คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : :: Episode 2 :: Chapter 13
______________________________________________________________________________
Chapter 13
บางสิ่งที่แปลกไป
ช่วงที่ท้องแก่ซาสึเกะเข้ามาดูแลนารูโตะทุกฝีก้าวแบบชนิดที่ว่าถ้าเดินแทนนารูโตะได้เขาก็จะทำ แม้ผลจากการที่ไปล่าแปดหางมาจะไม่เป็นที่พอใจของชายใส่หน้ากากเพราะร่างของแปดหางที่ได้มานั้นคือชิ้นส่วนหนวดของแปดหางเท่านั้น ร่างสูงไม่เถียงแต่ยอมรับความผิดแต่โดยดี เพราะการบาดเจ็บจากการต่อสู้ปลอมๆโทบิจึงยอมให้เขาพักระยะยาว
ซาสึเกะจึงต้องให้เวลาช่วงนี้ให้เป็นประโยชน์ ท้องของนารูโตะอยู่ในช่วงท้องแก่และใกล้คลอดนั่นหมายถึงเวลาที่พวกเขาสมควรหนีได้เข้าใกล้มาแล้ว แต่นารูโตะเองช่วงนี้ก็ทำตัวแปลกๆ
เวลาที่อยู่คนเดียวทีไรเขาจะทำสีหน้าวิตกกังวลจนหน้าซีดทำให้ร่างสูงเป็นกังวลทุกครั้งไป แล้วพอซาสึเกะถามนารูโตะก็จะตอบปัดๆว่าไม่เป็นอะไรหรือไม่ก็เปลี่ยนเรื่องซะเสียดื้อๆ แต่ร่างสูงเจ้าของเส้นผมสีนิลก็ไม่ใส่ใจที่จะซักไซ้ให้มากความเพราะกลัวคนรักจะลำบากใจ
และครั้งนี้ก็เหมือนกัน...ยิ่งนารูโตะรู้ว่าซาสึเกะวางแผนที่จะพาเขาหนี มันก็ยิ่งเป็นการเข้าทางชายใส่หน้ากากเข้าไปอีก
ใช่...ผู้ชายที่ชื่อโทบิรู้ว่าซาสึเกะจะต้องพาเขาหนี ต้องพาหนีแน่ๆ
ถึงได้ใช้ ‘คาถา’ นั่นกับเขา
แม้การหนีจะเป็นหนทางเดียวที่จะทำให้เขาและลูกทั้งในท้องและนอกท้องปลอดภัย แต่เขากลับหวาดกลัวมัน...การที่เขายังมีชีวิตอยู่นั่นก็เพื่อเป็นเครื่องมือต่อรองกับซาสึเกะของชายคนนั้นก็เท่านั้น
“อ๊ะ!”เพราะความคิดที่ทำให้เป็นกังวลทำให้เขาลืมไปว่าในตอนนี้มือของเขากำลังถือมีดคมเฉาะแอปเปิ้ลรอลูกชายคนโตกลับมาอยู่ และเพราะจิตใจที่ไม่อยู่กับเนื้อกับตัวนี่แหละ ที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้คมมีดบาดเข้าที่นิ้วเรียวจนเลือดออก
“นารูโตะ!”ซาสึเกะที่พานัทสึกะกลับมาจากการเดินเล่น เมื่อเห็นเลือดที่ที่ไหลออกมาจากบาดแผลก็รีบเข้ามาดูทันที
“เป็นอะไรหรือเปล่า? เจ็บมั้ย?”
“ไม่เป็นไรซาสึเกะ แค่..เอ่อ มีดบาดนิดเดียวเอง”
“ไม่ได้ คุณแม่ช่วงท้องส่วนมากจะขาดธาตุเหล็กกัน แล้วนี่ดันเลือดออกอีก เฮ้อ...ต้องการอะไรก็บอกฉันสิ”ซาสึเกะเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าเป็นห่วงจนเกิดทำให้นารูโตะลอบอมยิ้มนิดๆพร้อมกับมองคุณพ่อจอมเว่อร์ที่กำลังนั่งเช็ดเลือดที่กำลังไหลซิบๆอยู่เบา
“นารูโตะ..”แล้วจู่ๆร่างสูงก็เอ่ยมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง มือหนารวบมือบางขึ้นมากุมแน่น
“เราต้องหนีแล้วนะ”
“นะ..หนีงั้นเหรอ?”
