ห้อง...อะไรหว่า???

ลำดับตอนที่ #24 : หะำสสฟ

fibii

ใบสมัครฉบับที่1!

รูป::

ชื่อ-นามสกุล:: แองเจลลีนา คิน  [ แองจี้ ]

ความหมาย(ถ้ามี):: ธิดาจากนภาฟ้าสีทอง

รูปร่างลักษณะ::หากจะกล่าวถึงสีชมพูสุดแสนจะสะดุดตาแล้วล่ะก็ มีสิ่งหนึ่งที่คุณจะสามารถนึกถึงเป็นสิ่งแรก นั้นก็คือ...ผู้หญิงคนหนึ่งเจ้าของนามแองเจลลินา คิน หรือนางฟ้าสาวแองจี้ที่ทุกคนรู้จัก :)) เจ้าของโครงหน้ากลมรีสวยได้รูปที่ประดับตกแต่งด้วยดวงตากลมโตสีชมพูหวานสมชื่อ ซึ่งถูกล้อมกรอบไว้โดยขนตาแพรหนาสีชมพู เนื่องจากถูกเรียงจนถี่มากจึงเห็นเป็นสีเข้มจนออกดำ รับกับคิ้วบางสีเดียวกับนัยน์ตาคู่สวยนั้น จมูกเล็กโด่งไม่มากนักแต่ก็ไม่บานจนน่าเกลียด และริมฝีปากบางอมชมพูที่ได้มากจากธรรมชาติของเธอจึงไม่จำเป็นต้องตกแต่งอะไรให้มากนัก และแก้มสีเชอรรี่นุ่มนิ่มจนน่าสัมผัส ซึ่งทั้งหมดพอมาจับประดับไว้ในใบหน้าของผู้หญิงคนเดียวกันแล้วถือว่าออกมาสวยในแบบสาวหวานมากเลยคนหนึ่ง เรือนผมสีชมพูโอรสของเธอก็เข้ารับกับใบหน้านวลนั้นได้ดีทีเดียว ถึงมันจะยาวเลยต้นขาของเธอมามากเธอก็ไม่เคยคิดจะตัดแถมดูแลมันเป็นอย่างดีจนมีกลิ่นหอมและนุ่มลื่นจนเผลอสัมผัส จัดทรงและหาเครื่องประดับมาตกแต่งอยู่เสมอ ไล่ลงมาถึงเรือนร่างอันผอมบางดูน่าทะนุถนอมจนต้องเร่งเข้าหาเพื่อปกป้องจากภยันตรายทั้งหลายที่เข้ามาเยือน ทั้งต้นแขนต้นขาและสะโพกองเอวที่แสนจะเรียวเล็กจนน่าอิจฉาสำหรับผู้หญิงหลายๆคนที่อยากได้หุ่มผอมราวนางแบบชุดชั้นวิกตอเรียส์ซีเคร็ต แถมด้วยผิวกายที่เรียบเนียนขาวผ่องใสน่าจับต้องแต่ถึงผิวของเธอจะขาวแต่ก็ไม่ได้ซีดเหมือนซากศพแต่กลับขาวอมชมพูเหมือนคนมีชีวิตชีวา ถึงจะไม่สูงมากนักแต่ก็สูงในระดับหนึ่งสักประมาณ 160 กว่าๆได้ และชุดสีชมพูที่เป็นเอกลักษณ์ประจำตัวของเธอไม่ว่าจะที่ไหนสถานการณ์ใดเธอจะมักปรากฏตัวในเครื่องแต่งกายสีชมพูเสมอๆโดยไม่มีข้อโต้แย้ง และสุดท้ายกลิ่นเฉพาะตัวของเธอมันเป็นกลิ่นอ่อนๆที่คนที่เข้าใกล้ในระยะประชิดเท่านั้นที่จะได้กลิ่นหอมของกุหลาบป่าที่เธอพร่ำฉีดและทาทุกครั้งหลังอาบน้ำเสร็จ เห็นไหมล่ะทุกสิ่งของเธอนั้นล้วนเป็นสีชมพูสดใสสมบูรณ์แบบ...

