ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : ตามตัว(แก้คำผิดค่ะ)
ทา้านอเิ
อนนี้ผมลับมาถึห้อแล้ว อนนี้พวเราทั้สานนมารวมัวันเพราะยัยสามัวไม่รู้หายไปไหน ึแล้วยัไม่ล้บมาอี
"พอะรู้บ้าไหม ว่าพวนั้นไปไหน"เนะ หึ!! หมอนี่อนนี้ไม่มีวามสุุมเยือเย็นอย่าเยเลย มีแ่วามระวนระวายใ เอา่ายๆนะ มันเืออยู่เลย
ผม็ไม่่าามัน มีเรื่ออะไรหรือปล่าวนะ อนนี้อผมร้อนเป็นไฟ เ็บ ลัว ใ่ผมลัวว่าะมีนมาทำร้ายโระ ทั้ที่ผมไม่เยมีวามรู้สึแบบนี้ับใร ับเมย์็ไม่เย
"ที่แน่ๆพวนั่นอยู่้วยันเพราะเอมิโทรหาโระอนหัว่ำ่อนที่ะออไป"ผมเอ่ย
"ไปไหน!!"เนะันเน ถามึ้นพร้อมันอย่าร้อนรน
"ถ้ารู้แล้วะมานั่เรียไหมละ"ผมเอ่ยอย่าุนๆ ไอ้พวบ้า เรียโว้ยยยย อยู่ไหนนะโระ เป็นห่วนะ เิเรื่ออะไรหรือว่าไ้ยินทีุ่ยับเมย์หรอ ไม่ม้า อนนี้ในหัวผมอนนี้มันำลัีันผมสับสนไปหมเลย
เวลาผ่านไปนานพอสมร
อนนี้พวผมทั้สามระวนระวายอยู่ในห้อที่เล็ๆนี่
(แ่ริๆแล้วมันไม่เล็เลย บ้านเธอให่ัหา)
"เออเอาเี้ยเป็นไ"เน
"อะไร!!"ผมับเนะ อนนี้เนะมันไม่สุุมแล้ว
"แฮ็เ้าเรื่ออเอล่าและพยายามระบุำแหน่"เน
"ทำไมไม่ิให้เร็วว่านี้ว่ะ"ผม โมโหนะ มีทาออ็ไม่ิให้เร็วว่านี้
"อย่านายว่านอื่นไ้้วยหรอ"เน
"อะไรนั่นนะ พูอย่านั่นหมายวามว่าไ" หาเรื่อหรอไอ้หมอนี่ มาิ!! ัวัวเลยมา
"พอไ้แล้วทั้สอน ันะลอแฮ็ูนะ"เนะ มันเ้าโหมสุุมแล้ว
เวลาผ่านไป 30 นาที
"้าัว่ะ"เน
"นั่นิ"เิ
"ไม่รู้ ระบบป้อันเยอะมา"เนะ มันับ้อนมั
"เร็วๆนะ"เน
ผ่านไปอี10นาที
"้าโว้ยยยยยย"ผมะโนลั่น
"ใเย็นๆิ ำลัทำอยู่"เนะ
เวลาผ่านไปัพั
"ไ้แล้วววว"เนะะโนลั่น
"พวนั่นอยู่ไหน"เน
"อะ..เอ่อ..ะ..ือว่านะ..พะ..พวนั่นอยู่ที่...."เนะเอ่ยอย่าิๆัๆ
ทา้านโระ
"หืม เริ่มเมาแล้วละสิ" นี่็ินั้นานแล้วนะ ส่วนเอมับเอล่าน็อไปแล้ว แ่พวมันพึมพัมอะไรไม่รู้
"ไอ้ผู้ายเฮวย"เอมิ
"นเห็นแ่ัว"เอล่า
สสัยทั้สอนนี้มีเรื่อับผู้ายแน่เลย ฮ่าๆ นานแล้วที่ะเห็นพวนี้ลุ้มเรื่อผู้าย ันว่าันวรพอแล้วละนี้็ื่มั้นาน อนนี้เริ่มมึนหัวแล้ว ันลอลุยืนแ่สุท้าย็ลมานั่้น้ำปุอยู่ที่เิม
"ไม่ไหวฮะ"ันพู พลายมือุมหัว พลายิ้มเยาะัวเอ่าเถอะ ันแ่อยาะลืมเท่านั่นเอ เรื่อที่น่าปวหัวแบบนั่น
"เิรัโระั้นหรอ"เมย์
"มะ..ไม่ใ่ะหน่อย"ผมปิเสธ แ่อนนี้หัวใเ้นรัวและเร็วใบหน้าร้อนไปหม แ่ถูถามเอไอ้เิโว้ยแ่ถูถามอย่าิมา
