าเกิดว่าเขาไม่นั่งหุบขาให้เรียบร้อย
โครก
เสียงร้องประท้วงเกิดขึ้นเบาๆบริเวณหน้าท้องของร่างบาง
หิวแล้ว...
สองคำเข้ามาในหัว แต่แล้วอยู่ๆความหิวนั้นก็ถูกแทนที่ด้วยความห่วงหาบุตรชายที่ซึ่งตอนนี้ไปอยู่ที่ไหนแล้วก็ไม่รู้ จะทานอะไรหรือยัง? จะหวาดกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้นมั้ย? แล้วซาสึเกะจะทำอะไรลูกของเขาหรือเปล่า
ร่างบางนั่งง่วนคิดอย่างเป็นวิตกโดยที่ไม่ทันได้สังเกตว่าร่างสูงกลับเข้ามาในห้องพร้อมกับอะไรบางอย่างในมือ
“ตื่นแล้วเหรอ” ถามไปงั้น..ก็เห็นว่านั่งอยู่
นารูโตะจ้องคนที่ถามเขาเขม็งพร้อมกับมองทุกอากับกริยาที่คนตรงหน้าทำตั้งแต่เดินจากประตูมาถึงเตียง มือวางถาดหารลงที่โต๊ะข้างหัวเตียง
“จ้องอะไรกันนักกันหนาหะ?”
“นัทสึกะอยู่ไหน”
“นัทสึกะ?”
“เด็กคนที่นายจับมาด้วย...เขาอยู่ไหน!!”นารูโตะขึ้นเสียงแม้คนตรงหน้านี้จะคือซาสึเกะก็ตาม
“อ๋อ...เจ้าเด็กนั้นน่ะหรอ เชือดทิ้งไปแล้ว”คำตอบของร่างสูงทำเอานารูโตะรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังล้ม ร่างทั้งร่างสั่นเทิ่มก่อนมือบางจะยกขึ้นทุบตีคนตรงหน้า
“คนใจร้าย คนสารเลว เด็กตัวแค่นั้นทำไมถึงต้องขนาดฆ่าเขาด้วย ซาสึเกะบ้า!!”
“น่ารำคาญ”ซาสึเกะรวบแขนทั้งสองที่กำลังทุบตีเขาไว้ในมือเดียว ก่อนจะดึงร่างบางให้เขามาประชิดตัว
“เด็กคนนั้นสำคัญมากเลยสินะ บอกเหตุผลมาสิว่าทำไม...”
“เขา...เขาเป็นลูกชายของฉัน”
“กับใคร...นายไปทำใครท้องมา”เสียงที่ถามกลับมามันเรียบเย็นขึ้นไปอีก ทำเอาคนถูกถามนั้นถึงกับรู้สึกเสียวสันหลังวาบ
หากจะพูดให้ถูก...น่าจะถามว่าท้องกับใครเสียมากกว่า
แต่จ้างให้นารูโตะก็ไม่มีทางพูดออกไปหรอก ให้คนตรงหน้าเข้าใจไปว่าเขาทำสาวท้องนั้นแหละ ดีที่สุดแล้ว
“นั่นไม่ใช่เรื่องของนาย”สิ้นคำนารูโตะซาสึเกะก็เหวี่ยงร่างบางลงบนเตียงก่อนจะขึ้นคร่อมทันที
“เกี่ยวสิ เกี่ยวแน่ถ้าหน้าเด็กมันออกมาแบบนั้นน่ะนะ”
“ซาสึเกะ! ปล่อยฉันนะ! นายไม่มีสิทธิ์มาทำกับฉันแบบนี้นะ!!”
“มีสิ”
“ !? ”
“ก็สิทธิ์ที่ฉันเป็นผัวนายไงล่ะนารูโตะ!!”
.
.
.
