ไปต่างโลกทั้งทีก็ต้องไปให้มันเทพว่าผู้กล้าคนอื่นๆไปเลย

ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 8 ในที่สุดก็เข้าใจ

     หลังจากที่ผมได้ฟังเรื่องที่รีน่าเล่ามาผมก็เริ่มรู้สึกสงสารเธอมาก แต่ที่ทำให้ผมสงสัยที่สุดคือเรื่องที่ว่ารีน่าถูกเจ้าแห่งป่าเขาวงกตรับมาเลี้ยงและผมก็ได้ถามเธอออกไป

     "นี่รีน่าทำไมเจ้าแห่งป่าเขาวงกตถึงได้รับเธอมาเลี้ยงละ"

     "เห็นเค้าบอกว่าฉันนะมีพรสวรรค์ที่ซ่อนอยู่นะ"

     "แล้วมันคือ"

     "ก็ไฟสีขาวของฉันไงละ"

     ใช่อย่างที่รีน่าพูดออกมาเพราะไฟสีขาวของรีน่านั้นหายากมาก

     "และเพราะว่าค่าสเตตัสในการต่อสู้ของฉันนั้นสูงมากเลยถูกฝึกให้ต่อสู้และใช้เวทหนักมากและถูกบอกว่าให้ไปเอาชีวิตรอดในป่าแห่งนี้ให้ได้นะ"

     "แล้วบ้านไม้นี้ละ"

     "ออฉันสร้างขึ้นมาเองนะ เพราะพ่อของของฉันซ้อมบ้านให้คนในหมู่บ้านของฉันอยู่บ่อยๆและฉันก็ไปดูท่านทำงานอยู่ประจำเลยรู้นะ"

     "งั้นเหรอ"

     ตกใจสุดๆไปเลยที่รีน่าสามารถสร้างบ้านได้ด้วยตัวคนเดียว 

     ผมว่าผมน่าจะถามรีน่าเลยดีกว่าว่าที่อยู่ของเจ้าแห่งป่าเขาวงกตอยู่ที่ไหน

     "นี่รีน่าผมขอถามอะไรหน่อยจะได้ไหม"

     "อะไรเหรอ"

     "ที่อยู่ของเจ้าแห่งป่าเขาวงกตอยู่ที่ไหนเหรอ"

     "เอ่ ทำไมถึงถามเรื่องนั้นละ"

      ผมได้อธิบายว่าทำไมผมถึงได้ถามเรื่องนี้กับรีน่า ผมบอกเธอไปว่าผมเป็นผู้กล้ามาจากโลก ผมมาอยู่ที่นี่เพราะอะไร และผมก็บอกรีน่าไปว่าถ้าผมสามารถเอาชนะเจ้าแห่งป่าเขาวงกตได้ผมก็จะสามารถออกไปจากที่นี่ได้

     "เหรอ แจ็คต้องออกไปตามหาพวกเพื่อนเหรอ" รีน่าเอ่ยขึ้นพร้อมกับเริ่มมีสีหน้าเศร้าใจนิดๆ

     "อือ"

     จากนั้นพวกเราก็เงียบกันไปสักพักและรีน่าก็เอ่ยขึ้นมาว่า

     "แต่ว่านะแจ็คนายเอาชนะท่านอาจารย์ไม่ได้เหรอ เขาเก่งเกินไปนะ นายนะไม่มีทางชนะได้เหรอ"

     "ถึงอย่างนั้นผมก็จะต้องทำผมจะเอาชนะเจ้าแห่งป่าเขาวงกตให้ได้เพราะผมสัญญาเอาไว้กับพวกเพื่อนๆแล้วว่าจะต้องกลับไปหาพวกเขาให้ได้"

     จากนั้นรีน่ารีน่าก็เงียบไปสักพักและเริ่มมีน้ำตาไหลออกมาจากนั้นเธอก็ได้เอ่ยขึ้นมาว่า

     "แจ็ค นายอยู่ที่นี่กับฉันไม่ได้เหรอ"

     "รีน่า"

     "ฉันนะอยากอยู่กับแจ็คนะ ฉันนะรักแจ็ครักมากๆด้วยอยากอยู่ด้วยกันตลอดไปเลยเพราะงั้นอย่าไปเลยนะช่วยอยู่กับฉันตลอดไปที่เถอะ" รีน่าเอ่ยขึ้นพร้อมกับร้องไห้ออกมา