"เิ่ะ เิ่วยรับเมย์เป็นเพื่อนอีนไ้ไหม เป็นเพื่อนนสำัอเิอีน"เมย์เอ่ยพลา้มหน้า ถึะแ่เพื่อนแ่อนาไม่แน่นะ
"อื้ม ไ้สิ" ผมพูพลายิ้มามแบบผม ไม่ว่าเมื่อไร่เมย์ยัน่ารัเหมือนเิน เธออ่อนโยน บอบบา ใี แ่ผมไม่ไ้ิไรมาหรอ อนผมอหัหรอ หึ อหัแล้วไรับ
ภาพที่เินัุ่ยับเมย์ึ้นมาที่หัวัน หมอนั่นรัเมย์วามันแสออแบบนั่น ทั้อ่อนโยน ิถึ โหยหา อาลัย หลาหลาย
"ไอ้ผู้ายเฮวย!!!" ะลืมให้หม ะมาทำัวแบบนี้ไม่ไ้ ันเป็นถึผู้นำแ๊มัราว ะมาทำัวอ่อนแอแบบนี้ไม่ไ้ ำไว้โระ แ่ถึันะบอัวเอแบบนี้แ่ภาพอเิ็เ้ามาในหัวลอ นันรู้สึว่าใบหน้าแะเพราะว่าน้ำใสๆมันไหลลมามามาย
"ทะ.. ทำไม น้ำามัน"ันำลัับสถานาร์รหน้า พลาปาน้ำาออ และื่มแ้วที่ันำในมือแน่ ันื่มพรวรวเียวแบบไม่ิบเลย ันอยาลืม!!!
"เฮ้ย!! เบาๆ"ันหลอนสินะ ันิมาไปเอเิหมอนั่นะมาามหาันทำไม บ้าไปแล้วโระ ันิแถมยิ้มเยาะัวเอ ี่เ่าริๆันเนี้ย
"โระ"หมอนนั่นพูพลาึแ้วออามือ
เิ past
อนนี้ผมมาที่ผับ ผมามหาโระ ไม่ิเลยว่าเธอะมาถึโน วีไอพี ้าในสุแบบนี้ ยัยนี่เป็นไรไปเมาเละเทะเลย แ่อนนี้ผมมอหน้าหวานที่แระเรื่อ เธอยิ้มแ่มันเป็นยิ้มเยาะัวเอวาเศร้าสร้อย มันทำให้ผมเ็บปวไป้วย
"โระ"ผมเอ่ยเสียแผ่วเบาแ่ในใร้อนรุ่ม ใรทำให้ยัยนี่เป็นแบบนี่
ผมสำรวบริเวรอบๆ ยัยพวนี้ินเยอะนานี้เลยหรอแ่โระอแ็สุๆเลยนะ พึ่ะเมาเอ เอมิับเอล่าูเหมือนะน็อั้นานแล้วนะ ูเหมือนว่าเนะับเน็แบสอนนั้นลับ ่อนที่มันะมอหน้าผมเิพูว่า ลับ่อนนะ พวผมมารถนละันัน
หลัาพวนั่นไปลับา ผม็มอมาที่โระ
"เฮ้ย!!"ผมอุทานั ็ยัยโระนี่สิ ูเธอินสิพรวเียวเลย ลอ ไอ์แลน์ เลยนะ
"เบาๆิ"ผมพูพลาึแ้วออ
"ลับันเถอะ"ผมพยุเธอลุึ้นแู่เหมือนเธอะลุไม่ไหวทำท่าะลไปนั่้น้ำปุที่เิมแ่ผมว้าเอวเธอประิัวทัน
"ปล่อยน้า อ้ายบ้า"เธอพูพลาิ้น ผมนึัใเลยอุ้มเธอึ้นมาแล้วเินออไป
แ่ลอทาที่เินไปมีแ่นมอผมับโระ ส่วนมา็มอโระ้วยสายาแทะโลมผมนึอยาะวัลูามันออมาเหยียบ ุเอาไฟแล้วว้าใส่ระเบิ (โหไป)
"มออะไร!!"ผมวาลั่น นทำให้นอื่นหันหน้าหนีแทบไม่ทัน ยัยนี่เป็นนสวยนะนมอ็ไม่แปลหรอ แ่ผมไม่อบเธอไม่ใ่อไม้ริมทา ผมไม่เ้าใเธอเลยทำไมมาสถานที่แบบนี้ มันอันราย ผมเป็นห่ว
********************************
บแว้ววว ถูใไหมเอ่ย ฝาอน่อไป้วยน้า เอ๊ะ ะว่าไปมันยาวไปไหมนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น