คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : บทสิบเอ็ด - 1
หลัานั้นราวสอวัน โมไฟมามาย็ถูประับทั่ววนอวิ๋นินอ๋อ เหมินลู่เอินสวมเสื้อลุมนสัว์ัวหนาออมายืนมอพวมันอยู่นานสอนาน แม้นอาาศอฤูร้อนะไม่หนาวเย็นหนั ทว่าร่าายที่อ่อนแอเินไปอนา ึ้อยอมสวมเสื้อัวหนาเสียหน่อย อย่าน้อยนา็ยัไม่อยาพลาานเลี้ยลอเทศาลหยวนเียวในวัหลว
อย่าไร็าม บรรยาาศอันสุสบอวันำลัถูทำลายลโยอ์ายห เหมินลู่เอินมอเห็นเาเินมาแ่ไลเีย้าับอ์ายห้า ออะแปลว่าปริเสียหน่อย ็รที่หย่อินื่อสวมอาภร์สีมพูสล้ายลีบอท้อไม่มีผิ ะอ์ายห้าถือสายูที่ผูับลำอออีฝ่ายเอาไว้
วหน้าอเหมินลู่เอินเริ่มเหมือนรึ้มละหนึ่ เ่นเียวับสีหน้าอหลินฮุ่ย ่อนฝ่ายร้ามะ้าวาเ้ามาใล้ แล้วระิบ้าหูพระายาเอแห่วนอ๋ออย่าแผ่วเบา
“ให้หม่อมันไปรายานท่านอ๋อีไหมเพะ”
เหมินลู่เอินส่ายหน้าเบา ๆ “อวี้สายาเียบมนั มีหรือะไม่รีบไปรายานหยวนหล อีไม่นานเา็มา”
หลินฮุ่ยพยัหน้ารั้หนึ่ ่อย ๆ ถอยหลัยืนห่าาพระายาออไปไม่มานั พลาสัเทุอย่า้วยวามรอบอบและระมัระวั
อ์ายหเป็นถึเื้อพระวศ์ แม้นฝ่าบาทไม่โปรปรานเาเท่าอ์ายรอ แ่็มอบวามเมาให้เาอยู่ไม่น้อย หาปล่อยให้อ์ายหทำอะไรเสื่อมเสียเียริอนนระทบับฝ่าบาท พระายา็อาะเือร้อนไ้…เพียแ่ว่า
หย่อินื่อแหนมอพี่าย่ามารา้วยสีหน้ายาลำบา เาบริมฝีปาอนเอเบา ๆ ะย่อัวลเล็น้อย แล้วทำท่าลานสี่าล้ายับสุนัไม่มีผิ “อินเิ้ แ่รั้เียวเท่านั้น!”
หย่อินเิ้ยับรอยยิ้มว้า ่อนเอื้อมมือึ้นสูเหนือศีรษะแล้วว้าปาลูบอลสีทอออไปอย่ารวเร็ว เป็นัหวะเียวับที่หย่หยวนหลมาถึพอี “เอาล่ะ เ้าหมาน้อยไปาบมันมาะ!”
สิ้นเสียะโนนั้น อ์ายหเริ่มลานสี่เหมือนสุนั แล้ว่อย ๆ าบลูบอลสีทอนั้นลับมา ท่ามลาวามอับอายที่เิึ้น หย่หยวนหลและนา่ายืนนิ่สีหน้ามืรึ้มลเรื่อย ๆ
ภาพสุนัสี่าแสนน่ารัภายในหัวอเหมินลู่เอินำลัถูทำลายลอย่าย่อยยับ ่อนนาะเยหน้ามอหย่หยวนหลโยไร้ำพู
“…” หยวนหล น้อายอท่านยัมีสิีอยู่หรือไม่?
“อินื่อ เ้าลืมส่เสียร้อ!”
หย่อินื่อเหลือบมออ์ายห้าเล็น้อย พลาทำใเปล่เสียร้อออมา “แ่…ะะะ…แ่”
“…”
นั่นมันเสียร้อบ้าอะไรัน!
นาหันไปมออ์ายห้า เพียพริบาเียวเา็เ้าใวามสสัยอเหมินลู่เอินอย่ารวเร็ว ่อนะอธิบาย้วยวามเสียราบเรียบและเนิบนาบ
“อินื่อหาสุนัที่ท่าน้อารให้ไม่ไ้ เา็เลยลายเป็นสุนัเสียเอ เอาล่ะ อินื่อ สุนัแสนรู้วรเปล่เสียร้ออย่าไร?”
“แ่ ะะะแ่ แ่”
“ไม่ใ่ เ้า้อร้ออีเสีย่าหา!”
เหมินลู่เอิน่อย ๆ ้อมอหย่หยวนหล ่อนพบว่าสีหน้าอพวเา่ามืรึ้มลเรื่อย ๆ ไร้ำนิยามใ ๆ ับารระทำออ์ายหและอ์ายห้า
“พี่สะใภ้ให่ทำหน้าาเ่นนี้ ูเหมือนะไม่พอใับเสียร้ออเ้านะ”
“สะสะเสือ เสือ” สีหน้าออ์ายหแเถือ ระนั้นเาลับพยายามเปล่เสียร้ออย่าสุวามสามารถ
มัน่าเป็นวามพยายามอันยาะอธิบาย
อ์ายห้าพยัหน้า้วยวามพึพอใ ริมฝีปายับยิ้มึ้นมา "่อยไพเราะึ้นมาหน่อย สุนัแสนรู้้อสามารถเห่าหอนเป็นบทเพลไ้ ลอร้อเพลให้พี่สะใภ้ให่ฟัหน่อยเถอะ”
"ะะะเืออะอะเอือะะะแ่เสือ~"
"..."
นี่มันเสียร้อบ้าอะไรัน…
"สาเสือ~"
"เฮือ!"วาออ์ายหเบิว้าะหนึ่ ราวับว่าเาำลัะาอาาศหายใ “อินเิ้! เ้าเหยียบสายู ้าหายใไม่ออ"
"หะ อะไรนะ เ้าอยาให้้าร่วมเห่าหอนไปับเ้าหรือ"
"เท้าเ้าเหยียบสายู! "
"หะ ้าเหยียบหาเ้า? "
"เฮือ! อย่าเหยียบสาย! "
"หะ อย่าเหยียบหา!? "
สาบานว่าพวเรายัอยู่บนโลใบเียวันหรือไม่?
สวัสี่ะ อนนี้อีบุ๊ำลัลราานะะ ื้ออนนี้ะุ้มมาเลย่ะ!
หนัสือพระายาลู่เอินเล่ม 1 ำนวน 200 นแร ราา 350 บาทยัพอทันอยู่นะะสำหรับท่านที่สนใ สามามารถทั inbox เพมาเลย่ะ! ❤️❤️❤️
https://www.facebook.com/profile.php? id=100054864044223
หาทัเพไม่ไ้สามารถแอไลน์มาไ้่ะ pu.ta.wan.2244
ความคิดเห็น