หน้าที่ 1 , 2 , 3
 
ชื่อเรื่อง :  BlackForest ♛ theme
ใครแต่ง : Alice sama
8 ธ.ค. 57
80 %
67 Votes  
#1 REVIEW
 
เห็นด้วย
54
จาก 54 คน 
 
 
สวยจนอยากเห็นหน้าคนทำ

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 4 พ.ย. 55
เอ่อผมหลงเข้ามาโดยบังเอิญ ลองกดดูไปเรื่อยๆ โอ้จอสส มันยอดมาก มันสวยมาก สวยแบบผู้ดี ไม่มีสักธีมที่กระหลงโป๊ง จะบอกว่าของเขาสวยทุกธีมจริงๆ ผมคอนเฟริม น่ารัก หวานมากเลยสวยทุกธีมสวยจนเลือกไม่ถูกเลยอ่า ไม่รู้จะเอาอันไหนดีอันนี้ก็ชอบแถมยังมีเอดแถมให้อีกด้วยไรเตอร์ใจดีจังเลย พยามทำผลงานสวยๆแบบนี้ออกมาอีกเยอะๆนะครับผมจะมาใช้ทุกบทความเลยคริคริ
     
 
ชื่อเรื่อง :  Room Theme [ห้องเก็บธีม]
ใครแต่ง : Belphegol
11 พ.ค. 56
80 %
70 Votes  
#2 REVIEW
 
เห็นด้วย
19
จาก 19 คน 
 
 
ธีมที่นี่เจ๋งสุดที่เคยเจอมา

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 22 ต.ค. 55
เอ่อผมชื่อนิกซ์ครับ ผมเป็นลูกค้าประจำของธีมนี้เลยละครับ ผมใช้ของเบลทุกบทความเลยครับ ครั้งแรกที่ผมเปิดมาเจอ เอ้อถูกใจผมมาก มีแต่อันสวยๆทั้งนั้นเลยอะ ทุกแนวเลยทั้งวินเทจแบบหวานๆ แล้วก็พวกที่อาร์ตนี่ผมก็ชอบๆครับ อยาให้เบลทำธีมสวยๆออกมาเยอะๆเลยนะครับ เพราะผมจะใช้แน่นอน555 แล้วก้อยากให้มีธีมวิวโทนสีดำๆเข้มๆ แบบเถื่อนๆ แบบว่านักรบโรฮานบนหลังม้า เอลฟ์แฟนตาซี ไรแบบนี้บ้างจัง เท่าที่ดูมาหาธีมวิวสวยๆเท่าของเบลไม่ได้เลย // กดไลท์ ยกนิ้วโป้ง หุหุ
     
 
ใครแต่ง : Nolan Fox
5 ส.ค. 58
80 %
19 Votes  
#3 REVIEW
 
เห็นด้วย
13
จาก 13 คน 
 
 
นิกซ์วันเดอเรอร์ รับวิจารร์นิยายทั่วราชอาณาจักร

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 8 พ.ค. 56
หวัดดีสหาย ข้านิกซ์วันเดอเรอร์เดินทางมาถึงที่นี่แล้ว

โฮะๆๆๆ กว่าข้าจะเดินทางมาถึงหุบเขาสีขาวแห่งนี้มันช่างยากลำบาก เพราะข้ามัวเเต่หลงอยู่ในดงนางพราย มันยั่วยวนไม่ยอมปล่อยข้ามา นี่ข้าแอบมาตอนนางหลับนะเนี่ย ไหนๆก็มาถึงแล้วข้าจะนั่งสูปไปป์และวิจารณ์ให้เจ้าเลยแล้วกัน จะมาว่ากันด้วยหัวข้อดังต่อไปนี้ที่ข้าเห็นว่ามันสมควรพูด

1 ชื่อเรื่อง
ข้าว่าชื่อเรื่องของเจ้ามันยาวไปสักนิดนะ มันเพราะและฟังดูดี แต่ยังไม่กระชับเท่าที่ควร ชื่อภาษาอังกฤษก็ยาวพอเเล้วชื่อไทยยังจะยาวอีก เอางี้ ข้า เเนะนำแล้วกันว่า
ให้ใช้ชื่ออังกฤษเดิมนั่นแหละ เพียงเเค่เปลี่ยนชื่อไทยเป็น จารึกคำภีร์มหัศจรรย์ ก็พอรวมแล้วก็เป็น The Tales of Pangerrics จารึกคำภียร์มหัศจรรย์ เพราะในภาษาอังกฤษมันก็มีคำว่าพันเจอริคส์ อยู่แล้วไง

2 คำโปรย
เจ้าเขียนคำโปรยได้ดี ส่วนข้อความต้อนรับอะไรก็ดีเหมือนกันอ่านเเล้วรู้สักว่า ข้ากำลังจะเปนคนที่ได้ออกผจญภัยซะเอง 55 รู้สึกตื่นเต้นนิดๆพอซาวด์แทร็กดังขึ้น ราวกับข้าอยู่ในโลกแห่งจินตนาการ จากที่ดูรวมๆทั้งหมดแล้ว เจ้าช่างเป็นผู้ชายที่รอบคอบและใส่ใจในทุกรายละเอียดจริงๆ แต่ข้าแอบฮาตรงตัวหนังสือสีน้ำเงินหน้าบทความนิดหน่อยที่ว่า ทุกประโยคที่ได้ลงมือเขียนไปมิได้เกิดจากความประหม่า หรือขาดสติ เอ่อ อันนี้ไม่ต้องเขียนก็ได้มั้ง ถึงไม่บอกคนอ่านก็คงรู้หรอกว่าเจ้าคงไม่ได้เขียนตอนที่ เมาหรือขาดสติ

3 ตัวละคร
จากที่อ่านมาหลายๆบทเเล้ว ข้ามีความรู้สึกว่าคาเเร็คเตอร์ตัวละครของเจ้าดูไม่โดดเด่นเลย พระเอกและเพื่อนพระเอกดูเหมือนกันไปหมด ไม่รู้สึกว่ามีอะไรเเต่กต่างกัน ดูเฉยๆและธรรมดามาก เหมือนนิยายเเนวนี้ที่เคยอ่านมาทั่วๆไป ชื่อพระเอกเรียกง่ายดีนะ โอเคผ่าน แต่เพื่อนพระเอกทำไมต้องมาชื่อคล้ายพระเอกด้วย มิดเทลส์ น่ะ พยามอย่าให้ชื่อตัวละครอื่นมาคล้ายตัวเอกจะดีมาก ข้ายังอ่านไม่จบแต่เรื่องนี้ไม่มีนางเอกหรอ ไม่เห็นเจ้าเเนะนำ การที่ไม่มีนางเอกหรือไม่มีความรักอยู่ในเรื่องมันจะทำให้นิยายไม่ดึงดูดใจคนอ่านเอาเสียเลย

