คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #35 : ตอนที่ 27 มุ้งมิ้งงุ้งงิ้ง [100%]
ตอนที่
27 มุ้งมิ้งงุ้งงิ้ง
เจเจ
“เอานั่นด้วย”
“ครับๆ พอแล้วมั้งเจ”
“งื้อ เอาเบคอนอีก”
ผมพูดบอกไอตินที่ตอนนี้กำลังนั่งประคองผมอยู่ข้างๆ สติของผมเองตอนนี้เริ่มจะเรือนราง
เพราะน้ำสีเหลืองๆ อ่อนๆในแก้วนั่น ตอนนี้ผมก็นั่งอยู่ที่โซน vip ของร้าน อยู่ชั้นสอง มองลงไปเห็นหมดแทบจะทุกโต๊ะ มันจะดีกว่านี้มาก
ถ้าบนชั้นสองนี่มันไม่ได้มีแค่ผมกับไอติน แล้วก็พนักงานอีก 2 คนแค่นั้น!
“เมาแล้วนะเจ”
“ไม่เมา! แค่นี้จิ๊บๆเอ๊ง” ผมพูดเสียงใส ยิ้มให้มันจนตาปิด
มองเห็นไอตินมีสามสี่หัว รู้ตัวอยู่หรอก ว่าตอนนี้เริ่มจะเมาบ้างแล้วแหละ
แต่มันยังไม่อยากเลิกนี่หว่า ไหนๆ ก็มาอยู่ที่ผับแล้วขอสนุกบ้างเถอะ!
ก็นานๆ ทีนะครับ แหม
“หน้าแดงหมดแล้วเนี่ย”
“เป็นคนมีเลือดฝาดเยอะอะผิดเหรอหะ!”
“พอเถอะเจ นี่ก็ใกล้เวลาปิดร้านแล้ว กลับกันก่อนก็ได้” มันพูดพลางจะดึงส้อมที่จิ้มเบคอนในมือของผมออกไป ยังไม่ทันกินเลยครับ มันดึงอาหารทุกอย่างในมือผมออก
ก่อนจะวางลงบนโต๊ะตรงหน้า
“กลับเหรอ งืมม”
“ลุกครับเจ” ตินมันพูดเสียงดุ พร้อมกับดึงแขนผมให้ลุกขึ้น
ทำไมต้องทำหน้าดุแบบนั้น ทำไมต้องทำเสียงดุแบบนั้น ทำไม..
“ฮึก พูดดีๆ ไม่ได้รึไงวะ!”
กึก..
“อ..อ้าว เจเจร้องไห้ทำไม”
ติน
ผมยืนอึ้ง อ้าปากค้าง
มองคนที่ตอนนี้มองผมตาขวาง แต่ตาโตๆคู่นั้นกลับน้ำตาคลอเบ้า
ก่อนที่น้ำตาหยดใสๆจะร่วงลงมา.. จริงสิ ผมลืมไป..
“ฮึกก ฮึก! มึงมันบ้า!!”
ปึ่ก! ปึ่กๆ
“เดี๋ยวเจเจ ใจเย็นๆครับ” ผมดึงมันมากอดไว้แนบอก
ในขณะที่มันเองก็เอาแต่ทุบอกผมรัวๆ ไอเจเจมันเป็นประเภทที่เวลาเมาถึงระดับนึงแล้วจิตใจมันจะอ่อนไหวเอามากๆ
ผมจำได้ว่าคราวที่แล้วที่มันเมาไม่รู้เรื่อง มันก็ร้องไห้งอแงเป็นเด็กเล็กๆ
แค่เพราะไอเล็กโวยวายเรื่องที่มันแถน้ำแข็งทิ้งไปหมด
“มึงดุกูอีกแล้วนะ...ฮึก”
“ชู่วว ขอโทษครับ ขอโทษนะ”
ผมลูบหัวคนที่ซุกอกผมอยู่เบาๆ จนมันหยุดสะอื้นแล้วผละออกมา
มองหน้าผมแบบที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ากำลังงอนอยู่
“มึงอะ..” เจพูดเสียงแผ่ว
“กลับบ้านกันนะครับ”
“แต่ร้านยังมะ...”
“ยังไม่ปิดก็กลับก่อนได้ครับ” ผมพูดดักขึ้นมาทันที
รู้อยู่แล้วว่ามันจะอ้างว่าอะไร เจเจก้มหน้าลงนิด แล้วทำหน้ามุ่ย
พนักงานที่ยืนอยู่แถวนี้หันมามองแล้วแอบอมยิ้มกันจนผมต้องหันไปมองดุๆ อยู่หลายครั้ง
ผมยื่นมือไปตรงหน้าอีกคน หวังจะให้เจเจยื่นมือมาจับแต่..
