เหมยพรางรัก ชุดเรือนรัก บุปผางาม

เหมยพรางรัก 

เป็นเล่ม 2 ในชุดเรือนรัก บุปผางาม

(จำหน่ายแบบฉบับ e-book)

ลงให้อ่าน 70% ของเนื้อหาทั้งหมดนะคะ
เป็นนิยายเล่มเล็ก
เนื้อหาทั้งหมดมี 10 ตอนนะคะ

แนะนำตัวละคร

                                  หลงเฟิงอี้                                             

คุณชายรองสกุลหลง โมโหร้าย รักมั่นเพียงหนึ่งเดียวคืออี้ซิ่ว ภรรยาของเขา

                      เกาเจินเจิน                        

 แฝดผู้พี่ของเกาจินจิน นางถูกอาแท้ๆ ขอไปเลี้ยงตั้งแต่อายุสามขวบ รักม้า 

นางปรากฏกายในวันที่หลงเฟิงอี้กำลังโกรธจัด

                         เกาจินจิน                          

แฝดผู้น้องของเกาเจินเจิน เป็นอนุภรรยาของหลงเฟิงอี้(ภรรยารอง)

เจ้าเล่ห์ ทำได้ทุกอย่างเพื่อจะได้ครอบครองหลงเฟิงอี้เพียงลำพัง

                                อี้ซิ่ว                                 

ภรรยาของหลงเฟิงอี้ นางกำลังตั้งครรภ์ทายาทคนแรกของสกุลหลง

        “คุณชายรอง!” เกาเจินเจินรีบลุกขึ้น แต่ถูกผลักลงไปอีกครั้ง กายเขากดทับนางไม่ให้ขยับ สองแขนคร่อมร่างนั้นให้นิ่งงัน

        “เจ้าอยากเป็นฮูหยินใหญ่ไม่ใช่หรืออย่างไรจินจิน” เขาแค่นเสียงออกมา “สตรีเจ้าเล่ห์อย่างเจ้าทำได้ทุกอย่างแม้กระทั่งฆ่าคนบริสุทธิ์ ฆ่าข้าไปเสียด้วย เจ้าจะได้ทุกอย่างของข้า ฮึ เจ้าใจมาร ฆ่าลูกน้อยของข้า” หลงเฟิงอี้บริภาษ สติหลุดลอย นัยน์ตาแดงก่ำเริ่มวาวน้ำ

         “ข้า!” เกาเจินเจินตัวแข็งทื่อ อดสงสารเขาไม่ได้ เขาเพิ่งจะเสียภรรยาที่รักและลูกในครรภ์ด้วยน้ำมือภรรยาอีกคน เขาคงไม่เหลือสิ่งใดให้หวังอีกแล้วใช่หรือไม่

         ‘ข้าสงสารท่านเหลือเกิน’ น้ำตานางไหลอย่างไม่อาจห้ามได้

           หลงเฟิงอี้ทิ้งกายด้วยหมดแรงกำลังกาย แรงใจ กายเกยทับเกาเจินเจินไว้ใต้ร่างเขา นางกำลังหลั่งน้ำตา หลั่งให้ความอดสู อย่างคนสิ้นไร้อนาคต จมอยู่กับความทุกข์ของหลงเฟิงอี้

           “ข้าเกลียดเจ้าจินจิน” เสียงนั้นอู้อี้ “ข้าจะรักอี้ซิ่วคนเดียวตลอดไป จนชีวิตข้าจะหาไม่”

            สองแขนยกขึ้นโอบรอบลำคอแกร่ง ออกแรงโน้มลงมา หน้าผากจรดกัน ตามองตา เสี้ยวหนึ่งเกาเจินเจินเห็นนัยน์ตาดำคมกริบไหววูบ ม่านใส่ๆ กำลังเอ่อมากขึ้น มากขึ้น จนรวมตัวกันหยดลงบนแก้มนาง

         “ข้าเสียใจ” เสียงสั่นแหบเครือ นางเอ่ยได้แค่นั้น 

เหมยพรางรัก ชุด เรือนรัก บุปผางาม ชมเดือน www.mebmarket.com **นิยายจีนโบราณ** ?ข้าเกลียดเจ้าจินจิน? เสียงนั้นอู้อี้ ?ข้าจะรักอี้ซิ่วคนเดียวตลอดไป จนชีวิตข้าจะหาไม่? สองแขนยกขึ้นโอบรอบลำคอแกร่ง ออกแรงโน้มลงมา หน้าผากจรดกัน ตามองตา เสี้ยวหนึ่งเกาเจินเจินเห็นนัยน์ตาดำคมกริบไหววูบ ม่านใส่ๆ กำลังเอ่อมากขึ้น มากขึ้น จนรวมตัวกันหยดลงบนแก้มนาง ?ข้าเสียใจ? เสียงสั่นแหบเครือ นางเอ่ยได้แค่นั้น