“ฉันรู้ว่ามันฟังดูเป็นไปไม่ได้ และแน่นอนว่าฉันทำคนเดียวไม่ได้แน่ๆ แต่ได้โปรด...เชื่อใจฉัน เชื่อในสิ่งที่ฉันกำลังจะทำ ไว้ใจฉัน ...ฉันจะทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องนาย..และลูกของเรา”
“อื้อ!”น้ำตาใสไหลหยดแหมะลงบนตักบาง พร้อมกับซุกตัวเข้าไปในอ้อมแขนอุ่นนั่น
“นัทสึกะ เดี๋ยวปะป๊าจะพาเรากลับบ้านกันนะ”ซาสึเกะหันไปพูดกับเด็กชายที่นั่งนิ่งอยู่ปลายเตียง ใบหน้าเล็กๆนั่นฉายแววสดใสขึ้นทันตา ดวงตาสีดำกลมโตเป็นประกายมองคนเป็นพ่ออย่างดีใจ
“จริงหรอฮะ!? เย้! นัทสึกะคิดถึงคุณยายซึนาเดะ คิดถึงน้าซากุระ น้าคิบะ ลุงเนจิ ลุงคิ้วเหลี่ยม คิดถึงทุกคนเลย!!”
“อืม..เพราะงั้นเตรียมตัวให้พร้อมนะลูกป๊า”
“ฮะ!!”เด็กน้อยตะเบะท่าอย่างน่ารักน่าหยิก
ทั้งๆที่เขาบอกซาสึเกะออกไปแท้ๆว่าเขาจะไว้ใจและเชื่อใจในทุกๆอย่างที่ซาสึเกะจะทำ แต่นารูโตะก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดี
เขากลัว...
กลัวเหลือเกิน...
กลัวเมื่อถึงเวลาที่เขาคิดว่ามันปลอดภัยแล้ว...แต่จริงแล้ว..
มันกลับไม่ใช่แบบนั้นเลย
ห้าวันต่อมา
ไม่ว่าจะเพราะใจร้อนหรืออะไรเมื่อสบโอกาสที่ชายใส่หน้ากากไม่อยู่ ซาสึเกะก็ใช้อ่านจันทรากับเซ็ทสึขาวให้แยกร่างแปลงกายเป็นทุกคนในทีมของเขา ไม่เว้นทั้งนารูโตะและลูกชายคนโตของตัวเอง เพื่อตบตาและมันอาจจะพอที่จะถ่วงเวลาได้บ้าง
เพราะการหนีในครั้งนี้มีคนท้องแก่และเด็กในการเดินทางด้วย
เรื่องของลูกชายเขาไม่ห่วงเท่าไหร่เพราะเด็กชายตัวน้อยดันไปสนิทกับนินจาน้ำในทีมของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ มันก็เลยกลายเป็นหน้าที่ของซุยเงสึไปโดยปริยายในการดูแลลูกชายของเขา หมดห่วงได้ไปเปราะหนึ่ง
ส่วนคุณแม่ท้องแก่ แน่นอนว่าเขาต้องดูแลเองกับมือ
การเดินทางแม้จะขรุขระไปบ้างแต่เขาก็พยายามที่จะวิ่งให้กระทบกระเทือนถึงนารูโตะน้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
เพราะน้ำหนักที่มากขึ้นของนารูโตะทำให้แขนของซาสึเกะล้าเอาได้ง่ายๆ แม้จูโกะสมาชิกในทีมจะเสนอว่าให้ผลัดกันอุ้ม ซึ่งนารูโตะก็เห็นด้วย แต่ร่างสูงกลับปฏิเสธและยังคงมุ่งหน้าต่อไปอย่างไม่ลดละเพื่อไปสมทบกับทีมโคโนฮะที่หมู่บ้านคิริงาคุเระ
เพียงแค่นั้นก็เท่ากับความสำเร็จของเขาได้ดำเนินไปครึ่งทางแล้ว
เมื่อทั้งสองทีมมาสมทบกันคาคาชิก็ยังคงจะแทบลมจับอีกครั้ง หน้าท้องป่องนูนกว่าครั้งที่แล้วมันดูผิดปกติยังๆก็ไม่ทราบ ในช่วงที่พักก็เลยให้นินจาหญิงสายตรวจเพียงคนเดียวในกลุ่มตรวจดูให้ก่อนความจริงจะบังเกิด
“ที่หน้าท้องมันนูนมากกว่าครั้งแรกก็เป็นเพราะที่อยู่ในท้องเนี่ย...เป็นเด็กแฝด”หญิงสาวตอบก่อนจะดันแว่นเสริมความมั่นใจและให้ดูน่าเชื่อถือ
นั่นทำให้ซาสึเกะแทบจะอดยิ้มแก้มปริไม่ได้ เพราะได้ลูกอีกคนก็ดีใจจะแย่..แต่นี่กลับได้มาถึงสอง ก็ดีใจคูณสองน่ะสิ
“แฝด? นารูโตะเธอเตรียมยื่นใบลาออกไปได้เลย แล้วเลี้ยงลูกอยู่บ้านซะ”นินจาไม้หัวหน้ายามาโตะอดที่จะแซวเขาไม่ได้ และก็แอบอึ้งไม่ใช่น้อย...คนเป็นพ่อนี่ก็เก่งจริง ลูกแฝดเลยนะเนี่ย..
