กลรักตรวนหัวใจ

ไรอัน คอปเปอร์... เขาคือชายหนุ่มที่หล่อหลอมมาด้วยคำว่า หล่อเหลาและอันตรายเหลือล้น! ผู้ชายที่กำอำนาจและเงินตราในมือ หากมันเป็นของเขา แม้แต่เหรียญเดียวเขาจะไม่ยอมให้กระเด็นหลุดรอดมือไป  มหาเศรษฐีจีเนียสที่ชอบกลิ่นเงินที่สุดในโลก  กลับต้องมาปวดหัวเพราะว่าเจอสาวไทยตัวเล็ก ที่เนื้อตัวมีกลิ่นขนมปังกรุ่นติดตัว และเค็มกว่าเขาสักร้อยเท่าได้!

ความรักที่มาพร้อมความวุ่นวาย ผู้ชายที่ฉีกกรอบ ทุบกฎทุกอย่างในชีวิตเพื่อผู้หญิงของเขา

“นี่มันห้องของฉัน! ไอ้บ้า!”

 แววพลอยตะโกนลั่น ทำให้คนที่เดินออกมาจากห้องน้ำหันขวับมามองเธอด้วยสายตาเอาเรื่อง แล้วเขาก็กวาดสายตามองไปรอบๆ ก่อนจะเลิกคิ้ว สีหน้างุนงง

                “จริงสิ นี่มันไม่ใช่ห้องฉันนี่”   “เออน่ะสิ”

แววพลอยพูด ตัวสั่นด้วยความโกรธและกลัว เขาจูบเธอ ล้วงเธอ จับหน้าอกเธอ สารเลว!

ไรอันเอามือเท้าเอวสองข้าง สะบัดหัวแรงๆ “โทษที ฉันเพิ่งเสร็จงานมา ไม่ได้นอนสองคืนแล้ว แถมดื่มมานิดหน่อย ลืมกุญแจเลยไปขึ้นมาตรงบันไดหนีไฟ ตั้งใจจะเข้าห้องทางหน้าต่าง ไม่คิดว่าจะเข้าห้องเธอ”

                “ไปอธิบายกับตำรวจเถอะ ไอ้งั่ง”

                ไรอันพุ่งตัวไปคว้าเอวของหญิงสาวที่เดินไปทางกระเป๋าของหล่อนทันที เดาออกว่าหญิงสาวจะไปหยิบโทรศัพท์แน่ๆ และต้องโทรเรียกตำรวจมาลากตัวเขาไป แววพลอยสบถ กรี๊ดออกมาเสียงแหลม จนเขาต้องเอามือตะปบปิดปาก นรกเอ๊ย! หล่อนแรงเยอะชะมัด สองเท้านั่นถีบไปมา แถมยังทั้งทุบ ทั้งหยิก ทั้งข่วนเขาเต็มแรง ยัยบ้านี่ ต้องเคยเป็นโรคพิษสุนัขบ้ามาก่อนแน่ๆ ถึงได้คลั่งได้ขนาดนี้

                “เฮ้ย! ฟังก่อน! โอ๊ย!”  ชายหนุ่มร้องเมื่อถูกกัดมือ เขากัดกราม ก่อนจะทิ้งตัวลงเตียงโดยให้ร่างเล็กอยู่เบื้องล่าง ใช้ร่างกายกดทับอีกฝ่ายไว้ ก่ายขาทับขาเธอไว้

                “ลุกไปเดี๋ยวนี้นะ!”

ใบหน้าเล็กๆนั่นแดงก่ำ แต่ไม่ใช่เพราะความพิศสวาท แต่เพราะว่ากำลังโกรธเขา ดวงตาคู่กลมจ้องเขาไม่กระพริบ

                “ไม่ จนกว่าเธอจะเลิกงี่เง่า แล้วไม่เรียกตำรวจมาจับฉัน ลากเข้าซังเต”

                “ฉันจะไม่เรียกตำรวจ แต่จะเอามีดเสียบหัวใจนาย!”

                เสียงเล็กๆนั้น ขู่ฟ่อ ดวงตามองเขาจ้องเขม็ง ไรอันส่ายหน้าช้าๆแล้วมองเธอนิ่ง

                “ให้ตายเถอะ! ยัยลูกกวาด มองหน้าฉันนี่ ดูตาฉันนี่ ฉันไม่ได้เจตนา มันเป็นเรื่องสุดวิสัย เป็นตลกร้าย เข้าใจไหม ฉันเข้าห้องผิด เมา แล้วก็ห่างจากเรื่องอย่างว่ามาหลายอาทิตย์แล้ว ใครจะไปอยู่นิ่งได้วะ ที่มีผู้หญิงอยู่ข้างๆแบบนี้ เลยเผลอไปกับเธอ ฉันไม่ได้จะเข้ามาข่มขืนเธอ ยัยโหด!”

                แววพลอยจ้องเขา ปากคอสั่นไปหมดเพราะกลัวด้วย โกรธด้วย หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอ พยายามระงับความตื่นตระหนก หลายนาทีที่ทั้งคู่จ้องกันอย่างนั้น

                “ก็ได้” หญิงสาวเอ่ยขึ้นมาก่อน “ฉันจะไม่เรียกตำรวจ แต่นายต้องลุกไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้ และถ้าอยากให้ฉันเชื่อว่านายไม่คิดจะข่มขืนฉัน ก็เก็บไอ้หนอนเน่าๆของนายไปจากซอกขาฉันเดี๋ยวนี้!”