4 พลอตเรื่อง
ข้าอ่านยังไม่ถึงตอนจบ ข้าบอกไม่ได้หรอกว่าพลอตเรื่องดีหรือไม่ดี เเต่นิยายเรื่องนี้เป็นแนวผจญภัยก็พอจะเดาได้ไม่ยากว่าจะเป็นยังไง เห็นจากชื่อตอนหลังๆมาแล้วนี่เหมือนจะออกเดินทางท่องโลกกว้างเเล้วผ่านพบเจออะไรแปลกมากมาย
นิยายเแฟนตาซีโบราณนี่เป็นอะไรที่ข้าชอบมาก จะว่าไปแล้วเรามันก็คอเดียวกันนิ
แต่หาอ่านยากเหลือเกินนิยายโบราณดีๆที่อ่านแล้วสนุก ส่วนมากจะเจอเเต่ออนไลน์ แล้วนิยายของเจ้ามีพลอตเรื่องอะไรที่ดึงดูดคน นิยายของเจ้ามีอะไรที่เเตกต่างจากเรื่องอื่น อ่านดูแล้วมันก็เหมือนทั่วๆไป ถ้าคนอ่านเคยอ่านนิยายแบบนี้ของคนอื่นมาแล้ว พอมาเจอของเจ้า เเ้ล้วถ้ายิ่งพลอตเรื่องมันเหมือนกัน ผจญภัยคล้ายๆกัน มันก็ไม่น่าชวนให้อ่านนะคือแบบมันจำเจ ไม่มีอะไรแปลกใหม่ มีแต่อะไรเดิมๆ ไม่ต้องอ่านก็คงรู้ว่าจะเจออะไร เช่น พ่อมด หรือ เอลฟ์ ข้าไม่ได้ว่าเจ้าเหมือนใคร เเต่นิยายประเภทเดียวกันก็อาจจะคล้ายๆกันได้คือมันเป็นแนวกัน ก็ต้องคล้ายกันสิจริงไหม สำหรับข้าข้าคิดว่ายิ่งเเต่กต่างยิ่งหน้าค้นหา
นิยายเเนวแฟนตาซีน่ะ ไม่ว่าจะเป็นสไตน์ไหน สมัยใหม่หรือโบราณก็แล้วเเต่ ถ้าเเต่งดีมันก็จะดีไป คนอ่านเข้าใจเเละก็จินตนาการณ์ตามไปได้ ถ้าเเต่งไม่ดีก็คือมั่วจนคนอ่านจินตนาการไม่ถูกเลย อ่านเเล้วแทบจะบ้าตายไปเลยอะ คือข้าเคยเจอมาเเล้ว และข้าคิดว่าเจ้าเเต่งดี! เดี๋ยวก่อนอย่าพึ่งเครียส ใจเย็นๆ

4 ภาษา
เจ้าบรรณาดังสภาพเเวดล้อม ดินฟ้าอากาสได้เยี่ยมมากเลย ทำให้คนอ่านจินตการการตามไปได้เเบบเหมือนไปนั่งอยู่ในสถาณที่นั้นจริงๆ จากที่เจ้าบรรยายมา ไม่มีตรงไหนที่ข้างง หรือนึกภาพไม่ออกเลย มันชัดเจนจนผู้อ่านสามารถเข้าถึงเจตนารมของผู้เขียนได้ว่ากำลังสื่ออะไรอยู่ ให้อารมณ์ค่อนข้างเหมือนนิยายแปล ช่วงเเรกๆที่ได้อ่านมารู้สึกว่าภาษาของเจ้ายังไม่ลื่นไหล ตะกุกตะกัก อ่านแล้วสดุดพอสมควร และที่สำคัญ สำนวนภาษาของเจ้ามันเเข็งทื่อ มันบ่งบอกได้เลยว่าคนเขียนเป็นผู้ชาย ไม่อ้อนช้อยสวยงาม นิยายแฟนตาซีโดยฉะเพาะแฟนตาซีโบราณควรจะใช้ภาษาที่งดงามและพริ้วไหว รวมไปถึงการเล่นคำต่างๆ พยามใช้คำที่สละสวยอย่าใช้ที่มันดูดิบๆด้านๆ เเละอีกอย่าง อย่าใช้คำพูดอะไรที่มันซ้ำกันให้มากนัก มันทำให้อารมณ์มันขาดตอนไม่ต่อเนื่อง ซึ่งในเรื่องของเจ้ามีมากทีเดียวลองไปตรวจหาดูเอา
สรุปได้ว่า จินตนาการของเจ้ามันดีแล้วแต่สำนวนภาษาของเจ้ายังไม่ดีพอ

4 เนื้อเรื่องและการดำเนินเรื่อง
เนื้อเรื่องของเจ้าไม่มีอะไรที่ดึงดูดใจคนอ่านได้เลย มันไม่มีสีสันเหมือนมันขาดอะไรไปสักอย่าง ดูเหมือนสิ่งที่ขาดไปมันจะสำคัญมาก ก็คือ สีสันของเรื่อง ไม่มีตัวละครตัวไหนที่จะมาสร้างสีสัน ตั้งเเต่ที่ข้าอ่านเรื่องนี้มายังไม่มีตอนไหนเลยที่ทำให้ข้ายิ้ม หัวเราะ หรือร้องไห้ได้ ตอนที่ผจญภัยไปเจอภูตสาวก็ไม่รู้สึกตื่นเต้นอะไรเลย หรือบางทีเจ้ายังบรรยายได้ไม่เข้าถึงอารมรณ์พอ
คือมันอ่านเเล้วเห็นภาพชัดเจนทุกอย่างนะ แต่มันไม่รู้สึกอะไรเลย
การดำเนินเรื่องยืดเยื้อมาก อ่านมาห้าตอนเเละยังไม่ไปถึงไหนเลย บางเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นเเละบรรยายผ่านมาเเล้วพยามอย่าเเต่งให้มันเกิดขึ้นซ้ำอีกหลายครั้ง มันน่าเบื่อ ถ้าถามหาความสมเหตุสมผลไหมในนิยายเรื่องนี้ข้าก็ตอบว่า ก็ดูสมเหตุสมผลดี ในนิยายแฟนตาซีบางทีก็ไม่ต้องมีเหตุผลอะไรมากมายนักหรอก

ง่ายๆคือเจ้าต้องหาอะไรสอดแทรกเข้าไปใหม่ในนิยายเรื่องนี้แล้วล่ะ ถ้าเจ้าอยากให้มีคนอ่านมากขึ้นกว่านี้อะนะ อาจจะเป็นมุขตลกหรือเพิ่มฉากที่เรียกรอยยิ้มจากคนอ่านให้ได้มากที่สุด เเละถ้าเจ้าอยากให้คนอ่าน อ่านเเล้วไม่เบื่อ เจ้าต้องเพิ่มความเป็นที่สุดเข้าไป เช่น ตลกก็ตลกสุดๆ ทะลึ่งๆก็ทะลึ่งๆสุดๆ (อันนี้แหละถ้ามีนะรับรองว่าคนอ่านติดตาย) สนุกก็สนุกให้สุดๆ เครียดก็เครียดให้สุดๆ ดราม่าก็ดราม่าให้สุดๆ แต่สำหรับข้านะ ถ้าข้าเป็นเจ้า ข้าจะเพิ่มความรักลงไปในนิยายเรื่องนี้ ข้าคิดว่าถ้านิยายเรื่องไหนไร้ซึ่งความรักแล้วละก็ มันก็จะไม่น่าอ่านเอาซะเลย

หลังจากที่เจ้าอ่านคำวิจารณ์นี้จบแล้ว ไม่ว่าเจ้าจะเชื่อข้าหรือไม่ ถ้าหากมันทำให้เจ้ารู้สึกไม่ดีข้าก็ต้องขออภัยด้วย เพราะข้าเป็นคนแบบนี้ ข้าไม่ได้มีเจตนาร้าย