“มิน่าละถึงได้หนักนัก ก็ในนั้นน่ะใส่เด็กตั้งสองคนนี่นะ ถ้าอย่างนั้นก็ต้องระวังเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่างั้นสิ”ซาสึเกะเปรยกับตัวเองเบาๆ
หนึ่งบวกสองเท่ากับสาม...คุณพ่อลูกสามถึงกับภาวนาเลยว่าอย่าให้เป็นลูกสาว ไม่งั้นเขาคงได้หวงหน้ามืดตามัวแน่ๆ แม่ยิ่งสวยๆอยู่แล้วถ้าเกิดเป็นลูกสาวแล้วดันสวยด้วย!...ซาสึเกะคงได้จุดเทวีสุริยารอบบ้านแน่ๆ
“นายกำลังคิดอะไรแปลกอยู่สินะซาสึเกะ”นารูโตะเอ่ยดักเมื่อจู่คิ้วเรียวของซาสึเกะขมวดเข้าหากันก่อนมันจะขมวดเข้าหากันเข้าไปอีกจนมันแทบจะชนกันแล้วผูกเป็นโบว์หูกระต่ายได้อยู่แล้ว
“เปล่า ฉันแค่กำลังจะคิดชื่อลูกอยู่น่ะ”ซาสึเกะโป้ปดออกไปทำให้นารูโตะหลุดขำ
“เรื่องแบบนั้นรอคลอดค่อยตั้งก็ได้ นัทสึกะเองก็ได้ชื่อตอนคลอดเหมือนกัน”
“แล้วแต่นายเถอะ จะชื่อไหนที่นายตั้ง...ฉันก็ชอบทั้งนั้นแหละ”
การเดินทางต่อเป็นไปอย่างรวดเร็วเนื่องจากพวกเขาต้องอ้อมหมู่บ้านคิริไป เพราะอีกฝ่ายคาดการณ์ว่าพวกเขาจะใช้ทางที่สั้นและกระชับเพื่อไม่เป็นการสร้างความลำบากให้แก่คนท้อง แต่งานนี้นารูโตะยอมทนและยอมที่จะเสี่ยงเสียเวลาอีกเกือบเท่าตัว เพราะเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่เขากลัว
“ซาสึเกะถ้าไม่ไหวก็วางฉันลงเถอะ”นารูโตะเอ่ยเมื่อรู้สึกถึงแรงสั่นที่มาจากท่อนแขนแข็งแรงที่เริ่มจะอ่อนล้าลงตามเวลาการเดินทางที่ยาวนาน
“ฉัน...ยังไหว”น้ำเสียงติดสั่นเล็กน้อยทำเอาคนในอ้อมแขนหน้ามุ่ย
“ซาสึเกะวางฉันลง!”น้ำเสียงเด็ดขาดถือเป็นคำประกาศิษ ร่างสูงหยุดวิ่งก่อนจะวางร่างบางลงกับพื้น ก่อนคนอื่นๆจะหยุดตามมาด้วย
“ซาสึเกะแขนนายล้าไปหมดแล้ว ให้ฉันอุ้มนารูโตะไปเองก็ได้ ผลัดกัน”อิทาจิเสนอเมื่อเห็นแขนของน้อยชายสั่นน้อยๆเพราะความล้า
“แต่ว่า...”ทายาทอันดับสองของตระกูลอุจิฮะเตรียมที่จะแย้งแต่ผู้เป็นพี่เอ่ยดักขึ้นมาก่อน
“ถ้านายเป็นห่วงนารูโตะก็มาวิ่งข้างๆฉันสิ ฉันรู้น่าว่านายรู้สึกยังไง”
______________________________________________________________________________
The End!!
ไฮค่ะ~ มาอัพให้ก่อนจะไปสอบวันจันทร์
เพราะจะมาอัพให้อีกทีคือ..หลังสอบไฟนอล หลังสอบมศว. หลังสอบพรีโอเน็ตของม.รังสิต หลังทัศนศึกษา
อืม...อีกอาทิตย์กว่า่ๆเลยค่ะ^-^! แล้วก็...
อาบิอยากจะบอกว่า...อาบิกำลังจะแต่งเรื่องนี้จบแล้วค่ะ!! ดีใจโคตรเลยค่ะ!
