ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ช่วยด้วยค่ะ! ฉันพยายามเป็นนางร้าย

    ลำดับตอนที่ #6 : ท่านฮิโรชิตัวน้อย RW

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 8.3K
      393
      28 ส.ค. 64

    ตอน6

    ตอนนี้ ฉันกำลังนำการบ้านของเพื่อนๆ ห้องC มารวบรวมส่งที่ห้องพักคุณครูค่ะ หลังจากเหตุการณ์เมื่อวันนั้น คาซึโตะ กับ ฟุรุคาว่า ก็ดูให้ความเคารพฉันนิดหน่อยอย่างน้อยพวกเขาก็รู้ว่าฉันมีอำนาจของหัวหน้าห้อง ที่จะกลั่นแกล้งพวกเขาเมื่อไหร่ก็ได้  คงเลยรู้สึกเจียมตัวกันบ้าง โฮะๆ  ครั้งนี้ ฉันหัวเราะด้วยความสาแก่ใจล้วนๆ ไม่ได้เสแสร้งเลยค่ะ

    ส่วนคิริฮาระก็ดูมีชีวิตชีวาขึ้น ไม่ได้มีจินตนาการล้ำเลิศ เล่นกับหุ่นยนต์อีก บางทีอาจเป็นเพราะมีเจ้าลิงสองตัวคอยเอาไปเป็นพวกเล่นด้วย รอยยิ้มสดใสในวัยหนุ่มน้อยจึงมีให้เห็นบ่อยครั้ง  ชื่นตาชื่นใจมากเลยค่ะ เวลาท่านคิริฮาระวัยเด็กยิ้ม ก็แหม ฉันบอกแล้วไงคะ ว่าฉันเป็นสายพระรองในการ์ตูนเรื่องนี้

    หยุด!ค่ะ หยุด อย่าคิดนอกลู่นอกทางเด็ดขาดนะคะ บางคนอาจคิดยุยงให้ฉันคู่กับท่านคิริฮาระใช่ไหมล่ะ ในเมื่อเป็นพระรองย่อมไม่มีนางเอกอยู่แล้ว แต่ฉันขอบอกว่าไม่ค่ะ! นี่ฉันกัดฟันพูดสุดๆจริงๆฉันก็ชอบนะคะ แต่ที่ฉันปฏิเสธเพราะ ไม่อยากโดนฝ่ายท่านคาโต้ ฮิโรชิ ถอนหมั้นอันมีสาเหตุมาจากผู้ชายคนอื่นน่ะสิคะ บทสรุปตอนท้ายมันคงน่ากลัวกว่าการโดนเนรเทศแน่ๆ

     ในการ์ตูน ท่านคาโต้ ฮิโรชิ เป็นพวกขี้หวงอย่างแรงค่ะ ประเภทว่าของๆฉัน ใครห้ามยุ่ง ยกเว้นฉันจะไม่เอาเองแบบนี้อะค่ะ  จะเห็นได้จากบทสรุปท่านซากุระตัวร้ายในเรื่องที่เรียกว่าไม่ได้เลวร้ายมาก ( เช่นถูกฆ่าตาย ธุรกิจครอบครัวล่มจม) เพียงแค่เธอถูกถอนหมั้น และ ถูกเนรเทศ ไปในสถานที่ที่พระเอกไม่ต้องเห็นหน้าเธอให้เสียอารมณ์

    การลงโทษเพียงเล็กน้อยแบบนี้ แสดงให้เห็นว่าท่านฮิโรชิ ยังพอเห็นใจท่านซากุระ ที่อย่างน้อยเคยได้ชื่อว่าเป็นคู่หมั้นตัวเองตั้งแต่เด็ก และที่ท่านซากุระทำเรื่องเลวร้ายลงไปทั้งหมด ก็เพราะตัวท่านฮิโรชิเอง ที่ไม่เคยสนใจไยดีเธอในฐานะคู่หมั้นเลยแม้แต่น้อย แต่อย่าว่าคุณพระเอกเลยนะคะ ท่านซากุระในการ์ตูน นิสัยไม่น่ารักมากๆเลยค่ะ เอาแต่ใจ ขี้วีน ชอบเหวี่ยง ขี้อิจฉาริษยา ไม่น่าคบหาด้วยอย่างแรง

    แต่ที่บางคนแอบคิดนอกลู่นอกทาง นี่มันคนละกรณีเลยนะคะ! ตัวฉัน ซากุระ ซึ่งมีคู่หมั้นอยู่แล้ว แอบไปจีบท่านคิริฮาระ อย่าหาว่าฉันแก่แดดนะคะ ฉันอายุ17 ปีแล้วค่ะ จีบติดหรือเปล่าไม่รู้  รู้แต่ว่าถ้าท่านคาโต้ ฮิโรชิ  ทราบข่าวว่าคู่หมั้นตนเองไม่เห็นตระกูลคาโต้อยู่ในสายตา คิดไปเกาะแกะชายหนุ่มอื่น เอิ่ม แค่คิดฉันก็สยองแล้วตอนจบของท่านซากุระตัวร้ายในการ์ตูน อาจไม่เหมือนตอนจบของซากุระในมิตินี้ก็ได้ ฉันกลัวค่ะ กลัวใจท่านฮิโรชิสุดๆ ฉันว่าท่านฮิโรชิคงแอบได้นิสัยท่านแม่ของแกมาหน่อยๆ ฉันยอมให้ท่านฮิโรชิ เกลียดขี้หน้าดีกว่า เสียหน้า แน่นอนค่ะ