คำวิจารณ์ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ว่านักวิจารณ์อย่างพวกข้าจะทำได้ดีไปเสียหมด แต่เราหวังให้เจ้าทำได้

จงนำทั้งหมดนี้ไปปรับปรุงเเล้วทำให้ดีขึ้น เพื่อคุณภาพของนิยายต่อไป

(คำวิจารณ์ที่สรรเสริญเยินย่อจะมีประโยชน์อะไร ถ้าหากเราไม่ได้เห็นข้อบกพร่องของตนเอง)

สุดท้ายนี้จงเชื่อมั่นในสิ่งที่เจ้าทำ เชื่อมั่นในผลงานของเจ้า และทำมันให้ดีที่สุดข้าเชื่อว่าเจ้าจะได้คอมเม้น

มากขึ้นอย่างเเน่นอน

ป.ล. นิกซ์รักทุกคน



     
 
ชื่อเรื่อง :  Lost To ShadowFOG : 1896
ใครแต่ง : ฺButterscotch
8 ส.ค. 57
80 %
12 Votes  
#4 REVIEW
 
เห็นด้วย
11
จาก 11 คน 
 
 
นี่คือฟิคในตำนาน

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 27 ก.พ. 56
ผมเคยอ่านฟิคของคุณมานานมากเเล้วตั้งเเต่ยังไม่มีไอดีเด็กดี จนกระทั่งผมเเต่งฟิคของผมและจบไปเเล้ว ตอนนั้นอ่านได้ประมาณไม่กี่ตอนและชอบมากครับ ปกติผมจะไม่ชอบการที่ตัวละครเป็นคนบรรยายเท่าไร เเค่พออ่านเรื่องนี้เเล้วทำให้อ่านได้ลื่นไหลมากไม่น่ารำคาญเหมือนเรื่องอื่น ถึงคุณจะนานอัพจนผมลืมเนื้อเรื่องตอนเก่าๆทีอ่านมาแต่พอกลับมาอ่านต่อก็จำได้ว่าเออเราเคยอ่านฟิคนี้มานานเเล้วนี่หว่า การบรรยายดีมากจริงๆ และมีอีกอย่างที่ผมประทับใจในตัวคุณ คือว่าผมยอมรับในสปีริตนักเขียนของคุณจริงๆเลยครับ คุณไม่เคยเรียกร้องเอาคอมเม้นเหมือนฟิคอื่นเเต่ก็ไม่น้อยใจเเละยังมีกำลังใจมาอัพต่อได้แบบนี้ คุณแน่มากครับ
ผมนิกซ์วันเดอเรอร์ ครับ ผมรักทุกคน
// วิ่งจากไป
     
 
ชื่อเรื่อง :  สัญญานาคราช
ใครแต่ง : RaySiTa
20 ก.ค. 63
80 %
5 Votes  
#5 REVIEW
 
เห็นด้วย
7
จาก 7 คน 
 
 
นิกซ์วันเดอเรอร์ รับวิจารร์นิยายทั่วราชอาณาจักร

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 1 มี.ค. 56
ข้า นิกซ์เเห่งวันเดอเรอร์ มาวิจารณ์ให้เจ้าตามคำขอเเล้ว
ข้าจะจิารณ์ตาม ข้อพกพร่องที่เจ้าต้องการ ตามที่เป็นจริง

นิยายของเจ้าค่อนข้างจะออกเเนวแฟนตาซี อิงตำนาน บวกกับความรัก ตามส่วนตัวเเล้วข้าชอบเเนวนี้อยู่แล้วด้วย

1 เนื้อเรื่องไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง
อันนี้คือตอนที่ ริน แอบซื้องูกลับบ้าน แล้วแม่จับได้ ปล่อยให้ลูกสาวที่เป็นเด็กเล็กเลี้ยง งูพิษ ไว้ในบ้านได้อย่างไร ตามจริงเเล้วคงไม่มีพ่อเเม่คนไหนยอมให้ลูกเลี้ยงงูแน่นอน น่าจะเป็นว่าแอบซื้อมาและแอบเลี้ยงโดยที่แม่ไม่รู้จะดูสมเหตุสมผลกว่า
แต่ส่วนเรื่องพยานาคนั้นถือว่าเป็นแฟนตาซี ไม่จำเป็นต้องมีกรอบ เพราะมันคือจินตนาการ มันดีเเล้ว เจ้าบรรยายได้เห็นภาพพยานาคจริงๆ

2คำราชาศัพท์
การใช้คำราชาศัพกับนิยายไทยแฟนตาซีโบราณแบบนี้ก็ถือว่าดูเข้ากันดี เพิ่มความสละสลวยให้ภาษาสวยงาม แต่ เจ้าอาจจะใช้มากเกินไปจนน่ารำคาญ บางอย่างบางครั้งไม่ต้องใช้ก็ได้ เช่น แหวน เเก้ม หายใจ เสียง ถ้าคนมีศักดิ์เท่ากันก็ไม่จำเป็นต้องราชาศัพท์ใส่กันหรอก หรือพูดราชาศัพท์ใส่กันเเต่คนบรรยายไม่ต้องใช้ราชาศัพท์ ข้าว่าพยามใช้ให้มันดูน้อยที่สุดจะดีมาก
เหตุการณ์มันจำเจมากไป ทำไมเวลานางเอกฝันนีระดาจะต้องมาขัดทุกทีด้วย
พยามอย่าให้มันซ้ำกันบ่อย เพราะอ่านเเล้วมันน่าเบื่อขึ้นมาได้

3 เสียงเอฟเฟค
การใช้เสียงเอฟเฟคที่ต้องการสื่อให้คนอื่นรับรู้ถึงอารมณ์ของตัวละคร เช่น
อะ..อึก..พี่..งู..จะ..จ๋า..ฮึก..ทิ้งริน..ไปแล้ว ที่เเรกก็อ่านเเล้วเศร้าไปตามการบรรยาย แต่พอมาเจอคำแบบนี้เท่านั้นแหละ อารมณ์เศร้าหายไปทันที เกิดขำออกมาซะอย่างนั้น ซึ่งมีเยอะในนิยายของเจ้า ข้าว่าไม่จำเป็นต้องเขียนแบบนี้หรอก เจ้าเขียนธรรมดา แต่บรรยายให้คนอ่านรู้ว่าเศร้ามันจะเกิดฟิลลิ่งมากกว่าการเขียนแบบนี้ เพราะมันอาจจะเสียบรรยายกาศไปเลย เเต่ถ้าจะมี ฮึก เฮือก บ้างก็ได้ เอาเเต่พองาม

4 การใช้คำซ้ำ
เจ้าใช้คำซ้ำกันบ่อยไปเล็กน้อย เช่น ราวกับ ไม่นาน ในหน้าหรือบทเดียวกันพยามอย่าใช้คำเชื่อมซ้ำกันบ่อยนักเพราะมันจะทำให้การอ่านไม่ลื่นไหล