อายุ:: 21 ปี

มาจาก:: มิดการ์ด

อุปนิสัยใจคอ:: เมื่อเห็นแองจี้ ครั้งแรก...ก็จะเห็นเพียงสาวน้อยวัยแรกแย้มที่สมบูรณ์แบบทั้งด้านหน้าตา กริยิยามารยาท เหมือนถูกดูแลมาจากโรงเรียนฝึกฝนกิริยามารยาทของชนชั้นสูงก็มิปาน แลดูบริสุทธิ์ น่ารักน่าหยิกสมวัย เรียบร้อยดั่งผ้าผับไว้ เป็นคนที่ยิ้มเก่งและมักจะยิ้มอย่างอ่อนโยนเสมอไม่ว่าจะตกอยู่ในสถานการณ์ลำบากใจสักเพียงไหน อ่อนหวานอ่อนโยน สุภาพแต่กลับเป็นกันเองอย่างน่าแปลกประหลาดใจ สามารถพูดคุยกันได้อย่างสนุกสนานซึ่งเธอมักจะเป็นคนชวนคุยและเปิดหัวเรื่องสักส่วนใหญ่เมื่อเห็นอีกฝ่ายเริ่มติดๆขัดๆจากการตอบคำถามเธอก็จะเปลี่ยนเรื่องให้คู่สนทนารู้สึกไม่กดดันโดยทันที มีความสามรถไม่ว่าจะด้านวิชาการ ด้านความคิด ด้านความรู้รอบตัว ด้านพละกำลัง ช่างพูดช่างจามีวาทศิลป์มิใช่น้อย ถ่อมตัวไม่มีใครเกิน จนคนอื่นต่างเชิดหน้าหนั่นไส้ใส่เธอประจำ หาว่าเธอเป็นพวกสองหน้าบ้างล่ะ ขี้ประจบบ้างล่ะ แต่เธอก็แค่ส่งยิ้มบางๆกลับไปละทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไรต่อไป แต่ถ้าจะถามว่าเก็บกดไหม ขอตอบว่าไม่เพราะความชั่วร้ายของเธอนั้นมันหลังจากนี้ต่างหากล่ะ ;)) แต่ใครจะรู้ทุกสิ่งที่เธอทำที่เธอสนใจที่เธอกำลังดำเนินรวมถึงแม้กระทั่งทุกลมหายใจนี้...เธอขอมอบให้เขาคนนั้นคนเดียวเท่านั้นแหละ เขาคนนั้นหรือก็คือผู้เปรียบเสมือนดวงตะวันที่สาดส่องแสงทำให้เธอมีชีวิตอยู่ทุกวันนี้ดั่งเช่นดวงจันทราที่อาศัยแสงจากดวงอาทิตย์ทุกค่ำคืน...ใช่เธอนี้เหมือนผู้คลั่งกับคำว่ารัก ใช่เธอเนี่ยแหละคือสาวสโตรกเกอร์ตัวจริงเสียงจริง!ของปฐพี นี่แหละความร้ายกาจของเธอของเธอ เพราะถ้าขึ้นชื่อว่าเขาคนนั้นแล้ว ถ้าจะให้ปาดข้อมือของตนเองจนเสียเลือดตายไปเธอก็ยอม นิสัยของเธอที่กล่าวมาตอนแรกนั้นมันก็คือนิสัยจริงของนั่นแหละและที่เป็นแบบนั้นก็เพราะว่าเขาอีกนั่นแหละเธอทำตัวเป็นคนดีอย่างนั้นเพื่อให้เขาหันมาสนใจ เธอรักที่จะติดตาม 'คนที่เธอรัก' ตลอดเวลา เธอจะมีความสุขมากเมื่อเขามีความสุข บางครั้งก็แอบตามช่วยเหลือเขาแบบห่างๆอย่างห่วงๆ และ 'เคียดแค้น' คนที่ทำให้เขาคนนั้นเศร้าเสียใจหรือโกรธแค้น ยิ่งถ้าเกิดเขาคนนั้นเสียน้ำตาเธอจะไม่ลังเลที่จะเดินเข้าไปหาแล้วปาดคอมันผู้นั้นที่ทำให้เขาต้องเสียน้ำตาให้ตายอย่างทรมานเลยทีเดียว ในสายตาของเธอแล้วก็มีเพียงเขาเท่านั้นแหละที่เป็นความหมายของการมีชีวิตอยู่ หากเห็นว่าใครจะเป็นผลดีกับเขาก็ยอมผูกมิตรด้วย หากเห็นว่าใครเป็นก้อนเนื้อร้ายของเขาแล้วล่ะก็ ระวังจะถูก 'ฆ่า' โดยไม่รู้ตัวแล้วกันนะ ;) เป็นคนสาวน้อยที่มีความเฉียบขาดสูง ตัดสินใจอะไรได้อย่างไม่ลังเล เพราะการตัดสินใจของเธอนั้นมีเพียงเขาเท่านั้นแหละที่เป็นตัวตัดสิน หากเขาชอบสีดำเธอก็จะไม่ลังเลที่จะเทสีดำใส่ท้องทะเลอันกว้างใหญ่นี้เลย ฉลาดเป็นกรด สามารถมองใครต่อใครได้ทะลุปรุโปร่ง หากมุ่งมั่นจะทำสิ่งใดแล้ว เธอจะทำให้ดีที่สุดแบบ 'ยอมถวายชีวิต' ทีเดียว แต่บางทีก็แอบปากร้าย แม้ว่าคำพูดของเธอมันจะสุภาพอ่อนหวานมาพร้อมกับรอยยิ้มพริมใจ แต่ก็สามารถเฉือดเชือนจิตใจผู้คนได้อย่างมากราวกับใบมีดคมๆที่เธอมักพกติดตัวไว้เสมอเลยทีเดียวเชียว แถมยังพูดเรื่องโหดร้ายออกมาได้หน้าตาเฉยอีกต่างหาก มีรอยยิ้มประดับที่ริมฝีปากเสมอ แต่ถ้าทำให้เธอโกรธ(ซึ่งมันก็มีเพียงเรื่องที่เกี่ยวกับเขาคนนั้นนั่นแหละ) เธอก็จะเริ่มมีอาการตัวสั่นเริ่มหัวเราะคิกๆคักๆเบาๆจากนั้นก็เริ่มระเบิดหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง นั่นแหละเป็นสัญญาณเพื่อนๆทุกคนที่รู้จักเธอจะรีบวิ่งหนีออกห่างแล้ว เพราะไม่นานเธอก็จะหยิบมีดชนิดต่างๆนานา หรือของแหลมคมแถวๆนั้นขึ้นมาไล่ฟันสิ่งรอบข้างโดยไม่สนมิตรศัตรูภารกิจฯลฯ อย่างบ้าคลั่ง วิปริตวิปลาส ทั้งๆที่บนใบหน้าของเธอนั้นก็ยังคงประดับประดาไปด้วยรอยยิ้มหวานหยดย้อยชวนน่าหลงใหลดั่งเช่นทุกๆครั้งที่เธอยิ้มอยู่แท้ๆ ;( แต่เธอก็จะไม่ใช่พวกสองบุคลิกหรืออะไรหรอกนะ แค่โรคจิตหน่อยๆเท่านั้นเอง  :3 เมื่ออยู่ต่อหน้าเขาคนนั้นและแองจี้จะดูเหมือนเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่งเท่านั้น มีอารมณ์เขินอายที่แสดงออกมาจากใบหน้าได้อย่างชัดเจน และอาจจะมีการซึนใส่ด้วย! (?)

