ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้อง...อะไรหว่า???

    ลำดับตอนที่ #5 : THERE’S M Y S T A R > K i t t y .

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 79
      0
      15 ต.ค. 54

      

    THERE’S M Y S T A R

     
    ก๊อปตั้งแต่น้องช้างลงไป ส่งเป็นลิ้งค์ ลบวงเล็บด้วยนะคะ <3



    ชื่อ / อายุ : เตยหอมจ๊ะ / สิบสามปีเท่ากันเลย~

    ชื่อคิตตี้อายุสิบสามนะคะ มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับพล็อตมั้ยคะ T[]T : พล็อตของคิตตี้น่าลัก...ไปออมากเลย ถึงจะไม่เข้ากับเตยที่มักจะนั่งอู้อ่านนิยาย และขำอยู่หน้าหนังสือคนเดียวก็เถอะ - -^

     

     

    the image PART 1

    I want to be star

    ชื่อ แร อาริม

    อายุ : 17 ปี

    สัญชาติ : เกาหลีแท้ๆค่ะ

    อาชีพ : นักเรียนไฮสลูคปีสาม

    เหตุผลที่อยากเป็นศิลปิน : ฉันก็เป็นคนๆหนึ่งที่ชอบร้องเพลง ชอบการแสดง ชอบการเต้น และก็อยากจะแสดงความสามารถให้ทุกคนได้รับรู้  และนั่นไม่ใช่เหตุผลเดียวที่ฉันยอมลงแรงในการฝึกซ้อมทั้งๆที่ก็ติดเรียน อีกเหตุผลที่ฉันอยากเป็นศิลปิน ฉันต้องการจะลบอคติ!* ลบอคติจากคนรอบข้าง สมัยก่อนฉันมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งเธอเป็นคนที่ครบสมบูรณ์ในทุกๆเรื่อง ฉันได้แต่คอยตามหลังเธอมาโดยตลอด และทุกคนที่เห็นก็พูดกันสนุกปากว่าฉันก็เพียงแค่เงา นั่นจึงเป็นเหตุที่พอฉันไปเป็นเทรนนี่ใครๆก็ไม่เชื่อกันเลยว่าฉันเป็นจริง...

    ถ้าได้เป็นศิลปิน, คิดว่าตัวเองจะเป็นตำแหน่งอะไรของวง : ลีดเดอร์ ฉันอยากลองเป็นผู้นำดูบ้างสักครั้งค่ะ แหม...ก็สมัยก่อนเอาแต่ตามคนอื่นเขาต้อยๆนี่นา 555 แต่ถ้าถามตามความชอบส่วนตัวแล้ว...ฉันอยากเป็นผู้นำแดนซ์ซะมากกว่า เพราะเสียงร้องของฉันนั้นก็ไม่ได้ดีไปกว่าใคร หน้าตาก็ไม่ได้สวยไปกว่าใคร ฉันว่าถ้าฉันฝึกเต้นมากๆฉันอาจจะเต้นได้สวยๆเหมือนพี่ฮโยยอนในโซยอนซิเดก็ได้ หวังว่านะ ;)

    นิสัย : ไม่ยึดติดกับอตีด ตรงไปตรงมาโผงผาง เด็ดเดี่ยว นั่นคือนิยามในตัวเธอ ใจร้อน ขี้หงุดหงิดง่าย ขนาดแมลงบินไปมาสองสามทีเธอก็ตบตายคาที่ไปแล้ว ไม่ลังเลเด็ดเดี่ยว คือถ้าเธอคิดจะทำอะไรแล้วเธอจะทุ่มเททุกวินาทีให้กับมัน (ยัยนี่ดูจริงจังสุดๆค่ะ)

    ความสามารถพิเศษ : การเต้น การเล่นมุกแป้ก(?) และทักษะทางกายสูง(ถนัดพวกออกรายการแข่งขัน)

    ความถนัด : เต้นค่ะ เพราะฉันฝึกซ้อมมาตั้งแต่เด็ก แถมยังชอบมันเป็นการส่วนตัวด้วย และการใช้ทักษะทางกายเข้าแข่งขันในรายการเวลาแข่งวิ่ง แข่งทำอาหาร เล่นเกมส์อะไรแบบนี้ค่ะ ท้ายสุดถนัดส่งมุกแป้กโดยไม่ได้ตั้งใจ(?)