5 คำผิด
ยังมีคำผิดอยู่บ้างประปราย แต่ก็สามารถแก้ไขได้ข้อนี้ไม่สำคัญอะไรนัก

6 ภาษา
การใช้ภาษาถือว่าเข้าใจง่าย ไม่เล่นคำจนมากเกินไป บรรยายได้เหมาสมกับเหตุการณ์ดีอยู่ แต่ดูเหมือนว่าถ้าเป็นนิยายไทยแบบนี้ควจจะใช้ภาษาที่สวยงามให้มากกว่านี้ เจ้ายังใช้ภาษาที่ธรรมดาเรียบๆ เหมือนนิยายธรรมดา ยิ่งเป็นนิยายแฟนตาซีเจ้าควรใช้ภาษาให้งดงามยิ่งขึ้น แล้วก็อีกอย่าง อย่าดำเนินเรื่องให้มันยืดเยื้อมากนัก ส่วนการใส่กลอนนั้น ถือว่าเข้ากันได้ดี เพราะกลอนคือสิ่งที่นิยายไทยอิงตำนานพึงจะมี

ถ้าเจ้าปรับปรุงตามที่ข้าบอกมาทุกอย่างเเล้วละก็ นิยายของเจ้าจะสมบูรณ์แบบเเละเฟอเฟคมาก

จงนำทั้งหมดนี้ไปปรับปรุงเเล้วทำให้ดีขึ้น เพื่อคุณภาพของนิยายต่อไป

(คำวิจารณ์ที่สรรเสริญเยินย่อจะมีประโยชน์อะไร ถ้าหากเราไม่ได้เห็นข้อบกพร่องของตนเอง)

สุดท้ายนี้จงเชื่อมั่นในสิ่งที่เจ้าทำ เชื่อมั่นในผลงานของเจ้า และทำมันให้ดีที่สุด
ข้าเชื่อว่าเจ้าจะได้คอมเม้นมากขึ้นอย่างเเน่นอน

ปล. ข้ารักทุกคน

     
 
ชื่อเรื่อง :  VALZES [Unknown Game]
ใครแต่ง : [สีหมอกเมฆ]
17 มี.ค. 60
60 %
11 Votes  
#6 REVIEW
 
เห็นด้วย
7
จาก 7 คน 
 
 
นิกซ์วันเดอเรอร์ รับวิจารร์นิยายทั่วราชอาณาจักร

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 2 มี.ค. 56
ผม นิกซ์วันเดอเรอร์ มาวิจารณ์ให้แล้วครับ
จะว่ากันด้วยด้วย สามหัวขอตามที่คุณขอมา

1 การดำเนินเรื่อง
จากตามที่ได้อ่านมา ผมข้องใจกับ บทนำ มากเลยครับ ผมไม่เข้าใจว่านิยายของคุณมันเป็นแนวไหนกันเเน่ เปิดเรื่องมาด้วย สารคดีการกำเนิดโลก ของ ศาสตราจารย์สุริยาเทพรา ซันไลท์ ผมอยากถามว่า คุณคิดชื่อนี้ได้ยังไงครับเนี่ย คุณไม่มีชื่อดีดีกว่านี้แล้วหรอ ผมเห็นแล้วไม่รู้จะอธิบายยังไง เหมือนจะเป็นวิชาการเเต่มัน ตลกเกินไปนะ แล้วพออ่านข้อความของมิสเตอร์ซันไลท์ แล้วก็ งงมากครับ มันเหมือนจะเป็นวิทยศาสตร์แต่มันก็ไม่ใช่อ่ะ มันมี ภูตผีปีศาจมาเกี่ยวพันด้วย
ผมพยามจะเข้าใจแล้วนะครับ แต่มันก็ขัดเเย้งกับคำว่าวิทยาศาสตร์อย่างมาก มันคือสิ่งที่ไม่ลงตัวกันเลย จะคิดว่าเป็นแบบการทดลองสร้างก็ไม่ใช่อ่ะ มันคืออีกโลกหนึ่ง วาราเซียมันคือโลกที่ไม่ใช่โลกของเราหรอครับ ที่บอกว่าอยู่ในคู่ขนาด แล้วมันอยู่ตรงส่วนไหนของระบบสุริยะ ก็คุณดึงวิทยาศาสตร์มาเกี่ยวข้อง แล้วมันประกอบด้วย ผู้สร้าง ผู้ควบคุม ผู้ทำลาย สามสิ่งนี้ผมเข้าใจได้ด้วยเพราะ ผมว่ามันดูคล้ายกับ สามเทพ ตรีมูรติ พระพรหมคือผู้สร้าง พระนารายณ์คือผู้ดูแลควบคุม พระศิวะ คือผู้ทำลายล้าง แล้วยังคล้ายกับตัวละครที่มีดวงตาเพื่อทำลายเเบบเดียวกับพระศิวะอีก และเกี่ยวเนื้องกันกับปาบบุญคุณโทษอะไรอีกต่างๆนานา เหมือนคุณพยามทำให้มันสัมพันธ์กัน ดึงหลายๆอย่างมาประติดประต่อให้มันเชื่อมโยงกัน แต่ว่ามันไม่ลงตัวเอาซะเลยครับ มันคือสิ่งที่ตรงกันข้ามกันอย่างสิ้นเชิง วิทยาศาสตร์กับผู้สร้างโลก เเล้วเทพพระเจ้าเเห่งสายน้ำโปไซดอนมาเกี่ยวอะไรด้วยครับ ผมว่าถ้าคุณจะเเหวกเเนวฉีกกฏแฟนตาซีเทพเจ้าแบบเดิมๆ ผมว่าคุณควรจะสร้างตัวละครที่เป็นสไตน์ของคุณเองนะครับ เพื่อไม่ให้คนอ่านสับสน เพราะเทพเจ้ากรีกเหล่านนั้นเคยอยู่ในตำนานนิยายที่หลายคนอ่านมาเเละคุ้นเคยกันดี การดำเนินเรื่องมันเป็นไปในทิศทางที่มั่วมาก มั่วจนไม่เข้าใจว่าอะไรเป็นไร ถ้าอ่านเเบบเผินๆเพื่อความสนุกมันก็ไม่มีอะไร ถ้าอ่านแบบจริงๆจังๆจะรู้เลยว่ามันมั่ว
แต่ผมก็เข้าใจว่ามันเกิดจากจินตนาการของคุณเองซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไร
บทนำของคุณทำให้นิยายของคุณดูไม่น่าสนใจ ไม่น่าติดตาม และไม่เเน่ใจว่าเขากำลังอ่านอะไรอยู่กันเเน่ บทนำคือสิ่งสำคัญมาก ถ้าเเค่บทนำยังน่าเบื่อเล้วเนื้อเรื่องทั้งหมดจะเป็นยังไง คุณควรจะเริ่มบทนำแบบที่คนอ่าน อ่านเเล้วจะต้องอยากอ่านตอนต่อไป ไม่ใช่เอาอะไรที่มันเป็นเรื่องเครียดมาให้อ่าน แล้วจะเกิดความเบื่อ
แต่มันก็เป็นสไตน์ของเจ้าของนิยายเอง กระผมแค่ชี้เเจงเเละเเนะนำเท่านั้น