    คุณฮิโรชิ มาเอาการบ้านของเพื่อนกลับไปแจกที่ห้องด้วยค่ะ ส่วนการบ้านวิชานี้วางไว้ที่ตรงนี้นะคะ เสียงคุณครูประจำชั้นห้อง A ดังขึ้น  ฉันสะดุ้งสุดตัวเลยล่ะ ก็แหม กำลังวิจารณ์ท่านฮิโรชิอยู่นี่คะ ถึงแม้ว่าฉันเตรียมใจว่าจะต้องมาพบกับท่านฮิโรชิที่โรงเรียนแห่งนี้อยู่แล้ว แต่ก็อดไม่ได้ที่จะตระหนกค่ะ

          แม้จะเรียนที่เดียวกัน แต่ก็อยู่ต่างห้องเรียน ทำให้ฉันไม่เคยได้พบหน้าท่านฮิโรชิสักที  ฉันอยากเหล่มองอยู่นะคะ แต่ไม่กล้าอ่ะ เลยทำเป็นก้มหน้าก้มตาจัดวางกองหนังสือที่ฉันเพิ่งเอามาวางไว้ที่โต๊ะคุณครู

    ฉันหามุมแอบเหล่มองได้สำเร็จแล้วล่ะค่ะ ว้าว หนุ่มน้อยประถม1 ตรงหน้าดูมีออร่าสมกับว่าที่ผู้นำตระกูลมากเลย ในการ์ตูนและอนิเมะส่วนใหญ่จะเห็นท่านฮิโรชิ เป็นแบบสองมิติเท่านั้น ทำให้ภาพของท่านฮิโรชิดูไม่สมจริงเท่าไหร่ แต่ตอนนี้สิคะ สมจริงมาก แม้ใบหน้าจะไม่เหมือนในการ์ตูนที่เคยอ่าน แต่บุคลิกนี่ใช่เลยค่ะ ถอดแบบมาจากท่านฮิโรชิตอนโตเปี๊ยบ

     ผมสีดำสนิทเช่นเดียวกับดวงตา นัยน์ตาแลดูมองไม่เห็นหัวใคร คือฉันรู้สึกแบบนั้นจริงๆนี่คะ ผิวขาวราวกับหิมะ  จมูกนิด ปากหน่อย จะเอาอะไรมากกับใบหน้าเด็กประถม1ล่ะคะ ไว้โตกว่านี้คงจะเห็นรูปลักษณ์ที่ชัดขึ้นแน่นอน  เอาเป็นว่าหน้าตาดีพอๆ กับคิริฮาระเลย แต่ดูสงบ หนักแน่นไม่ยอมอ่อนข้อให้คนอื่นง่ายๆ ส่วนคิริฮาระในวัยประถม1 จะดูเอื่อยเฉื่อย เอาวิชาสาระอะไรกับเจ้าตัวไม่ค่อยได้หรอกค่ะ มีดีแค่ดูอ่อนโยน สุภาพ แล้วก็ยิ้มสวย

    อ๊ะ เหมือนท่านฮิโรชิ จะรู้สึกว่าถูกสายตาลึกลับแอบมองอยู่ค่ะ เขาตวัดสายตามามองบริเวณที่ฉันแอบซ่อนอยู่ หลบสายตาสิคะ ฉันน่ะหรือคะ จะกล้าท้าสายตาแลมองไม่เห็นหัวใครของท่าน สายตารังสีพิฆาตของฉันยังไม่พร้อมต่อสู้หรอกค่ะ เอาเป็นว่า วันนี้รู้เขารู้เรา ไปก่อน ไว้ฉันหาโอกาสเหมาะๆ จะทำตัวน่ารังเกียจต่อหน้าท่านฮิโรชิเสียหน่อย เขาเรียกว่าเพื่อบ่มเพาะต้นกล้าแห่งความเกลียดชังไงคะ นิสัยร้ายๆของท่านซากุระ พวกขี้วีน เหวี่ยง เอาแต่ใจ ฉันจะต้องขุดมันออกมาต่อหน้าท่านฮิโรชิให้ได้

    คุณซากุระ มาทำอะไรอยู่ตรงนี้คะ ”  คุณครูประจำห้องของฉัน เดินเข้ามาในห้องพักพอดี

    คือหนูรวบรวมเอาการบ้านเพื่อนๆ มาส่งค่ะ ฉันตอบคำถามคุณครู พร้อมรู้สึกถึงสายตาแปลกใจจากร่างเล็กๆของอีกฝ่ายทางด้านหลัง

