ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ทำความรู้จัก หรือกวนประสาท
"ห้ะ! ใรอ่ะ" ันรู้สึถึแรสิรไหล่้าวาพอหัน็เอับผู้ายนหนึ่ ผมสีแเพลิ นัย์าเหลืออมส้ม สายาที่สะท้อนภาพอันออมา รู้สึถึแรึูบาอย่า
"้า นิโว รัเล บุรอยุ ีเรย์ รัเล ยินีที่ไ้รู้ั"
...
ใรอ่ะไม่รู้ั ที่แน่ๆ้มหน้าไว้่อน
"มีอะไรเพะ"ันเหล่มอไปที่ผู้ายรหน้า อืมหล่อมา
"ไม่มีไรหรอ ไม่้อเรียเพะ็ไ้้าไม่ใ่เ้าาย" ายผมแอบลับมา
"ั้นันไม่เรใแล้วนะ"ันอบพร้อมเยหน้าึ้นไปมอายรหน้า แ่เหล่าไปมอว่าหล่อแล้วนะ แ่มอรๆนี่โรหล่ออ่ะ
"ั้นัน็ไม่เรใเหมือนัน ั้นันอถามนะ เธอไม่ิะถอหมวับผ้าปิปาหน่อยรึไ"ายหนุ่มถาม
ันหันไปมอฟาร์ ฟาร์็พยัหน้าอบเิอนุา ัน็หันไปมอผู้ายรหน้าแล้วถอนหายใ
"็ไ้ แ่นายอย่าอ้าปา้าแล้วัน" นิโวมอหน้าันสัพั แล้วพยัหน้าล
พรึบ
หมวและผ้าปิปาหลุออมาะใบหน้าและศีรษะหิสาว
Part นิโว
หิสาวรอผมเธอำลัะถอหมวและผ้าปิปาอเธอออ
ย้อนลับไปหน่อย
ผมเห็นเธอั้แ่เมื่อเ้าแล้ว ผมเห็นเธออยู่ับผู้ายนหนึ่ ูท่าแล้วทั้สอะสนิทัน ผู้หินนั้นใส่หมวแล้ว็ผ้าปิปา ผมไม่รู้เธอใส่ไปทำไมเหมือนัน มันทำให้ผมสนใเธอึ้นมาสะั้น เธอเหมือนมีแรึูบาอย่าทำให้ผม้อเธอเ้า แ่สุท้ายผม็ละสายาไปที่อื่นเพราะเาเริ่มรวมัวันแล้ว
นระทั่ผมสอบเสร็เรียมัวะไปรับประทานอาหาร ผม็ันเห็นเธออีแล้ว ้วยวามที่ว่าผมสนใใรผม็ะเ้าไปทั แ่ร่าายไม่ฟัไป่อนสะแล้ว บอไว้เลยผมหล่อมาถึมาที่สุ แ่รู้สึะแพ้ผู้ายที่อยู่รนั้นับผู้หิที่ผมสนใ
ไม่รู้มาถึอนไหนผม็ไปสะิเธอเ้าให้แล้ว พอเธอหันมาเธอ็ทำท่าใแล้วถามผมว่าใร ผม็อบื่อลับ เธอ้มหน้าสัพั่อนะเยหน้าึ้นมาแล้วถามว่าอะไร ผมนั้นวามเป็นันเอแ่้อให้ผมอนุา่อน่อยเป็นันเอไ้ ผมเลยบอให้เธอไม่้อเรใ เธอ็อบลับมาทันที ผมอยาเห็นใบหน้าอเธอเหลือเิน แ่ใหนึ่็ไม่อยาให้เธอไม่อบผม เี๋ยวหาว่าผมอบเสือเรื่อนอื่น มันไม่มีหรอ ไม่ี่อัวผมเอ้วย
แ่ผม็อไม่ไ้อยู่ีอ่ะ มันอยารู้ ็้อเสืออ่ะ
ผม็เลยถามเธอไป เ้าัว็หันไปมอผู้ายนนั้น ผมิว่าเธอน่าะหันไปถามว่าถอไ้ไหม แ่สสัยผมิถู ฝ่ายายพยัหน้าให้ เธอหันมามอผม แล้วเธอ็บอผมว่าอย่าอ้าปา้าแล้วัน ืออะไรผม? หรือใบหน้าเธอะมีแผลเป็น หรือใบหน้าเธอะสวยเินไปนผมอ้าปา้า
ผมยืนไ้ไม่นานเธอ็ถอทั้หมวและผ้าปิปาออไป ผมอเธอสีาวนวลออม่วอ่อนสะอา พริ้วไหวยามถอหมวออ ถ้าหา้อแสมีแสเปล่ประายแน่ๆ ใบหน้ารูปไ่ มูโ่ไ้รูป ปาที่อวบอิ่มสีมพูอมแ เห็นแล้วน่าูบ ผิวสีาวีแ่ไม่ีมาไร้รอยแผลเป็นใๆ ผู้หิรหน้าอผมเธอสวยมา ถึว่าแหละทำไม้อปิหน้า
...