และเป็นอีกครั้งที่การร่วมรักครั้งเต็มไปด้วยความรุนแรงและป่าเถื่อนเอาแต่ใจของฝ่ายรุก มือทั้งสองข้างของนารูโตะถูกจับมัดกับเตียงอย่างแน่นหนาจนไม่กลัวว่าคนถูกมัดนั้นจะเลือดเดินหรือไม่ นารูโตะทำได้แค่ดิ้นพล่านพยายามหลบมือหนาที่กำลังประป่ายไปทั่วร่างกายของเขา
ชุดยูคาตะสีขาวถูกกระชากทึ้งจนขาดไปในทีแรกอย่างง่ายดาย นารูโตะนึกชักเกลียดชุดนั้นขึ้นมาทันที ในเมื่อมันถูกกระชากขาดง่ายขนาดนั้น มันก็เป็นการเปิดทางให้คนตรงหน้าข่มขืนเขาได้อย่างง่ายๆทางอ้อม ร่างบางกัดฟันพยายามกลั้นเสียงร้องแม้ร่างด้านบนจะพยายามทำให้เขากรีดร้องเท่าไหร่ก็ตาม
ริมฝีปากนุ่มทาบลงมาบนริมฝีปากอวบร่างบางเม้มปากแน่นพยายามไม่ให้ลิ้นอุ่นที่ตอนนี้กำลังไล้จากริมฝีปากของเขาลงไปยังคาง ลากผ่านต้นคน แล้วสร้างสัมผัสเปียกแฉะเข้าที่ยอดอกสีอ่อน
“อื้อ...”เสียงนั้นหลุดออกมาจากปากเรียกรอยยิ้มให้ผุดขึ้นมาประดับบนใบหน้าชั่วร้าย ลิ้นอุ่นเริ่มไล้เลีย ตวัดเกี่ยวยอดอกที่เริ่มจะแข็งไปเป็นไตนั้นช้าๆ ดูดเบาๆก่อนจะค่อยๆแรงขึ้น
ก่อนความเจ็บปวดจากช่วงล่างจะบังเกิดขึ้นอีกครั้ง
การแทรกตัวที่ไม่เตรียมพร้อมทำให้บาดแผลที่เริ่มสมานตัวติดกันฉีกออก
โลหิตสีแดงไหลที่เคยหยุดไหลกลับไหลลงอีกครั้ง
เมื่อนึกถึงความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นในครั้งแรก...ในครั้งนี้มันเหมือนมีดที่แทงซ้ำเข้าสู่บาดแผลเดิม ย้ำแทง ย้ำแทง จนกระทั่งสภาพบาดแผลนั้นดูไม่ได้
สติใกล้เลือนรางเต็มทน หากสลบไปได้เลยยิ่งดี...นารูโตะคิดเช่นนั้น หากแต่มันไม่เป็นไปได้ไม่ง่าย
ความเอาแต่ใจ โทสะ และตัณหาครอบคลุมร่างของซาสึเกะจนลืมนึกถึงความรู้สึกของคนข้างล่าง ความสัมพันธ์ทางกายอันแสนรุนแรงนี้ดำเนินไปเรื่อยๆ จนกระทั่งร่างสูงเติมเต็มความต้องการครั้งสุดท้ายอย่างสุดแรงและปลดปล่อยความเป็นตัวเองในร่างข้างใต้
ซาสึเกะลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะสวมอาภรณ์ที่ถูกถอดทิ้งอย่างไม่ใส่ใจในคราแรกเหมือนเดิม ก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมร่างบางเปลือยเปล่าที่หมดสติไปแล้ว เขาล้วงบางสิ่งออกมาจากกระเป๋ากางเกง..เข็มฉีดยานั่นเอง
ร่างสูงมองหาเส้นเลือดที่ข้อพับแขนก่อนจะทิ่มปลายเข็มลงไปช้าๆ ดูดเลือดออกมานิดหน่อยก่อนจะดึงเข็มออกแล้วแปะพลาสเตอร์ยาปิดปากแผลไว้แล้วเดินออกจากห้องไปอย่างเงียบเชียบ
เท้าก้าวพาเจ้าตัวไปยังห้องๆหนึ่งก่อนจะโยนเข็มฉีดยาบรรจุเลือดลงในถาดเครื่องมือ
“คารินเธอตรวจเลือดเป็นใช่มั้ย”
“ใช่ ทำไม?..นายจะตรวจเลือดไปทำไม?