    ชื่ออิมเมจ / อิมเมจ : Byun Ji-Young
     
    http://img822.imageshack.us/img822/7606/ik01.jpg
    http://img6.imageshack.us/img6/2448/45406952.jpg

     

    the image PART 2

    I’m your destiny

    ชื่อ : คิม โฮจุน

    อายุ : 17 ปี

    สัญชาติ : เกาเหลา เอ๊ย! เกาหลี

    อาชีพ : นักเรียนไฮสคูลปีสาม

     ชื่ออิมเมจ / อิมเมจ : Yang deao
     
    http://upic.me/i/1y/ssssss.jpg
    http://upic.me/i/sr/itqus.jpg
    http://upic.me/i/jn/h6saa.jpg
    http://upic.me/i/w1/y3ddd.jpg
    http://upic.me/i/bq/dsdaaa.jpg
    http://upic.me/i/m2/dscas.jpg
    http://upic.me/i/du/yyr5a.jpg
    http://upic.me/i/ma/424bb.jpg
    http://upic.me/i/19/eubvn.jpg
    http://upic.me/i/97/sdaaa.jpg
    http://upic.me/i/ti/dvsscxxx.jpg
    http://upic.me/i/ob/bvdss.jpg
    http://upic.me/i/lq/2p7k1.jpg


    the image PART 3


    ถ้าวันหนึ่งคุณงานยุ่งมากๆ แต่มีนัดซ้อมในอีกครึ่งชั่วโมงข้างหน้า คุณจะจัดการกับสถานการณ์ยังไง :

    ฉันคงจะโทรไปบอกเพื่อนๆในวงให้เลื่อนซ้อมไปวันพรุ่งนี้ เพราะฉันมีงานเร่งด่วนเข้ามา และจะตามไปในอีกไม่นาน ถึงจะมีนัดซ้อม แต่ฉันก็ไม่ใช่พวกที่ไม่รับผิดชอบงานหรอกนะ เพราะความจริงนั้นการซ้อมมันไม่ได้มีอยู่ในชีวิตเรา เราเป็นคนเลือกเองที่จะนำมันมาอยู่ในชีวิตเรา เพราะฉะนั้นฉันจึงเลือกงานก่อนที่จะไปซ้อม ถ้าจะถามว่าการซ้อมมันสำคัญไหม...คงตอบว่ามันสำคัญ ฉันเองก็จะไม่ใช้เหตุผลงานยุ่งมาโดดซ้อมหรอก ถ้าไปไม่ทันฉันจะรีบบอกเพื่อนให้เลื่อนซ้อมทันที ไม่ให้ใครต้องมานั่งรอฉันหรอก...
     

    หากประธานบริษัทเรียกให้คุณไปแสดงให้เขาดู แต่คุณเกิดทำพลาด คุณจะทำยังไง :

    แสดงต่อไปเรื่อยๆทำเหมือนมันไม่เคยเกิดขึ้น เพราะถ้าไปหยุดชะงักใจคิดขึ้นมาจะทำให้การแสดงท่าต่อไปล้มเหลวพังไม่เป็นท่าแน่ ฉันจะต้องแสดงต่อไปทำให้ท่านประธานประทับใจต่อสิ่งที่อยู่ข้างหน้า ฉันจึงขอแสดงต่อไปเพื่อกลบเกลื่อนความผิดในครั้งนั้น ถ้าประธานถามว่าเกิดอะไรขึ้นในความผิดครั้งนั้น ฉันก็จะยอมรับ และขอโทษประทาน อาจจะโดนท่านบ่นบ้างก็ไม่เป็นไร ในเมื่อฉันได้แสดงสุดความสามารถของฉันแล้ว :D

    เปอร์เซ็นต์ที่คิดว่าตัวเองจะได้เดบิวต์ พร้อมเหตุผล :

    99.9% ความจริงฉันก็อยากจะตอบหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะฉันคิดว่าทุกวินาทีที่ฉันทุ่มเทให้กับการฝึกร้องเต้นแสดงมันมีค่ามาก แต่อีกศูนย์จุดหนึ่งเปอร์เช็นต์ฉันเผื่อไว้ให้โชคชะตาเล่นตลกให้มีคนมีความสามารถมากกว่าฉัน และการทำพลาดของฉันในวันเดบิวต์เองด้วย ;)


    © Tenpoints !

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×