Part เอริเีย
หลัาันถอหมวับผ้าปิปา ผู้ายรหน้าอัน็เียบไปสัพั อึ้ล่ะสิ ้ออึ้อยู่แล้วเพราะันสวยมา .ไ่ล้านัว(มโน แ่เป็นวาทริ) พอผู้ายรหน้าเียบไปไ้สัพั เา็พูึ้นมา
"อ้อ ่อนหอนี้เอ" อยู่ๆัน็อารม์พุ่ปรี๊เลย
"มันไม่ไ้าวนานั้นไหม าวนวลออม่วอ่อนอ่ะ าอ่ะูีๆิ"ันเถียาใ ะหาว่าันแ่ไม่ไ้ ผมันไม่ไ้าวหอนานั้นนะ
"555 ยัยหอ แ่สวยีนะ ันอบ" ูม!? ระเบิลูให่ลลาหัวเลย อะไรือมแล้วบอันอบ ไอ้บร้าา
"555 แ้มออสีแล้วนะ" ยัไม่วายมาหยอันอี เี๋ยวแม่บอสามีเะ้านอสะหรอ
"ิ ไอ้บ้า ไอ้วนประสาท" ันเรียมัวะับมือฟาร์แล้วเินออหนี แู่เหมือนเ้ารรมนายเวระเรียหาสะ่อน
"เี๋ยว่อน เธอยัไม่บอื่อเธอเลย" โวรั้ันไว้่อนะถามื่อ ันยัไม่บอื่อหรอ?
"ทำไม้อบอ" ทำไมัน้อบอ บอำปให้มันามมาวนประสาทันอ่ะสิ หน้าาหล่อเ้าั้น แ่นิสัยวนีนไ้หน้ามาเลย อยู่็ันเท้าสะั้น
"็ไ้ั้นันะเรียเธอว่ายัยหอ เธอไม่ยอมบอื่อันเอนะ" ไอ้ ไอ้ ไอ้บ้า
ันไ้แ่เ็บอารม์แล้วบอื่อไป
"เอริเีย เอริเีย วาาล็อ เรียเอริเียเย็ไ้ ันบอื่อไปแล้ว อย่ามาว่าผมันอีล่ะ" พูเสร็ัน็พร้อมะใส่เียร์หมาทันที หิว้าวมาอนนี้ ิถึฝีมือฟาร์มาว่า อร่อยว่าเยอะ
...
Part นิโว
ผมอึ้ไปเลย ผู้หิอะไรโรสวย แ่ผมไม่ยอมหรอ ผมเลยหยอเธอไป ไม่วายวาระเบิให้เธอ้วย เธอ็่าผมนู้นนี่นั้น แ่ใบหน้านั้นึ้นสีเรียบร้อยแล้ว ็น่ารัี ูเหมือนว่าเธอเรียมัวะหนีผมแล้ว อ๊ะ ผมยัไม่ัื่อเธอเลยนี่หว่า
"เี๋ยว่อน เธอยัไม่บอื่อเธอเลย" ผมถามออไป อยารู้ริๆนะ
"เอริเีย เอริเีย วาาล็อ
เรียเอริเียเย็ไ้ ันบอื่อไปแล้ว อย่ามาว่าผมันอีล่ะ" ูเหมือนว่าเธอะริัับผมอเธอสินะ ื่อเอริเียสินะ ื่อเพราะริๆ
เธอเหมือนำลัะใส่เียร์หมาหนีผมเลย ปล่อยไปเลยละัน รู้ื่อเธอแล้ว็ถือว่าบภาริเรียบร้อย
...
#ลับมาแล้วเ้อ หายไปอาทิย์ว่า านเยอะมมาถึมาที่สุ แ่อนนี้็ยัไม่เสร็หรอ มาทำให้่อน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น