    อืม ดีมากค่ะ อ้อ ก่อนกลับฝากคุณซากุระ ช่วยถืออุปกรณ์การสอนของครู ไปไว้ที่ห้อง A ด้วยนะคะ ตามไปพร้อมกับคุณฮิโรชิ เลยก็ได้ค่ะ เดี๋ยวครูตามไป คุณครูของฉันยิ้ม  ฉันมองเข้าไปนัยน์ตาของคุณครูอีกครั้ง พยายามมองเข้าไปลึกๆ ว่าคุณครูลงโทษฉันอีกหรือเปล่า แต่เหมือนเดิมค่ะ เห็นเพียงแค่รอยยิ้มของคุณครูเท่านั้น

         ระหว่างทาง ฉันเดินตามหลังท่านฮิโรชิ ซึ่งกำลังถือสมุดการบ้านของเพื่อนร่วมห้อง ส่วนฉันก็เดินตามหลังพร้อมอุปกรณ์การสอนของคุณครู  ความเงียบเข้าโรยตัวระหว่างพวกเรา มีเพียงเสียงเดินของเด็กๆ คนอื่นผ่านไปผ่านมา ระหว่างพวกเราแม้จะเดินค่อนข้างติดกัน แต่ไม่มีใครเอ่ยคำพูดอะไรออกมา ฉันรู้สึกแย่ค่ะ แผนการของฉันมันไม่ควรออกมาแบบนี้ เดินเงียบๆ ไร้ซึ่งสถานการณ์ที่ก่อให้เกิดความไม่ชอบขี้หน้า ต้นไม้แห่งความเกลียดชังตอนนี้ยังคงเป็นปุ๋ยอยู่ที่ไหนสักแห่ง เอายังไงดีคะเนี่ย…..โอ๊ะ ฉันคิดแผนออกแล้วค่ะ

     ฮิโรชิ ฉันได้กลิ่นตด มาจากก้นนาย นายตดใช่ไหม ฉันว่าประโยคนี้มันเป็นมุกเด็ด ทำให้คนรู้สึกว่าเราไร้มารยาทนะคะ แม้ว่า ท่านฮิโรชิ จะไม่ได้ผายลมใดๆออกมาเลยก็ตาม แต่ก็ยิ่งดีสิคะ เป็นการปรักปรำแบบหน้าด้านๆของฉันเอง

    “ …….”  แววตาจากเดิมที่แลมองไม่เห็นหัวใครของท่านฮิโรชิ ตอนนี้เริ่มมีชีวิตขึ้นมาบ้างแล้วค่ะ 

    นายรู้ตัวไหม ว่าตดนายเหม็นมาก ฉันเดินนำไปก่อนล่ะ ฉันพูดเสียงดัง แสดงกิริยา ไร้มารยาท ไม่สบอารมณ์และไม่สนใจใครออกมาเต็มที่ ฉันเดินผ่านท่านฮิโรชิไป ด้วยความผยองเหมือนนางพญา ที่มองไม่เห็นใครในสายตา

    ฉันรู้สึกว่าเด็กแถวนั้นหยุดฟังการสนทนาของพวกเราด้วยแหละค่ะ บางคนแอบปิดจมูก บางคนแอบ หัวเราะเบาๆ

    เดี๋ยว ! ท่านฮิโรชิ พูดขึ้นเสียงดัง น้ำเสียงแสดงความโมโหอย่างปิดไม่มิด ฉันดีใจจริงๆค่ะ ที่แผนการขั้นแรกในการสร้างความไม่ประทับใจสำเร็จเรียบร้อย

    มีอะไร ฉันหันไป พยายามทำหน้าให้เหี้ยมที่สุด ตามที่เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่งจะทำได้

    เธอจะเล่นงานฉันแบบนี้ใช่ไหม ฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร แต่เราได้เห็นดีกันแน่ๆ ยัยเด็กห้อง C ” ท่านฮิโรชิ เดินลิ่วนำหน้าฉันไป ทิ้งเสียงอันดุดัน

     

    <เราจะได้เห็นดีกันแน่  เราจะได้เห็นดีกันแน่ เราจะได้เห็นดีกันแน่ >เป็นเสียงเอคโค่อยู่ในหัวฉัน

    ฉันรู้สึกหวาดวิตก ฉันไม่เคยหาเรื่องใครมาก่อนเลยอะค่ะ ไม่เคยคิดถึงผลลัพธ์เลยว่าตัวเองจะถูกหมายหัวเล่นงาน ฮือๆ ในการ์ตูน ท่านฮิโรชิ มักจะปกป้องนางเอก แต่ไม่ได้มีบทเล่นงานซากุระตัวร้ายนี่คะ หวังว่าฉันจะไม่ถูกเนรเทศก่อนกำหนดนะคะ ฉันยังหาเลี้ยงตัวเองไม่ได้ค่ะ 

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×