2 การบรรยาย
การบรรยายในแบบของคุณทำให้คนอ่านสับสนและงงงวยมาก คุณไม่ควรจะย้อนอดีตมากเกินไป คุณบรรยายเหตุการรณ์ในตอนเดียวกันให้ กลับไปกลับมา สลับช่วงเวลาหลายครั้งเพื่ออะไร มันทำให้ผมสับสนว่าตอนนี้ผมกำลังอ่านอยู่ในยุคไหน ผมกำลังอ่านเนื้อเรื่องนี้แล้วมันอยู่ส่วนไหนของโลก อย่างเช่นตอนเเรก นางเงือกสาวขึ้นมาบนพื้นดิน ต่อสู้กันกับชายหนุ่มเเล้วรักกันเฉยเลย มีลูกด้วยกันเฉยเลย ผมยังงงอยู่เลยครับว่าพวกเขาได้กันตั้งเเต่ตอนไหน แต่มีลูกออกมาซะงั้น โปไชดอนเป็นเทพเจ้าของกรีกทางยุโรป แต่พอตอนต่อมาไปโผล่ที่จีนเฉยเลย ตรงนี้แหละครับที่ผมมองเห็นว่ามันเป็นข้อบกพร่องของคุณ ถ้าคุณจะเริ่มเหตุการณ์ที่เป็นตำนานตรงไหน คุณควรจะต่อเรื่องราวที่นั่น ไม่ใช่ข้ามมาคนละซีกโลกแบบนี้
อีกอย่างมีการบรรยายที่ คุณบรรยายเองเเละตัวละครพูดในใจสลับกันไปมาบ้ง บางที่เหมือนตัวละครบรรยายเอง
ส่วนเรื่องการใช้ภาษานี่ก็ดูเรียบๆธรรมดาค่อนข้างจะออกแนวเป็นทางการ ทำให้เข้าใจง่าย แต่สำหรับนิยายแฟนตาซีควรจะใช้ภาษาให้สละสลวยงดงามกว่านี้ เพราะมันจะช่วยให้การออ่านลื่นไหลมากขึ้น เละเห็นภาพสิ่งที่มันไม่มีจริงได้ชัดเจนมากขึ้นครับ
การไม่อธิบายความหมายของคำให้คนอ่านรู้ ก็คือสิ่งที่คุนมองข้าม คนบางคนไม่รู้ดวยซ้ำว่าบราเรียคืออะไร ผมเข้าใจว่ามันคือ เกราะป้องกันอะไรสักอย่าง ทำนองนี้รึป่าวครับ ควรจะบอกว่ามันคืออะไรบ้างนะ เผื่อมีบางคนไม่รู้และจะนึกภาพออก และยังมีอีก คุณบอกว่าเป็นวิททยาศาตร์แต่ ใช้คำราชาศัพท์ จักษุมาร ถ้าแปลแล้วมันคือ ดวงตามารใช่ไหม ผมว่าคุณไม่จำเป็นต้องใช้ราศัพท์หรอกนะ ใช้คำว่า ดวงตามารยังจะดีกว่า ตัวหนังสือเล็กไปนิด ซึ่งเท่าที่อ่านมาผมก็ยังไม่เข้าใจว่าคุณต้องการสื่อถึงอะไรกันเเน่ นิยายเรื่องนี้จุดเด่นของมันอยู่ที่ตรงไหน

3 ตัวละคร
คาเร็กเตอร์ตัวละคร ผมว่าผมก็ดูน่าสนใจดี แต่มันดูไม่โดดเด่นเท่าไรนัก ตัวละครหลักๆที่ใช้ดำเนินเรื่องสมควรจะทำให้เขาดูเเตกต่างจากออกไปจากพวกตัวละครสมทบอย่างสิ้นเชิง และตรงทีที่ทายาทเมดูซ่า ถ้าจะว่ากันตามตำนานเเล้วเมดูซ่าจะมีทายาทได้ยังไงในเมื่อถ้าใครมองตาเธอแล้วกลายเป็นหิน แต่ถ้าคุณจะไม่เเต่งตามแบบฉบับของเดิมนั้นก็ไม่เป็นไร แต่เวลาอ่านเเล้วมันตะตขิดตะขวงใจ สิ่งที่คุณผิดพลากอย่างมากในการเเต่นิยายคือการที่ คุณหยิบยกเอาอะไรมาผสมปนเปกันไปจนมั่วไปหมด ทั้งนักเวทย์ เทพเจ้า ปีศาจ นักสืบ และอีกมากมาย จนไม่สามารถเข้าถึงเเก่นสารของเรื่องนี้ได้

ทั้งหมดที่ผมพูดมานี้มันมาจากความรู้สึกและความคิดเห็นของผมคนเดียว เพราะผมไม่ใช่ ส.ส. ที่ต้องมาพูดแทนประชาชน ผมอ่านนิยายแฟนตาซีมามากมาย แค่อ่านบทเเรกผมก็รู้ได้ทันทีเลยว่านิยายเรื่องไหนเป็นยังไง ผมคิดว่าคุณควรจะปรับปรุง การดำเนินเรื่อง เนื้อเรื่อง การบรรยาย และตัวละคระให้ดียิ่งขึ้นไปเอง คำวิจารณ์ของผมจะมีประโยชน์ก็ต่อเมื่อคุณนำมันไปใช้กับนิยายของคุณ ไม่ใช่เเค่ประดับที่หน้าบทความ

จงนำทั้งหมดนี้ไปปรับปรุงเเล้วทำให้ดีขึ้น เพื่อคุณภาพของนิยายต่อไป

(คำวิจารณ์ที่สรรเสริญเยินย่อจะมีประโยชน์อะไร ถ้าหากเราไม่ได้เห็นข้อบกพร่องของตนเอง)

สุดท้ายนี้จงเชื่อมั่นในสิ่งที่เจ้าทำ เชื่อมั่นในผลงานของเจ้า และทำมันให้ดีที่สุด

ข้าเชื่อว่าเจ้าจะได้คอมเม้นมากขึ้นอย่างเเน่นอน



ปล. ข้ารักทุกคน


     
 
ใครแต่ง : claymask
7 ม.ค. 60
80 %
5 Votes  
#7 REVIEW
 
เห็นด้วย
7
จาก 7 คน 
 
 
นิกซ์วันเดอเรอร์ รับวิจารณ์นิยายทั่วราชอาณาจักร

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 25 พ.ย. 56
สวัสดีสหาย ขอโทษอย่างยิ่งที่ข้าหายไปนานมาก ข้าอยากวิจารณ์นิยายเรื่องนี้มานานเเล้วแต่มันติดอีกเรื่องนึงก่อนหน้านี้ แต่ไม่เป็นไรข้าขอลัดคิวสักครั้งเถอะนะ มาเริ่มกันเลย ในที่นี้ข้าจะไม่เขียนอะไรเยอะมากนักเพราะว่าได้วิจารณ์ไปบ้างเป็นบางส่วนเเล้ว หากหลงลืมประเด็นไหนไปบ้างไม่ว่ากันนะ

ชื่อเรื่อง
เป็นชื่อที่ดีทั้งสองภาษา แต่ชื่ออังกฤษจะะตั้งว่า black merchants หรือ dark merchants ก็ได้ แล้วแต่ความชอบเจ้า แต่ข้าว่าอย่างหลังเท่กว่า เมื่อได้ยินชื่อนิยายเรื่องนี้ข้าคิดว่าพระเอกจะขายไอเท่มต้องห้ามหรืออะไรที่มันดูลึกลับๆซะอีก พ่อค้ามืดแห่งกรีนยาร์ด
ถ้าพูดถึงพ่อค้ามืด หรือตลาดมืด เรามักจะนึกถึงอะไรที่มันเป็นสิ่งที่ไม่ดี เช่น พวกของเถื่อนหรือของผิดกฏหมาย แต่ในเรื่องนี้พระเอกของเรา ก็ไม่ได้ขายของผิดกฏหมายอะไร ไม่ได้โกงไปทั่วหรือหลอกขายอะไรจนถึงกับเป็นพวกต้มตุ่น เขาก็แค่ขายข้อมูลลับเท่านั้นเอง
หลังการตั้งชื่อมีหลายหลักการแต่เจ้าเลือกตั้งชื่อตัวเอกของนิยาย ดังนั้นเนื้อเรื่องมันก็ต้องเป็นเรื่องราวของ ลันซ่า