ชอบ:: เขาคนนั้น / ผมของเขา / ของที่เขาชอบ / เล็บของเขา / รอยยิ้มของเขา / เขาคนนั้นนั่นแหละ ><!

ไม่ชอบ/เกลียด:: ศัตรูของเขาคนนั้น / คนที่ทำร้ายเขาไม่ว่าจะทางใจหรือร่างกาย / สิ่งที่เขาเกลียดหรือไม่ชอบ U_U

กลัว:: การที่ใช้ชีวิตอย่างไร้จุดหมาย...หรือก็คือการที่ไม่มีเขาอยู่.

ความสามารถพิเศษ:: มีวิชาเอาตัวรอดจากสถานการณ์ต่างๆสูง ไม่ว่าจะซุงแหล หรือหลบหลีกด้วยฝีเท้าไวปานลิง แต่ในสถานการณ์ขับขันแบบไฟไหม้ตึกถล่มสึนามิมาเธอก็ยังคงมีสติและเอาตัวรอดจากสถานการณ์ต่างๆพวกนั้นมาได้อย่างเยือกเย็น ด้วยไหวพริบอันชาญฉลาดของเธอ.

งานอดิเรก:: ติดตามเขา / จ้องมองเขา / รักเขาคนนั้น xD

คู่:: อเลาดิซามะ ><!

เพิ่มเติม::
- เขาคนนั้น...คือ...อเลาดิซามะนั่นเองมันคือความรักสุดแสนจะบริสุทธิ์ของเธอตั้งแต่เเรกพบ(?) ถึงจะไม่เคยคุยหรือทักทายกันแต่เธอก็หลงรักเขาแบบหัวปักหัวปำ เมื่อรู้ว่าจะได้แต่งงานกันท่านปู่เธอคนนี้กรี๊ดดีใจจนบ้านแตกแผ่นดินแยก ถ้าทำได้คงปิดเมืองฉลองกันแล้ว แต่ด้วยความเขินอายที่มีต่อท่านปู่อเลาเธอจึงยังไม่ได้บอกความรู้สึกอะไรไป และแถมยังทำตัวเมินหน้าหนีออกห่างจากท่านปู่อีกด้วย (นี่เพราะความเขินล้วนๆเลยนะเนี่ย(?)) เหมือนไม่เต็มใจที่จะแต่ง. ถึงกระนั้นตอนลับหลังเจ้าตัวก็ยังคงตามสโตกเหมือนเดิมโดยไม่ให้ท่านปู่รู้ตัว...