“มีบางอย่างที่ฉันต้องการพิสูจน์ให้แน่ใจ แล้วต้องให้เธอช่วย”ร่างสูงว่าก่อนจะเอาเข็ดฉีดยาอีกอันมาทิ่มเส้นเลือดตรงข้อพับแขนตนเองแล้วดูดเลือดออกมา
แอ๊ด
เสียงเปิดประตูเกิดขึ้นแล้วปรากฏร่างของชายหนุ่มที่แบกดาบเล่มใหญ่บนหลังไปมา ในมือมีเข็มฉีกยาบรรจุเลือดอีกอันก่อนจะยื่นไปให้ซาสึเกะ
“รุนแรงกับเด็กหรือเปล่า”
“เปล่า เด็กนั่นหลับอยู่ แล้วฉันก็เอาเลือดมาอย่างนุ่มนวลสุดๆเลยล่ะ”ซุยเงสึว่า ซาสึเกะยื่นเข็มฉีดยาไปให้คาริน เธอรับมันไปก่อนจะรับมันมาพิจารณาพร้อมกับถาม
“นายต้องการให้ฉันทำอะไรกันแน่ซาสึเกะ ถึงได้เอาเลือดเจ้าเด็กน้อยนั่นมาด้วย”
“ฉันต้องการให้เธอตรวจเลือดฉันกับเด็กคนนั้น และตรวจเลือดของนารูโตะกับเด็กคนนั้น ฉันต้องการรู้ว่าดีเอ็นเอจะตรงกันหรือเปล่า”
“ได้ ถ้านายขอฉันก็จะทำ”
“ฉันสั่ง”
“หึ!”เธอพ่นลมหายใจออกมาอย่างไม่พอใจเท่าที่ควรก่อนจะหันกลับไปง่วนกับการเตรียมอุปกรณ์ตรวจเลือด
“ฉันต้องการรู้ผลให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้”
“ทราบแล้ว”
“คาริน”
“อะไรอีก”เจ้าของชื่อหันมาหาต้นเสียงเผื่อว่าเขาจะเปลี่ยนจากคำสั่งมาเป็นคำขอแทน แต่มันไม่ใช่เช่นนั้น
“ไม่ว่าผลตรวจมันจะออกมาเป็นยังไงก็ตาม เธอห้ามโกหกฉัน เข้าใจมั้ย”ซาสึเกะเอ่ยเสียงเรียบ ก่อนที่ดวงตาสีดำสนิทจะแปรเปลี่ยนเป็นเนตรวงแหวนสีโกเมนแดงก่ำ
“ขะ...เข้าใจแล้ว”หญิงสาวผมแดงรับคำเสียงสั่นก่อนที่ร่างสูงจะออกจากห้องไป
ซาสึเกะที่ออกมาจากห้องก้าวเท้าเดินไปตามทางเดินเรื่อยๆจุดมุ่งหมายคือห้องของเขาที่อยู่สุดปลายทาง ในหัวก็คิด
เขาสงสัย...เกี่ยวกับเด็กคนนั้น ยิ่งคิดก็ไม่เข้าใจ ทำไมถึงเหมือนเขาขนาดนั้น ดูๆแล้วอายุน่าจะสัก 3-4 ขวบได้ พอดีกับเวลาที่เขาออกจากหมู่บ้าน
หรืออาจจะเป็นไปได้ว่าเด็กคนนี้มีความสัมพันธ์กับเขา
ยอมรับว่าเขาคิดเช่นนั้นจริงๆ แต่นารูโตะไม่ยอมปริปากบอกอะไร แล้วดูท่า...คั้นให้ตายก็คงจะไม่ยอมบอก
วิธีที่ชัวร์ที่สุดไม่ต้องง้างปากก็ตรวจเลือดนี่แหละ
ชี้ชัดกันไปเลยว่าเด็กคนนั้นเป็นอะไรกับเขาและนารูโตะกันแน่
___________________________________________________________________________________
The End!!
อืม....ตาย จะโดนแบนมั้ยอ่า? กลัวจัง คือแบบ..มันไม่ได้โจ่งแจ้งโจ๊ะครึมๆแบบที่เคยแต่งนี่นา...
แถม!...มาลงให้แบบนี้อาบิก็เหลือตอนสำรองอยู่ในเวิร์ดอีกไม่กี่ตอนละสินี่..