ตัวละคร
คาเเร็คเตอร์ของตัวละครเรื่องนี้ในจำนวนทั้งหมดมีอยู่คนเดียวที่โดดเด่นก็คือพระเอก นอกนั้นก็ดูธรรมดา ตอนอ่านครั้งแรกรู้สึกว่าเขามีเอกลักษณ์อยู่ในตัวเอง มีแรงดึดดูดน่าสนใจ จนทำให้จินตนาการไปก่อนล่วงหน้า ว่าต้องเป็นแบบนี้แน่เลย เเต่พออ่านมาเรื่อยๆมันเริ่มไม่ใช่ พระเอกไม่ใช่หนุ่มกะล่อนค้าขายธรรมดาอย่างที่คิด เขาเหมือนจะเกิดมาเพื่อการขาย แต่เหมือนจะสนใจตามหาสมบัติหรืออะไรอย่างอื่นมากกว่า
และเริ่มมีบทน้อยลงๆ พวกตัวประกอบเริ่มจะเข้ามามีบทเยอะกว่าพระเอก มีมากจนเหมือนพระเอกและนางเอกกลายเป็นตัวประกอบไปเลย ตัวละครมีภูมิหลัง มีการบอกเล่าเรื่องลาวความเป็นมาทั้งของคนและสถานดี ได้อย่างดีเยี่ยม แต่ดันขาดสิ่งที่สำคัญที่สุดไป คือความมีมิติของตัวละคร ตัวละครในเรื่องนี้มีบางคน บางฉากที่ไร้ชีวิตชีวาเเละสีสัน ไม่มีความนึกคิดอะไรที่แตกต่างกัน หลายคนในเรื่องนี้จะชอบพูดอะไรเป็นคำคมเสมอ เจ้าพยามจะเขียนให้ทุกคนดูฉลาดเหมือนๆกัน ในนิยายเรื่องนึงเมื่อมีคนฉลาดมันก็ต้องมีคนโง่ คนบ้าๆบอๆมาสร้างสีสันให้ไม่น่าเบื่อ โลกจะได้ไม่ขาดสมดุล ถ้าทุกคนรู้ทันกันไปหมดมันจะสนุกอะไร
ในนิยายเรื่องนี้ในหัวของตัวละครมีแต่การต่อรองๆซะทุกอย่างเลย รวมถึงคนที่ไม่ได้เปนพ่อค้า หรือแม้แต่สัตว์ก็ตามที ถ้าทุกคนรู้ทันกันไปหมดมันจะสนุกอะไร

การบรรยาย
นิยายเรื่องนี้ใช้ภาษาดีมาก สำนวนก็ดีมาก การพรรณนาก็ยอดเยี่ยม แต่ขอให้เจ้ารักษาจังหวะการบรรยายให้ดีอย่างต่อเนื่องเเละสม่ำเสมอ การเปรียบเปรยอาจจะดูไม่เข้าใจในบางครั้ง ในตอนแรกๆเขียนกลับไปลับมาจนสับสน เว้นวรรคไม่ถูกต้อง
ถ้าเปรียบการบรรยายของเจ้าคงจะเปรียบได้กับการเดินของคนเมาที่ไม่ราบรื่น ตะกุกตะกักเเละติดขัดตกหลุมตกบ่อข้างทางอยู่เรื่อยเชียว และที่สำคัญมาก วินด์ เจ้าเรียงลำดับความสำคัญกับบทบรรยายไม่ถูก
นิยายเรื่องนี้จะสมบูรณ์แบบมากถ้าเจ้าบรรยายในสิ่งที่ควรบรรยาย และไม่บรรยายในสิ่งที่ไม่ควรบรรยาย ซึ่งต้องพิจารณาเองว่าควรหรือไม่ควรตรงไหน จุดนี้ถือว่าเป็นอะไรที่เข้าใจยากสำหรับคนไม่เข้าใจ ก็อย่างเช่น ตอนที่เนื้อเรื่องมันจะสนุก แต่กลับมีมีบทพูด แล้วก็ไปบรรยายในสิ่งที่มันไม่จำเป็น ส่วนที่คนอ่านอยากเห็นภาพกลับไม่บรรยาย
ย้อนอดีตมากเกินไป จนมันยืดเยื้อ อืมอันนี้ก็สำคัญนะ ถ้าเป็นไปได้ให้ย้อนฉะเพาะเรื่องที่สำคัญจริงๆกับการดำเนินเรื่องแบบที่ว่าถ้าไม่เล่านะนิยายจะไปต่อไม่ได้ สำหรับของพวกตัวประกอบไม่จำเป็นต้องพูดถึงเลย หรือถ้าเจ้าอยากจะเล่าก็ไม่ต้องย้อนเหตุการณ์แต่เขียนเล่าคราวๆในมุมมมองอื่นแทนแบบสั้นที่สุด
บทสนทนา ขาดความเป็นธรรมชาติ ไม่ค่อยสมบูรณ์ หรือ บางครั้งก็สบูรณ์มากเกินไปจนดูเว่อไปหน่อย อย่างคำว่า หัตถ์ขวาของราชาเนี่ย ใช้คำว่ามือก้ได้มั้ง มือขวาแห่งองค์ราชา ดูมีพลังกว่ากันตั้งเยอะ

