ตอน ชีวิตตในวัยเด็ก
สวัสดีค่ะชื่อ ฟ้าใส ชีวิตในตอนเด็กนี่คือโครตห่วย+รันทดนิดๆ ในวันที่เราเข้าโรงเรียนนึงที่
สุโขทัยเราเข้าโรงเรียนก็ไม่มีไครเล่นด้วยเลย คุยกับไครก็ไม่มีคนพูดด้วย ตอนนั้นคิดว่าจบ
แล้วชีวิตในโรงเรียนตอนนั้นบอกตรงๆคือแบบเหงาๆอ่ะ แต่พอผ่านไปก็ดีขึ้นเพื่อนสนิทก็มี
เยอะนะ ข้ามมาป.1 แน่นอนเพื่อนเราย้ายไปห้องอื่นหมดละแล้วก็มีคนมาใหม่ซึ่งเราก็สนิทกับ
มันนะ แต่สั่งเราเยอะไปนิดคือห้ามเราไปคุยกับเพื่อนคนอื่นให้คุยได้แต่กลุ่มมันซึ่งถามว่าเรา
ฟังมั้ยไม่ค่ะ55 แล้วตอนนั้นคือจำติดหัวเลยคือวันรับรางวัลมันเป็นวันที่ขายหน้าสุด คือแบบ
ครูอ่ะให้เราไปรับรางวัลเว่ยแล้วเราก็เดินไปที่หน้าเสาธงต่อแถวรับรางวัลแล้วก็ถึงคิวเรารับ
รางวัลละแล้วผ.อก็พูดว่า"คนต่อไปมาเลยครับ" ฮะในหัวคือแบบขายหน้ามากสิ่งเดียวที่ทำ
คือวิ่งไปอยู่ที่แถวตามเดิมเว่ยแล้วพยายามยิ้มเข้าไว้555 ข้ามมาป.2 ตอนนั้นเราฉลาดมาก
เปล่าอวยตัวเองนะ555 ก็มีเพื่อนกลุ่มเดิมตอนป.1เลย วันไรไม่รุนะมีแม่เพื่อนคนนึงมาบอก
เราว่า "หนูจ๊ะ ช่วยเพื่อนหน่อยนะ"แล้วด้วยความเป็นนางเอกก็เลยตอบไปว่า"okค่ะ" แล้ว
เราก็กลับมาคิดอีกทีเว่ยว่ากูไม่น่าตอบอย่างนั้นเลย!!!(เกรี้ยวกราด)เพราะเอาการบ้านกู
ไปลอก เอาสีกุไป นี่แค่แม่บอกว่าให้ช่วยสอนหนังสือนะ ถ้าบอกว่าให้ดูแลนี่คือไม่ต้อง
ยกบ้านให้เลยหรอ อ่ๆพักความเกรี้ยวกราดแปป ตอนนี้ชีวิตก็ยังห่วยเหมือนเดิมแต่เราว่า
มันก็ดีกว่าที่สุโขทัยนะ(ไม่ได้เหมารวมนะ)ตอนนี้เราดีขึ้นแล้วคือแมนขึ้น มีความคิดมากขึ้น
ขอขอบคุณเวลาที่ทำให้เรียนรู้อะไรเยอะแยะ
ความคิดเห็น