งดสักสองอาทิตย์เลยดีมั้ยนะ หายหัวไปแต่งล่วงหน้าก่อน
งืมๆ...ตอบเม้นๆ
| ||||
| ||||
Name : Nutsume< My.iD > [ IP : 124.120.155.117 ] Email / Msn: siraprapasrinuan(แอท)hotmail.com'> วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 15:26 |
| ||||
| ||||
Name : เปล่งประกาย< My.iD > [ IP : 171.98.101.190 ] Email / Msn: - '> วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 15:55 |
หลายคนถามแบบนี้กัยเยอะเลยเชียว เกะเขาอยากรู้แต่ไม่อยากถามค่ะ
| |||
Name : Daughter of devil< My.iD > [ IP : 58.11.110.47 ] Email / Msn: natsu_nari(แอท)hotmail.com ส่งข้อความลับ วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 16:18 |
ขอบคุณที่มาอ่านและติดตามผลงานของอาบินะคะ อืม...ก็จะมีแค่ตอนนี้แหละค่ะ
ที่เหลือฉากอย่างนั้นๆก็คงจะไม่มีแล้ว^-^ แหม..ก็ตอนนั้นเกะไม่แน่ใจนี่คะ
| |||
Name : เดร [ IP : 49.231.103.87 ] Email / Msn: - วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 16:46 |
ยาวเชียวเม้นนี้...อาบิก็เพิ่งมาแต่งฟิคที่มีเด็กแบบนี้เป็นครั้งแรกเหมือนกันค่ะ
แต่งไปแต่งมากลับค่อยๆหลงรักเ้จ้าหนูนัทสึกะนี่เรื่อยๆซะนี่
ค่ะ...ตราบใดที่ยังมีคนอ่าน(และตราบใดที่นารูโตะยังไม่จบ) อาบิก็ยังแต่งมันต่อไปค่ะ
| |||
Name : I_am_Hana< My.iD > [ IP : 101.109.53.255 ] Email / Msn: aong_ld1630(แอท)windowslive.com ส่งข้อความลับ วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 17:54 |
แป่ว...หลายคนถามว่าเกะรีบไปมั้ย แต่ก้กลับแอบชอบซะงั้น รีดเดอร์นี่เดาใจยากแหะ
มาส้มป่อยยั่วให้ ตอนหน้าหนูน้อยจะได้รู้ค่ะว่าใครเป็นพ่อค่ะ
| |||
Name : 8018 Ti Amo< My.iD > [ IP : 171.6.43.153 ] Email / Msn: Hibari8018(แอท)windowslive.com ส่งข้อความลับ วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 19:26 |
ถั่วต้ม! หนุน้อยของเราจะมีน้อง!! ลึกๆในใจเกะแอบสงสัยค่ะ แต่ไม่แน่ใจ
| |||
Name : Buka< My.iD > [ IP : 115.67.36.139 ] Email / Msn: - ส่งข้อความลับ วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 21:30 |
เอ่อ...งานนี้ซุยเงสึซวยไปนะจ้ะ แม่ยกเจ้าหนูเขาเริ่มตั้งเค้ารังเกียจเธอซะแล้วสิ- -^
| |||
Name : เนตรสีเพลิง< My.iD > [ IP : 61.90.86.184 ] Email / Msn: phiraya_zzzz(แอท)hotmail.com ส่งข้อความลับ วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 21:54 |
มาลงให้แล้วค่ะ คิดจะงดสักสองอาทิตย์แทนเลยเนี่ย= =
ถูกต้องนะค้า! เด็กแบบว่าคนละรุ่นด้วย รุ่นลูกด้วยเลยนะนี่
| |||
Name : TCutsU< My.iD > [ IP : 101.51.95.6 ] Email / Msn: pinkylikerolo.lamperouge(แอท)gmail.com ส่งข้อความลับ วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 / 22:54 |
อูย..ถ้าโตะยอมอนุญาต อาบิให้อุ้มและหอมแก้มคนละทีเลยค่ะ คุณแม่ยกทั้งหลาย^^
ตอบเม้นยาวอีกแล้ว...อ่อ อย่าลืม..อาทิตย์หน้างด- -
อาทิตย์ถัดไป...ไม่รู้
บายบีค่ะ^^
ความคิดเห็น