ความรู้!

ลำดับตอนที่ #227 : >>วรรณกรรม

ผู้แต่ง พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว

ลักษณะการแต่ง บทละครพูด

เรื่องย่อ

                  พระวิความิตรเกิดนึกอยากมีฤทธิ์มากๆ จึงสละราชสมบัติ ออกบำเพ็ญตบะในป่าจนแก่กล้ายิ่ง ทำให้

้เหล่าเทวดาพากันเดือดร้อนไปทั่ว พระอินทร์คิดแก้ไข โดยให้นางฟ้าเมนกา ลงมาใช้ความงามยั่วยวน เพื่อทำให้

พระฤาษีตนนี้ไม่มีกะจิตกะใจจะบำเพ็ญเพียร ทั้งสองจึงครองคู่กัน จนกระทั่งให้กำเนิดธิดานางหนึ่ง พระวิศวามิตร

เมื่อผ่านพ้นระยะข้าวใหม่ปลามันเกิดคิดได้ จึงบอกนางเมนกากลับสวรรค์ ส่วนพระองค์ก็ออกไปจักรวาล

ทิ้งพระธิดาน้อยๆ อยู่ในป่าแต่เพียงลำพัง ยังดีที่ได้พวกนกคอยเลี้ยงดู เมื่อพระกัณวะดาบส มาพบเข้า จึงให้

นามนางว่าศกุณตลา ซึ่งแปลว่านางนก และนำกลับไปเลี้ยงดูอย่างธิดาที่อาศรมของตน ต่อมานางเติบโต

เป็นสาวแรกรุ่นที่งดงามอย่างหาที่ติไม่ได้


                  ต่อมานางได้พบกับท้าวทุษยันต์ กษัตริย์จันทรวงศ์ แห่งนครหัสดิน ซึ่งเสด็จประพาสป่าเพื่อล่าสัตว์

แล้วบังเอิญตามกวางมาถึงบริเวณใกล้เคียง จึงแวะมายังอาศรม หมายพระทัยจะมานมัสการพระกัณวะดาบส แต่

ในตอนนั้นพระกัณวะดาบสไม่อยู่ เนื่องจากเดินทางไปบูชาพระเจ้าที่เทวสถาน เพื่อสะเดาะเคราะห์ให้แก่นาง

พวกปีศาจมารร้ายได้ถือโอกาสเข้ามาอาละวาดที่อาศรม รังควาญการบำเพ็ญเพียรของเหล่าพราหมณ์ผู้ศิษย์

พระกัณวะดาบส ท้าวทุษยันต์เสด็จมาปราบปีศาจได้สำเร็จ เมื่อท้าวทุษยันต์มีโอกาสอยู่ตามลำพัง ทั้งสองได้

เป็นของกันและกัน หลังจากทุกอย่างเป็นไปตามจุดมุ่งหมายแล้ว ท้ายทุษยันต์ได้มอบแหวนวงหนึ่งให้แก่นาง

แล้วรีบเดินทางกลับบ้านเมือง


                เช้าวันหนึ่งพระฤาษีทุรวาส ผู้มีปากร้ายได้มาเรียกนางที่หน้าประตู แต่นางไม่รู้ตัวด้วยกำลังป่วยเป็นไข้

ใจจึงไม่ได้ออกไปต้อนรับ ทำให้พระฤาษีทุรวาสโกรธ สาปให้นางถูกคนรักจำไม่ได้ ต่อมาพระฤาษีทุรวาสหายโมโห

แล้วจึงรู้ว่านางไม่ได้จงใจแสดงอาการไม่เคารพกับตน จึงให้พรกำกับแก่นางว่า หากคนรักของนางได้เห็นของ

ที่ให้ไว้เป็นที่ระลึกก็จะจำนางได้


                  พระกัณวะดาบสได้ทราบเรื่องราวต่างๆของนางกับท้าวทุษยันต์ จึงส่งนางไปให้ท้าวทุษยันต์จัดพิธี

ีอภิเษก ในระหว่างทางนางทำแหวนที่ท้ายทุษยันต์ประทานให้ตกหายไปในแม่น้ำ เมื่อไปถึงที่หมาย ท้าวทุษยันต์

จำนางไม่ได้ จนกระทั่งกุมภิล ชาวประมงจับได้ปลาที่กลืนแหวนนั้นไปจึงนำไป เมื่อท้าวทุษยันต์เห็นก็ได้สติ

จำเรื่องราวต่างๆ ได้ สุดท้าย ท้าวทุษยันต์ก็ได้พบกับนางศกุนตลาอีกครั้ง หลังจากพลัดพรากจากกันไปเนิ่นนาน

ด้วยความช่วยเหลือของพระเทพบิดรและพระเทพมารดร แล้วทั้งสองก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข  

ที่มา : ประวัติวรรณคดีไทยสมัยสุโขทัยและอยุธยา ของเสนีย์ วิลาวรรณ
-----
นางศกุนตลา :

พอได้ประสบพบเนตร์.................... ทรงเดชโปรพเปนใหญ่
เหมือนศรศักดิ์มาปักกลางหทัย........ ดวงใจจอดอยู่ที่ภูบาล
งามทรงเหมือนองค์เทวราช............ องอาจสมชายชาติทหาร
ซ้ำเสนาะเพราะรศพจมาน............... อ่อนหวานชื่นใจไม่จืดจาง
นึกๆก็อยากเข้าชิด........................ แต่จิตร์คิดอายอางขนาง
ดูไปไม่แลเห็นทาง........................ จำใจต้องห่างเหินรัก
ทำไฉนจะดูให้รู้ได้........................ ถึงดวงหฤทัยทรงศักดิ์
บางทีพระจะไม่จงรัก..................... พระจะไม่พักนำพา


ท้าวทุษยันต์ :

โฉมนางแน่งน้อยช้อยชด............. งามหมดหาที่ติมิได้
ฤทธิ์รักจู่จอดยอดใจ................... คือไฟเผาดวงหัทยา
กามเทพทนงองอาจ................... ผาดแผลงศรแกมบุปผา
ศรศักดิ์ปักอยู่แทบอุรา................. หอมชื่นนาสาน่ายินดี
ตั้งแต่ประสบพบพักตร์................. จิตร์พี่นี้ร้อนดังไฟจี้
กลัวแต่เจ้าจะไม่ยินดี................... พี่จึ่งไม่กล้ามาวอน
ถ้ารู้ว่าน้องรักสมัคบ้าง................. ที่ไหนพี่จะห่างดวงสมร
ขอเชยพอวายหายร้อน................ บังอรอย่าตัดอาไลย

-----

ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

.....