รักนะพี่ชายสุดหล่อ

ณ คฤหาสน์ ชัยอรรถ

" อะไรนะครับคุณพ่อ  คุณพ่อจะให้ผมดูแลยัยเด็กนั้น" ธนทัตตะโกนด้วยความตกใจสุดขีด

" ใช่ พ่ออยากให้ลูกคอยดูแลน้อง " สุรศักดิ์ ตอบกลับลูกชาย เขาเองไม่มีเวลาที่จะดูแลลูกสาวเพื่อนรัก เขาจึงอยากให้ลูกชายเขาดูแลแทน

" ทำไมต้องเป็นผม ให้พี่ฮั่นดูแลก็ได้นิ " ธนทัตเอ่ยถึงพี่ชายบุญธรรม

" พี่ฮั่นเขาต้องดูแลบริษัทเขาไม่มีเวลาหรอก พ่อตัดสินใจแล้วว่าเรานั้นแหละเหมาะสมที่สุด แกห้ามปฏิเสธ " สุรศักดิ์หันมากล่าวอย่างจริงจัง ทำให้ธนทัตไม่สามารถขัดคำสั่งเขาได้

" แล้วเราจะได้เห็นดีกัน " ธนทัตเอ่ยขึ้นด้วยความโมโหสุดขีด



" ทำไมชีวิตฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย " โสรญา พึ่มพำกับตัวเองเบาเบา ตั้งแต่พ่อ แม่ เธอตายจากไปด้วยอุบัติเหตุ เธอก็ต้องมาหาเพื่อนพ่อ เพื่ออาศัยอยู่กับเขา

" หนูชื่ออะไรหรอจ๊ะ" ดวงกมลถามเด็กน้อยตรงหน้า

" หนูชื่อสมายค่ะ  สมายที่แปลว่ายิ้มค่ัะ " โสรญาตอบ ผู้ใหญ่ตรงหน้า พร้อมกับรอยยิ้ม

" ชื่อน่ารักจัง " ดวงกลม เอ่ย ชม

" ขอบคุณค่ะ " โสรญา ยกมือไหว้ หน้าแดงด้วยอาการเขิน

" อายุเท่าไรแล้วเรา " ดวงกมลถามขึ้นอีกครั้ง

" 17 ค่ะ "