เนื้อเรื่อง
เปิดอ่านมาตอนแรกรู้สึกชอบทันทีกับคาเเร็กเตอร์ของพระเอก เดาไปว่ามันต้องสนุกแน่ๆ คงเป็นคนที่ลึกลับทำให้สาวๆหลังไหล พลอตเรื่องเป็นอะไรที่นาสนใจและค่อนข้างหาอยากที่จะมีพระเอกทีตรงใจเช่นนี้ นางเอกก็ดูฉลาดรู้ทันพระเอกดีและคิดว่ามันคงจะเป็นเรื่องราวของลันซ่า
แต่มันไม่ใช่ ถ้าอ่านแบบเผินๆ จะเห็นว่านิยายเรื่องนี้เน้นเรื่องการค้าขาย การต่อรอง ชั้นเชิง และเน้นกลยุทธการตลาด แต่จริงๆมันไม่ใช่ สิ่งที่ข้ารับรู้ได้คือ สัญลักษณ์ต่างๆนาที่เจ้าต้องการให้คนอ่านรู้ และความขัดแย้งระหว่างหลายตระกูลที่อะไรก็ไม่รู้ เหมือนเจ้าจะเน้นสองอย่างนี้เอามากๆ ลันซ่า เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับสงครามของสองตระกูล แค่เพียงอยากได้ดาบ ถูกโยงให้มาพัวพันกับบัลลังกรีนยาด แล้วก้ได้รับการตอบแทนโดยการคุมตลาดของกรียนยาร์ด แต่เหมือนเขาไม่ดีใจกับตรงนี้เลย แล้วถ้ารู้ว่าใครเป็นคนฆ่าพ่อแม่จะนำไปสู่การโค่นราชบัลลังหรือป่าวเนี่ย จนข้าเริ่มสับสนว่าพลอตของนิยายเรื่องนี้คืออะไรกันเเน่ พ่อค้าหรือสงครามระหว่างดินแดน เท่าที่ดูมาลันซ่าไม่ได้ขายของเป็นชิ้นเป็นอันในฐานะพ่อค้าจริงๆเลยสักครั้ง เอ่อมีสมัยตอนเด็ก ไม่มีตอนไหนที่เขาขายเพราะอยากขาย มีแต่เบื้องหลังตลอด
พ่อค้าคนอื่นแน่นอนต้องการเงิน เเล้วจุดมุ่งหมายที่แท้จริงของลันซ่าคืออะไร รวมรวมผ้าคลุม หาสมบัติ ยุติความขัดแย้ง ค้นหาความจริง แก้แค้น ผจญภัย หรืออะไร สุดท้ายลันซ่าต้องการอะไรกันเน่
แต่ขอชื่นมว่าเจ้าผูกเรื่องได้ดี ตัวละครมีความเชื่อมโยงเกี่ยวพันกันเปนเรื่องราวทุกฝ่ายต่างมีเหตุผลของตน แต่บางทีก้เป็นเหตุผลที่ไม่อาจเข้าใจ เนื้อหาของเรื่องเป็นอะไรที่เครียดพอสมควร มีแต่การฆ่าฟันกัน สงสารตระกูลรอยมากเลยไม่รู้ทำไรผิดนักหนาใครก็จ้องจะฆ่า วันนี้ข้าก้ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าจะคว่ำบาทนาโคเปียเพื่ออะไร ไม่มีตัวละครหรือฉากไหนเรียกสีสันได้เลย ฉากที่เครียดมากๆก็ยังถ่ายอดออกมาได้ไม่ถึงอารมณ์พอ ตรงนี้ทำให้นิยายขาดความหน้าติดตาม ตั้งเเต่อ่านมา พระเอกกับนางเอกมีบทด้วยกันน้อยมาก ความสัมพันธยังไปไม่ถึงไหน โอ้ตรงนี้แหลที่ข้าอยากอ่านมากที่สุด

ขาดความสมเหตุสมผลที่พียงพอ เป็นเหตุให้คนอ่านแคลงใจในหลายๆด้าน และที่จะขาดไม่ได้ คือความเป็นที่สุดที่นิยายทุกเรื่องจะต้องมีอย่างน้อยหนึ่งอย่าง ไม่อย่างนั้นคนอ่านก็จะไม่รู้สึกอะไรเลย เช่น สนุกก็สนุกสุดๆ เศร้าก็เศร้ากันจนน้ำหูน้ำตาไหล ดราม่าจนเจ็บขั้วหัวใจ หรือตื่นเต้นจนหยุดอ่านไม่ได้ไปเลย หรืออื่นๆ

ปัญหา
ข้ามองเห็นปัญหาของเจ้าในนิยายเรื่องนี้เเละข้าจะบอกเจ้า เจ้าคนเดียวนะเนี่ยที่เพิ่มหัวข้อนี้ให้
1 รสนิยมในการตั้งชื่อ เอ่อ ข้าไม่รู้หรอกว่าจะเอามาจากไหน ภาษาอะไรไม่สำคัญ แต่ขอให้มันฟังดูดีและเข้ากับตัวละครจะดีมาก
2 คำคมแต่ไม่คม ข้าอยากบอกเจ้าว่า ดีแล้วที่มีคำคม แต่คำคมไม่จำเป็นต้องอยู่ในรุปแบบของการการเปรียบเทียบหรือคำพูดที่เข้าใจยากเสมอไป บางครั้งคำพูดที่แสนธรรมดาแต่กินใจมันก็กลายเป็นคำคมได้เหมือนกัน
3 ลำดับความสำคัญ เจ้าต้องแยกให้ออกระหว่างตัวเอกกับตัวประกอบว่าใครสำคัญกว่าและใครควรจะมาก่อน
4 เอกลักษณ์ที่หายไป นิยายเรื่องนี้มีเอกเอกลักษณ์อยู่แล้วตั้งแต่มองเห็นชื่อเรื่อง เเต่มันถูกมองข้าม มันไม่ถูกยิบยกเอามาทำให้โดดเด่น ผู้แต่งไปให้ความสำคัญกับสิ่งอื่นที่คนอ่านไม่ได้สนใจ และไม่ใช่สิ่งที่จะทำให้นิยายเรื่องนี้แตกต่าง

ทั้งหมดนี้ขอให้เจ้าไตรตรองดูเถิดมือขวาของข้า และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเจ้าจะไม่โกรธข้านะ ถ้าทำร้ายจิตใจเจ้าก็ต้องขอโทษด้วย

'ทั้งหมดที่เราวิจารณ์ออกไปใช่ว่านักวิจารณ์อย่างเราจะทำได้ดีไปทุกอย่าง เเต่เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่าให้คุณทำได้


จงอย่าคาดหวังอะไรกับนักวิจารณ์นักเลย พวกเขาก็แค่คนธรรมดา

ปล นิกซ์ วันเดอเรอร์ รักทุกคน
     
 
ชื่อเรื่อง :  ( des. ) NEW YORK CITY ☆
ใครแต่ง : ❀ Cynhang.
15 พ.ค. 59
80 %
55 Votes  
#8 REVIEW
 
เห็นด้วย
7
จาก 8 คน 
 
 
รักร้านนี้ที่สุดเลย

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 22 ก.ค. 56
โอ้ย ผมรักร้านดีไซน์ร้านนี้ที่สุดเลยครับ รักเจ้าของร้านด้วย ทั้งน่ารัก ใจดีและเป็นกันเอง ต่างกับางร้านที่เจ้าของดูหยิ่งๆพิหล สั่งงานที่นี่เเล้วงานที่ได้มาก็สวยถูกใจมากเลยครับ ใส่ในผลงานเเม้เเต่รายละเอียดเล็กๆน้อยๆ ผมชอบงานทุกชิ้นที่สั่งจากที่นี่งับ
เมกเกอร์น้องซินไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ ใครที่คิดจะสั่งอย่าได้ลังเลนะครับ รับรองว่าได้งานสวยสั่งได้ดังใจเเน่นอนครับ คอนเฟริม!!
     