“งื้อออ” หัวทุยๆ
ดันมาที่มือผมพร้อมกับเสียงครางในลำคอที่ทำให้ผมหลุดยิ้มออกมาซะดื้อๆ
ผมลูบเรือนผมนุ่มนิ่มนั่นเบาๆ ก่อนที่คนที่กำลังทำตัวเหมือนลูกแมวจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับผมสายตาอ้อนๆ
“เป็นอะไรครับ หื้ม”
“อุ้มหน่อย”
“ครับ?!” ผมขานรับอึ้งๆ
มองหน้าร่างเล็กที่กำลังอ้าแขนออกน้อยๆ แล้วมองผมอ้อนๆ
คุณคิดว่าผมควรจะทำยังไงครับ..
“อุ้มๆ ไม่อยากเดินแล้ว” มันพูดเสียงใส เหมือนเป็นเรื่องสนุก
ก่อนที่จะยิ้มกว้างจนเห็นฟันครบแทบจะทุกซี่ ผมหลุดหัวเราะเบาๆ ออกมาอีกครั้ง
กับท่าทางของคนเมาที่ดูจะน่ารักผิดปกติ
“หึหึ มาครับ”
“คึคึ ><”
ผมย่อตัวลงนิดก่อนที่จะช้อนตัวอีกคนขึ้นมาในท่าเจ้าสาว วงแขนเล็กๆ
โอบรอบคอผมอย่างรู้หน้าที่ เสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้นมาข้างๆหูผม ไม่สิ
ดังไปทั่วเลยต่างหาก แล้วดูเหมือนตอนนี้ทุกสายตาภายในร้านจะจับจ้องมาที่ผมกับร่างเล็กๆที่สติไม่ครบร้อย..
ถ้าเจเจรู้ว่าทำอะไรลงไปนี่มันจะเป็นยังไงนะ..
-----------50%----------
“ฮึ่บ นั่งดีๆนะเจเจ” ผมพูดก่อนที่จะวิ่งอ้อมไปทาง ฝั่งของคนขับ ทันทีที่รถออกตัว
คนที่นั่งอยู่ข้างๆ ผมก็เริ่มส่งเสียงโวยวายขึ้นมาว่ามึนหัว จะอ้วกซะอย่างนั้น
“ฮื่ออ ปวดหัวว ตินน กูจะอ้วก”
“เปิดกระจกมั้ยครับ
เผื่อจะดีขึ้น” ผมพูดก่อนที่จะกดปุ่มเปิดกระจกรถลงมา
ให้ลมเย็นๆ ด้านนอกพัดเข้ามา ตอนนี้เป็นเวลาเกือบๆ ตี 2 แล้ว
บนถนนมีแค่รถของผมคันเดียวที่อยู่บนนี้ จึงไม่ต้องห่วงเรื่องควันรถอะไรมากนัก
“งืออ”
“ดีขึ้นมั้ยครับ” ผมถามแล้วหันไปมองหน้าอีกคนที่กำลัง เอนหัวพิงกับบานประตู แล้วหลับตาลง
ลมจากด้านนอกที่ปะทะเข้ามาจนเรือนผมสีน้ำตาลเข้มของมันลู่ไปด้านหลัง
แก้มที่เคยเป็นสีขาวเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์
“ง่วงจัง”
“หลับไปก่อนก็ได้ครับ
ถึงแล้วเดี๋ยวปลุก”
“งืมมม”
มันพยักหน้าหงึกหงัก ทั้งที่ยังหลับตาอยู่ ก่อนที่ทั้งรถจะปลกคุลมไปด้วยความเงียบ
ผมตัดสินใจพามันไปที่บ้านของผม เพราะคิดว่าป้าแจ่มคงจะช่วยดูแลมันได้
“เฮ้อ บอกแล้วว่าอย่าดื่มเยอะ
ก็ไม่เคยเชื่อกันเลย” ผมพูดบ่นออกมาเบาๆ ได้ยินเสียงกรนแผ่วๆ
ของคนที่หลับอยู่ข้างๆ ไม่นานนัก
เราก็มาถึง....