     ผมจะทำอย่างไรดีละผมไม่อยากให้รีน่าต้องร้องไห้ ไม่อยากให้เธอต้องอยู่ตัวคนเดียวอีกแล้ว และผมก็คิดขึ้นมาได้

     "รีน่าจะไปกับผมไหม" ผมได้ถามรีน่าออกไปและดูเหมือนว่าเธอจะตกใจนิดๆ

     "แต่ฉันเป็นแบบนี้นะ ฉันไม่สามารถไปกับแจ็คได้หรอก ถ้าเกิดฉันออกไปละก็แจ็คก็ต้องเดือนร้อนแน่ๆ ฉันไม่อยากให้แจ็คต้องมาเดือนร้อนเพราะฉันหรอกนะ" 

     "ไม่เป็นไรหรอกไม่ว่าอย่างไงเดี่ยวผมจะหาทางทำอะไรสักอย่างเอง"

     "เอ่" รีน่าอุทานออกมา

     "ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นผมจะปกป้องเธอเอง ผมจะไม่ให้รีน่าต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวอีกแล้ว"

     "แต่ว่าฉัน-"

     "รีน่าผมขอสาบานนะว่าไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นผมก็จะปกป้องเธอให้ได้" ผมได้เอ่ยออกมา

     ถึงสิ่งที่ผมเอ่ยออกมามันจะน่าอายก็เถอะแต่ผมจะปกป้องเธอให้ได้ และผมก็ได้มองไปที่หน้าของรีน่าที่ตอนนี้เต็มไปด้วยน้ำตาและรอยยิ้มที่งดงามของเธอ ผมรู้สึกได้เลยว่าตอนนี้หัวใจของผมมันเต้นแรงมากหลังจากที่มองไปยังใบหน้าของรีน่า และรีน่าก็ได้เอ่ยขึ้นมาว่า

     "จะดีจริงๆเหรอที่จะให้ฉันไปด้วย"

     "ดีสิ"

     "ขอคุณนะแจ็ค" รีน่าเอ่ยขึ้นพร้อมกับเข้ามากอดผม

     ตอนนี้รีน่าได้กอดผมเอาไว้และลำตัวส่วนที่เป็นงูของเธอก็รัดผมเอาไว้เช่นกัน และในตอนนี้หัวใจของผมมันเริ่มที่จะเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ 

     "แจ็คหน้าของแจ็คแดงมากเลยนะ ไม่สบายรึเปล่า" รีน่าเอ่ยขึ้นมาหลังจากที่เห็นว่าหน้าของผมนั้นมันแดงขึ้น

     "ก็ไม่นะ"

     "ไหนตรวจดูหน่อย" รีน่าเอ่ยขึ้นพร้อมกับเอาหน้าผากของเธอมาประกบกับหน้าผากของผม

     มันได้ทำให้หัวใจของผมเต้นแรงขึ้นไปอีก

     "ก็ไม่ได้มีไข้นี่"

     เอ่ทำไมกันนะผมถึงได้หน้าแดงและหัวใจเต้นแรงแบบนี้ ผมใช้เวลาคิดสักพักและในที่สุดผมก็เริ่มเข้าใจจนได้ว่าทำไมผมถึงไม่อยากให้เธอต้องอยู่คนเดียวไม่อยากให้เธอต้องร้องไห้และทำไมผมถึงได้หน้าแดงและหัวใจเต้นแรงๆเมื่ออยู่ใกล้ๆกับรีน่า นั้นก็เพราะว่าผมนะได้หลงรักรีน่าไปซะแล้ว 

     "รีน่าในที่สุดผมก็เข้าใจแล้วละ"

     "หืม อะไรเหรอ"

     "ผมเองก็รักเธอเหมือนกัน" ผมได้บอกความในออกไป

     จากนั้นรีน่าก็เริ่มมีน้ำตาไหลออกมาและยิ้มด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขเต็มใบหน้า

     "ดีใจที่สุดเลยที่แจ็คพูดแบบนั้นกับฉัน"

     "ผมเองก็เหมือนกัน"

     และผมกับรีน่าก็ได้กอดกันผมจ้องมองไปที่ดวงตาที่สวยงามของเธอและก็มองมาที่ผมเช่นกัน และผมกับเธอก็ได้จูบกัน

     ในที่สุดผมก็เข้าใจสักทีของความรู้สึกที่เรียกว่าความรัก❤

________________________________________

ถ้าตอนนี้ไม่สนุกละต้องขอโทษด้วยนะครับ