 
ใครแต่ง : CT.hamonigar
13 เม.ย. 56
80 %
7 Votes  
#9 REVIEW
 
เห็นด้วย
6
จาก 6 คน 
 
 
นิกซ์วันเดอเรอร์ รับวิจารร์นิยายทั่วราชอาณาจักร

(แจ้งลบ)
  
เขียนเมื่อ 1 เม.ย. 56
สวัสดีครับผม ชมตองคนสวย
ข้า นิกซ์วันเดอเรอร์ มาวิจารณ์ให้เเล้วครับผม

จะมาว่ากันด้วยเรื่องหลักสำคัญแบบเน้นๆ ตามที่เจ้าขอมาเลย
เรื่องการตกเเต่งอะไรผมจะไม่ขอพูดถึงเพราะว่า มันไม่ไม่ใช่สำคัญอะไีรเลย
นิยายจะดีหรือไม่ดีไม่ได้เกี่ยวกับของพวกนี้

1 ชื่อเรื่อง
ข้าคิดว่า นิยายเรื่องนี้มันออกเเนวสืบสวน ดูแบบลึกลับมีเงื่อนงำแต่ชื่อมันดูไม่เข้ากับนิยายเลยครับ ชื่อ หนังสือเล่มนี้มีความรัก ฟังดูแล้วเหมือนจะเป็นนิยายรักหวานแหววมากกว่า ซึ่งข้าคิดว่ามันไม่ค่อยลงตัวกับ พลอตเรื่องแบบนี้เลย น่าจะตั้งชื่อให้โหดๆกว่านี้สักนิด ประมาณว่า

2 ตัวละคร
ข้าคิดว่า คาเรคเตอร์ของตัวละคร ดูโดดเด่นดีมาก ชื่อจำง่ายดี บรรยายภาพของตัวละครได้ชัดเจนดีมาก ผ่านครับ

3 การบรรยาย
ยอมรับจากใจเลยว่า ครั้งเเรกที่นิกซ์วันเดอเรอร์คนนี้อ่านนิยายของเจ้าเเล้ว ใจหายเลย เพราะไม่รู้จะหาอะไรมาติ การบรรยายในแบบนี้ บวกกับการใช้คำและภาษา บาลานซกันได้ดีมาก บรรยายได้ลื่นไหลมาก เหนภาพ ชัด เจน ทำให้รู้สึกร่วมไปกับตัวละครได้เป็นอย่างดี บทสนทนาระหว่างตัวละครก็ใช้คำพูดได้ เเละ
น่ารักมากกก เป็นนิยายที่ตัวละครพูดกันได้น่ารักจริงๆ เรื่องการบรรยายเเละดำเนินเรื่องข้าขอบอกเลยว่า แทบจะไม่มีคำผิดเลย ดีเยี่ยม
ให้สามคำกับการบรรยายของนิยายเรื่องนี้ ไร้ ที่ ติ!

เกือบเเล้วนะ นิกซ์วันเดอเรอร์ที่ไม่เคยพ่ายเเพ้ให้กับการวิจารร์เกือบจะต้องยอมเเพ้เพราะนิยายเรื่องนี้ ตามคติพจน์ของที่ร้านเรา ว่าถ้าหาข้อบกพร่องในนิยายลูกฆ่าไม่ได้เท่ากับเเพ้

ถ้าไม่ได้อ่าน เรื่อง รหัส และ การถอดระหัส
เพราะถ้าใครไม่เคยอ่านนิยายเเนวนี้ก็จะคิดว่า มันเป็นอะไรที่สุดยอด ฉลาดมากๆ
นี่คือจุดเดียวที่ข้าจะติ เพราะเห็นว่ามัน ดูคล้ายกับ ในนิยาย ของ แดน บราว
เรื่อง ระหัสลับดาวินชี่
มากๆเลย ข้าคิดว่าไรเตอร์จะต้องเคยอ่านนิยายของ ดาวินชี่มาเเน่นอน เพราะ มันเหมือนกันมากเลย ทั้งการที่ซ่อนระหัสไว้ในหนังสือ แต่ว่าไรเตอร์พยามดัดแปลงให้มาเป็นการถอดระหัสในสไตน์ของตนเอง ข้าไม่ได้ว่าเจ้าเลียนแบบเขามานะ คือเเค่อยากจะบอกว่ามันเหมือนกันมากเฉยๆ หรือบางทีเจ้าอาจจะมีนยายเรื่องนี้เป็นเเรงบรรดาลใจก็ได้ใครจะไปรู้ แต่ข้าก็ยังไม่ได้อ่านไปจนจบว่า อิซาเบล ซ่อนระหัสไว้เพื่ออะให้ช่วยอะไรกันเเน่
แต่ในนิยายเรื่องนั้นคนถอดระหัสเขามีความจำเป็นคือทวงความยุติธรรมให้ลุงที่ตายไป เเต่ว่าตัวละครในนิยายของเจ้า จะถอดระหัสเเละไปถึงอังกฤษเพื่ออะไร
เพื่อไปช่วยคนเเต่งนิยาย ที่ไม่ได้เป็นอะไรกับตัวเองสักหน่อยเนี่ยนะ อยากจะบอกว่ามัันดูไม่สมเหตุสมผล ไม่มีเหตุผลที่เพียงพอต่อการเอาชีวิตตัวเองไปเสียงอันตราย วันดูไร้สาระเกินไปถ้าจะทำแบบนั้น ถ้าเป็นข้าก็ไม่ทำหรอกครับ ถ้าอ่านขอความที่ซ่อนไว้ก็น่าจะรู้เเล้วนะว่าคนเขียนกำลังอยู่ในอันตรายใช่ไหม
นี่คือสิ่งที่เจ้าพลาด ถ้าหากจะเเต่งนิยายที่มีเงื่อนงำ ลึกลับ มีชีวิตเป็นเดิมพันแบบนั้น มันก็ตั้องมีสาเหตุที่สำคัญมากพอที่จะเสี่ยง เเละ สามคนนั้นเป็นอะไรกับอิซาเบลหรอก็ไม่ใช่ ก็แค่แฟนคลับที่อยู่คนละซีกโลก ย้ำนะ ซีก โลก
ต่อให้บ้าหรือคลั่งจนนับถือเป็นไอดอลเเค่ไหน มันก็คงไม่มีใครทำขนาดนั้นหรอก
ลงทุนไปแบบงูๆปลา ในมือมีเเค่ข้อความ
แต่เอะ ดูเหมือนว่าพระเอกจะต้องมีอะไรที่ไม่ธรรมดาเเน่ เเต่ตอนนี้ข้าไม่รู้เพราะยังไม่เปิดเผย อาจจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับ อิซาเบล ก็เป็นได้ หรือไม่มีก็ได้

จากที่กล่าวมาเเล้วสรุปได้ว่า ไม่สมเหตุสมผล มีเหตุผลไม่เพียงพอ ดูไม่สมจริงสมจัง นิยายของเจ้าจะดีมากเลยนะ ถ้าเจ้าไม่ได้เดินตามรอย นิยายของ แดน บราว
จากที่อ่านมา นิยายของเจ้า มันเหมือนจะเป็นนิยายของฝรั่งเลย ดูไม่เหมือนนิยายไทย จริงๆนะ การใช้คำพูดเเลดูเหมือนในหนังฝรั่งมากก ของปรับเปรี่ยนให้เป็นแบบตัวเองดูนะ เเล้วนิยายเรื่องนี้ มันจะ เฟอเฟคมาก เเค่นี้แหละที่ต้องปรับปรุง
อ่านคำวิจารณ์แล้ว อย่าโกรธข้านะ ไม่ไม่ได้มีเจตนาร้าย

จงนำทั้งหมดนี้ไปปรับปรุงเเล้วทำให้ดีขึ้น เพื่อคุณภาพของนิยายต่อไป

(คำวิจารณ์ที่สรรเสริญเยินย่อจะมีประโยชน์อะไร ถ้าหากเราไม่ได้เห็นข้อบกพร่องของตนเอง)

สุดท้ายนี้จงเชื่อมั่นในสิ่งที่เจ้าทำ เชื่อมั่นในผลงานของเจ้า และทำมันให้ดีที่สุดข้าเชื่อว่าเจ้าจะได้คอมเม้น

มากขึ้นอย่างเเน่นอน



ปล. ข้ารักทุกคน
     
 
หน้าที่ 1 , 2 , 3