“ว้าย คุณติน ทำไมกลับมาดึกๆ
ดื่นๆแบบนี้ล่ะคะ” หญิงสาววัยกลางคนในชุดแม่บ้าน
วิ่งเข้ามาช่วยผมถือแฟ้มเอกสารที่เอาติดมาจากที่ร้าน ผมยิ้มให้นิดๆ
ก่อนที่จะพูดบอก
“เดี๋ยวฝากเอาไปไว้ที่ห้องทำงานของพ่อหน่อยนะครับ
เดี๋ยวผมไปพาเจเจเข้ามาก่อน”
“อ้าว น้องเจเจมาด้วยเหรอคะ”
“ครับ”
ผมพยักหน้าพร้อมกับพูดรับคำ แล้วรีบเดินออกมาที่รถ ยังเห็นร่างเล็กๆ
นอนหลับสนิทไม่มีวี่แววว่าจะตื่นขึ้นมาง่ายๆ
“เจเจครับ ถึงแล้วนะ” ผมพูด แล้วเขย่าแขนของมันเบาๆ ได้ยินเสียงร้องประท้วงเบาๆออกมาจากลำคอของมัน
ผมบอกแล้วไงครับ .. คงจะไม่ตื่นขึ้นมาง่ายๆ
ผมเปิดประตูฝั่งข้างคนขับ แล้วช้อนร่างเล็กๆ
ขึ้นมาในท่าเจ้าสาวอีกครั้ง ตัวของมันเบามากจนแทบจะไม่อยากจะวาง มันดิ้นไปมานิดๆ
ก่อนที่จะหยุดนิ่ง
“ฤทธิ์เยอะจริงๆ” ผมบ่นออกมาเบาๆ แล้วเดินเข้ามาในตัวบ้าน เห็นป้าแจ่มยืนอยู่ที่หน้าห้องโถง
มองมาที่ผม จากใบหน้ายิ้มแย้ม เริ่มเปลี่ยนไป
คิ้วบางๆขมวดเข้าหากันก่อนที่เขาจะพูดขึ้น
“คุณติน หนูเจเจเป็นอะไรกันคะ”
“เอ่อ.. หลับน่ะครับป้าแจ่ม” ผมพูดเสียงแหย่ๆ แบบที่ป้าแจ่มเองก็ยังทำหน้าเครียดแล้วเดินตรงเข้ามาหาผม
“ตายแล้ว
ทำไมหน้าแดงแบบนี้ล่ะคะ พาหนูเจไปเมามาใช่มั้ยคะคุณติน”
“ผมเปล่านะครับป้า” ผมพุดเสียงกลั้วหัวเราะ นึกขำที่ดูเหมือนว่าคนที่อยู่ในอ้อมแขนผม
จะมีอิทธิพลต่อคนในบ้างของผมมาก ป้าแจ่มยื่นมือมาลูบแก้มของมันเบาๆ
แล้วส่ายหน้าไปมา ก่อนที่จะช้อนตามองผมอย่างดุๆ
“พาหนูเจขึ้นไปบนห้องเลยค่ะ
เดี๋ยวป้าไปเช็ดตัวให้”
“เดี๋ยวผมจัดการเองก็ได้ครับป้าแจ่ม
ดึกแล้ว”
“ดึกอะไรกันคะ
นี่มันเช้าแล้วต่างหาก ป้าตื่นมาเตรียมตัวไปตลาดแล้วนะ”
ป้าแจ่มพูดเสียงดุ ก่อนที่จะหมุนตัวเดินกลับไปทางห้องครัว ผมเงยหน้ามองนาฬืกาติดผนังเรือนใหญ่
ที่กำลังบอกเวลาตีสาม
นี่มันก็จะเช้าแล้วจริงๆแหละนะ..
อีกมุมนึงของอีกคู่..
“นายแพ้ฉันอเล็กซ์”
ชายร่างสูงพูดเสียงนิ่ง แววตาเรียบเย็นแบบที่คนมองนึกหมันไส้ในใจ อเล็กซ์นั่งนิ่ง มองหน้าพี่รหัสที่กำลังก้มหน้าอ่านหนังสือเกี่ยวกับปืนในมือ
“แล้วพี่จะให้ผมทำอะไร?” อเล็กซ์พูดเสียงขุ่น
ก่อนที่จะหันหน้าไปสบสายตากับดวงตาคู่คมที่ดูเยือกเย็นราวกับน้ำแข็งในขณะที่ร่างเกร่งยังคงยืนนิ่ง
แล้วพูดตอบ
“ตอนนี้ยัง”
“หืม?”
อเล็กซ์ส่งเสียงในลำคอเบาๆ ให้อีกคนพูดเสริม
“ยังไม่ใช่ตอนนี้
ไว้ถึงเวลาแล้วฉันจะบอกว่านายต้องทำอะไร” ทันทีที่ตั้มพูดจบ
ทั้งห้องโถงก็ปลกคลุมไปด้วยความเงียบ อเล็กซ์ขมวดคิ้วมุ่น
มองหน้าคนที่พูดออกมาเรียบๆ แต่สายตากลับบ่งบอกชัดเจน
ว่ากำลังคิดบางสิ่งบางอย่างอยู่ ไม่ต่างกันกับบัทเตอร์ที่สายตากำลังจับจ้องอยู่ที่หนังสือ..
แต่เหมือนจะไม่ได้สนใจเนื้อหาในนั้นเลยสักนิด..
-อัศวินดาบชมพู-
100%-------------------------------100%
-มาแล้วจ้าๆๆๆ
เย้ๆ คราวนี้มาไวกว่าปกติ ฮ่าๆ ช่วงนี้เค้าติดสอบน้า ตอนอาจจะสั้นลงนิดหน่อย
แล้วก็มาช้ากว่าปกติด้วย ยังไงก็ติดตามกันด้วยนะคะ ^^
-ตอนหน้ายังคงเป็นของ ตินเจเจ อยู่น้า
ขอบคุณที่ติดตาม
ความคิดเห็น