กำลังอยากแต่งตอนพิเศษพอดีเลย คิดแล้วก็...อร๊ายยย!!~ ในเวิร์ดถ้าแต่ง Chapter 15 จบก็จบโดยสมบูรณ์แล้วค่ะ
แล้วก็จะต่อด้วยตอนพิเศษสักสี่ตอนไปเลย! แล้วก็จะเริ่มเรื่องคู่กาอาระกับลูกชายโตะ
อืม...อาบิว่าจะแต่งคู่นี้ไม่ยาวเท่าไหร่ สักยี่สิบตอนก็คงจะพอละมั้งเพราะคู่พ่อแม่นี่ 25 ตอนจบ +4 ตอนพิเศษ = 29 ตอน
+20(คาดว่านะ) ตอนของกาอาระและลูกชายโตะ = 49 ตอน +1 ตอนพิเศษ อืม...50 ตอน
อืม..อาบิชอบให้มันจบเป็นเลขคู่ค่ะ^-^
(โรคจิต// เปล่าหรอก มันติดมาจาก วันที่เกิด เดือนที่เกิด ปีค.ศ.ที่เกิด เวลาที่เกิด มันเป็นเลขคู่หมดเลย)
|
||||
|
||||
|
Name : Ayase< My.iD > [ IP : 49.48.38.84 ] |
|
รีดเดอร์ใจเย็นๆกันก่อนค่า! โทบิมันไม่เล่นหนูโตะถึงตายหรอกค่า!
|
||||
|
||||
|
Name : BoMie_LoVe< My.iD > [ IP : 49.48.171.34 ] |
|
อย่ายุค่ะ อย่ายุ...เพราะเดี๋ยวถ้าอาบิบ้าจี้แต่งขึ้นมา เดี๋ยวได้มีการเปลี่ยนพระเอกกันพอดี=w=^
|
||||
|
||||
|
Name : 8018 Ti Amo< My.iD > [ IP : 171.6.35.242 ] |
|
แหม..ให้ยกทัพไปทุกหมู่บ้านไปเลยดีมั้ยคะ=_=^
|
||||
|
||||
|
Name : การคิด< My.iD > [ IP : 180.183.60.92 ] |
|
อยู่นานเดี๋ยวได้ยืดเรื่องค่ะ ฮะๆๆ อาบิไม่ชอบยืดเรื่อง เพราะถ้ายืด...เดี๋ยวจะยิ่งขี้เกียจค่ะ
|
||||
|
||||
|
Name : Yoshida Akira< My.iD > [ IP : 49.230.187.170 ] |
|
ถั่วต้ม! ดทบิค่าตัวแพงต้องนานๆออกที- - เอร้ย! ไม่ช่ายยย! ตัวร้ายไม่เด่นต้องออกมาทีแล้วมีวีรกรรมค่ะ
ไม่งั้นเดี๋ยวรีดเดอร์ลืมหมดว่าเรื่องนี้มันมีตัวร้าย
อ่อค่ะ วันเสาร์ที่ว่าสมัครไว้ว่าจะไม่ไปแล้วค่ะ
แต่จะไปสัมภาษณ์โควตาของม.ราชมงคล วิทยาเขตจันทรบุรีแทนค่ะ เพราะมีชื่อติดสอบสัมภาษณ์แล้ว แต่ไกลโคตรเลยอ่ะ
ของมศว.อาบิสมัครไว้สองคณะค่ะ ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ(ของวันเสาร์ที่ว่าจะไม่ไป) กับวิทยาการคอมพิวเตอร์ค่ะ(สอบวันอาทิตย์)
แต่ตอนนี้อาบิยังชั่งใจกับวันเสาร์อยู่เลยค่ะ ยังคิดอยู่ว่าจะไปดีมั้ย หรือไม่ไปดี ยังต้องคิดอีกที
|
||||
|
||||
|
Name : Daughter of devil< My.iD > [ IP : 58.11.69.64 ] |
อาบิรอที่จะแต่งตอนนั้นอยู่เหมือนกันค่ะ! อยากแต่งตอนที่เกะง้องแง้งใจจะขาดแล้วค่า><!!~
|
||||
|
||||
|
Name : เปล่งประกาย< My.iD > [ IP : 171.99.48.152 ] |
|
เด็กแฝดคนนึงจะเป็นเคะให้กาอาระ ส่งนอีกคน..เมะชัวร์ๆค่ะ! ไม่ต้องห่วง
เอิ่ม..ตอบเม้นยาวกว่าเนื้อเรื่องอีกแหะ เฮะๆๆ งั้นเอาไว้แค่นี้ละกัน
เจอกันอีกทีหลังสอบ หลังเที่ยว(ทัศนศึกษา)ค่ะ บายบี^^
ความคิดเห็น